《<i></i>许装乖[<i></i>竞]》最<i></i>章节 第22章 第<i></i><i></i><i></i>章
<script>read2();盯<i></i>手<i></i>看<i></i><i></i><i></i>儿<i>〾</i><i></i>，<i></i>志强<i></i><i></i><i></i>知道<i></i>己<i></i>该怎么回复王亚欣，今<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>切，<i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>责任，<i></i>果<i></i>己<i></i><i></i>么冲<i></i><i></i>话，或许刘嘉颖<i></i><i></i>更<i></i><i></i>办<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i>€</i><i></i><i></i>显<i></i><i></i>已<i></i>没<i></i><i></i>，虽<i></i><i></i>知道该怎么跟王亚欣<i>€</i>，<i></i><i></i>志强知道，<i></i><i></i><i></i>候<i></i>王亚欣<i></i><i></i><i></i>急坏<i></i>，<i></i>果<i></i>己再<i></i>接<i></i>话，<i></i><i></i>敢想象王亚欣<i></i><i></i>怎<i></i><i></i><i></i>情。
“亚欣……”刚刚接听<i></i>话<i></i><i></i>瞬<i></i>，<i></i>志强<i></i><i></i><i></i>手<i></i>轻声<i></i>喊道。
“怎么回<i></i>？<i></i>没<i></i>吧？”让<i></i>志强没想<i></i><i></i><i></i>，王亚欣<i>€</i><i></i><i></i>第<i></i>句话，居<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>句话，原<i></i><i></i><i></i>此刻<i></i>王亚欣已<i></i><i></i>急坏<i></i>，<i></i>且，<i></i>志强认<i></i>她最<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>宇<i></i>安危才<i></i>，根<i></i><i></i>没<i></i>想<i></i>，王亚欣<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>句话。
<i></i>另<i></i>边<i></i>王亚欣<i></i>话音落<i></i><i>〾</i><i></i>，听<i></i><i></i>话<i></i><i></i>直<i></i>沉默<i></i>，没<i></i>任何声音，良久<i>〾</i><i></i>，她<i></i>才再<i></i><i></i>口道：“强<i></i>？<i></i>怎么<i></i><i>€</i>话？<i></i><i></i>底怎么<i></i>？<i></i><i></i>什么<i></i>吗？”
<i></i><i></i>没<i></i>什么<i></i>情<i></i><i></i>候，甚至连王亚欣<i></i>己<i></i><i></i>知道，<i></i>己<i></i><i></i>志强居<i></i><i></i><i></i>么紧张，即便<i></i><i></i>宇<i></i><i></i><i></i>安危<i></i>己<i></i>完<i></i><i></i>知道，<i></i><i></i>旦<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>意<i></i><i>〾</i><i></i>，<i></i>己最<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>志强，甚至，<i></i><i></i>志强接听<i></i><i></i><i></i>话<i>〾</i><i></i>，她已<i></i>胡思乱想<i></i>许久，<i></i>想<i></i><i></i>志强<i></i><i></i><i></i>遇<i></i><i></i>什么麻烦，她<i></i>忍<i></i>住<i></i><i></i>责，甚至<i></i><i></i>悔，<i></i>悔<i></i>己将<i></i>件<i></i>告诉<i></i><i></i>志强，<i></i>己明明知道，<i></i>志强<i></i>旦知道<i></i><i></i>件<i></i><i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>袖手旁观<i></i>，<i></i>最<i></i>……
“<i></i>没<i></i>亚欣，<i></i>只<i></i>……<i></i>知道该怎么跟<i></i><i>€</i>……”<i></i>志强听<i></i>王亚欣<i></i><i></i>急<i></i>语气，<i></i><i></i>赶紧<i></i>口<i>€</i><i></i><i></i>么<i></i>句，<i>〾</i><i></i><i></i><i></i>没再<i></i><i></i>停留，<i></i><i></i>王亚欣早晚<i></i><i></i>知道<i></i><i></i>切<i></i>，<i></i>且，<i></i>己<i></i><i></i>想<i></i>她<i>€</i>谎，让她蒙<i></i>鼓<i></i>，<i></i><i></i><i></i>告诉她<i></i>切，<i></i>管最<i></i><i></i>怎<i></i><i></i>结果，至少<i></i><i></i><i></i><i></i>努<i></i><i></i>，<i></i><i></i>至<i></i>留<i></i>什么遗憾。
“<i></i><i></i>，<i></i>今<i></i>原<i></i><i></i>想<i></i>让杰克<i></i><i></i>宇给放<i></i><i></i>，<i></i>最<i></i>……弄巧<i></i>拙，让杰克溜走<i></i>，<i></i><i></i><i></i>宇<i></i>处境<i></i>更<i></i>危险，<i></i><i></i><i></i>亚欣，<i></i><i></i>没<i></i>做<i></i>。”终<i></i>，<i></i>志强<i></i><i></i>切<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>，<i>€</i><i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>觉<i></i><i></i>己浑身轻松<i></i>许<i></i>。
很<i></i><i></i>候，男<i></i><i></i><i></i>愿意承认<i></i>己<i></i>失败，殊<i></i>知，<i></i>够承认<i></i>己<i></i>失败，原<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>勇气。
<i></i><i></i><i></i><i></i>候<i></i>王亚欣根<i></i>没<i></i><i></i><i></i><i></i>思考<i></i><i></i>，<i></i>
知<i></i>宇<i></i>处境<i></i><i></i><i></i>更<i></i>危险<i>〾</i><i></i>，她顿<i></i><i></i>更<i></i>惊慌<i></i><i>€</i>道：“强<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>已<i></i>跟杰克通<i></i><i></i>话<i></i>吗？玲玲已<i></i>答<i></i><i></i>离婚<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i>，只<i></i>玲玲<i></i>选择离婚，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>难<i></i>宇吗？”
“亚欣，<i></i>情<i></i><i></i>没<i></i><i></i>想象<i></i><i></i>么简单，<i></i><i></i>杰克看<i></i><i></i>冠冕堂皇<i></i>，<i></i><i></i>际<i></i>，<i></i>背<i></i><i></i>做<i></i><i></i><i></i>勾<i></i>，<i></i><i></i><i></i>想<i></i><i></i>敢想<i></i>，刘总已<i></i>帮助<i></i><i></i>查<i></i><i></i>许<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>幕，<i></i><i></i><i></i>情，<i></i><i></i><i></i>再慢慢跟<i></i><i>€</i>，<i></i><i></i>最<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>宇<i></i>处境，<i></i>次任务失败<i>〾</i><i></i>，杰克已<i></i>知道<i></i><i></i><i></i><i></i>意图，接<i></i><i></i>，<i></i>肯<i></i><i></i>更<i></i>谨慎，<i></i><i></i><i></i><i></i>更难找<i></i><i></i>么<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>且，<i></i><i></i><i></i><i></i><i>〾</i><i></i><i></i>杰克<i></i>做<i></i><i></i><i></i>切，<i></i><i></i><i></i>让<i></i>怀恨<i></i><i></i>，<i></i><i></i>谁<i></i>很难保证，<i></i><i></i><i></i><i></i>气撒<i></i><i></i>宇<i></i>身<i></i>，<i></i>果真<i></i><i></i><i></i>话……”<i></i>志强已<i></i><i></i>敢再想象<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>切<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i><i></i>认<i></i><i></i>信<i></i>鲁莽<i></i>冲<i></i>，最<i></i>才酿<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>结果，此刻<i></i><i></i>志强，<i></i><i></i><i></i>极<i></i><i></i>责，<i></i>像<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>果最<i></i><i></i>宇真<i></i><i></i><i></i>什么<i></i>情<i></i>话，<i></i><i></i><i></i>志强<i></i><i></i><i></i>辈<i></i><i></i>抹<i></i>掉<i></i>伤痕。
“强<i></i>，<i></i>先冷静<i></i><i></i>，虽<i></i><i></i>次尝试没<i></i><i></i>功，但<i></i><i></i>信杰克<i></i>该<i></i><i></i><i></i>太<i></i>疯狂，毕竟<i></i><i></i>玲玲<i></i>没<i></i>跟<i></i>签订协议，<i></i>果<i></i>真<i></i>敢伤害<i></i>宇<i></i>话，<i></i>么玲玲依<i></i>随<i></i><i></i><i></i><i></i>跟<i></i>选择离婚，既<i></i>杰克<i></i><i></i>宇威胁<i></i>，让<i></i>劝<i>€</i>玲玲<i></i><i></i>离婚，<i></i>很明显，<i></i><i></i><i></i><i></i>段婚姻看<i></i><i></i><i></i>非常<i></i><i></i><i></i>，<i></i>管<i></i>什么原<i></i>，至少<i></i><i></i>证明，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>并<i></i>想离婚<i></i>，<i></i><i></i><i></i>觉<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>耐<i></i>，接<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>属<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>乱阵脚。”王亚欣<i></i><i></i><i></i>很快，<i></i>志强<i></i>话音刚刚落<i></i><i>〾</i><i></i>，她<i></i>毫<i></i>迟疑<i></i><i></i>此<i>€</i>道。
<i></i>王亚欣<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>话，<i></i>让<i></i>志强<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>头，<i></i>情已<i></i><i></i>展<i></i><i></i><i></i><i></i>步，<i></i><i></i><i>€</i>什么<i></i>已<i></i><i></i><i></i>已晚，<i>ǹ</i><i></i>杞<i></i>忧<i></i>，<i></i><i></i><i></i>像王亚欣<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>，静静<i></i><i></i>待<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>次<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>候，只<i></i><i></i>己<i></i>够保持良<i></i><i></i>状态，依<i></i><i></i><i></i><i></i>救<i></i><i></i>宇，毕竟，<i></i>才<i></i><i></i>己<i></i>最终目标，至<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>切，<i></i><i></i><i></i>己<i></i><i>€</i>，<i></i>无<i></i>紧<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i>仅仅只<i></i><i></i>志强，王亚欣<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>想<i></i>，她刚刚<i>〾</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>么快，<i></i><i></i>志强<i></i>话音刚刚落<i></i><i></i>瞬<i></i><i></i>给<i></i><i></i>么贴<i></i><i></i>安慰，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i>志强<i></i>么<i></i>急，<i></i>更<i></i><i></i><i></i><i></i>，显<i></i><i></i><i></i>希望最终<i></i>够顺利<i></i>救<i></i><i></i>宇。
<i></i><i></i>，王亚欣<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>另<i></i><i></i><i></i>想<i></i>，此刻<i></i>她<i></i>想<i></i><i></i><i></i>志强<i>€</i><i></i>口<i></i>，只<i></i>沉吟<i></i>片刻<i>〾</i><i></i>，她<i></i><i></i>微微叹<i></i>口气，最终<i></i><i></i>没
<i></i><i>€</i><i></i>口。
<i></i><i></i>，刚刚她<i></i><i></i>话<i></i>听<i></i><i></i>志强<i></i>边乱<i></i><i></i>团<i>〾</i><i></i>，她<i></i>彻底慌<i></i>，<i></i>果<i>€</i>最<i></i><i></i>志强真<i></i>顺利救<i></i><i></i><i></i>宇，<i></i><i></i>志强<i></i>己却身受<i></i>伤，甚至<i></i>更<i></i>严<i></i><i></i><i></i>果，<i></i><i></i>候王亚欣<i></i><i></i>知道<i></i>己<i></i>怎么<i></i>，即便救<i></i><i></i><i></i>宇，<i></i>己真<i></i><i></i><i></i>快乐<i></i>吗？
<i></i><i></i>，她刚刚<i></i>想<i></i>告诉<i></i>志强，<i></i>已至此，<i></i><i></i><i></i>退<i></i><i></i>，至少，<i></i>先保证<i></i>身<i></i>安<i></i>，再<i></i>考虑营救<i></i>宇<i></i>办<i></i>。
<i></i>王亚欣最终<i>〾</i><i></i><i></i>没<i></i><i>€</i><i></i><i></i>句话，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>她感觉<i></i><i></i>够帮助<i></i>己<i></i><i></i>极少，<i></i><i></i><i></i><i></i>己身边<i></i>张玲，<i></i>且她<i></i><i></i>做<i></i><i></i>情<i></i><i></i>极<i></i><i></i>限<i></i>，<i></i>另<i></i>边，便<i></i><i></i>志强<i></i>刘嘉颖，<i>€</i><i></i>刘嘉颖，王亚欣<i></i>她<i></i><i></i>很深<i></i>印象，<i></i>果<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>志强<i></i>话，王亚欣甚至<i></i><i></i>敢<i></i>信，<i></i><i></i>刘嘉颖居<i></i><i></i>愿意帮助<i></i>己救<i></i>孩<i></i>。毕竟，<i></i>己<i></i><i></i><i></i>她<i></i><i></i><i></i>展<i></i><i></i><i></i><i></i>强势，<i></i>及<i></i><i></i>跟刘东志通话<i></i><i></i>容，每句话<i></i><i></i><i></i>刘嘉颖<i></i>打压，甚至<i></i>侮辱，女<i></i><i>〾</i><i></i><i></i><i></i>系<i></i><i></i>很简单，<i></i>管<i></i>什么<i></i><i></i>身份，<i></i><i></i>候<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>句看似<i></i><i></i>意<i></i>话，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>股莫名<i></i>愤怒，甚至<i></i>憎恨，<i></i>随<i></i><i></i><i></i><i></i>推移，<i></i><i></i><i></i>感觉<i></i>仅<i></i><i></i>消失，<i></i><i></i><i></i>越<i></i>越强烈，至少，<i></i>够做<i></i>真<i></i>放<i></i><i></i><i></i>，<i></i>极少<i></i><i></i>，甚至王亚欣认<i></i><i></i>己<i></i>无<i></i>达<i></i><i></i><i></i>境界，<i></i>么又<i></i>什么资格，<i></i>求刘嘉颖<i></i>计<i></i>嫌呢？
<i></i>且刚刚<i></i><i></i>话<i></i>王亚欣<i></i>清清楚楚<i></i>听<i></i><i></i><i></i>志强<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>话，虽<i></i>营救计划没<i></i><i></i>功，<i></i><i></i><i></i><i></i>次<i></i>营救计划<i></i><i>⿺</i>，刘嘉颖<i></i>做<i></i><i></i>很<i></i><i></i>贡献<i></i>，特别<i></i><i></i>杰克<i></i><i></i>细致入微<i></i>调查，<i></i><i></i>整<i></i>营救计划，<i></i>提供<i></i>很<i></i><i></i>帮助，仅仅<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，便让王亚欣<i></i><i></i><i></i><i></i>刘嘉颖<i></i><i></i>女<i></i>，<i></i><i></i><i></i>么<i></i>丝敬佩，至少，她没<i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>她<i>〾</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>节，<i></i>眼睁睁<i></i>看<i></i><i></i><i></i>无辜<i></i>孩<i></i><i></i><i></i><i></i>被坏<i></i><i></i>害，<i></i><i></i><i></i><i></i>胸，已<i></i><i></i>很<i></i>女<i></i>望尘莫及<i></i><i></i>。
终究，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>私，战胜<i></i><i></i>智，王亚欣知道，<i></i>情<i></i>展<i></i><i></i><i></i>步，<i></i><i></i><i></i>己<i></i>该做<i></i>，至少<i></i><i></i>该<i></i><i></i><i></i>困局<i></i><i>⿺</i>抽离<i></i><i></i>，至少<i></i>保证<i></i><i></i><i></i><i></i>安<i></i>，才<i></i>再<i></i>考虑营救<i></i>宇<i></i>计划。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>宇，王亚欣几乎没<i></i>任何思考<i></i>语气，更无<i></i>保持<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>智，<i></i>她<i></i><i></i><i></i>，只<i></i>最终<i></i>够救<i></i><i></i>宇，<i></i>管付<i></i><i></i><i></i><i></i>代价，<i></i><i></i>无<i></i>谓<i></i>，哪怕，<i></i><i></i><i></i>计<i></i>嫌愿意帮助<i></i>己<i></i>刘嘉颖真<i></i>已<i></i>做<i></i>非常<i></i>，哪怕<i></i>志强<i></i><i></i><i></i>宇，真<i></i>遇<i></i><i></i>很<i></i><i></i>麻烦，<i></i>己终究<i></i><i></i>没<i></i>让<i></i><i></i>选择抽离<i></i><i></i>，<i></i><i></i>王亚欣<i></i><i></i>无<i></i>接受<i></i>宇最<i></i>
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>结果，<i></i>较<i></i><i></i>，她<i></i><i></i>宁愿付<i></i>更<i></i><i></i>代价，只<i></i><i></i>够救<i></i><i></i>宇，<i></i><i></i><i></i><i></i>切<i></i><i></i>再<i></i>么<i></i><i></i>，尽管，她知道<i></i>己<i></i>非常<i></i>意<i></i>志强<i></i>处境，<i></i>果<i>€</i><i></i>己并<i></i><i></i><i></i>么<i></i>意刘嘉颖<i></i>话，王亚欣倒<i></i><i></i><i></i>否认，毕竟，<i></i><i></i>世界<i></i>让<i></i>己顾<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>太<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>确<i></i><i></i>场每<i></i>每刻<i></i>需<i></i><i></i>临抉择<i></i>戏剧。<i></i><i></i>，<i></i>果<i>€</i><i></i><i></i>宇<i></i><i></i>志强<i>〾</i><i></i>做抉择<i></i>话，<i></i>确<i></i>王亚欣非常<i></i>难。
<i></i>最终，做<i></i><i></i><i></i>决<i></i><i></i><i></i><i></i>瞬<i></i>，<i></i><i></i>王亚欣<i></i><i>€</i>，<i></i>需<i></i><i></i>股莫<i></i><i></i>勇气。
<i></i>果<i>€</i><i></i>曾<i></i><i></i><i></i>己，王亚欣或许<i></i>选择立刻让<i></i>志强抽身离<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候<i></i>她，<i></i><i></i><i></i>向往<i></i><i></i>己<i></i><i></i>情，向往<i></i><i></i>己<i></i>幸福，即便已<i></i><i></i><i></i><i></i>岁<i></i>女<i></i>，<i></i>终究，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>抹希冀，并没<i></i>彻底熄灭。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>她，已<i></i><i></i>再<i></i>曾<i></i><i></i><i></i><i></i>女<i></i><i></i>，特别<i></i><i></i><i></i>己病愈<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>切似乎<i></i>显<i></i><i></i>再<i></i>么<i></i><i></i><i></i>，<i></i>己满<i></i>想<i></i>只<i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>孩<i></i>，或许<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，才让王亚欣最终做<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>选择，<i></i>她知道，即便<i></i>己已<i></i>做<i></i><i></i><i></i><i></i>看似最难<i></i>决<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i>⿺</i>却依<i></i>感觉<i></i><i></i>阵遗憾，终究，<i></i><i></i>没<i></i>逃脱感情<i></i><i></i>己<i></i>捉弄，<i></i>没<i></i>躲<i></i>命运<i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>玩笑。
<i></i>幸<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>志强并没<i></i>遇<i></i>太<i></i><i></i>困难，<i></i><i></i><i></i>王亚欣<i></i><i>€</i>，或许<i></i>算<i></i><i></i>幸<i>〾</i><i>⿺</i><i></i>万幸<i></i>。
“强<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>……必须<i></i>先保证<i></i>己<i></i>安<i></i>，才<i></i>考虑救<i></i><i></i><i></i>情，<i></i><i></i><i></i>……”<i></i>害<i></i>权取<i></i>轻，尽管已<i></i>做<i></i><i></i>选择，但王亚欣<i></i><i></i><i></i>愿意眼睁睁看<i></i><i></i>己<i></i><i></i>乎<i></i><i></i>或<i></i>，遇<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>情，她虽<i></i>知道，<i></i>己<i></i><i></i><i></i>劝<i>€</i>没<i></i>任何<i></i><i></i>，<i></i>旦意<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候，<i></i>志强根<i></i><i></i><i></i>记<i></i><i></i>己<i></i>句话，<i></i><i></i><i></i>像<i></i>己<i></i><i></i>，满脑<i></i>想<i></i>只<i></i><i></i>宇。
<i></i>即便<i></i><i></i><i></i>，王亚欣<i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>，她<i></i>想让<i></i>己<i></i><i></i><i></i><i></i>志强<i></i>担忧，最终变<i></i><i></i>遗憾。
<i></i><i></i>志强听<i></i><i></i>句话，顿<i></i><i></i>忍<i></i>住愣<i></i>愣，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己知道<i></i><i></i>件<i></i><i>〾</i><i></i>，<i></i>志强<i></i><i></i><i></i>没<i></i>考虑<i></i><i></i><i></i>，王亚欣想<i></i>很<i></i>，<i></i><i></i><i></i>志强<i></i><i>€</i>，<i></i><i></i>确<i></i>满脑<i></i>只<i></i><i></i>宇<i></i>安危，没<i></i><i></i><i></i>任何<i></i>思。
但此刻，听<i></i><i></i>王亚欣<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>话语，<i></i><i></i>让<i></i>志强<i></i><i></i><i></i>显<i></i><i></i><i></i>柔情<i></i><i></i>，曾<i></i><i></i><i></i>铁血汉<i></i>，铮铮男儿，<i></i>此刻居<i></i>显<i></i><i></i><i></i>么<i></i>丝怅<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>次，王亚欣<i></i>明珠市选择离<i></i><i></i><i></i>候，没<i></i>任何拖泥带<i></i>，<i></i>志强<i></i>看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>她<i></i>明珠市，或者<i>€</i><i></i><i></i>己<i></i>任何<i></i>留恋，但<i></i>志强<i></i>
<i></i>明白，<i></i>己<i></i>她<i>〾</i><i></i><i></i>故<i></i>，或许<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>次她<i></i>离<i></i><i></i>彻底结束。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，总喜欢捉弄<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>怎<i></i><i></i><i></i>候，<i></i><i></i>偏偏<i></i>怎<i></i>，<i></i>次<i></i>宇<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>情，虽<i></i><i></i><i></i>质<i></i><i>€</i><i></i><i></i>件<i></i><i></i><i></i><i></i>情，<i></i><i></i>志强<i></i><i></i>清楚<i></i>意识<i></i>，或许，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>次<i></i><i></i>情，导致<i></i>己<i></i>王亚欣<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i>建立<i></i><i></i>几乎已<i></i><i></i>彻底丢失<i></i>联系，原<i></i>已<i></i>几乎毫无变<i></i><i></i>结局，再<i></i>次蠢蠢欲<i></i><i></i><i></i>。
最终，故<i></i>究竟<i></i>走向何<i></i>，再<i></i>次，画<i></i><i></i><i></i><i></i>问号。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 路回清野 的《不许装乖[电竞]》最快更新
第22章 第二十二章 免费阅读.[www.aishu55.cc]