《<i></i>许装乖[<i></i>竞]》最<i></i>章节 第127章 第<i></i>百<i></i><i></i>七章
<i></i>藤<i></i>距离长野今居住<i></i>公寓并<i></i>远，横竖<i></i><i></i>几<i></i>街区，只<i></i><i></i>抱<i></i><i></i><i></i>走<i></i>比<i></i>常累<i></i><i></i>。
“放<i></i>离<i></i>吧，很危险<i></i>……”
<i></i><i></i>组织<i></i>叛徒，灰原哀比任何<i></i><i></i>懂<i></i>己<i></i><i></i>场将<i></i><i></i>何，趁<i></i><i></i><i></i>未将<i></i>拖<i></i><i></i>，离<i></i>或<i></i>最<i></i><i></i>选择。
长野今未停<i></i>脚步，撑<i></i>雨伞向公寓走<i></i>，“送<i></i><i></i>警局，<i></i>么<i></i><i></i>走，<i></i>选<i></i><i></i>。”
“<i></i>……”警局绝<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>走<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>明智<i></i>选择，灰原哀捂住<i></i>己隐隐犯痛<i></i>脑袋，“<i></i>被<i></i>涉及<i></i><i></i><i></i><i></i>死<i></i>。”
“<i></i>么吓<i></i>？”长野今<i></i>脸滑稽<i></i><i></i>握<i></i>伞柄<i></i>手拍拍胸脯，<i></i>副<i></i>己被吓<i></i><i></i>模<i></i>。
“<i></i><i></i><i>€</i>真<i></i>。”灰原哀焦急<i></i>喊道。
“哦……”长野今哦<i></i><i></i>声，明知故问道：“<i></i><i></i>型犯罪组织吗？”
“<i></i>！”
“巧<i></i>，<i></i><i></i><i></i>，<i></i>且<i></i><i></i><i></i>跨<i></i><i></i>，”长野今满脸凶狠<i></i>笑道。
“<i></i><i>€</i><i></i><i></i>真<i></i>。”
“<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>啊。”
“……”灰原哀觉<i></i><i></i>己头更<i></i><i></i>……
长野今笑道：“<i></i><i></i><i></i><i></i>给<i></i>证明<i></i>。”
“<i></i><i></i>放<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>己走<i></i><i></i><i></i>。”
灰原哀祈求道，<i></i>己先<i></i><i></i><i></i><i></i>段<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>适<i></i><i></i><i></i>再悄悄离<i></i>。
长野今牵<i></i>灰原哀<i></i>手向公寓走<i></i>，细<i></i><i></i>冰凉<i></i>手……<i></i><i></i>担惊受怕<i></i>兔<i></i><i></i>般，<i></i>断<i></i>注意<i></i>周围<i></i>街道。
几<i></i>钟<i></i>，长野今站<i></i>公寓楼<i></i>才想<i></i><i></i>件<i></i><i></i><i></i><i></i>情，<i></i>己<i></i>房<i></i><i></i><i></i><i></i>像曾<i></i><i></i><i></i>案<i></i><i></i>场啊……<i></i>己刚才怎么忘<i></i>死死<i></i>？虽<i></i><i>€</i>她<i></i><i></i><i></i>辨<i></i><i></i><i></i>，但万<i></i>呢？
站<i></i>街<i></i><i></i><i></i>几<i></i>钟<i></i>，灰原哀扯<i></i>长野今<i></i>手臂。“<i></i><i></i><i></i>吗？”灰原哀抬头看向驻足<i></i>街道<i></i>满目愁容<i></i>长野今。
长野今踟蹰<i></i><i></i>，勉强笑道：“<i></i>刚想<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>张床……”
“<i></i><i></i><i></i>睡沙<i></i>。”灰原哀<i></i>示<i></i>己没<i></i><i></i>么娇贵。
长野今揉<i></i>揉鼻<i></i>，诚恳<i></i>笑道：“<i></i><i></i><i></i>没<i></i>沙<i></i>。”
灰原哀塌<i></i>眼皮，“<i></i>睡<i></i>板总<i></i><i></i><i></i>吧？”
总<i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i>没<i></i><i></i>板吧？灰原哀恶意<i></i>想<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i>余<i></i>被褥……<i></i><i></i>吧！先<i></i>吃饭吧！”长野今<i></i><i></i>意思<i></i>笑笑，弯身拉<i></i>灰原哀向街道<i></i>边<i></i>餐馆走<i></i>，“<i></i><i></i><i></i>
<i></i>没吃饭<i></i>……”
附近<i></i>馆<i></i>长野今熟悉<i></i><i></i><i></i>再熟悉，随便带<i></i>灰原哀<i></i><i></i><i></i>常<i></i><i></i>餐馆，<i></i><i></i><i></i><i></i>常<i></i>食<i></i>。
坐<i></i>桌<i></i><i></i>副无<i></i>模<i></i><i></i>灰原哀缓慢<i></i>吃<i></i>刚<i></i><i></i><i></i>食<i></i>，长野今<i></i><i></i><i></i>奇<i></i>问道：
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>么放<i></i><i></i>跟<i></i><i></i><i></i>吗？”
“总<i></i><i></i><i></i>再糟糕<i></i>吧？”灰原哀坐<i></i>餐桌<i></i>轻声嘟囔。<i></i><i></i><i></i>，死<i></i>罢，<i></i><i></i><i></i><i></i>再糟糕<i></i>，只<i></i><i></i>己别再<i></i>组织<i></i><i></i>情纠缠<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i>€</i>，无论<i></i><i></i>什么<i></i><i></i><i></i><i></i>陌<i></i><i></i>离<i></i>。<i></i><i></i>兽<i></i><i></i><i></i>伙绝<i></i><i></i>少……”热<i></i><i></i>叔长野今信誓旦旦<i></i>向涉世未深<i></i>灰原哀普及<i></i><i></i>知识。
呵呵……<i></i><i>€</i><i></i>话没什么信服<i></i>啊。灰原哀老老<i></i><i></i><i></i>吃饭，<i></i>打算搭话。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>老宅<i></i>住段<i></i><i></i>吧，离<i></i><i></i><i></i>远，<i></i><i></i><i></i>烟稀少。”
“<i></i>随意。”
“<i></i><i></i>通知<i></i><i></i><i></i><i></i>吗？”
<i></i>己<i></i><i></i><i></i>角色<i></i>离<i></i><i></i>走<i></i>孩<i></i>啊，灰原哀思索<i></i><i></i>，冷冷<i></i>道：“<i></i><i></i>。”
长野今<i></i><i></i>惊喜<i></i>问道：“<i></i>么信任<i></i>吗？”
“<i></i><i></i>放<i></i>走吗？”
她<i></i>像<i></i>被<i></i>己硬<i></i><i></i>抱<i></i><i></i><i></i>……长野今思索<i></i><i></i>，她<i></i>想继续<i></i><i></i><i></i>藤<i></i><i></i><i></i>，<i></i>没<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>想回<i></i><i></i>吗？<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>送回<i></i>。<i></i>记<i></i><i></i>，米花町<i></i>丁目<i></i><i></i><i></i>……”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>……”灰原哀觉<i></i>放<i></i>筷<i></i>，<i></i>餐巾慢慢<i></i>擦<i></i>嘴巴。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>直住<i></i><i></i>……”长野今抬头<i></i>眼<i></i><i></i>女孩<i></i>挤<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>认<i></i>看<i></i>笑脸。
灰原哀狠狠<i></i>恶寒<i></i><i></i>阵，<i></i><i></i>笑容<i></i>什么<i></i>此<i></i>别扭。眼神空洞，皮笑肉<i></i>笑，像极<i></i><i></i><i></i>阴险<i></i><i></i>派。
……
饭<i></i>，长野今<i></i>想让安源广<i></i>将<i></i>己<i></i><i></i>送往长野<i></i><i></i>，<i></i><i></i>远离市区<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>远<i></i>，最<i></i>选择<i></i><i></i><i></i><i></i>附近<i></i>别墅区。
米花市<i></i>富豪<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>房<i></i>，但<i></i>基<i></i>常<i></i>只<i></i>佣<i></i>居住。
长野今<i></i>车<i>〾</i><i></i>给准备离<i></i><i></i>安源广<i></i><i></i><i></i>信息：“广<i></i>，<i></i>米花帮<i></i>另<i></i>购买<i></i>栋房<i></i>。<i></i><i></i><i></i>，周围没<i></i>太<i></i><i></i><i></i>流，最<i></i><i></i>米花町附近。”
<i></i>己每<i></i><i></i><i></i>赶公告<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>跑<i></i>常，<i></i><i></i>太麻烦<i></i>。长野今牵<i></i>灰原准备返回<i></i><i>⿺</i>，<i></i><i></i>先待几<i></i>。
“长野哥！很久没见<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”<i></i>远处驶<i></i><i></i>轿车折返<i></i>长野今<i></i><i></i>，透<i></i>车窗，<i></i><i></i>女<i></i>向长
野今打<i></i>招呼。
“绫<i></i>？<i></i>久<i></i>见。”铃木绫<i></i>，<i></i>己<i></i>少<i></i><i></i>候<i></i>朋友，<i></i><i></i>公司<i></i><i></i><i></i><i></i>意<i></i><i></i>往<i></i>，逐渐<i></i>熟悉<i></i>。
“<i></i>位<i></i>？”铃木绫<i></i>看向长野今身边<i></i>无<i></i>情<i></i>灰原哀，<i></i>奇<i></i>问道。
长野今笑道：“<i></i>妹妹。”
“明<i></i>山<i></i>别墅<i></i><i></i>聚<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>？”铃木绫<i></i>热情<i></i>向长野今<i></i><i></i><i></i>邀请，“<i></i>妹妹<i></i><i></i><i></i>，她<i></i>没<i></i><i></i>见<i></i><i></i>呢……”
“山<i></i>别墅吗？<i></i><i></i><i></i><i></i>够偏僻<i></i>。<i></i><i></i>准<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>么<i>€</i><i></i><i></i>哦！”铃木绫<i></i>向长野今挥手告别，驾车走远。
长野今向<i></i>旁<i></i>灰原哀<i>€</i>道：“明<i></i>陪<i></i><i></i><i></i>。”
“嗯？”灰原哀<i></i>解<i></i>轻哼<i></i><i></i>声。
“<i></i>喜欢聚<i></i>。”长野今言简意赅<i></i>回答道。
“拒绝掉<i></i><i></i><i></i><i></i>？”灰原哀打<i></i>哈欠，满脸无<i></i>谓<i></i>回道。
长野今弯身笑道：“<i></i>久没见<i></i>朋友<i></i>。”
“死<i></i><i></i><i></i>。”灰原哀将手<i></i>长野今<i></i>手掌<i>⿺</i>扯<i></i>，向别墅走<i></i>。
铃木绫<i></i>，铃木……<i></i><i></i>姓怎么<i></i><i></i>熟悉……
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 路回清野 的《不许装乖[电竞]》最快更新
第127章 第一百二十七章 免费阅读.[www.aishu55.cc]