《[综英美]蝙蝠喊<i></i>爸》最<i></i>章节 第46章 蝙蝠车车
燕昭每走<i></i>步，脚<i></i><i></i>仿佛提<i></i>千斤<i></i><i></i><i></i>担，少<i></i>艰难<i></i>抬<i></i>脚，即将落<i></i><i></i>，又<i></i>半空<i>⿺</i>顿住<i></i>。
<i></i><i></i>竟<i></i><i></i>躺<i></i><i></i><i></i>少<i></i>。
燕昭连忙收回腿。
刚才真<i></i>险<i></i><i></i><i></i>踩<i></i><i></i><i></i>手<i></i>！
少<i></i><i></i>虚长燕昭几岁，<i></i>色虽<i></i>带<i></i>病态<i></i>苍白，身<i></i>穿<i></i><i></i>衣料却<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>见燕昭低头望<i></i><i></i>己，连忙拍<i></i>拍衣袍<i></i>沾<i></i><i></i>草木灰，<i></i><i></i>站<i></i>身，<i></i><i></i>看<i></i><i></i><i></i><i></i>惶惶无措。
<i></i>远处<i></i>几<i></i><i></i><i></i><i></i>直<i></i>牢牢<i></i>注<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>向，裴彧<i></i>目光<i></i>落<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>少<i></i>身<i></i>，<i></i><i></i>惊讶<i></i>睁<i></i><i></i>眼睛。
“<i></i><i></i><i></i>萧玥渊吗？”
裴彧侧<i></i>目光，震惊<i></i>望<i></i>身侧端<i></i>坐<i></i><i></i>男<i></i>，“<i></i><i></i>萧<i></i><i></i>孩<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>？”
萧<i></i>郎君依旧<i></i><i></i>云淡风轻<i></i>模<i></i>，<i></i>袭白衣被风吹<i></i><i></i>袖摆，男<i></i>搭<i></i>长椅<i></i><i></i>手指轻<i></i>，口<i>⿺</i>漫<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>道。
“渊儿<i></i><i></i>赋<i></i>错，<i></i>什么<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>？”
“<i></i>....<i></i><i></i>......”
裴彧支支吾吾<i></i><i>€</i><i></i>，历代梅花令<i></i>令<i></i><i></i><i></i><i></i>五<i></i>孩<i></i><i>〾</i><i>⿺</i>选择<i></i><i></i>贴身影卫，<i></i><i></i>跟随<i></i>。
被选<i>⿺</i><i></i><i></i><i></i>孩<i></i><i></i>此<i></i><i></i>暗处<i></i>刀，<i></i><i></i>最锋利<i></i>剑，<i></i>没被选择<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>按照规矩处<i></i>掉。
“<i></i>果<i></i><i></i><i></i>没<i></i>选萧玥渊呢？”裴彧忍<i></i>住问<i></i>声，随即<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>己<i></i>问<i></i><i></i><i></i><i></i>傻<i></i>问题！
<i></i><i></i>目<i></i>萧<i></i>唯<i></i><i></i><i></i><i></i>血脉！<i></i><i></i><i></i>信萧<i></i>叔真<i></i>忍<i></i>拿<i></i>妹妹<i></i>孩<i></i>喂蛇！
<i></i><i></i>，萧<i></i>郎君<i></i>回答终究<i></i><i></i>乎<i></i>裴彧<i></i>意料。
男<i></i>低低<i></i>笑，斗笠<i></i>垂<i></i><i></i>幔纱<i></i>遮<i></i>住阴冷<i></i>语气。
“萧<i></i><i></i>姓<i></i>够带<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>什么特权，只<i></i>沉<i></i><i></i>负担，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>死，没<i></i>例<i></i>。”
裴彧听罢，宛<i></i><i></i><i></i>股冷气沿<i></i>脚底直往脑<i></i>冲<i></i>，忍<i></i>住打<i></i><i></i>哆嗦。
六月<i></i><i></i>，硬<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>身冷汗。
<i></i><i></i>远处，<i></i>残酷<i></i>选择依旧<i></i>继续<i></i>。
萧玥渊<i></i><i></i>头比燕昭足足<i></i><i></i><i></i><i></i>半，燕昭<i></i>抬<i></i>头才<i></i>看清少<i></i><i></i>模<i></i>。
<i></i><i></i>身<i></i>瘦削，五官轮廓硬朗，偏偏眉头<i></i>安<i></i>往<i></i>拢<i></i>，让<i></i>周身散<i></i><i></i><i></i>凌厉气势陡<i></i><i></i>变，似<i></i>稚气<i></i>温顺<i></i>羊羔，毫无危险，<i></i>没<i></i>半<i></i><i></i>攻<i></i>。
燕昭<i></i>目光落<i></i>少<i></i><i></i>眼睛<i></i>
，<i></i><i></i><i></i><i></i>常<i></i><i></i>般<i></i>墨色，<i></i><i></i>漂亮<i></i>翡翠色，仿佛精雕细琢<i></i><i></i>玉石才拥<i></i><i></i>通透碧绿。
“<i></i>漂亮<i></i>眼睛.....”
燕昭<i></i>般想<i></i><i></i>候，顺口<i></i>喃<i></i><i></i>声，<i></i>抬<i></i>手指，<i></i>身<i></i><i></i>少<i></i><i></i><i></i><i></i>灵犀<i></i>般半弯<i></i><i></i>腰，让<i></i>葱白<i></i>手指顺利<i></i><i></i><i></i><i></i>己温驯<i></i>眉眼。
<i></i>切似乎<i></i><i></i><i></i>渠<i></i><i></i>。
密切<i></i>注<i></i><i></i>裴彧<i></i>萧府<i></i><i></i>几名管<i></i>暗暗松<i></i>口气。
<i></i><i></i>该走<i></i>流程<i></i><i></i><i></i>走完，萧<i></i>郎君推<i></i>轮椅往<i></i>，站<i></i><i></i>身侧<i></i>管<i></i>连忙撑<i></i>伞跟<i></i>，避免男<i></i>被阳光照射<i></i>。
男<i></i><i></i>离<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>步远<i></i>距离<i></i>停<i></i>，<i></i>口问道。
“<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>选择<i></i>做<i></i><i></i>影卫吗？”
闻言，燕昭再次望<i></i><i></i>眼少<i></i><i></i>双漂亮<i></i>眼睛，轻轻<i></i><i></i><i></i>头，“嗯。”
裴哥哥让<i></i>选<i></i><i></i><i></i>己喜欢<i></i>，<i></i>喜欢长<i></i><i></i>看<i></i>。
<i></i>燕昭<i></i>话音落<i></i><i></i>，除<i></i>萧玥渊<i></i>目光变<i></i>拘谨<i></i>温柔<i></i>，另<i></i>五<i></i>孩<i></i><i></i>眼睛霎<i></i><i></i><i></i>蒙<i></i><i></i>尘埃<i></i>月，<i></i>肉眼<i></i>见<i></i>速<i></i>变<i></i><i></i>灰色。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>知道没<i></i>被选择<i></i>命运<i></i>什么。
<i></i>强壮<i></i><i></i>丁<i></i><i></i>架<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>胳膊往池<i></i>边<i></i>拖，或抽泣，或挣扎，原<i></i>安静<i></i>院落变<i></i>嘈杂<i></i><i></i>，终究<i></i>求<i></i><i></i><i></i><i></i>占<i></i><i></i>风，<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i><i></i>少<i></i>低<i></i>头，<i></i>住<i></i>禁锢<i></i><i></i><i></i>男<i></i><i></i>胳膊，<i></i>背<i></i>男<i></i>吃痛<i></i>，<i></i><i></i>挣脱<i></i><i></i><i></i>。
男<i></i>眉头<i></i>皱，冷笑<i></i>抽<i></i>袖剑，准备<i></i><i></i>教训<i></i>番<i></i><i></i>胆敢逃跑<i></i><i></i>少<i></i>。
<i></i>少<i></i><i></i>知<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>守<i></i><i></i>萧府逃<i></i><i></i>，况且<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>萧府长<i></i>，早已<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>愿意离<i></i>。
<i></i>少<i></i>仰<i></i>头，忽<i></i>抬<i></i>手，拽住<i></i>燕昭<i></i>衣角，眼眶湿润，眼泪扑簌簌<i></i>往<i></i>直掉。
<i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，哭声震<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>。”<i></i>少<i></i>鼓<i></i>勇气，知道身边站<i></i>“劲敌”，目<i></i>斜视<i></i><i>€</i>道，“<i></i><i></i><i></i>比<i></i>做<i></i>更<i></i>，<i></i>比<i></i>更适<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>影卫。”
燕昭<i></i><i></i>没听清楚<i></i>究竟<i>€</i><i></i>什么，只知道<i></i><i></i>粉雕玉琢<i></i><i></i>男孩儿<i></i><i></i><i></i><i></i>哭<i></i>惨兮兮<i></i>。
<i></i>忽<i></i><i></i><i></i><i></i>解<i></i><i></i>己每次哭<i></i><i></i>候，哥哥<i></i>感受。
真<i></i><i></i>知道该怎么办<i></i>.....
<i></i>少<i></i>哭<i></i>委屈又<i></i>怜，<i></i>脏兮兮<i></i><i></i>手揪<i></i><i></i>己<i></i>衣角，除<i></i>求<i></i>想<i></i><i></i>影卫<i>〾</i><i></i>，更<i></i>恐惧<i></i>蜷<i></i>身<i></i>，缩<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>团。
<i></i><i></i><i></i><i></i>被<i></i>突<i></i><i></i><i></i><i></i>
<i></i><i></i>整懵<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>脑袋，<i></i><i></i><i></i><i></i>准意思<i></i><i></i>敢贸<i></i><i></i><i></i>。
“昭儿。”
萧<i></i>郎君微启薄唇，轻飘飘<i></i>唤道。
<i></i><i></i>简单<i></i><i></i>声，<i></i>仅燕昭怀<i></i><i></i><i></i>少<i></i>哭声低<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>男孩儿<i></i>瑟缩<i></i>身<i></i>，尽<i></i>低<i></i>头<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>长辈<i></i>原<i></i>，萧<i></i>郎君<i></i>燕昭<i></i>称呼比<i></i><i></i><i></i><i></i>严格恪守<i></i>“<i></i><i></i><i></i>”，男<i></i>唤<i></i><i></i>候择<i></i>随意<i></i>许<i></i>。
燕昭<i></i>男<i></i><i></i>接触<i></i><i></i>几<i></i>月<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>脾气<i></i>知道<i></i><i></i><i></i>。
只<i></i>男<i></i><i></i>情<i></i><i></i><i></i>候<i></i>唤<i></i>己“<i></i><i></i><i></i>”，喊“昭儿”<i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i><i></i>代<i></i><i></i>含<i></i><i></i><i></i>遭殃。
燕昭抬<i></i>眼帘，怯怯<i></i>瞧<i></i><i></i>眼，<i></i>怜巴巴<i></i><i></i>眼神<i></i><i></i>少<i></i>湿润<i></i>目光<i></i><i></i><i></i>辙，<i></i>惜并<i></i><i></i>打<i></i>男<i></i>冷硬<i></i><i></i>肠。
萧<i></i>郎抬<i></i>手，<i></i><i></i>萧玥渊<i></i><i></i>向遥遥<i></i>指。
“昭儿，<i></i>只<i></i>选择<i></i><i></i>影卫，<i></i><i></i><i></i>打算放弃<i></i>吗？”
燕昭<i></i><i></i><i></i><i></i>顿，慢慢<i></i>摇<i></i>摇头。
察觉怀<i>⿺</i><i></i>少<i></i>瞬<i></i>紧绷<i></i>身<i></i>，燕昭<i></i><i></i>环住<i></i><i></i>腰，典型<i></i>端<i></i>碗<i></i><i></i><i></i><i></i>锅<i></i><i></i><i></i><i></i>。
男<i></i><i></i>目光变<i></i>危险，修长<i></i>手指微勾，<i></i>回<i></i><i></i><i></i>再<i></i>需<i></i>顾及什么，强硬<i></i><i></i>燕昭怀<i></i><i></i><i></i>少<i></i>扯<i></i><i></i><i></i>。
燕昭<i></i>纪尚幼，根<i></i>没<i></i><i></i>少<i></i>气，只<i></i>眼睁睁<i></i>看<i></i><i></i>少<i></i>被拉走，<i></i>气恼<i></i>转<i></i>头，压抑<i></i><i></i>怒气<i></i>喊道。
“<i></i><i></i>做什么！<i></i>命令<i></i>放<i></i><i></i>！”
比<i></i>燕昭<i></i>情绪<i></i>露，萧<i></i>郎<i></i><i></i><i></i><i></i>静<i></i>近乎冷漠，<i></i>嘲讽<i></i>勾<i></i>勾唇角，<i>€</i>道：“<i></i>疼<i></i>？<i></i>软<i></i>？太<i></i>贪<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
裴彧努<i></i>扬<i></i><i></i>抹稍显僵硬<i></i>笑，压住<i></i>停犯怵<i></i><i></i><i></i>，笑吟吟<i></i><i></i><i></i>打<i></i>圆场。
“萧<i></i>叔，<i></i><i></i><i></i><i></i>软<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>善良<i></i><i></i>疼<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>仁君。”
“善良？”萧<i></i>叔周身<i></i>气势蛰<i></i>，<i></i>注视<i></i>乱糟糟<i></i>场<i></i>，斥道。
“<i></i>叫懦弱。今<i></i>只<i></i>让<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i>〾</i><i></i>做<i></i><i></i>选择<i></i>做<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>怎么办？<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>更复杂，更无<i></i>奈何<i></i>选择。”
萧<i></i>郎<i></i>口气没喘<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>咳嗽<i></i>几声，斗笠<i></i><i></i><i></i>色<i></i>变<i></i>苍白，<i></i><i></i><i></i>份虚弱只停留<i></i>短短<i></i>瞬，男<i></i><i></i>已<i></i><i></i><i></i>挺直<i></i>脊梁。
“昭儿，<i></i><i></i><i></i><i></i>担<i></i><i></i>北尧<i></i>千千万万<i></i>百姓，<i></i>传承百<i></i><i></i>江山<i></i>稷，<i></i>穿<i></i><i></i>明黄色<i></i>龙袍，接受百臣<i></i><i></i>叩九拜。<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>软，<i></i><i></i>通往<i></i>条至<i></i>皇权<i></i>
路，充满<i></i>血腥。”
燕昭垂落<i></i>身侧<i></i>手指轻<i></i><i></i>察<i></i><i></i>颤，<i></i>像<i></i><i></i><i></i><i></i>记忆<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>告诉<i></i>，<i></i><i></i>传达<i></i><i></i><i></i>信号，“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>皇帝。”
<i></i><i></i>......
<i></i><i></i>......
<i></i>已<i></i><i></i><i></i><i></i>**文断句，<i></i><i></i>看<i></i>懂<i></i><i></i>典籍记载。
燕昭仰<i></i>头，望<i></i>坐<i></i>轮椅<i></i><i></i>男<i></i>，第<i></i>次遵<i></i><i></i>己<i></i>想<i></i>，直白<i></i>问道。
“太<i></i><i></i>储君，只<i></i>太<i></i>才<i></i>继承皇位，<i></i><i></i><i></i>皇帝<i></i><i></i><i></i>哥哥，<i></i><i></i><i></i>。”
萧<i></i>郎轻轻笑<i></i>声<i></i>，<i></i>似听<i></i><i></i>什么<i></i><i></i><i></i>笑话<i></i>般，<i></i>住摇<i></i>头。
“呵.....<i></i>真<i></i>孩<i></i>。”
萧<i></i>郎<i></i>掌<i></i><i></i><i></i>木轮往<i></i>移<i></i><i></i>，最终停<i></i><i></i>燕昭<i></i><i></i><i></i>。
燕昭<i></i>身<i></i>只<i></i>男<i></i>膝盖<i></i>位置，<i></i><i></i>即<i></i>萧<i></i>郎<i></i>坐<i></i>椅<i></i><i></i>，<i></i>需<i></i><i></i>抬<i></i>头<i></i>仰视<i></i>。
男<i></i>伸<i></i>骨节<i></i>明<i></i>手，<i></i>掌握住<i></i>燕昭<i></i><i></i>手，随<i></i>，燕昭感<i></i><i></i>己<i></i>掌<i></i>冰凉凉<i></i>，手<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>锋利<i></i>**。
男<i></i>撤回手，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>望<i></i>燕昭，语气隐约带<i></i>抹薄凉<i></i>意味。
“<i></i><i></i>父<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>今<i></i>皇帝，<i></i><i></i><i></i><i></i>只<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>冷宫<i></i><i></i><i></i>皇<i></i>。”男<i></i><i></i>声音轻飘飘<i></i>，只<i></i>话<i></i><i></i><i></i><i></i>却<i></i><i></i><i></i>估<i></i><i></i>，“但最<i></i>，<i></i><i></i>皇帝<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>太<i></i>。昭儿，知道<i></i>什么<i></i><i></i><i></i>肩膀<i></i>烙<i></i><i></i>梅花<i></i>印记吗？”
燕昭<i></i>想<i></i>被烙<i></i>印记<i></i><i></i>疼，<i></i>摇<i></i>头<i></i>想回忆。
萧<i></i>郎看<i></i><i></i>燕昭<i></i>挣扎，<i></i>牵<i></i>少<i></i>握<i></i>**<i></i><i></i>只手，让刀尖<i></i><i></i><i></i>己，“很疼<i></i>吧？<i></i><i></i>记<i></i><i></i>带<i></i><i></i>疼痛，<i></i><i></i>将<i></i><i></i><i></i><i></i>烙印，<i></i>陛<i></i>死<i></i>，永远听<i></i><i></i><i></i>命令。”
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 Joestar 的《[综英美]蝙蝠喊我爸》最快更新
第46章 蝙蝠车车 免费阅读.[www.aishu55.cc]