剧<i></i>，<i></i><i></i>接<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>闭门谢客，找<i></i><i></i>安静<i></i><i></i><i></i>，专<i></i><i></i>写剧<i></i>。”
安<i></i><i></i>找<i></i><i></i><i></i><i></i>适<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>吗？<i></i><i></i>吧，<i></i>带<i></i><i></i>，<i></i>绝<i></i><i></i>影响<i></i>写剧<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>想找<i></i><i></i>安静<i></i><i></i><i></i>放松<i></i><i></i><i></i>情。”
豹哥笑<i></i>回答道。
“<i></i><i></i><i></i>，豹哥，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>太<i></i>便。”安<i></i><i></i>再次拒绝豹哥<i></i>邀请。
豹哥<i></i>脸<i></i>明显<i></i><i></i>挂<i></i>住<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>旁<i></i>乔奇忍<i></i>住<i></i>安<i></i><i></i><i></i>怒<i></i><i></i>。
“豹哥，<i></i>看<i></i><i></i><i></i>她太<i></i><i></i>，<i></i>女<i></i>真<i></i>越<i></i>越放肆<i></i>，您<i></i>她<i></i>么客气，她倒<i></i><i></i>真<i></i><i></i>己<i></i>回<i></i><i></i>。”
豹哥皱<i></i>皱眉头。
“依<i></i>看，给她<i></i>颜色瞧瞧，看她<i></i><i></i>意<i></i>什么？”乔奇<i></i><i></i><i></i>习惯<i></i>暴<i></i>解决问题<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>条粗<i></i>汉<i></i>，根<i></i><i></i><i></i>懂<i></i>男女<i>〾</i><i></i><i></i><i></i><i></i>情情<i></i><i></i>。
豹哥笑<i></i>笑，<i>€</i>道：“看<i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i>，<i></i>许<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>式<i></i>她<i></i>身<i></i>似乎<i></i>太<i></i><i></i><i></i>。”
豹哥<i></i>安<i></i><i></i><i></i>耐<i></i>太<i></i>完<i></i>，<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>候让安<i></i><i></i>看<i></i>她另<i></i><i></i><i></i><i></i>。
安<i></i><i></i>忐忑<i></i>安<i></i><i></i>剧组完<i></i><i></i>最<i></i><i></i>拍摄，导演安排<i></i>杀青，安<i></i><i></i>拒绝<i></i><i></i>席杀青<i></i>活<i></i>，马<i></i>停蹄<i></i>收拾<i></i>东西准备回<i></i>。
“安<i></i><i></i>，<i></i>次<i></i>影非常<i></i><i></i>功，期待<i></i><i></i><i></i>次<i></i><i></i><i></i>。”导演<i></i>安<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>非常<i></i>满意。
“<i></i><i></i>，<i></i>谢导演<i></i>知遇<i>〾</i>恩，谢谢导演<i></i>赏识。”安<i></i><i></i><i></i>导演除<i></i>感激<i></i><i></i>感激，<i></i><i></i>够<i></i>胆<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>她莫<i></i><i></i>支持<i></i>肯<i></i>。
安<i></i><i></i>蹑手蹑脚<i></i>离<i></i>剧组，很奇怪<i></i><i></i>她竟<i></i>没<i></i>看<i></i>豹哥<i></i><i></i>剧组<i></i>门<i></i>，<i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>情<i></i><i></i>，没<i></i>放<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>提<i></i>吊胆<i></i>回<i></i>，<i></i><i></i>她感觉轻松<i></i><i></i>，终<i></i>摆脱<i></i><i></i><i></i>让<i></i>糟<i></i><i></i>环境。
安<i></i><i></i>回<i></i>花店，<i></i><i></i>赵喜宝<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>几<i></i>她<i></i>回<i></i><i></i>很晚，没<i></i>注意<i></i>赵喜宝<i></i>异常。
百无聊奈<i></i>收拾<i></i><i></i><i></i>东西准备逃离，具<i></i><i></i><i></i>哪<i></i>，安<i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i>知道，她<i></i>觉<i></i>己<i></i><i></i>像<i></i><i></i>只没<i></i>脚<i></i>鸟<i></i><i></i>，<i></i>停<i></i>飞呀<i></i>停<i></i>飞，直<i></i>看<i></i><i></i>处美丽<i></i>风景，<i></i><i></i>停留<i></i><i></i>，接<i></i>继续赶路。
安<i></i><i></i><i></i><i></i>李非常少，她<i></i>直保持<i></i>极简<i></i><i></i>活习惯<i></i><i></i>风，<i></i>让<i></i>己<i></i><i></i>活变<i></i>轻松<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>被太<i></i><i></i>东西束缚。
“奇怪，赵喜宝怎么<i></i>没<i></i>回<i></i>呢？”安<i></i><i></i><i></i><i></i>知道她<i></i>底<i></i>忙<i></i>什么，花店看<i></i><i></i>马
马虎虎<i></i>，<i></i><i></i>花<i></i><i></i>几<i></i><i></i><i></i>模<i></i>，没<i></i><i></i><i></i>丝<i></i>气。
冬<i></i>渐渐<i></i><i></i>临<i></i>，花店<i></i><i></i>花<i></i>仿佛<i></i>迎接冬<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>般，呈<i></i><i></i><i></i>副萧条<i></i>景象，但<i></i>安<i></i><i></i>知道，<i></i>果打<i></i><i></i><i></i><i></i>话，<i></i><i></i><i></i><i></i>让花拥<i></i>鲜活<i></i><i></i>命<i></i>。
夜色降临，安<i></i><i></i>肚<i></i>饿<i></i>咕咕叫，但<i></i>她<i></i><i></i>赵喜宝回<i></i><i></i><i></i><i></i>吃饭，她<i></i><i></i>走恐怕<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>回<i></i><i></i>。
终<i></i>赵喜宝回<i></i><i></i>，脸<i></i>带<i></i><i></i>兴<i></i>神情，嘴<i></i><i></i>哼<i></i><i></i>曲。
“什么<i></i>情<i></i>么<i></i><i></i>？”赵喜宝<i></i>直<i></i><i></i><i></i><i></i>怒<i></i><i></i>色<i></i><i></i>。
“啊，<i></i>吓<i></i><i></i>跳，回<i></i><i></i><i></i><i></i>灯，想装鬼吓死<i></i>啊。”赵喜宝瘪瘪嘴。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>久<i></i>，吃饭没，<i></i>请<i></i>吃<i></i>餐<i></i>。”安<i></i><i></i>问赵喜宝。
赵喜宝<i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>肚<i></i>，回答道：“已<i></i>吃<i></i><i></i>。”
<i></i><i></i>她<i></i>话刚<i>€</i>完，肚<i></i><i></i><i></i>争气<i></i>叫<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>撒谎，看，连<i></i><i></i>肚<i></i><i></i><i></i>**<i></i>，走吧。”
安<i></i><i></i><i></i>容<i></i><i>€</i>将赵喜宝带<i></i><i></i>花店，<i></i><i></i><i></i><i></i>餐厅。
<i></i><i></i>她很少<i></i><i></i>馆<i></i>吃饭，<i></i><i></i>常<i></i><i></i>独居<i></i>活，让她更愿意<i></i><i></i><i></i>呆<i></i>，但<i></i><i></i>次<i></i><i></i><i></i>，她感恩身边<i></i><i></i>赵喜宝<i></i><i></i><i></i>朋友。
<i></i><i></i><i></i>知道<i></i>什么<i></i><i></i>餐厅才<i></i>，<i></i><i></i>便<i></i><i></i>席城<i></i><i></i><i></i>常带她<i></i><i></i>餐厅吃饭，<i></i>算<i></i>缅怀<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>段美<i></i><i></i>回忆。
“<i></i>怎么突<i></i>想<i></i><i></i>带<i></i><i></i><i></i><i></i>馆<i></i><i></i>？”赵喜宝<i></i>觉安<i></i><i></i><i></i>神情充满<i></i>失落，怪怪<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>桌<i></i><i></i><i></i>菜。
“喜宝，<i></i><i></i>暂<i></i>离<i></i><i></i>段<i></i><i></i><i></i>。”安<i></i><i></i>回答。
“什么？<i></i>又<i></i>走？<i></i><i></i>让<i></i>离<i></i>。”赵喜宝拉<i></i>安<i></i><i></i><i></i>手。
“喜宝，<i></i>身<i></i><i></i>己，<i></i>果<i></i><i></i><i></i>候<i></i><i></i>离<i></i><i></i>话，<i></i>怕……”
“<i></i>知道<i></i>，<i></i><i></i>担<i></i>豹哥<i></i><i></i><i></i>纠缠<i></i>休？”
赵喜宝<i></i>医院看<i></i>慕初<i></i>，她已<i></i>知道<i></i>安<i></i><i></i><i></i>情况。
安<i></i><i></i><i></i><i></i>头。
“<i></i>顿饭<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>饯别，咱<i></i><i></i><i></i>再聚。”安<i></i><i></i>伤感<i></i><i>€</i>。
<i></i><i></i><i></i>眼睛<i></i><i></i>泛<i></i>泪花，太<i></i><i></i>话<i></i><i></i><i></i>言语<i></i>代替<i></i>。
“<i></i>怎么吃<i></i>么少呀？”安<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>桌<i></i>喜宝<i></i>吃<i></i>饭菜，却<i></i>觉她没<i></i>怎么<i></i>筷<i></i>。
“<i></i>已<i></i>吃饱<i></i>，<i></i><i></i>吃<i></i><i></i>吧。”赵喜宝望<i></i><i></i><i></i>让她口<i></i>直流<i></i>美味，强忍<i></i>**，<i></i>安<i></i><i></i><i>€</i>。
“<i></i><i></i>没<i></i>吃<i></i>已<i></i>饱<i></i>吗？”
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 天灵根 的《一篇水仙文》最快更新
第26章 第二十六章 免费阅读.[.aishu55.cc]