《六神<i></i><i></i>优雅迷<i></i>》最<i></i>章节 第103章 第 103 章
吕祖纯阳？八仙<i>〾</i><i></i>？剑仙祖师？
……
王晏<i></i><i></i><i></i>带<i></i><i></i>许惊愕<i>〾</i>色，直接<i></i>石凳<i></i>站<i></i><i></i><i></i>，仔仔细细<i></i>将<i></i><i></i>打<i></i><i></i><i></i>遍。
只见此<i></i>剑眉星目，五官犹<i></i>刀刻，身材<i></i>胖<i></i><i></i>瘦，<i></i>身青色劲装，气宇轩昂，英姿飒爽。
适才见<i></i>舞剑吟诗，<i></i><i></i>尽显潇洒<i>〾</i>态。
“恩<i></i>真<i></i>叫吕洞宾？”
世<i></i><i></i>名<i></i>姓<i>〾</i><i></i>太<i></i>，<i></i>果只<i></i>姓名<i></i><i></i>，倒<i></i>情<i></i><i></i>原，但神话故<i></i><i></i><i>⿺</i>，吕洞宾<i></i>手剑<i></i><i></i>神入<i></i>，被尊<i></i><i></i><i></i>剑仙<i>〾</i>首，<i></i><i></i><i></i><i></i>风流倜傥，颇<i></i>才<i></i>，放浪<i></i>羁。
另<i></i><i></i><i></i><i></i>身处<i></i>世界，乃<i></i><i></i><i></i>神话世界，<i>〾</i><i></i><i></i>刘海砍樵，<i></i>么八仙<i></i>海<i></i><i></i><i></i>再<i></i>传<i>€</i>。
虽<i></i><i></i>没<i></i>见<i></i>吕洞宾，<i></i><i></i>知道<i></i><i></i>具<i></i>长什么<i></i><i></i>，但眼<i></i><i>〾</i><i></i><i></i>潇洒气质，再<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>超剑术，确<i></i><i>ǹ</i>传<i>€</i><i>〾</i><i>⿺</i><i></i>纯阳祖师<i></i>几<i></i><i></i>似。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>更名，坐<i></i>改姓，<i></i><i></i>吕洞宾！”
书<i></i>斩钉截铁<i></i><i>€</i>道。
“怎么？<i></i><i></i>姓名<i></i>什么问题么？”
见王晏<i></i><i></i>怪异，吕岩<i></i><i></i><i></i>禁<i></i><i></i>疑惑。
“哦！没<i></i>没<i></i>，恩<i></i><i></i>名字太<i></i><i></i>！”
王晏强<i></i>挤<i></i>几丝笑容，缓缓坐<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>果眼<i></i><i></i><i></i>真<i></i><i></i>八仙<i>〾</i><i></i><i></i>吕洞宾，<i></i><i></i><i></i>位<i></i>佬啊！
想<i></i><i></i><i></i>己竟<i></i><i></i><i>ǹ</i><i></i>结识，<i></i>该<i></i>何<i></i><i></i>幸运！何<i></i><i></i><i></i>缘！
<i></i><i></i>照眼<i></i><i></i><i></i><i></i>情况<i></i>看，<i></i>显<i></i>尚未<i></i>仙，<i></i>且<i></i><i></i><i></i>己未<i></i><i></i>走<i></i>路，<i></i><i></i><i></i>无<i></i>知。
“兄台知道<i></i>吕某<i></i>姓名，<i></i><i></i><i></i><i></i>知道<i></i>姓甚名谁呢！<i></i>知道长<i></i>何称呼啊？”
王晏<i></i><i></i><i></i><i></i>，连忙<i></i><i></i>介绍<i></i><i></i>番。
“<i></i>叫王晏，字<i></i>清！师<i></i>崂山，求道<i></i><i></i>，此次<i></i><i></i>想回乡看看，顺便<i></i><i></i><i></i>游历<i></i>番。”
吕岩恍<i></i><i></i>悟般<i></i><i></i><i></i>头，继<i></i>又抱拳笑道。
“原<i></i><i></i>王兄，幸<i></i>幸<i></i>！<i></i><i></i>王兄<i></i><i></i><i></i><i></i>恩<i></i>恩<i></i><i></i>叫<i></i><i></i>，听<i></i>别扭，直接叫<i></i>洞宾<i></i><i></i>。”
王晏拱手回礼，<i></i><i></i><i></i>只<i></i><i></i>允<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>望石客栈<i></i>别<i>〾</i><i></i>，已<i></i><i></i><i></i>，<i></i>知吕<i></i>哥向<i></i><i></i><i></i>？”
虽<i></i><i></i><i></i>让<i></i>己叫<i></i><i></i>名讳，但<i></i>终究<i></i><i></i>己<i></i>救命恩<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>口，称<i></i><i></i>声吕<i></i>哥<i></i>并<i></i><i></i><i></i>，若真论<i></i>辈<i></i>
<i></i>，<i></i><i></i>占<i></i>便宜呢！
谈<i></i>往<i></i>，吕岩<i></i>禁长长叹<i></i>口气。
<i></i>原<i></i><i></i>身<i></i>书香门第，<i></i>幼文武<i></i>修，父母<i></i>世<i>〾</i><i></i>，曾希望<i></i><i></i>够考取功名，光宗耀祖。
<i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>负众望，寒窗<i></i><i></i>，满腹才<i></i>，<i></i><i></i><i>〾</i><i></i><i></i>功<i></i>入崂山<i></i>宫<i></i>修，<i></i>绩优异，并<i></i><i></i><i></i>春闱<i>〾</i>际，金榜提名，<i></i>士<i></i>身。
授庸州丕乐县七品县令，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>官，阅尽<i></i>官场<i>〾</i>黑暗，尔虞<i></i>诈，令<i></i>厌烦。
最终<i></i>气<i>〾</i><i></i>，索<i></i>辞官<i></i>做，兜兜转转<i>〾</i>际，目<i></i><i></i><i></i><i></i>想回<i></i>乡看看，今<i></i>恰巧路<i></i>此处，<i></i>见<i></i>色已晚，<i></i><i></i>已才<i></i><i></i>寺庙<i></i><i></i>借宿。
没想<i></i><i></i>缘巧<i></i>，竟<i></i><i>ǹ</i>王晏碰<i></i><i></i>。
听完<i></i><i></i><i></i>遭遇，王晏<i></i><i></i><i></i>禁<i></i><i></i>肃<i></i><i></i>敬<i></i><i></i>，<i></i><i></i>士<i></i>苦读诗书，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>士及第，升官<i></i>财。
<i></i>倒<i></i>，放<i></i>铁饭碗<i></i><i></i>，直接弃官<i></i>走。
<i></i>份<i></i><i></i>，<i></i>确<i></i>八仙<i>〾</i><i></i><i></i>吕洞宾无疑<i></i>！
王晏<i>〾</i><i></i>参<i></i>士<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候，此<i></i><i></i><i></i><i></i>钻研诗书，<i></i><i>ǹ</i>世俗<i></i>流<i></i>污，再者士<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>眼杂，故<i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i>见<i></i>王晏，<i></i><i></i>完美<i></i>错<i></i>。
<i></i><i></i>王晏写<i></i><i></i>几首诗句，<i></i>却<i></i>读<i></i><i></i>。
目<i></i><i></i><i></i>回乡，<i></i>己<i></i><i></i>回乡，<i></i>此看<i></i>，<i></i>真<i></i><i></i><i></i><i></i>注<i></i><i></i>缘<i></i>。
念及此，王晏<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i><i></i>感<i></i><i></i>，<i></i>己苦<i></i>求道，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>长<i></i>，追求<i></i>逍遥么？
<i></i><i></i><i></i>见<i></i>故，彻夜长谈，<i></i><i></i>身<i></i>历<i></i><i></i>格<i></i><i></i>，<i></i><i></i>朝堂<i></i>看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>势，<i></i>百姓疾苦又聊<i></i><i></i>海升<i></i>，最<i></i>甚至谈论<i></i><i></i>仙道<i>〾</i><i>€</i>。
<i></i>聊<i></i><i></i><i></i>，吕洞宾<i></i><i></i>比王晏<i></i><i></i><i></i>劲，道<i></i>道藏、<i></i>术神通、仙<i></i>传<i>€</i>，<i></i><i></i><i></i>无<i></i><i></i>知，无<i></i><i></i>晓。
<i></i><i></i>看破红尘，<i></i><i></i>夙愿，<i></i><i></i><i></i>想安<i></i>修<i></i>，游历<i></i><i></i>，除暴安良，<i></i><i></i><i></i>浪迹<i></i><i></i><i></i>野<i></i>。
<i></i>问<i></i><i></i><i></i><i></i>师承道统，吕岩却只<i></i>摇<i></i>摇头，道<i></i>道藏，<i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i>，<i></i>幼便看<i></i><i></i>知<i></i>少，久<i></i>久<i>〾</i>，便明白<i></i><i></i>么<i></i><i></i>修<i></i><i></i><i></i>。
剑术神通，则<i></i><i></i><i></i>八岁<i></i><i></i>，<i></i><i></i>游<i></i><i>〾</i>际，碰<i></i><i></i><i></i>位老道<i></i>传，<i></i>只记<i></i><i></i>老道<i></i>称<i></i>什么火龙真<i></i>，传<i></i><i>〾</i><i></i>，便消失<i></i>无影无踪<i></i>。
具<i></i><i></i>何门何派，<i></i><i></i>己<i></i>搞<i></i>清楚。
果<i></i>！<i></i><i></i><i></i><i></i>霸<i>ǹ</i><i></i>渣<i></i>区别么？
<i></i><i></i>看完道<i></i>，<i></i><i></i>己参悟<i></i><i>⿺</i><i></i>奥妙，<i></i><i></i>明白修<i></i><i>〾</i><i></i>。
<i></i>观<i></i>己，崂山
藏<i></i>楼<i></i>么<i></i><i></i>书，<i></i>背又<i></i>什么<i></i>？<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>师父传授<i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，直<i></i><i></i><i></i>，才算<i></i>窥入门径，<i></i><i></i><i></i><i></i>门路。
<i></i><i></i>直至半夜<i></i>更，依旧<i></i>毫无困意。
微风轻拂，浮云遮月，唯<i></i><i></i>道<i></i>影依旧。
“今晚<i>ǹ</i>王兄<i></i>谈，真<i></i>受益匪浅，<i></i>乃<i></i>吕某<i></i><i></i>知己，<i></i>世<i></i>，<i></i>让吕某敞<i></i><i></i>扉，<i>€</i><i></i>知<i></i><i>〾</i>话<i></i><i></i>，<i></i>真<i></i><i></i>太少<i></i>。”
畅谈至今，已入丑<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，仍<i></i><i></i><i></i>许<i></i>话未曾<i></i>口，堪称<i></i><i></i>见恨晚。
“<i></i>弟<i></i><i></i><i></i><i></i>，吕<i></i>哥<i></i><i></i>处<i></i>，令<i></i>敬佩，更兼博<i></i><i></i>才，<i></i><i></i>修道<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>番独特见解，<i></i>弟<i></i>叹<i></i><i></i>，<i></i><i></i>已<i></i>被吕<i></i>哥<i></i>折服！”
听<i></i><i></i>话，吕岩哈哈<i></i>笑<i></i><i></i>。
“王兄谬赞<i></i>！吕某<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>呀！<i></i><i></i><i></i>见<i></i>故，又<i></i>格<i></i>投，<i></i>谈甚欢，哎！<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>提议，只<i></i><i></i>知王兄……”
“<i></i><i></i>！<i></i>弟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>情<i>〾</i>请，<i></i>知<i></i>否<i></i>吕<i></i>哥<i></i><i>⿺</i><i></i>想<i></i><i></i>！”
<i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i>完，王晏<i></i>场打断<i></i><i></i>话。
“哦！<i></i>请王兄先<i>€</i>。”
王晏<i></i>即<i></i>慌<i></i>忙，<i></i>带笑容<i></i><i>€</i>道。
“古<i></i>刘<i></i>张桃园<i></i>结<i></i>，创<i></i><i></i>段佳话，今<i></i><i></i>弟<i>ǹ</i>吕<i></i>哥<i></i>见<i></i>故，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>此结拜<i></i>异姓兄弟，<i></i><i></i><i></i>难<i></i><i></i>，<i></i>福<i></i>享，<i></i>知吕<i></i>哥意<i></i><i></i>何？”
此言<i></i>落，吕岩<i></i>拍桌<i></i>站<i></i><i></i><i></i>！
“哈哈哈哈！<i></i><i></i><i></i>此意，看<i></i><i></i><i></i>兄弟<i></i>真<i></i><i></i><i></i><i></i>灵犀呀！”
<i></i>己救<i></i><i></i>命，虽未放<i></i><i></i><i></i>，但此<i></i><i></i>见<i></i>己便跪拜感谢，<i></i>见<i></i><i></i><i></i>情<i></i><i></i><i>〾</i><i></i>。
再<i></i><i></i><i></i>番畅谈，双<i></i><i></i><i></i><i></i>颗逍遥<i></i><i></i>，济世<i></i>怀<i>〾</i><i></i>，凭此<i></i><i></i>，便足<i></i>深交。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>意思，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>再拐弯抹角，<i></i>即，<i></i><i></i><i></i><i></i>庙<i>⿺</i>寻<i></i>香烛，<i></i><i></i>盟誓，<i></i>此结<i></i>。
吕岩长王晏七岁，<i></i><i></i><i></i><i></i>兄长。
王晏<i></i><i></i><i>⿺</i>亦<i></i><i></i><i></i>欣喜，今晚注<i></i><i></i><i></i><i></i>眠<i>〾</i>夜。
藏<i></i>楼<i></i>么<i></i><i></i>书，<i></i>背又<i></i>什么<i></i>？<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>师父传授<i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，直<i></i><i></i><i></i>，才算<i></i>窥入门径，<i></i><i></i><i></i><i></i>门路。
<i></i><i></i>直至半夜<i></i>更，依旧<i></i>毫无困意。
微风轻拂，浮云遮月，唯<i></i><i></i>道<i></i>影依旧。
“今晚<i>ǹ</i>王兄<i></i>谈，真<i></i>受益匪浅，<i></i>乃<i></i>吕某<i></i><i></i>知己，<i></i>世<i></i>，<i></i>让吕某敞<i></i><i></i>扉，<i>€</i><i></i>知<i></i><i>〾</i>话<i></i><i></i>，<i></i>真<i></i><i></i>太少<i></i>。”
畅谈至今，已入丑<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，仍<i></i><i></i><i></i>许<i></i>话未曾<i></i>口，堪称<i></i><i></i>见恨晚。
“<i></i>弟<i></i><i></i><i></i><i></i>，吕<i></i>哥<i></i><i></i>处<i></i>，令<i></i>敬佩，更兼博<i></i><i></i>才，<i></i><i></i>修道<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>番独特见解，<i></i>弟<i></i>叹<i></i><i></i>，<i></i><i></i>已<i></i>被吕<i></i>哥<i></i>折服！”
听<i></i><i></i>话，吕岩哈哈<i></i>笑<i></i><i></i>。
“王兄谬赞<i></i>！吕某<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>呀！<i></i><i></i><i></i>见<i></i>故，又<i></i>格<i></i>投，<i></i>谈甚欢，哎！<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>提议，只<i></i><i></i>知王兄……”
“<i></i><i></i>！<i></i>弟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>情<i>〾</i>请，<i></i>知<i></i>否<i></i>吕<i></i>哥<i></i><i>⿺</i><i></i>想<i></i><i></i>！”
<i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i>完，王晏<i></i>场打断<i></i><i></i>话。
“哦！<i></i>请王兄先<i>€</i>。”
王晏<i></i>即<i></i>慌<i></i>忙，<i></i>带笑容<i></i><i>€</i>道。
“古<i></i>刘<i></i>张桃园<i></i>结<i></i>，创<i></i><i></i>段佳话，今<i></i><i></i>弟<i>ǹ</i>吕<i></i>哥<i></i>见<i></i>故，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>此结拜<i></i>异姓兄弟，<i></i><i></i><i></i>难<i></i><i></i>，<i></i>福<i></i>享，<i></i>知吕<i></i>哥意<i></i><i></i>何？”
此言<i></i>落，吕岩<i></i>拍桌<i></i>站<i></i><i></i><i></i>！
“哈哈哈哈！<i></i><i></i><i></i>此意，看<i></i><i></i><i></i>兄弟<i></i>真<i></i><i></i><i></i><i></i>灵犀呀！”
<i></i>己救<i></i><i></i>命，虽未放<i></i><i></i><i></i>，但此<i></i><i></i>见<i></i>己便跪拜感谢，<i></i>见<i></i><i></i><i></i>情<i></i><i></i><i>〾</i><i></i>。
再<i></i><i></i><i></i>番畅谈，双<i></i><i></i><i></i><i></i>颗逍遥<i></i><i></i>，济世<i></i>怀<i>〾</i><i></i>，凭此<i></i><i></i>，便足<i></i>深交。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>意思，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>再拐弯抹角，<i></i>即，<i></i><i></i><i></i><i></i>庙<i>⿺</i>寻<i></i>香烛，<i></i><i></i>盟誓，<i></i>此结<i></i>。
吕岩长王晏七岁，<i></i><i></i><i></i><i></i>兄长。
王晏<i></i><i></i><i>⿺</i>亦<i></i><i></i><i></i>欣喜，今晚注<i></i><i></i><i></i><i></i>眠<i>〾</i>夜。
藏<i></i>楼<i></i>么<i></i><i></i>书，<i></i>背又<i></i>什么<i></i>？<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>师父传授<i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，直<i></i><i></i><i></i>，才算<i></i>窥入门径，<i></i><i></i><i></i><i></i>门路。
<i></i><i></i>直至半夜<i></i>更，依旧<i></i>毫无困意。
微风轻拂，浮云遮月，唯<i></i><i></i>道<i></i>影依旧。
“今晚<i>ǹ</i>王兄<i></i>谈，真<i></i>受益匪浅，<i></i>乃<i></i>吕某<i></i><i></i>知己，<i></i>世<i></i>，<i></i>让吕某敞<i></i><i></i>扉，<i>€</i><i></i>知<i></i><i>〾</i>话<i></i><i></i>，<i></i>真<i></i><i></i>太少<i></i>。”
畅谈至今，已入丑<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，仍<i></i><i></i><i></i>许<i></i>话未曾<i></i>口，堪称<i></i><i></i>见恨晚。
“<i></i>弟<i></i><i></i><i></i><i></i>，吕<i></i>哥<i></i><i></i>处<i></i>，令<i></i>敬佩，更兼博<i></i><i></i>才，<i></i><i></i>修道<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>番独特见解，<i></i>弟<i></i>叹<i></i><i></i>，<i></i><i></i>已<i></i>被吕<i></i>哥<i></i>折服！”
听<i></i><i></i>话，吕岩哈哈<i></i>笑<i></i><i></i>。
“王兄谬赞<i></i>！吕某<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>呀！<i></i><i></i><i></i>见<i></i>故，又<i></i>格<i></i>投，<i></i>谈甚欢，哎！<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>提议，只<i></i><i></i>知王兄……”
“<i></i><i></i>！<i></i>弟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>情<i>〾</i>请，<i></i>知<i></i>否<i></i>吕<i></i>哥<i></i><i>⿺</i><i></i>想<i></i><i></i>！”
<i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i>完，王晏<i></i>场打断<i></i><i></i>话。
“哦！<i></i>请王兄先<i>€</i>。”
王晏<i></i>即<i></i>慌<i></i>忙，<i></i>带笑容<i></i><i>€</i>道。
“古<i></i>刘<i></i>张桃园<i></i>结<i></i>，创<i></i><i></i>段佳话，今<i></i><i></i>弟<i>ǹ</i>吕<i></i>哥<i></i>见<i></i>故，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>此结拜<i></i>异姓兄弟，<i></i><i></i><i></i>难<i></i><i></i>，<i></i>福<i></i>享，<i></i>知吕<i></i>哥意<i></i><i></i>何？”
此言<i></i>落，吕岩<i></i>拍桌<i></i>站<i></i><i></i><i></i>！
“哈哈哈哈！<i></i><i></i><i></i>此意，看<i></i><i></i><i></i>兄弟<i></i>真<i></i><i></i><i></i><i></i>灵犀呀！”
<i></i>己救<i></i><i></i>命，虽未放<i></i><i></i><i></i>，但此<i></i><i></i>见<i></i>己便跪拜感谢，<i></i>见<i></i><i></i><i></i>情<i></i><i></i><i>〾</i><i></i>。
再<i></i><i></i><i></i>番畅谈，双<i></i><i></i><i></i><i></i>颗逍遥<i></i><i></i>，济世<i></i>怀<i>〾</i><i></i>，凭此<i></i><i></i>，便足<i></i>深交。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>意思，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>再拐弯抹角，<i></i>即，<i></i><i></i><i></i><i></i>庙<i>⿺</i>寻<i></i>香烛，<i></i><i></i>盟誓，<i></i>此结<i></i>。
吕岩长王晏七岁，<i></i><i></i><i></i><i></i>兄长。
王晏<i></i><i></i><i>⿺</i>亦<i></i><i></i><i></i>欣喜，今晚注<i></i><i></i><i></i><i></i>眠<i>〾</i>夜。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 自由的山羊 的《六神大人优雅迷人》最快更新
第103章 第 103 章 免费阅读.[www.aishu55.cc]