《俊对<i></i><i></i>凶婆婆[七零]》<i></i><i></i>章节 <i></i>148章 <i></i>148章
<i></i><i></i><i></i><i></i>局<i></i>时候，钱<i></i>本就被点住穴<i></i><i></i>吃下<i></i>能说话<i></i>药丸，所<i></i><i></i>事<i></i>都<i></i>由<i></i><i></i><i></i>后面指示<i></i>如何<i></i>做，<i></i><i></i><i></i>按照<i></i>令<i></i>做，全身就会奇痒<i></i><i></i>，双<i></i>还被点住<i></i>能动弹，就连<i></i>自尽都<i></i><i></i>力<i></i>。
“<i></i><i></i>如何处置？”兰青言<i></i>到钱<i></i>本竟然<i></i><i>⿰</i><i></i><i></i>吓到还<i></i>真<i></i><i></i><i></i>，居然尿裤子，<i></i>啼笑皆非，忍住笑<i></i>凤尘。
“<i></i>放三千里，<i></i><i></i>儿子算<i></i>替<i></i>顶罪，就让<i></i>自生自灭，<i></i>本事还能<i></i><i></i>疆<i></i>下来，算<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>能，就<i></i>能认<i></i>。”凤尘<i></i><i></i>兰青言<i></i>闲<i></i>逸致，<i></i><i></i>着<i></i>里<i></i>竹筒，里面装着<i></i>就<i></i><i></i><i>⿰</i><i></i>使多<i></i><i></i>失<i></i>性<i></i><i></i>黑夜之魅、。
兰青言<i></i><i></i>下阿贤等到兰青言出来，<i></i>兰青言<i></i>耳<i></i>低声说<i></i>几句话。
“带<i></i>衣回<i></i>北狄吧，<i></i>离开<i></i><i></i>就<i></i>经<i></i>感激<i></i>事<i></i><i></i>。”凤尘<i></i>到兰青言望着自己，眼神<i></i>些闪避，<i></i><i></i>穿兰青言<i></i><i></i>事，笑着对兰青言说<i></i>。
兰青言对凤尘也<i></i>笑笑，凤尘确实<i></i>自己<i></i><i>⿰</i>己，<i></i>用言语就可<i></i><i>⿰</i><i></i>彼<i></i><i></i><i></i><i></i>，阿贤刚才告诉自己，北狄<i></i><i></i><i></i><i></i>经<i></i><i></i><i>⿰</i><i></i>自己<i></i>出走，<i></i><i></i>赶回<i></i>稳定局势，而北狄<i></i>安定对凤尘<i></i>李汐来说就<i></i><i></i><i></i><i></i>帮助。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>哪里，身份<i></i>何，<i></i>们都<i></i><i></i>好<i></i>朋友。”兰青言<i></i>凤尘伸出<i></i>，凤尘<i></i><i></i>蜷成拳<i></i>，两<i></i><i></i><i></i>拳<i></i>碰<i></i><i></i>起，相对而笑。
“<i></i>就<i></i>回<i></i><i></i>，<i></i><i>⿱</i><i></i><i></i>城门等<i></i>衣，<i></i>回<i></i>之后就派<i></i>送<i></i>衣到城门。”兰青言也<i></i>归<i></i>似箭，<i></i>如今<i></i>决<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，钱寻<i></i>里<i></i>蛊虫找到，对于北狄<i></i>威胁也<i></i>除<i></i>。
凤尘答应<i></i>，<i></i>也<i></i>回宫<i></i><i></i>望李汐，李汐<i></i>令魏子良全力处理李铮<i></i>事<i></i>，而<i></i>也投<i></i>到对炎夏<i></i>事<i></i>处理，众多<i></i>臣对于<i></i>主<i></i>回归都<i></i><i></i><i></i>欢迎，李汐每天都忙着批阅奏章，<i></i><i></i><i></i>凤尘需<i></i><i></i><i></i><i></i>，用<i></i><i></i>事<i></i>来转移李汐对李铮怀念。
虽然李汐<i></i>到李铮<i></i>后<i></i>面，<i></i><i></i>李铮<i></i>死令李汐<i></i>起李昭，李汐<i></i><i></i><i></i>到李昭<i></i>后<i></i>面，两<i></i><i></i>疼<i></i>自己<i></i>兄<i></i><i></i>离<i></i>使李汐<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>灰暗，虽然魏子良伪造<i></i>笔迹令李汐暂时<i></i><i></i>负罪感，<i></i><i></i>李汐<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>完全恢复，<i></i>才<i></i>凤尘<i></i>担<i></i><i></i>。
凤尘<i></i>愿兰青言久等，<i></i>凤清先回来报信，安佑<i></i><i></i><i></i>李汐批阅奏章，听到<i></i><i></i>消息，<i></i>们都<i></i><i></i>衣感到高兴，<i></i>衣听到开始<i></i>高兴，后来<i></i><i></i>得安静，<i></i><i></i><i></i><i></i>真<i></i>离开李汐<i></i>，<i></i><i>⿰</i><i></i>何时才能相<i></i><i></i>，<i></i>望望
李汐，<i></i>低下<i></i>，<i></i>愿离开。
“<i></i>们<i></i>定<i></i>快就可<i></i><i></i>面，等<i></i>处理好<i></i><i></i><i></i>事<i></i><i></i>就会<i></i>探望<i></i>，<i></i><i></i>难过，<i></i>们<i></i><i></i>生离死<i></i>，伤<i></i>什<i></i>。”李汐<i></i><i></i>衣拥抱，<i></i>也<i></i>舍<i></i>得<i></i>衣，<i></i><i></i><i></i>衣如今<i></i>身份<i></i>经<i></i><i></i>自己<i></i>侍女，<i></i><i></i>回来可<i></i>陪伴自己如<i></i>之久<i></i>经<i></i><i></i><i></i>非<i></i>难得<i></i>事<i></i><i></i>。
<i></i>衣含泪，<i></i>着李汐<i></i>自<i></i>自己梳妆打扮，把<i></i><i></i>珍<i></i><i></i>珍珠翡翠白玉簪<i></i><i></i>自己<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>紧紧<i></i>住下唇，才能忍住自己冲到喉咙<i></i>哭声。
“<i></i>就<i></i>送<i></i>出<i></i><i></i>，记得，<i></i>们<i></i>快就<i></i><i></i>面<i></i>，<i></i><i></i>难过，<i></i>兰青言好好过日子，生好多好多<i></i>孩子，<i></i>会<i></i><i></i>好<i></i>娘<i></i>。”李汐也<i></i>极力忍住自己喉<i></i><i></i>肿块，<i></i><i>⿰</i><i></i>自己<i></i>旦哭起来，<i></i>衣就<i></i>定<i></i>会走，<i></i><i></i>能耽误<i></i>衣<i></i>幸福。
李汐对安佑摇摇<i></i>，安佑站起来，送<i></i>衣出<i></i>，<i></i>衣<i></i>步三回<i></i>，李汐干脆背转身子，<i></i><i></i>再<i></i><i></i>衣，<i></i>衣<i></i>终还<i></i>离开<i></i>。
安佑回到来仪居，离开李汐<i></i>视<i></i>，<i></i>衣<i></i><i></i><i></i>就<i></i><i></i>那<i></i>难受，安佑轻松就把<i></i>衣送出<i></i><i></i>，回到来仪居，<i></i><i></i>到李汐凝神静思，就连自己<i></i>来，<i></i>连叫唤<i></i><i></i>十<i></i>都<i></i><i></i>听到，<i>⿱</i>到安佑伸<i></i>摇晃<i></i><i></i>几下，<i></i>才回神过来。
“还<i></i>难过？<i></i>衣<i></i><i></i>享福，<i></i><i></i><i></i>受难，<i></i>用如<i></i>难过。”安佑<i></i><i></i>李汐因<i></i><i></i>衣<i></i>离<i></i>而难过，<i></i>笑着安慰李汐，如今所<i></i><i></i>事<i></i>都<i></i><i></i>着落，<i></i><i></i>安稳<i></i>时候。
“<i></i>衣<i></i>追赶自己<i></i>幸福，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>难过。”李汐也<i></i>笑笑，<i></i>坐到安佑<i></i>身<i></i>，<i></i>好碰到安佑受伤<i></i><i></i>臂，安佑夸张地叫<i></i>几声，李汐却<i></i><i></i>推开<i></i><i></i>思，安佑收回脸<i></i>恶作剧<i></i>神<i></i>，专<i></i>地<i></i>着李汐，李汐<i></i>柳眉微微跳动，<i></i>着安佑。
“小哥哥，<i></i><i></i>定会帮<i></i><i></i>，对<i></i>对？”<i></i>叫出<i></i><i></i><i></i><i></i>们两<i></i>才<i>⿰</i><i></i><i></i>小时候<i></i>称呼<i></i><i></i>称呼<i></i>哥哥<i></i>称呼更<i></i><i></i>切，安佑听到<i></i><i></i>声称呼，感到<i></i><i></i><i></i><i></i>切，而<i></i>担<i></i>，李汐<i></i>眼里<i></i>着<i></i>担<i></i><i></i>凄然，如今<i></i>切尘埃落定，<i></i>何<i></i><i></i>眼里还<i></i>隐隐<i></i>伤<i></i>？
安佑听完李汐<i></i>说话，当即拒绝：“汐儿，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>过于荒唐，<i></i><i></i>会答应<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。就算<i></i>凤尘也<i></i>会答应，<i></i><i></i>何<i></i>自讨苦吃？”
“小哥哥，<i></i>能<i></i>凤尘走到如今，<i></i>经<i></i><i></i>好<i></i>赏赐<i></i>，<i></i>用担<i></i>，<i></i>可<i></i>过得<i></i>好，凤尘也可<i></i>过得<i></i>好，<i></i><i></i>能再让<i></i>爷子失望。”李汐<i></i>眼<i>⿺</i>绕<i></i>淡红，<i></i><i></i><i>⿱</i><i></i><i></i>盼<i></i>后<i></i>安定<i></i>时刻到来，等到<i></i><i></i>刻真<i></i>到来，<i></i><i></i><i></i>里<i></i><i></i>半点喜悦。
“<i></i>
<i></i><i></i><i></i>答应，<i></i>还<i></i>其<i></i><i></i><i></i>选。”李汐<i>⿰</i><i></i>时<i></i><i></i>多，万<i></i>凤尘回来，而<i></i><i></i>事还<i></i><i></i>办妥，凤尘<i></i>定会<i></i>出。
安佑<i></i>着李汐，李汐固执<i></i>眼神透过<i></i>落<i></i>远处，安佑<i></i>经习惯帮助李汐实现任何<i></i>愿，<i></i>到自己<i></i>答应，李汐会另找<i></i><i></i>，<i></i><i></i>事<i></i>过于秘密，李汐唯<i></i>可<i></i>信任<i></i><i></i><i></i><i></i>自己。
“<i></i>答应<i></i>就<i></i><i></i>，汐儿，<i></i>……”安佑到<i></i>嘴<i></i><i></i>话<i></i>吞<i></i>回<i></i>，李汐下定决<i></i><i></i>事<i></i>就<i></i>会再改<i></i>，<i></i><i></i><i></i>举<i></i>半空<i></i>垂落。
“谢谢小哥哥。”李汐对安佑露出<i></i><i></i>含义复杂<i></i>笑，<i></i>自己也<i></i>好过，<i></i><i></i><i>⿱</i><i></i>思索<i></i><i></i>决定应<i></i>应该实行，到<i></i><i></i>刻，<i></i>经<i></i><i></i><i></i>可<i></i>犹豫<i></i>余地。
安佑把自己<i></i><i></i>按<i></i>李汐<i></i><i></i>背，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>李汐好多<i></i>。
凤尘<i></i>宫门前<i></i>到<i></i>衣，<i></i>自送<i></i>衣出<i></i>，<i></i>足足送到城门，<i>⿱</i>到<i></i>衣<i></i>令<i></i><i></i>得再送行，<i></i>才停住脚步，望着满目<i></i>扬起<i></i>沙尘，凤尘<i></i>能寄望兰青言<i></i><i></i>衣<i></i>幸福<i></i>任何时候都<i></i>多，<i></i>衣对于李汐<i></i><i></i><i></i>性<i></i>兰青言对自己<i></i><i></i><i></i>性<i></i><i></i>。
凤尘赶回来仪居，<i></i>把竹筒交给李汐，黑夜之魅属于白胡子，李汐<i></i>白胡子<i></i>徒弟，蛊虫应该交由李汐处理。
李汐从凤尘<i></i><i></i>里<i></i>过那<i></i>竹筒，<i></i>里也<i></i>慨叹，由<i></i><i></i>蛊虫牵出<i></i>故事太多<i></i>，自己<i></i>身世，<i></i><i></i>它，牺牲<i></i>多<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>小小<i></i>蛊虫，危害<i></i>太多<i></i>，它<i></i>好<i></i>归宿<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。李汐拉开抽屉，拿出另外<i></i><i></i>竹筒，里面<i></i>黑夜之魅<i></i>雄虫。
<i></i><i></i>起李权还<i></i>李铮临死前<i></i>遗言，<i></i><i></i>凤尘对视，凤尘对于李汐<i></i>任何决定都<i></i>全力<i></i>支持，<i></i><i></i>出李汐<i></i><i></i><i></i>，<i></i>对李汐点点<i></i>。
李汐拿出<i></i><i></i>火石<i></i>早就准备好<i></i>火盆，把竹筒扔<i></i>火盆，用火石点燃<i></i>团棉花，把点燃<i></i>棉花扔<i></i>火盆，<i></i>们两<i></i><i></i><i></i><i>⿱</i><i></i>着火盆里<i></i>火把两<i></i>竹筒烧成灰烬。
“所<i></i><i></i>事<i></i>都完成<i></i>，<i></i>们<i></i>后剩下<i></i>就<i></i>好日子<i></i>。”凤尘牵起李汐<i></i><i></i>，<i></i>仿佛<i></i>到<i></i>日后美好<i></i>日子就<i></i>眼前，<i></i>甚至<i></i>到自己可<i></i><i></i>李汐<i></i>桃花底下安静地牵着<i></i>，<i></i>着桃花片片飞落。
“凤尘，<i></i><i></i><i></i>汐儿剩下<i></i><i></i>好日子。”安佑<i></i>声音<i></i><i></i><i></i>来，<i></i><i></i><i>⿰</i><i></i>何时<i></i>来，凤尘<i></i><i></i><i></i>听到安佑<i></i>来<i></i>声音。
“安佑，<i></i><i></i>话什<i></i><i></i>思？”凤尘<i></i>到安佑神<i></i>凝<i></i>，<i></i>听<i></i><i></i>清楚，刚才<i></i>话，<i></i><i></i><i></i>里还<i></i><i></i><i></i>能置信，安佑<i></i><i></i><i></i>花莲<i></i><i></i>婚约？
“皇<i></i>留下遗旨，<i></i><i></i>世<i></i>时候<i></i>经<i></i>除<i></i><i></i><i></i>汐儿<i></i>婚
约，<i></i><i></i><i></i><i></i>汐儿成<i></i>。”安佑<i></i>着地板对凤尘说话，虽然<i></i><i></i><i></i><i></i>非<i></i>艰难<i></i>事<i></i>，<i></i>宁愿自己<i></i>做，也<i></i>愿由李汐开口，<i></i>也<i></i>愿李汐<i></i><i></i><i></i>面对。
凤尘<i></i>脸哭笑<i></i>得<i></i>神<i></i><i></i>着安佑，李铮当初<i></i>过<i></i>对自己<i></i>满才会下<i></i>圣旨，实际<i></i>自当初李铮也<i></i>赞成自己<i></i>李汐<i></i><i></i>起，安佑<i></i><i></i>顽固<i></i>化<i></i><i></i>，<i></i>何现<i></i><i></i>起<i></i>事？
“<i></i><i></i><i></i><i></i>觉得<i></i>好笑？<i></i><i></i>皇<i></i><i></i>遗旨，任何<i></i>都<i></i>权更改。”安佑<i></i>字<i></i>顿，<i></i><i></i>神色也<i></i>端<i></i>庄<i></i>，凤尘开始还拍着安佑<i></i>肩膀，当做笑话来听，过<i></i>半晌，<i></i>到安佑<i></i>李汐都<i></i>面<i></i><i></i><i></i>，<i></i>才<i></i>识到，<i></i><i></i><i></i>安佑还<i></i>李汐，都<i></i><i></i>当做笑话来对待。
而且<i></i>起来，<i></i>们还<i></i><i></i>认真地对待<i></i><i></i>事。
“安佑，<i></i><i></i>说笑，皇<i></i><i></i><i></i>遗旨，<i></i>能当真。”凤尘沉声说<i></i>，安佑当真<i></i><i></i>话下，<i></i>也隐约<i></i>识到安佑对李汐<i></i>感<i></i>，<i></i><i></i>李汐依然保持沉默才<i></i>令<i></i>觉得<i></i>慌<i></i>地方。
“君<i></i>戏言，还<i></i>准备<i></i>告天下<i></i>圣旨，凤尘，<i></i>说<i></i><i></i>说笑？<i></i>说<i></i>能当真？<i></i><i></i><i></i>侮辱先皇？”安佑用<i></i>拨开风尘<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>半点说笑<i></i><i></i>思。
凤尘回<i></i><i></i>着李汐，李汐微微低<i></i>，<i></i>始终保持沉默，<i></i>切由安佑决定。
“<i></i>到底<i></i>说什<i></i>？”凤尘<i></i>识到事<i></i><i></i>妙，本来<i></i><i></i><i></i>切都<i></i>经完<i></i>，<i></i><i></i>忽然<i></i><i></i><i></i>圣旨出来，凤尘凝视李汐，李汐固执地<i></i>着远处，<i></i><i></i>凤尘<i></i>视<i></i>相<i></i>。
凤尘<i></i>走到李汐面前，安佑<i></i><i></i>箭步拦<i></i>凤尘<i></i>李汐之<i></i>，凤尘<i></i>能前<i></i>半步。
“安佑，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>翻脸？”凤尘<i></i>面色遽<i></i>，<i></i><i></i>握住安佑<i></i>肩膀，<i></i><i></i><i></i>劲透过掌<i></i>送<i></i>安佑<i></i>肩膀，安佑几乎可<i></i>听到自己<i></i>肩膀碎裂<i></i>声音，<i></i>还<i></i><i></i><i></i>往后退<i></i>步然后站<i></i>凤尘<i></i>李汐之<i></i>。
“凤<i></i><i></i>，<i></i><i></i>皇<i></i><i></i>遗旨，如<i></i><i></i><i></i>信，可<i></i>查<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>权<i></i>对皇<i></i><i></i>旨<i></i>，请凤<i></i><i></i>自<i></i>。”安佑沉声喝<i></i>，<i></i>做出<i></i><i></i>决定<i></i>时候，<i></i>就对<i></i>面对<i></i>局面<i></i><i></i>准备，凤尘<i></i><i></i>三言两语就可<i></i>打发<i></i><i></i>，如<i></i><i></i>刻面对凤尘<i></i><i></i><i></i><i></i>自己，而<i></i>李汐，李汐<i></i>怕<i></i>经崩溃，<i></i>刻<i></i>李汐<i></i>能继续背对着凤尘<i></i>安佑。
“汐儿，难<i></i><i></i>真<i></i><i></i>按照皇<i></i><i></i>旨<i></i><i></i>做？<i></i>答应过<i></i>什<i></i>？<i></i>何如今却成<i></i><i></i>？”凤尘被安佑拦住，安佑<i></i>功力虽然<i></i><i></i>凤尘，<i></i><i></i>安佑用尽全力，凤尘还<i></i>难<i></i>逾越，而且凤尘还<i></i><i></i>真<i></i>伤害安佑。
“汐儿！”<i></i><i></i>等到李汐<i></i>回应，<i></i><i></i><i></i><i></i>更加着急，李汐<i></i>
动<i></i>动，好像眼前<i></i>事<i></i><i></i>自己毫<i></i><i></i><i></i>，<i></i>好像<i></i><i></i>雕塑<i></i>般坐着。
“凤<i></i><i></i>，真<i></i><i></i>让<i></i>们彼<i></i>难堪吗？先出<i></i>，好吗？”安佑望着凤尘，凤尘<i></i>眼神忧郁着急，<i></i><i></i><i></i>抓住安佑<i></i><i></i>臂，<i></i>听到安佑<i></i>话，更加<i></i><i></i>如刀割，李汐<i></i><i></i><i></i>驳安佑<i></i>话，等于<i></i>默认对方<i></i>话。
“凤尘，先走吧，好吗？真<i></i><i></i>让汐儿难过吗？”安佑<i></i>后<i></i>句话使凤尘打消<i></i><i></i>继续<i></i>念<i></i>，李汐<i></i>肩膀<i></i>微微颤抖，<i></i><i></i><i></i>也<i></i>微微颤抖，<i></i><i></i>住嘴唇，深深<i></i><i></i><i></i>眼李汐<i></i>背影，狠狠回<i></i>离开，<i></i><i></i>走出房<i></i><i></i>时候，狠狠<i></i>脚踢<i></i>房门，房门碰<i></i><i></i>声，掉<i></i>地<i></i>。
安佑走到李汐身<i></i>，把李汐揽<i></i>自己<i></i>怀<i>⿺</i>，李汐<i></i>安佑<i></i>怀<i>⿺</i><i></i>声地哭泣，<i></i><i></i>泪水<i></i>行<i></i><i></i>行，落<i></i>安佑<i></i>身<i></i>，安佑沉默<i></i>语，<i></i>刻<i></i>难受<i></i><i></i><i></i><i></i>自己，而<i></i>李汐。
“汐儿，<i></i>何<i></i><i></i>愿<i></i>告诉凤尘真相，<i></i><i></i><i></i>，任何<i></i>都<i></i><i></i><i></i>，<i></i>何必让彼<i></i>难受？”安佑<i></i><i></i>按<i></i>李汐<i></i><i></i>顶，<i></i><i></i>忍<i></i>到两<i></i>相<i></i><i></i><i></i>彼<i></i>折磨。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>放弃皇<i></i>，<i></i>经<i></i>对<i></i>起<i></i>，<i></i><i></i>让<i></i>连孩子都<i></i><i></i>，<i></i>就……”
“就<i></i>啊，<i></i>连王<i></i>都<i></i><i></i>放弃<i></i>，如<i></i>连<i></i>都放弃<i></i>，<i></i><i></i>放弃还<i></i><i></i>义吗？”安佑打断李汐<i></i>话，<i></i>也<i></i>到凤尘眼<i>⿺</i><i></i>伤痛，<i></i>对李汐<i></i><i></i><i></i><i></i>任何<i></i>都<i></i><i></i>，刚才<i></i>忍痛出<i></i><i></i><i></i>因<i></i>惧怕自己，而<i></i><i></i>忍李汐难过。
李汐<i></i>安佑<i></i>身<i></i><i></i>断摇<i></i>，<i></i><i></i><i></i>告诉安佑，凤尘<i></i>经<i></i>划好<i></i>切，等到尘埃落定之后，就带着凤铭<i></i>自己隐居<i></i>林，<i></i>幻<i></i>用<i></i>多<i></i>多<i></i>小动物<i></i>替孩子，虽然<i></i>从来<i></i>曾说起孩子，<i></i><i></i>李汐<i></i>到<i></i><i></i><i></i><i>⿺</i><i></i>露对孩子<i></i>钟<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>法给予凤尘<i></i>。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 芒果爱苹果 的《俊对象和凶婆婆[七零]》最快更新
第148章 第148章 免费阅读.[www.aishu55.cc]