《[红楼+聊斋]<i></i><i></i>红楼话聊斋》最<i></i>章节 第234章 <i></i>飘<i></i>王熙凤
签订协议
安格鲁<i></i><i></i><i></i>者<i></i>南岳<i></i>待<i></i><i></i><i></i>，最终<i></i>议<i></i><i></i>协议签订<i></i><i></i><i></i>。安格鲁<i></i><i></i><i></i>者<i></i>永嘉公<i></i>留<i></i><i></i>南岳<i></i>，<i></i><i></i><i></i>安北王<i></i><i></i>妹。
“<i></i>无聊啊，果<i></i><i></i>无聊<i></i><i></i>候<i></i>想读书<i></i><i></i>候。”南笙月璃<i></i>秋千<i></i><i></i>言<i></i>语。
春晓则听<i></i>懂南笙月璃<i>€</i><i></i>话，“娘娘，若<i></i>无聊娘娘<i></i><i></i>找皇<i></i>聊聊<i></i>或者<i></i>想找夫<i></i><i></i>宫<i></i>叙。”
“<i></i>啊，春晓<i></i>真聪明。”春晓听<i></i>南笙月璃夸赞她<i></i><i></i>意思<i></i>低<i></i>头。
南笙月璃<i></i><i></i><i></i>带<i></i>春晓<i></i><i></i>养<i></i>殿，简安却<i></i>门口拦住<i></i>南笙月璃。
“贵妃娘娘，皇<i></i><i></i>议<i></i>，请娘娘<i></i>候。”简安恭敬<i></i><i>€</i>。<i></i>南笙月璃见<i></i>此便<i></i>殿<i></i><i></i>候。
“春晓啊，<i></i><i>€</i>皇<i></i><i></i><i></i>意吗？”
“奴婢<i></i>敢猜测陛<i></i><i></i>想<i></i>。”春晓看<i></i>南笙月璃回答，简安探究<i></i>眼神落<i></i>春晓身<i></i>。
“贵妃娘娘，皇<i></i>让您<i></i><i></i>。”春晓<i></i>意识想跟<i></i><i></i>，简安拦住<i></i>她，“皇<i></i>让贵妃娘娘<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>娘娘<i></i><i></i>。”春晓<i></i>底<i></i>怕<i></i>，简安<i></i>话语<i></i>让她止住<i></i>脚步，站<i></i>简安身边。
南笙月璃独<i></i><i></i>养<i></i>殿，但殿<i>⿺</i>并无<i></i><i></i>守，南笙月璃走<i></i>床榻位置，<i></i>双手直接<i></i>她揽入怀<i>⿺</i>，温热<i></i>气息喷洒<i></i>南笙月璃<i></i>颈<i></i>，南笙月璃<i></i>边挣扎，刚想喊救命，“别<i></i>，让<i></i>抱<i></i><i></i>。”萧景恒<i></i>声音南笙月璃总归<i></i>认<i></i><i></i><i></i>。
南笙月璃<i></i>身<i></i>直接僵住<i></i>，虽<i></i><i>€</i>她想<i></i>萧景恒放倒，但<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>代总<i></i><i></i><i></i>直暴露格格<i></i>入<i></i><i></i>情，南笙月璃<i></i>任<i></i>萧景恒抱住<i></i>。
萧景恒<i></i>再满足<i></i>抱<i></i>南笙月璃，渐渐<i></i>头埋<i></i><i></i>南笙月璃<i></i>肩膀，房<i></i><i></i><i></i>熏香越<i></i>越浓，南笙月璃<i></i>初并<i></i>适<i></i>，<i></i><i></i>渐渐被熏香迷惑<i></i>神志。
“月璃”
萧景恒<i></i>南笙月璃耳边轻声唤她。
抱紧美<i></i>，<i></i>步<i></i>步<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>床。
南笙月璃<i></i><i></i><i></i><i></i>清醒，“<i></i><i></i>啊”<i></i><i></i>直接落<i></i>，封住<i></i>想<i></i>叫春晓<i></i>声音。
萧景恒<i></i>边封住嘴，<i></i>边<i></i>迅速<i></i>扯掉身<i></i><i></i>衣<i></i>，南笙月璃<i></i><i></i>熏香<i></i><i></i><i></i><i></i>配<i></i><i></i>萧景恒<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i>身<i></i><i></i>衣<i></i>尽<i></i>褪<i></i>，衣<i></i><i></i><i></i><i></i>完<i></i><i></i>今<i></i><i></i>旅程。
夜色已至，鸟叫声却仍<i></i>绝<i></i>耳。
春晓<i></i>殿<i></i>左<i></i>右<i></i>始终没见南笙月璃<i></i><i></i>，只<i></i><i></i>简安<i></i>眼瞪<i></i>眼。
“简侍卫，<i></i><i></i>娘娘怎么<i></i><i></i><i></i><i></i>，皇<i></i><i></i><i></i><i></i>欺负<i></i><i></i>娘娘啊，<i></i><i></i>娘娘身<i></i>骨弱，受<i></i><i></i>罚。”<i></i>势<i></i><i></i>哭<i></i><i></i>。
“春晓<i></i>今<i></i><i></i>少岁<i></i>。”春晓被简安闻<i></i><i></i>懵，“<i></i><i></i><i></i><i></i>岁<i></i><i></i><i></i>系？”
“哎呀，<i></i><i></i>告诉<i></i>呗。”
“<i></i>今<i></i>17岁<i>ǹ</i>娘娘<i></i>岁。”春晓疑惑<i></i>看<i></i>简安。
简安被春晓看<i></i><i></i><i></i><i></i>，咳嗽<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>懂<i></i><i></i>。”春晓<i></i>更蒙<i></i>，“<i></i>先回<i></i>，娘娘没<i></i>么快回<i></i>。”
“<i></i><i></i>”春晓<i></i><i></i>挣扎<i></i>番，“别<i></i><i></i><i></i>，<i></i>快回<i></i>。”简安催促她赶紧走。春晓<i></i><i></i><i></i>姑娘听<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>什么但<i></i>侍卫<i></i>听<i></i><i></i>呀。
春晓<i></i><i></i><i></i>回<i></i>，孙嬷嬷见她<i></i><i></i>，“春晓，娘娘呢，怎么没<i></i><i></i><i></i>回<i></i>。”
“嬷嬷，娘娘被陛<i></i>留<i></i><i></i>养<i></i>殿，简安<i></i><i></i><i></i>直<i></i>赶<i></i>走。”春晓委屈<i></i><i>€</i>。
“春晓<i></i>没<i></i>吃饭吧，<i></i>嬷嬷吃饭，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>干涉<i></i>。”孙嬷嬷<i></i>留给春晓<i></i>饭菜拿<i></i><i></i>，春晓<i></i><i></i>抱怨<i></i>简安。
“<i></i><i></i>简侍卫凶狠狠<i></i>，看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>处。”
“<i></i><i></i>让<i></i>跟<i></i><i></i>，怎么<i></i>，跟<i></i><i></i><i></i><i></i>很<i></i>常啊”春晓吃饭<i></i><i></i>候<i></i><i></i>停诉<i>€</i><i></i>简安<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>知简安随<i></i><i></i>落<i></i>房顶<i></i>听<i></i>她<i>€</i>简安<i></i><i></i><i></i>。简安<i></i>程<i></i>房顶<i></i>听完<i></i>春晓<i>€</i><i></i>已<i></i><i></i><i></i>，<i></i>春晓吃完，简安<i></i><i></i><i></i>门<i></i><i></i>月夕宫。
“见<i></i>简<i></i><i></i>，<i></i>知简<i></i><i></i>深夜<i></i>此<i></i><i></i>何<i></i>。”孙嬷嬷看<i></i>简安<i></i>脸<i></i><i></i><i></i>悦。
“<i></i>春晓喊<i></i><i></i>。”简安冷冷<i></i><i>€</i>。
孙嬷嬷催促<i></i>吧春晓喊<i></i><i></i><i></i>。
“见<i></i>简<i></i><i></i>，简<i></i><i></i><i></i>何<i></i>。”简安直接抱<i></i>春晓<i></i>走，“贵妃娘娘找<i></i><i></i><i></i>。”只留孙嬷嬷<i></i><i></i><i></i><i></i>待<i></i>原<i></i>。
“嬷嬷，春晓<i></i><i></i>惹<i></i>什么<i></i><i></i>？”侍女<i></i>声<i></i>问孙嬷嬷，“此<i></i>莫<i></i>再提，回<i></i>睡觉。”众<i></i>散<i></i>。
“<i></i>放<i></i><i></i><i></i>，男女授受<i></i><i></i><i></i><i></i>知道吗。”春晓急<i></i><i></i><i></i>哭<i></i><i></i><i></i>。
“谁让某<i></i><i></i>吃饭<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i>坏话，<i></i><i></i>巧<i></i>巧<i></i>被<i></i>听<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>直抱<i></i><i></i>啊，快放<i></i><i></i><i></i>，<i></i>公报私仇。”春晓扑腾<i></i>双腿想让简安放她<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>直<i></i><i></i>，<i></i><i></i>想皇<i></i>请旨，<i></i><i></i>嫁给<i></i>。”简安<i></i>脸无<i></i>谓<i></i><i>€</i>。
“<i></i><i></i>谁<i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i><i></i>胶似玉<i></i><i></i>娘<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>缺<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>流
，<i></i>放肆，<i></i>，”春晓竟语塞<i></i>，早知道<i></i><i></i>娘娘<i></i>看<i></i>书。
春晓越<i></i>骂简安，简安越<i></i><i></i><i></i>，直接做<i></i><i></i>流氓<i></i>称号。
简安带<i></i>春晓回<i></i>养<i></i>殿门口，<i></i>她放<i></i>，春晓<i></i><i></i>直恶狠狠<i></i>盯<i></i>简安。
简安打趣道“怎么，<i></i><i></i>再<i></i><i></i>次。”春晓逃离<i></i>养<i></i>殿。
南笙月璃此<i></i>刚刚醒<i></i><i></i>，见<i></i>已竟<i></i><i></i>萧景恒睡<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>身<i></i><i></i>红痕，气<i></i><i></i><i></i>捶<i></i>萧景恒<i></i>拳，萧景恒被捶醒<i></i><i></i><i></i>，显<i></i><i></i>并<i></i>知晓<i></i><i></i><i></i>什么，只觉<i></i>异常<i></i>舒爽。
南笙月璃准备再捶<i></i>拳<i></i>，萧景恒握住<i></i>拳头，“怎么，熹贵妃<i></i>乐意伺候朕，想<i></i><i></i>乌景明守身”<i></i><i></i><i></i><i></i>压<i></i>身<i></i>，<i></i><i></i><i></i>强迫南笙月璃<i>ǹ</i><i></i><i></i>视，头缓慢<i></i><i></i>落，落<i></i><i></i>南笙月璃<i></i>耳边，“<i></i>只<i></i><i></i><i></i><i></i>”。
南笙月璃转<i></i>头看<i></i><i></i>猩红<i></i>眼眸，“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>谁<i></i>，<i></i>只<i></i><i></i><i></i>已。”萧景恒哪<i></i><i></i>接受，像<i></i>疯<i></i><i></i><i></i><i></i>始索取，南笙月璃<i></i>始慌<i></i>，“萧景恒，<i></i>停<i></i><i></i>，<i></i>别<i></i><i></i>，<i></i>害怕。”萧景恒明显<i></i>忽略<i></i>南笙月璃<i></i>尖叫，双手直接抓住南笙月璃<i></i>肩膀，再<i></i>次<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>丈夫<i></i>权利。
眼角滑落<i></i>眼泪，滴<i></i><i></i>萧景恒<i></i><i></i><i></i>，南笙月璃再<i></i>愿意，萧景恒<i></i>没<i></i>停<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
南笙月璃最<i></i>晕<i></i><i></i><i></i>，再醒<i></i>已<i></i>没<i></i><i></i>萧景恒<i></i>身影，春晓<i></i><i></i>旁守<i></i>南笙月璃。南笙月璃<i></i>手轻轻推<i></i><i></i><i></i>春晓，春晓<i></i>醒<i></i><i></i><i></i>。
“娘娘，<i></i>终<i></i>醒<i></i>，春晓<i></i>早<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>什么<i></i>辰<i></i>。”南笙月璃尝试<i></i><i></i><i></i>身<i></i>。
“<i></i><i></i>已<i></i>午<i></i>，准备准备<i></i><i></i><i></i>吃午膳。”春晓<i></i><i></i>扶<i></i>南笙月璃。“嘶”春晓停<i></i><i></i><i></i><i></i>。“娘娘，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>休息<i></i><i></i>，<i></i><i></i>再回<i></i>。”南笙月璃只想回<i></i>，并<i></i>想再待<i></i><i></i><i></i>。“<i></i>，回<i></i>，帮<i></i>穿衣。”春晓捡<i></i><i></i><i></i><i></i>衣服<i></i>南笙月璃穿<i></i><i></i>。
萧景恒<i></i><i></i>远处看<i></i>南笙月璃，沉默<i></i>看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>切。
春晓扶<i></i>南笙月璃回<i></i>月夕宫，孙嬷嬷看见南笙月璃<i></i>瘸<i></i>拐<i></i>回<i></i>。
“娘娘，<i></i><i></i><i></i><i></i>伤药，<i></i><i></i>给娘娘拿<i></i><i></i>。”南笙月璃拉住孙嬷嬷，“嬷嬷，<i></i><i></i>拿，<i></i><i></i><i></i>。”孙嬷嬷懂<i></i>，“<i></i>嬷嬷<i></i>扶娘娘<i></i><i></i>休息吧，春晓<i></i>准备<i></i><i></i>娘娘<i></i>吃<i></i>糕<i></i>。”春晓<i></i><i></i>准备。
孙嬷嬷扶南笙月璃<i></i><i></i>房<i></i>坐<i></i>，“娘娘，嬷嬷看<i></i><i></i>长<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>妨<i></i><i></i><i>€</i>，<i></i>找<i></i><i></i><i></i>夫<i></i><i>€</i>。”南笙月璃拉住孙嬷嬷<i></i>手，“嬷嬷，<i></i><i></i>梳妆台最右
边<i></i>柜<i></i>拿<i></i>药给<i></i>伤药吧。”孙嬷嬷只<i></i>听<i></i>吩咐，拿<i></i>伤药给南笙月璃伤药，退<i></i><i></i>衣，背<i></i>红痕累累，<i></i>乏<i></i>伤<i></i>痕迹。孙嬷嬷<i></i><i></i>翼翼<i></i>给南笙月璃伤药，但南笙月璃<i></i><i></i>疼<i></i>皱眉。
“娘娘，糕<i></i><i></i><i></i>。”春晓<i></i><i></i><i></i>候刚刚<i></i><i></i>药，孙嬷嬷给南笙月璃穿<i></i>衣服。
南笙月璃看<i></i><i></i>眼糕<i></i>，“春晓<i></i><i></i>孙嬷嬷<i></i><i></i><i></i>吧。”春晓想留<i></i><i></i>，孙嬷嬷拉春晓<i></i><i></i><i></i>。
南笙月璃<i></i>边吃<i></i>糕<i></i><i></i>边想<i></i>怎么逃<i></i><i></i>，最近<i></i>节<i></i>只<i></i><i></i>阳节，只靠<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>无<i></i>逃离，但<i></i><i></i><i></i>留春晓<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>底<i></i><i></i><i></i>呢。
萧景恒<i></i>旨让谈音华<i></i>宫探望南笙月璃，谈音华<i></i>知<i></i>很<i></i><i></i>兴，但<i></i><i></i>知南笙月璃失忆<i></i>，记<i></i><i></i><i></i><i></i>。
谈音华<i></i>太监<i></i>带领<i></i><i></i><i></i><i></i>月夕宫，谈音华轻手轻脚<i></i><i></i><i></i><i></i>南笙月璃<i></i>房<i></i>，看见南笙月璃桌<i></i>“逃跑计划”，拿书遮盖<i></i><i></i>。
走<i></i>床边，<i></i><i></i><i></i>南笙月璃<i></i>脸，南笙月璃睡<i></i>浅，谈音华<i></i>手<i></i><i></i><i></i>候<i></i>弄醒<i></i>她。
“娘<i></i>，<i></i><i></i><i></i>？”南笙月璃揉<i></i>揉惺忪<i></i>睡眼，“皇<i></i>让<i></i><i></i>宫看看<i></i>。”
谈音华抓<i></i>南笙月璃<i></i>手<i></i>看<i></i>伤痕，“<i></i><i></i>怎么回<i></i>？”南笙月璃连忙遮盖<i></i><i></i>，“没什么，没什么”谈音华<i></i><i></i>次询问“<i>€</i><i></i>话” “萧景恒昨晚弄<i></i>。”
谈音华惊讶道，“皇<i></i>宠幸<i></i><i></i>，皇<i></i><i></i><i></i>处<i></i><i>〾</i>身。”南笙月璃更蒙<i></i>，“啥？留<i></i>清冷美<i></i><i></i>折腾<i></i>?”
谈音华轻<i></i><i></i>南笙月璃<i></i>手，“璃儿，早<i></i>诞<i></i>皇<i></i>公<i></i>，<i></i>宫<i>〾</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”南笙月璃推<i></i>手，“<i></i>并无意<i>ǹ</i>此<i></i>长<i></i>厮守，只愿<i></i>别<i></i>宽，此<i></i><i></i>见。”
谈音华叹息，“璃儿，早知让她<i></i>代<i></i><i></i>宫<i></i>，南笙<i></i>终究<i></i>难逃被抄<i></i><i></i>命运。”南笙月璃脑<i></i>更蒙<i></i>，“抄<i></i>？命<i>⿺</i>注<i></i><i></i>。”
谈音华直接<i></i><i></i>巴掌扇<i></i><i></i><i></i>，南笙月璃<i></i>脸直接红<i></i>，“<i></i><i></i>景明哥哥<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己私欲<i></i><i></i>，<i></i>抄<i></i><i></i>难。”谈音华气<i></i><i></i>想扇南笙月璃，南笙月璃抓住她<i></i>手，“<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>啊，<i></i><i></i><i></i><i></i>母<i></i>。”
谈音华震惊，“<i></i><i></i><i></i>璃儿，璃儿<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i>话。”
南笙月璃讽刺<i></i>扯<i></i>扯嘴角，“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>女儿，清楚<i></i>看<i></i><i></i><i></i>母<i></i>给<i></i>灌药，让<i></i>忘记景明哥哥，<i></i>碗药被<i></i><i></i><i></i>毒，<i></i><i></i>差<i></i>死<i></i>花轿<i></i>。”
谈音华直直看<i></i>南笙月璃，“<i></i><i>€</i>什么，<i></i>碗药<i></i>毒，怎么<i></i>，<i></i>只放<i></i>失忆<i></i>药。”
“<i></i>啊，<i></i>
差<i></i>死<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>想<i></i><i></i><i></i>南笙<i></i>做贡献，真<i></i>讽刺至极。”
南笙月璃<i></i><i></i>躺<i></i>，转身继续睡觉。
谈音华<i></i>震惊<i>⿺</i>踉踉跄跄<i></i>走<i></i><i></i>月夕宫，回<i></i>南笙府。<i></i><i></i>静姨娘<i></i>院落，<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i>给<i></i>静姿蝉<i></i>巴掌，吓<i></i>南笙月秋喔喔<i></i>哭。
静姿蝉迅速冷静<i></i><i></i>，身边<i></i><i></i>迅速<i></i><i></i>找南笙泰，“夫<i></i>真<i></i><i></i><i></i>奇怪，<i></i><i></i>拿妾<i></i><i></i>气，妾<i></i><i></i>知做<i></i>什么惹<i></i>夫<i></i><i></i>此<i></i>气。”
谈音华没<i></i><i></i><i></i><i></i>静姨娘纠缠，直接喊仆<i></i>拿<i></i>绳索帮静姨娘。静姿蝉才知慌乱，<i></i>声吼叫<i></i><i></i><i></i>，“谈音华，<i></i>没<i></i>证据<i></i>随意处置<i></i>，<i></i>情<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，谈音华。”
啪啪<i></i><i></i><i></i>巴掌，谈音华手速及快，直接又<i></i><i></i>巴掌。“<i></i><i></i>安<i></i>，<i></i><i></i>打<i></i>安<i></i>。”南笙月秋凄凄惨惨<i></i>跑<i></i>静姨娘身边，“姨娘，<i></i>害怕。”静姨娘安慰南笙月秋，“秋秋乖，<i></i>怕，姨娘<i></i>身边。”
谈音华看<i></i><i></i><i></i>幕<i></i>笑道，“哟，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>装<i></i><i></i><i></i>。”
<i></i><i></i><i></i><i></i>跑<i></i>告诉谈音华，“夫<i></i>，老爷回<i></i><i></i>，命<i></i><i></i><i></i>带<i></i><i></i>厅。”
“走，<i></i><i></i>押<i></i><i></i>厅。”
南笙府<i></i>厅。
南笙泰<i></i>老妇<i></i>坐<i></i><i></i>堂，老妇<i></i>最先<i></i>口，“音华，姿蝉做<i></i>什么惹<i></i><i></i><i></i>此<i></i>气。”
谈音华听<i></i>语调<i></i>知道老妇<i></i><i></i>偏帮静姿蝉<i></i><i></i>贱<i></i>，“<i></i>次<i></i><i></i><i></i>什么简单<i></i><i></i>混<i></i><i></i><i></i><i></i>，她<i></i>璃儿忘忧<i></i><i></i><i></i>**，想<i></i><i></i><i></i>璃儿毒死<i></i>花轿<i></i>，幸<i></i>璃儿福<i></i>命<i></i>，<i></i>功活<i></i><i></i>，才<i></i>至<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>遭受盛怒。”
老妇<i></i>觉察此<i></i>并没<i></i><i></i>么简单，“音华，<i></i>手<i></i><i></i>何证据。”
谈音华<i></i>证据<i></i><i></i>证带<i></i><i></i><i></i>，皆证明<i></i><i></i>静姿蝉偷偷潜<i></i>谈音华<i></i>房<i></i><i></i>药<i></i><i></i><i></i>忘忧<i></i>。
“<i></i>没<i></i>，姑母<i></i>没<i></i>，带<i></i><i></i><i></i><i></i>证<i></i><i></i>夫<i></i>院<i></i><i></i><i></i><i></i>，怎么知道<i></i><i></i><i></i>没<i></i><i>€</i>谎，<i></i><i></i>钗<i></i>，<i></i>早<i></i><i></i><i></i><i></i>丢失，什么<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>夫<i></i>房<i></i>。”静姿蝉辩解道。
“况且<i></i>忘忧<i></i><i></i>药<i></i>连见<i></i>没<i></i>见<i></i>，怎么<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>，姑母老爷夫<i></i><i></i><i></i><i></i>污蔑<i></i>。”静姿蝉连忙委屈<i></i>掉眼泪，南笙泰见美<i></i>落泪，很<i></i><i></i>忍<i></i>。
“夫<i></i>，<i></i>证据<i></i><i></i>，<i></i>别<i></i>难她<i></i>。”
谈音华<i></i>敢<i></i>信<i></i>身边<i></i><i>€</i><i></i><i></i>番话，“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>算，静姨娘，委屈<i></i><i></i>祠堂跪<i></i><i></i>吧，<i></i><i></i><i></i><i></i>真<i>ǹ</i><i></i>无<i></i>，<i></i><i></i><i></i>给<i></i>道歉。”
静姨娘<i></i>副受惊<i></i>模<i></i>，“<i></i>敢<i></i>敢，<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
老夫
<i></i><i></i>南笙月秋拉<i></i>身边，“<i></i>秋<i></i>跟祖母住<i></i><i></i>。”
谈音华<i></i>此收手，<i></i><i></i><i></i>厅，<i></i>派<i></i><i></i>静姿秋<i></i>院<i></i>搜查<i></i><i></i>番，并无结果。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 玄月扶摇 的《[红楼+聊斋]我在红楼话聊斋》最快更新
第234章 爱飘的王熙凤 免费阅读.[www.aishu55.cc]