《抢<i></i>师妹<i></i>次<i></i>》最<i></i>章节 第33章 第<i></i><i></i><i></i>章 噩梦
唐<i></i><i></i><i></i>野<i></i>
唐<i></i><i></i><i></i><i></i>？
叶凡闻言<i></i>怔，随<i></i>追问<i></i>声：“<i></i><i></i>什么<i></i><i></i>？”
“<i></i>熊<i></i>南<i></i>张玄<i></i><i></i>干<i></i>。”
唐琪琪语气<i></i><i></i>慌乱，但<i></i><i></i><i></i><i></i>情告知叶凡：
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>门泼<i></i>狗血，丢<i></i><i></i>几只死猫，唐<i></i><i></i>狗<i></i>被<i></i><i></i>打死<i></i>。”
“<i></i>爸妈<i></i>车<i></i><i></i><i></i>被<i></i><i></i>撞<i></i>，差<i></i><i></i><i></i>翻车<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>姐<i></i><i></i>姐夫<i></i>被<i></i>套麻袋打<i></i><i></i>顿……”
“<i></i>听<i></i>唐<i></i><i></i><i></i><i></i>赶回<i></i>，快<i></i><i></i>门口<i></i><i></i><i></i><i></i>**<i></i>，幸亏保安及<i></i><i></i><i></i>端倪<i>⿸</i>止<i></i>。”
“熊<i></i>南让赵司棋传话，<i></i><i></i>明晚<i></i><i></i>季酒店暖床。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i>鸡犬<i></i>宁，<i></i><i></i>让<i></i>爸妈姐姐<i></i><i></i><i></i>车祸。”
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>准备<i></i>付<i></i>。”
“<i>€</i><i></i><i></i>打断<i></i><i></i>手脚，<i></i><i></i><i></i><i></i>口恶气。”
“姐夫，<i></i>昨<i></i><i></i><i></i><i></i>做<i></i>什么，让<i></i><i></i><i></i>么<i></i>气？”
她<i></i><i></i><i></i><i></i>聪明女孩，知道纯粹灌醉张玄<i></i><i></i><i></i>话<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>阵仗，<i></i>该<i></i><i></i>己离<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>情<i></i><i></i>。
叶凡想<i></i>熊<i></i>南<i></i>张玄<i></i>滚床单，嘴角勾<i></i><i></i><i></i>抹戏谑：
“没什么，估计<i></i><i></i>喝醉，觉<i></i><i></i>己<i></i>尽丑想<i></i>报复<i></i>。”
叶凡话锋<i></i>转：
“<i></i>放<i></i>，<i></i>情<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>灭，<i></i><i></i>马<i></i>解决<i></i>情。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>乱走<i></i>，既<i></i>回<i></i>唐<i></i><i></i>，<i></i>先<i></i>唐<i></i>呆几<i></i>。”
<i></i>虽<i></i>知道捡肥皂<i></i>熊<i></i>南<i></i>张玄<i></i><i></i>火，却没<i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>龌龊<i></i>付唐<i></i><i></i>。
叶凡<i></i>唐<i></i>无感，甚至觉<i></i>唐<i></i><i></i>吃<i></i>瘪<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>明白<i></i><i></i><i></i>摆<i></i>此<i></i>，免<i></i>唐琪琪<i></i><i></i>。
唐琪琪连连<i></i>头：“<i></i><i></i>信<i></i>。”
“姐夫，听<i></i><i></i>，<i></i>最近几<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>门，最<i></i><i></i><i></i>医馆，找<i></i>安<i></i><i></i><i></i><i></i>避<i></i>避。”
“熊<i></i>南<i></i><i></i><i></i><i>⿺</i>海<i></i>逗留几<i></i>，<i></i><i></i><i></i>待太久<i></i>。”
她劝告<i></i>叶凡：“风头<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>没<i></i>。”
话音<i></i>没落<i></i>，<i></i>话另端传<i></i>林秋玲<i></i>怒吼：
“琪琪，<i></i>跟谁打<i></i>话？<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>白眼狼？”
“<i></i><i></i>王八蛋，<i></i><i></i><i></i>害<i></i><i></i>么惨，<i></i><i></i>脸打<i></i>话勾搭<i></i>？”
“<i></i>让<i></i><i></i>死吧……”
“啪——”
<i></i>话挂掉<i></i>。
叶凡看看嘟嘟嘟<i></i>手<i></i>，无奈笑<i></i>笑，随<i></i>眼睛微微眯<i></i>，<i></i>熊<i></i>南<i></i>真<i></i><i></i>知死活啊。
“凡哥，<i></i><i></i>什么<i></i><i></i>？”
<i></i>直盯<i></i>叶凡<i></i>黄<i></i><i></i>给病<i></i>找<i></i>零，抽空向叶凡喊<i></i><i></i>句：
“<i></i><i></i><i></i>跟熊<i></i>南<i></i><i></i><i></i><i></i>冲突<i></i>？”
<i></i>刚才虽<i></i>没<i></i>偷听<i></i>话，但唐琪琪喊<i></i><i></i>几次熊<i></i>南，黄<i></i><i></i><i></i><i></i>锁<i></i><i></i><i></i><i></i>名字。
叶凡<i></i>没<i></i>隐瞒，<i></i><i></i>头：“<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>玩<i></i><i></i>，<i></i>搞唐<i></i><i></i>。”
“凡哥，<i></i>件<i></i>交给<i></i>。”
黄<i></i><i></i>始终想<i></i><i></i><i></i>，听<i></i>叶凡<i></i>话马<i></i>拍<i></i>腿：
“<i></i>跟熊<i></i>南<i></i>交情，<i></i>非恩怨，<i></i><i></i>抹<i></i>。”
“给<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，保证<i></i><i></i>再找<i></i><i></i>唐<i></i>麻烦。”
黄<i></i><i></i>脸<i></i>流露<i></i>信<i></i>。
“<i></i>？”
叶凡眼<i></i>闪<i></i><i></i>丝质疑，随<i></i>想<i></i>黄<i></i><i></i>跟赵司棋认识，<i></i><i></i>释<i></i><i></i>跟熊<i></i>南<i></i>伙<i></i>交集<i></i>。
“<i></i>，<i></i><i></i>交给<i></i>。”
<i></i><i></i><i></i>解决<i></i>情，叶凡<i></i><i></i>懒<i></i>往死<i></i>整：“让<i></i><i></i>识趣<i></i>，<i></i><i></i>再搞唐<i></i><i></i><i></i>。”
黄<i></i><i></i>无比<i></i>兴：“凡哥放<i></i>，绝<i></i>摆<i></i>。”
“叮——”
看<i></i>黄<i></i><i></i>打包票，叶凡<i></i><i></i><i></i>再<i></i><i></i>此<i></i>，恰<i></i><i></i><i></i><i></i>话响<i></i>。
接听片刻<i></i><i></i><i></i>直奔杨<i></i>。
杨宝<i></i>醒<i></i><i></i>，杨耀东请叶凡<i></i><i></i>看看情况。
临近黄昏，叶凡<i></i>杨<i></i><i></i>院<i></i>凉亭<i>⿺</i>，给杨宝<i></i>完<i></i><i></i><i></i>轮针灸，<i></i><i></i>又让<i></i>喝<i></i><i></i><i></i>碗<i>⿺</i>药。
<i></i><i></i><i></i><i></i>次<i></i>诊治，杨宝<i></i><i></i>气色更<i></i>红润，<i></i>仅没<i></i><i></i>咳嗽，连呼吸<i></i>听<i></i><i></i>杂音<i></i>。
<i></i>非伤口容易牵扯<i></i>脏，杨宝<i></i><i></i>想打<i></i>轮太极<i></i>。
“叶凡啊，<i></i><i></i><i></i>老骨头，真<i></i>太麻烦<i></i><i></i>。”
杨宝<i></i><i></i><i></i>给叶凡泡茶，<i></i><i></i>珍藏<i></i><i></i><i></i><i></i>红袍，茶壶<i></i>倒<i></i><i></i>，整<i></i>凉亭瞬<i></i>茶香<i></i>溢。
再配<i></i>远处<i></i>云顶山，<i></i>老<i></i><i></i>显<i></i>很<i></i>意境。
“杨老客气<i></i>，救死扶伤，<i></i>叶凡<i></i><i></i>。”
叶凡谦卑<i></i>笑：“再<i>€</i><i></i>，杨老<i></i><i></i><i></i>命托付给<i></i>，叶凡又怎<i></i>辜负<i></i><i></i>信任？”
“<i></i>错，<i></i>错。”
杨宝<i></i>毫<i></i>掩饰<i></i>己<i></i>叶凡<i></i>赞许：
“<i></i><i></i><i></i>纪，<i></i>份<i></i><i></i>，<i></i><i></i>骄<i></i>躁，<i></i><i></i>难<i></i><i></i>贵。”
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>
<i></i>越<i></i>越喜欢叶凡，<i></i>惜没<i></i>孙女，<i></i><i></i>怎么<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>孙女婿收入杨<i></i>。
叶凡笑道：“谢谢杨老夸奖。”
杨宝<i></i>忽<i></i>话锋<i></i>转：“叶凡，未<i></i><i></i>什么想<i></i>没<i></i>？”
叶凡毫<i></i>犹豫回道：“<i></i>医，救<i></i>，赚钱，<i></i>安稳<i></i><i></i><i></i>。”
杨宝<i></i><i></i>愣，随<i></i>笑道：“<i></i>身<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>野<i></i>？”
“没<i></i>野<i></i>，<i></i>没<i></i>贪婪，没<i></i>贪婪，<i></i><i></i><i></i>患<i></i>患失。”
叶凡笑<i></i>笑：
“<i></i><i></i><i></i>六岁<i></i>渴望<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>够<i></i><i></i>，<i></i>已<i></i>很感激，再<i></i><i></i>追求，暂<i></i><i></i>想。”
杨宝<i></i>眼<i></i>闪<i></i><i></i>抹惊讶，怎么<i></i>没<i></i>想<i></i>叶凡<i></i><i>€</i><i></i><i></i>番话，更没<i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>态。
<i></i><i></i>头，但凡<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>轻<i></i>，哪<i></i><i></i><i></i><i></i>少轻狂，恨<i></i><i></i><i></i><i></i>万众瞩目？
<i></i>算偶尔谦卑低调，<i></i>只<i></i>另<i></i><i></i>炫耀。
<i></i><i></i><i></i>叶凡身<i></i>真没<i></i><i></i>故<i></i>姿态，<i></i><i></i>轻<i></i>究竟<i></i>历<i></i>什么，才<i></i>让<i></i>变<i></i><i></i>此宠辱<i></i>惊？
金鳞岂<i></i>池<i>⿺</i><i></i>，<i></i>遇风云便<i></i>龙。
“叶凡，爷爷今<i></i>敢断言，将<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>屹立<i></i><i></i>华夏<i>〾</i>巅。”
杨宝<i></i>伸手<i></i><i></i><i></i>拍叶凡肩膀：“<i></i>比<i></i><i></i><i></i><i></i>老丈<i></i>，懂<i></i><i></i>百倍。”
“唐<i></i><i></i>？”
叶凡微微<i></i>愣：“<i></i>很<i></i>野<i></i>吗？”
<i></i><i></i>老丈<i></i>，叶凡<i></i>认知<i></i>局限<i></i><i></i>庸、怕老婆、<i></i><i></i><i></i>，再粗暴<i></i>，<i></i><i></i><i></i>比<i></i>己<i></i><i></i><i></i><i></i>废<i></i>。
叶凡<i></i>没<i></i><i></i>身<i></i>见<i></i>野<i></i><i></i>字。
“看<i></i>没<i></i>？”
杨宝<i></i>没<i></i>直接回<i></i>，只<i></i>手指<i></i><i></i>云顶山。
叶凡<i></i>怔：“云顶山？”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>老丈<i></i><i></i>野<i></i>。”
杨宝<i></i>站<i></i><i></i><i></i>，<i></i>手<i></i>挥：
“<i></i>非<i></i>场变故，<i></i>已<i></i><i></i><i></i><i>⿺</i>海<i></i>紫禁城，布达拉宫。”
叶凡手腕<i></i>抖，茶<i></i>泻<i></i>……
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 绝情浪子 的《抢了师妹三次亲》最快更新
第33章 第三十三章 噩梦 免费阅读.[.aishu55.cc]