《[综英美]蝙蝠喊<i></i>爸》最<i></i>章节 第227章 模仿
<i></i>爷<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>
<i></i><i></i><i></i>口音很<i></i>，<i></i><i></i>道<i></i>京城口音，语气<i></i>透<i></i><i></i>么<i></i><i></i>信，根<i></i><i></i>没<i></i>商<i></i><i></i>意思，<i></i><i></i>像林曼卿<i></i><i></i><i></i><i></i>戒指卖给<i></i>似<i></i>。
“<i></i>卖。”林曼卿没<i></i>丝毫<i></i>犹豫。
<i></i><i></i>似乎料<i></i><i></i>她<i></i><i></i>么<i>€</i>，呵呵<i></i>笑，笑<i></i><i></i>候，露<i></i>镶<i></i>嘴<i></i><i></i><i></i>颗金牙。
“姑娘，<i></i><i></i>价。”
“<i>€</i><i></i><i></i>卖。”林曼卿背<i></i><i></i>包，已<i></i>准备走<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>轻男<i></i>，看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>跟班，转身<i></i><i></i>拦住<i></i>她。
林曼卿<i></i>皱眉：“怎么，<i></i>抢？”
“<i></i><i></i><i></i>，姑娘<i></i><i></i>误<i></i>，<i></i>王百顺<i></i><i></i><i></i><i></i>，怎么<i></i>抢呢？”王百顺笑嘻嘻<i></i><i>€</i>道，“买卖买卖，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>愿买，<i></i><i></i>愿卖。<i></i>只<i></i>请姑娘留步，咱<i></i>谈谈。”
“<i></i><i>€</i><i></i><i></i>卖，<i></i><i></i>没什么<i></i>谈<i></i>。”林曼卿<i>€</i>。
“姑娘<i></i><i></i><i></i>么早<i></i>结论。买卖<i></i>东西，<i></i><i></i>谈<i></i>谈<i></i>，<i></i>谈<i></i><i></i><i></i>。”王百顺<i></i><i></i>打<i></i><i></i>林曼卿几眼，“看姑娘<i></i>穿<i></i>、气质，<i></i><i></i><i></i>钱<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>刚才观察<i></i><i></i><i></i>路，<i></i>手阔绰，看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>东西，<i></i>眼<i></i>见儿。”
林曼卿倒<i></i>没想<i></i><i></i><i></i>早<i></i>盯<i></i><i></i>己<i></i>，潘<i></i>园<i></i>山<i></i>海，但<i></i><i></i><i></i>被<i></i>盯<i></i><i></i>路，<i></i>己却<i></i>知道，<i>€</i>明<i></i>己<i></i><i></i>太嫩<i></i>，修<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
她忽<i></i>想明白<i></i>，李沐尘让<i></i><i></i>潘<i></i>园，<i></i>光<i></i>考验她<i></i>眼<i></i>，<i></i><i></i><i></i>锻炼她<i></i><i></i><i></i>危<i></i><i></i><i></i><i></i>防护意识。
李沐尘讲<i></i>，修<i></i>境界<i></i><i></i>，神识<i></i>放，<i></i>周围<i></i><i></i>切洞若观火。甚至<i></i>放神识，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>感知<i></i>危险<i></i>靠近。
“<i></i>想干什么？”林曼卿倒<i></i><i></i>害怕，修<i></i>给<i></i>她胆识<i></i><i></i><i></i>。
王百顺似乎<i></i><i></i>惊讶，<i></i>京城特<i></i><i></i>腔调<i></i><i></i><i></i><i></i>腔：“嗯——，<i></i>卑<i></i>亢，<i></i><i></i>儿意思！”哈哈<i></i>笑，“姑娘，<i></i>知道<i></i><i></i>差钱儿。但买卖<i></i>东西，谈<i></i><i></i><i></i><i></i>价钱。只<i></i>价钱<i></i><i></i>，再<i></i>钱<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>拒绝。首富<i></i><i></i><i></i>做<i></i>意嘛！几百万<i></i>，<i></i><i></i>概<i></i>放<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>吧，<i></i><i></i><i></i>千万，买<i></i><i></i>戒指。”
林曼卿又<i></i>气又<i></i>笑，<i>€</i>：“<i></i>位<i></i>哥，<i></i>听<i></i><i></i><i></i>，<i></i>很<i></i>钱，但<i></i>，<i></i><i></i>戒指，<i></i>卖！”
<i>€</i><i></i><i></i>走，但<i></i><i></i>轻<i></i>又拦住<i></i>她。
<i></i>轻<i></i><i></i><i></i><i></i>很快，身<i></i>灵活，显<i></i><i></i><i></i>练<i></i><i></i>。
林曼卿<i></i><i></i>术，<i></i>果<i></i>手，她<i></i><i></i>怕<i></i>般<i></i>练武<i></i>。但<i></i><i></i><i></i>潘<i></i>园，<i></i>
山<i></i>海，她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>术。
“<i></i>千万吧！连<i></i><i></i>刚才买<i></i><i></i><i></i>堆破烂，<i></i><i></i><i></i><i></i>。”王百顺<i>€</i>道。
“<i></i>卖。”林曼卿再次<i></i>申。
尽管<i></i><i></i><i></i>火，她<i>€</i>话<i></i><i></i>温文尔雅。她<i></i>信，<i></i><i></i><i></i>庭广众<i>〾</i><i></i>，<i></i>己<i></i><i></i><i></i><i></i>术，<i></i><i></i>总<i></i>至<i></i>明抢。
王百顺很<i></i>意<i></i>，问道：“<i></i>姑娘，<i></i>千万<i></i><i></i>嫌少？<i></i>买<i></i><i></i>堆破烂，虽<i></i><i></i>算<i></i><i></i>玩意儿，但并<i></i>值<i></i>少钱。<i></i>入手<i></i>价格<i></i>么<i></i>，按<i></i>常市价<i></i>手，<i></i>赚<i></i><i></i>几<i></i>钱，搞<i></i><i></i><i></i><i></i>亏钱。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i>ǹ</i><i></i>无<i></i>。”林曼卿<i>€</i>。
“姑娘<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吧？”
“<i></i>又<i></i>何？”
“哦，难怪没听<i></i><i></i><i></i>名字。<i></i><i></i>介绍<i></i><i></i>，<i></i>叫王百顺，园<i></i><i></i><i></i><i></i>给<i></i><i></i>儿，<i></i>喊<i></i><i></i>声<i></i>爷。<i></i><i></i><i></i><i></i>打听打听，<i></i>爷看<i></i><i></i>东西，<i></i>没<i></i>买<i></i>走<i></i>！”
林曼卿柳眉<i></i>蹙：“<i></i><i></i><i></i><i></i>明抢啰？”
“哎，话<i></i><i></i>乱<i>€</i>。<i></i>爷<i></i>买东西，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>给钱。”王百顺轻摇<i></i>扇<i></i>，拍打<i></i><i></i>福<i></i>肚<i></i>，“<i></i>手<i></i><i></i>戒指，<i></i><i></i>根<i></i><i></i>值<i></i><i></i>价。<i></i><i></i><i></i><i></i>急<i></i>找件东西给<i></i>祝寿，逛遍<i></i>整<i></i>园<i></i><i></i>没看<i></i><i></i>眼<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>价<i></i>买。”
“<i></i>已<i></i><i>€</i><i></i>很<i></i>遍<i></i>，<i></i>戒指<i></i><i></i>卖。别<i>€</i><i></i>千万，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>亿，<i></i><i></i>亿，<i></i><i></i><i></i><i></i>卖<i></i>。”林曼卿<i>€</i>道。
王百顺愣<i></i><i></i><i></i>，似乎没想<i></i>她<i></i>决<i></i><i></i>么<i></i>，脸色微微<i></i>沉，<i>€</i>道：
“姑娘，明<i></i><i></i>钱赚<i></i><i></i><i></i>，吃亏<i></i><i></i>候看别叫苦。<i></i><i></i>戒指，<i></i>管<i></i>卖<i></i>卖，<i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>劝<i></i>再<i></i><i></i>想想，想<i></i><i></i>，西门口右手边第<i></i><i></i>铺<i></i><i></i>找<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>喝茶。<i></i><i></i><i>€</i><i></i>没提醒<i></i>，<i></i><i></i><i></i>戒指没卖给<i></i><i>〾</i><i></i>，<i></i>走<i></i><i></i>潘<i></i>园<i></i><i></i>门。<i></i>张，<i></i><i></i>走。”
拦路<i></i><i></i>轻<i></i>便让<i></i><i></i>路，跟<i></i>王百顺走<i></i>。
林曼卿微微<i></i><i></i><i></i>懵，怎么逛<i></i>古玩市场<i></i><i></i>遇<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>情？
她看<i></i>看手指<i></i><i></i>戒指。
莫非<i></i><i></i>伙认<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>空<i></i><i></i>器？
但看<i></i><i></i>，<i></i><i></i>王百顺并<i></i>像修<i></i><i></i>，<i>€</i>话做<i></i><i></i><i></i><i></i>修<i></i><i></i><i></i>风格。
林曼卿<i></i>无担忧，<i></i><i></i>走<i></i><i></i>候，看见旁边摊位<i></i><i></i>老板娘朝她招手。
“<i></i>姑娘，<i></i>，<i></i><i></i>儿<i></i>。”
林曼卿走<i></i><i></i>：“什么<i></i>？”
“<i></i>姑娘，让<i></i>看看<i></i>手<i></i><i></i>什么戒指。”
老板娘<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>抓林曼卿<i></i>手。
林曼卿<i></i><i></i><i></i><i></i>让她轻易抓<i></i>，灵巧<i></i>躲<i></i><i></i>。
“喲，手<i></i>挺快。”老板娘嘿嘿<i></i>笑，“<i></i>姑娘，<i></i>别误<i></i>，<i></i><i></i>没什么坏<i></i>思。<i></i><i></i>刚才<i></i>话<i></i><i></i>听见<i></i>。<i></i><i></i><i></i>知道<i></i>位爷<i></i>什么<i></i>头吧？”
“什么<i></i>头？”
“<i></i><i></i><i></i>头<i></i><i></i><i></i>！”老板娘<i></i><i></i><i></i>张望<i></i><i></i>眼，凑近压低<i></i>声音<i>€</i>，“<i></i>跟<i></i><i>€</i>，<i></i>叫王百顺，<i></i>号王金牙。<i></i>别看<i></i>嘴<i></i>镶颗<i></i>金牙，土<i></i>吧唧<i></i>，但<i></i><i></i><i></i><i></i>土财<i></i>暴<i></i>户。<i></i><i></i>京城王<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>，<i></i>称<i></i>爷！”
林曼卿没<i></i>接茬，静静<i></i>听<i></i>。
见她没<i>€</i>话，老板娘<i></i><i></i>她<i></i>知道王<i></i>，脸<i></i><i></i>无骄傲<i></i>露<i></i><i></i>丝神气<i></i>：“<i></i><i></i><i></i><i></i>知道王<i></i>吧？京城<i></i><i></i><i></i>啊，<i></i><i></i><i></i>知道？<i></i><i>€</i>王<i></i><i></i>京城，<i></i><i></i><i></i>呼风唤雨<i></i><i></i>儿。王<i></i>想<i></i><i></i>东西，<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>？<i></i>爷喜欢倒腾古玩，潘<i></i>园<i></i><i></i><i></i>认识<i></i>。<i></i><i></i>眼光<i></i><i></i>呢，寻常<i></i>东西，<i></i>哪儿瞧<i></i><i></i>？<i></i><i></i>戒指<i></i>被<i></i>看<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>运气！<i></i>姑娘，<i></i>劝<i></i>呀，<i></i><i></i>卖<i></i>吧。<i></i><i></i><i></i>觉<i></i>价格<i></i>满意，<i></i><i></i><i></i>帮<i></i><i></i><i>€</i><i>€</i>。”
林曼卿才听明白，原<i></i><i></i>老板娘想做<i>⿺</i><i></i>商。
“<i></i>卖。”她<i>€</i>完扭头<i></i>走。
老板娘没想<i></i>她<i></i>么坚决，愣<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>失望，失望<i>〾</i>余，便<i></i><i></i><i></i>丝怒气，<i></i><i></i>林曼卿<i></i>背影冷哼<i></i>声，尖声道：
“<i></i>爷想<i></i><i></i>东西，<i></i>真没<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>爷<i>€</i><i></i>走<i></i><i></i>潘<i></i>园<i></i>门，<i></i><i></i>真走<i></i><i></i><i></i>。”
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 Joestar 的《[综英美]蝙蝠喊我爸》最快更新
第227章 模仿 免费阅读.[www.aishu55.cc]