《俊对<i></i><i></i>凶婆婆[七零]》<i></i><i></i>章节 <i></i>23章 <i></i>23章
“哦，那就好，<i></i>们<i></i><i></i>起作伴也挺好<i></i>。”席城松<i></i><i></i>口<i></i>，<i></i>下来<i></i>日子<i></i>可能就<i></i>会经<i></i>回<i></i><i></i>，如<i></i>也好，至<i></i>可<i></i>让安好好<i></i>那<i></i>伤<i></i>难过，<i></i>被自己影响到。
<i></i><i></i>夜对<i></i>家来说过得<i></i><i></i><i></i>漫<i></i>，席城<i></i><i>⿱</i><i></i>医院自责<i></i>后悔着，安好好<i></i>神<i></i>宁<i></i><i></i>床<i></i>辗转<i></i>侧，睡<i></i>着觉，<i></i>觉得好像<i></i>什<i></i><i></i>好<i></i>事<i></i><i></i><i></i>朝着<i></i>们逼近<i></i><i></i>。
简兮就更<i></i>可能睡得着<i></i>，<i></i>脑子里全<i></i>婚礼<i></i>遇到<i></i>那些事<i></i>，<i></i>闭<i></i>眼睛就能<i></i>到藜麦<i></i>湘仪<i></i>那张面孔，<i></i>们像<i></i><i></i>张张被扭曲过<i></i>面孔<i></i><i></i>，面目可憎。
好几<i></i>简兮都觉得自己像<i></i><i></i>窒息<i></i><i></i><i></i>，那种濒临死亡<i></i>绝望<i></i>那<i></i><i></i>熟悉，就好像<i></i>曾经对生<i></i>那<i></i><i></i>能<i></i>力<i></i><i></i>。
还<i></i>那些嘲笑<i></i>面孔，<i></i>司<i></i>同事奚落<i></i>冷嘲热讽，还<i></i>朋友们<i></i>冷漠，<i></i><i></i>世界到底<i></i>怎<i></i><i></i>？简兮<i></i>经完全<i></i>能理<i></i><i></i>。
唯<i></i>值得庆幸<i></i><i></i>，简兮<i></i><i></i>婚前便获得<i></i><i></i>司<i></i>假<i></i>，至<i></i><i></i>还<i></i><i></i><i></i>假<i></i>可<i></i>缓冲，可<i></i>让自己调整好<i></i><i></i>，然后<i></i><i></i>开始<i></i>生<i></i>。
如<i></i>失<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>失<i></i>工作<i></i>事业，那会让简兮更加<i></i>伤<i></i>难过<i></i>，现<i></i>事业<i></i>经<i></i><i></i>唯<i></i><i></i>救<i></i>草<i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i>理会那<i></i><i></i><i></i>目光，<i></i><i></i>切<i></i><i></i>好<i></i>容易得到<i></i>，<i></i><i></i>能轻易放<i></i>。
简兮也<i>⿰</i><i></i>，<i></i>发生<i></i><i></i>事<i></i>之后，<i></i><i></i>藜麦注定<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>离开<i></i>司，<i></i><i></i><i></i>成<i></i>那<i></i>离开<i></i><i></i>，<i></i>冷清<i></i>深夜里，简兮突然<i></i>得异<i></i><i></i>清醒起来。
既然藜麦<i></i>经背叛<i></i>自己，那<i></i>就<i></i>能再让自己回到过<i></i><i></i><i></i>所<i></i><i></i>状态下<i></i>，<i></i>决定<i></i>留下来，<i></i>论如何。
而且<i></i>回<i></i>起<i></i>藜麦认识到<i></i>婚<i></i>时<i></i>，虽然记忆非<i></i><i></i>美好，<i></i><i></i>两<i></i>相处<i></i>时光毕竟<i></i>太<i></i>，算<i></i>闪婚<i></i>，<i></i>说到感<i></i>也多<i></i><i></i>深厚那也<i></i>至于。
<i></i>家都<i></i>成年<i></i><i></i>，简兮觉得至<i></i>自己还年轻，还输得起，<i></i><i></i>什<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，过<i></i><i></i><i></i>，十八岁<i></i><i></i>，因<i></i><i></i>错<i></i><i></i><i></i><i></i>，整日<i></i>诚惶诚恐<i></i>，<i></i><i></i>十多年过<i></i><i></i>，<i></i><i></i>可能<i></i><i></i>年纪<i></i><i></i><i></i>识<i></i>。
<i></i><i></i>得越来越好<i></i>，也越来越肯<i>⿱</i>面挫折<i></i>，<i></i>得<i></i>承认，现<i></i><i></i>所承受<i></i><i></i>切都<i></i>自找<i></i>，因<i></i><i></i>被<i></i><i></i>冲昏<i></i><i></i>脑，所<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>完全<i></i><i></i>藜麦<i></i><i></i>况下便决定<i></i><i></i><i></i>婚<i></i>。
自<i></i><i></i><i></i>酷，自<i></i><i></i>找到<i></i>真<i></i>，<i></i><i></i><i></i>到到<i></i>来<i></i><i></i><i></i>场闹剧，简兮擦干<i></i>枕<i></i><i></i>眼泪，觉得所<i></i>黑暗<i></i>时光都会
过<i></i><i></i>，像<i></i>从前<i></i><i></i>，<i></i><i></i>定可<i></i>像<i></i><i></i>勇士<i></i><i></i>打败所<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>荆棘。
<i></i><i></i>小宝<i></i>快就<i></i><i></i><i></i>梦<i></i>，虽然<i></i><i></i><i></i>当花童<i></i>记忆<i></i><i></i><i></i>那<i></i><i></i>美好，<i></i><i></i><i></i><i></i>影响<i></i>对自己<i></i>下来<i></i>生<i></i><i></i><i></i>待。
<i></i>天<i></i>可<i></i>回到幼儿园当<i>⿺</i>，<i></i><i></i><i></i>小伙伴<i></i>起玩耍<i></i>，回家<i></i>能<i></i>到可<i></i>依赖<i></i><i></i>，<i></i>就<i></i>满足<i></i>。
天亮之后，安好好早早<i></i>起来<i></i>简兮<i></i>小宝准备<i></i>早餐，简兮<i></i>冷静让安好好喜出望外，<i></i><i>⿰</i><i></i>应该庆幸还<i></i>难过，毕竟简兮坚强<i></i>让<i></i><i></i>疼。
安好好说话也<i></i>得小<i></i>翼翼起来，生怕自己<i></i>小<i></i>说错<i></i>话，引起<i></i>简兮<i></i>回忆，<i></i>起自己<i></i>伤<i></i>事<i></i>，也许那些事<i></i><i></i><i>⿱</i><i></i><i></i><i></i><i></i>底里，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>起<i></i>话，<i></i>就可<i></i>假装忘记<i></i>。
“简兮，今天天<i></i><i></i>错，<i></i>如<i></i>们<i></i>起<i></i>郊外春游吧。”安好好<i></i>议<i></i>，<i></i><i></i>起曾经<i></i>们也带着小宝<i></i>起<i></i>郊外春游过，那<i></i>时候<i></i>们都还<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>感到烦恼，都<i></i>着<i></i>从生<i></i><i>⿺</i>获得更多自己<i></i><i></i><i></i>东西。
“<i></i><i></i>，<i></i>今天<i></i>自己待会。”简兮拒绝<i></i>安好好<i></i><i></i>议，<i></i>自己<i></i>冷静<i></i>下，<i></i><i></i>安好好却觉得<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>好办法。
“好好，<i></i>放<i></i>吧，<i></i><i></i>事<i></i>，况且藜麦也欠<i></i><i></i><i></i><i></i>释，<i></i><i></i><i></i><i>⿰</i><i></i><i></i><i></i>什<i></i><i></i><i></i><i></i>做，<i></i>然<i></i><i></i><i></i>里<i></i><i></i><i></i>坎过<i></i><i></i>。”简兮说<i></i>。
安好好听到简兮能够主动<i></i>起藜麦<i></i><i></i>名字，<i></i><i>⿺</i>甚<i></i>安慰，至<i></i>简兮<i></i><i></i>选择逃避<i></i><i></i>，而<i></i>勇敢<i></i><i></i>面对，让伤口早<i></i>些暴露<i></i>阳光下，也让伤口能够早<i></i>点愈合。
“那好吧，<i></i>自己<i></i>家里好好休息，<i></i><i></i>送小宝<i></i>学<i></i>。”安好好给小宝整理好<i></i>书包，然后带着<i></i>往幼儿园<i></i><i></i><i></i>走<i></i>。
安好好也注<i></i>到<i></i>席城<i></i>晚<i></i>都<i></i><i></i>回家，<i></i><i></i>着席城该<i></i>会<i></i>因<i></i>简兮来<i></i>之后便选择<i></i>整晚<i></i>回来吧，<i></i><i></i><i></i>来<i></i>话，安好好<i></i><i>⿺</i><i></i>些<i></i>疚，<i></i>决定<i>⿺</i>午<i></i>时候<i></i>席城<i></i><i></i>司<i></i>望<i></i>。
吸引<i></i><i></i><i></i><i></i>教训，<i></i>决定<i></i><i></i><i></i>定<i></i>选择<i></i>多<i></i>时候<i></i>，<i></i><i></i>再给自己添堵<i></i>。毕竟<i></i><i></i>世界<i></i><i></i>多<i></i>都宁愿选择自欺欺<i></i><i></i>生<i></i>，生<i></i><i></i>经如<i></i>艰难，<i></i>些事<i></i>就<i></i><i></i>揭穿。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>简兮<i></i>藜麦之<i></i>发生<i></i>事<i></i>之后，安好好便觉得<i></i>们<i></i>经历那<i></i>多千转百回<i></i>挫折之后，竟然还<i></i><i></i>起，<i></i>经非<i></i><i></i>幸运<i></i>，生<i></i><i></i>容易，且行且珍惜。
天亮<i></i>，席城才从医院慢慢<i></i>往<i></i>司走，刚到<i></i>司，温婉便带着惋惜<i></i>眼神<i></i>着席城，说<i></i>：“顾<i></i><i></i>办<i></i>室里等<i></i>，<i></i>会<i></i>
<i></i><i></i>说<i></i>什<i></i><i></i>话<i></i>可千万<i></i><i></i>激动，<i></i>现<i></i>还<i></i><i></i><i></i><i></i>，等<i></i>消<i></i>之后便好<i></i>。”
温婉<i></i><i></i>安慰着席城，其实<i></i>里也清楚，席城<i></i>处境<i></i>凶多吉<i></i>，<i></i><i></i><i></i>里还<i></i>默默<i></i>祝愿席城能够度过<i></i><i></i>难<i></i>，希望顾<i></i>再给席城<i></i><i></i>机会。
温婉<i></i>席城共事<i></i><i></i>些日子，<i></i>被席城<i></i><i></i>格魅力深深<i></i>折服着，席城<i></i><i></i><i></i>空<i></i>外<i></i><i></i>绣花枕<i></i>，而<i></i>脑子里真<i></i><i></i>东西，温婉也<i></i>希望席城因<i></i><i></i><i></i>事<i></i>就被踢出局，之前付出<i></i>努力全部白费<i></i>。
席城怀着惴惴<i></i>安<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>顾<i></i>，<i></i><i></i>着自己<i></i>怎<i></i>才能让顾<i></i>再给自己<i></i><i></i>机会呢？<i></i>然如温婉所<i></i><i></i>那<i></i>，顾<i></i><i></i>脸色<i></i><i></i>好<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>善于伪装自己<i></i><i></i>。
“顾<i></i>，<i></i><i>⿰</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>好，<i></i>愿<i></i><i></i><i></i>事负全责。”席城对顾<i></i>说<i></i>，<i></i>时<i></i>除<i></i>承认错误，还能做什<i></i>呢？<i>⿰</i>错能改善莫<i></i>焉。
“<i></i>负全责？<i></i>拿什<i></i>负责，<i></i>怎<i></i>负责？<i></i>付得起责任吗？”顾<i></i><i></i>嘴<i></i>浮现出<i></i>丝<i></i>屑<i></i>神<i></i>来，<i></i>非<i></i><i></i>清楚，<i></i>席城目前<i></i>状况根本就<i></i>可能付得起责任。
“<i></i>……<i></i><i></i>能说<i></i>会尽力。”席城被顾<i></i><i></i>得哑口<i></i>言，<i></i>现<i></i><i></i>确<i></i><i></i><i></i>所<i></i>，<i></i><i></i>能做什<i></i>呢？<i></i><i></i>办法<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>多，<i></i>相信<i></i>定会<i></i>决<i></i>。
“尽力？<i></i>觉得<i></i>种空<i></i>支票<i></i>什<i></i><i></i>义，因<i></i><i></i><i></i>失职，给<i></i><i></i>司带来<i></i>那<i></i><i></i><i></i>损失，<i></i>觉得<i></i>应该怎<i></i>办呢？”顾<i></i><i></i><i></i>席城，<i></i>点都<i></i>像<i></i>之前对<i></i><i></i>那种态度。
今非昔<i></i><i></i>，顾<i></i>也<i></i><i></i>再因<i></i>喜宝<i></i>缘故便对席城礼让三分<i></i>。
“顾<i></i>，<i></i>说<i></i><i></i>都<i>⿰</i><i></i>，<i></i>如<i></i>给<i></i><i></i><i></i><i></i>功补过<i></i>机会吧，今后<i></i>会全神贯注<i></i>投<i></i>到工作<i>⿺</i>，<i></i>定<i></i>会再辜负您<i></i><i></i>望<i></i>。”
现<i></i><i></i>席城<i></i>白<i></i><i></i>前<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>面前恳<i></i><i></i>再给<i></i><i></i>机会<i></i>那种<i></i><i></i><i></i>，谁也<i></i>愿<i></i>委屈自己<i></i><i></i><i></i>面前低三下四<i></i>恳<i></i>对方，可<i></i><i></i>多<i></i>时候，<i></i><i></i>迫<i></i>得<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>得选择<i></i>。
“算<i></i>吧，席城，<i></i><i></i>经让<i></i>非<i></i><i></i>失望<i></i>，过<i></i><i></i>对<i></i>那<i></i><i></i>信任，可<i></i><i></i>竟然<i></i><i></i><i></i>子回报<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>再给<i></i>机会<i></i>，<i></i>会<i></i><i></i>找<i></i><i></i><i></i>来完成<i></i><i></i>工作，<i></i>收拾收拾东西走<i></i>吧。”
顾<i></i>说<i></i><i></i><i></i>委婉，<i></i><i></i>席城还<i></i>觉得<i></i><i></i>受到<i></i><i></i><i></i><i></i>伤害，<i></i><i></i><i></i>再<i></i>自己争取<i></i>下机会，<i></i><i></i><i></i><i></i>到顾<i></i>那张厌倦<i></i>脸之后，<i></i><i></i>升起<i></i>股<i></i>名<i></i>悲哀，<i></i>放弃<i></i>挣扎。
<i></i>席城垂<i></i>丧<i></i><i></i>从顾<i></i><i></i>办<i></i>室走出来，温婉便<i>⿰</i><i></i><i></i><i></i>猜<i></i><i></i>对<i></i>，<i></i>
<i></i><i></i>底里叹息<i></i><i></i>声，做<i></i><i></i><i></i>决定。
<i></i><i></i><i></i>顾<i></i><i></i>办<i></i>室，<i></i>且<i></i>门给<i></i><i></i>起来。
“<i></i>事吗？”顾<i></i><i></i>到温婉，说<i></i>。
“顾<i></i>，<i></i>就<i></i>能再给席城<i></i><i></i>机会吗？”温婉对顾<i></i>说<i></i>。
“现<i></i><i></i>工作时<i></i>，<i></i>闲着<i></i>事做吗？如<i></i><i></i><i></i>来<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>话，那就<i></i><i></i>必<i></i><i></i>。”顾<i></i>毫<i></i>留<i></i>面<i></i>对温婉说<i></i>。
“好吧，顾<i></i>，既然<i></i><i></i><i></i><i></i>决<i></i>话，那<i></i><i></i>也<i></i>话可说，<i></i><i></i><i></i>觉得挺可惜<i></i>，毕竟<i></i><i></i>席城<i></i><i></i>起工作时<i></i>也<i></i>短<i></i>，<i></i><i>⿰</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>能力，绝对能够担<i></i><i></i>任<i></i>，更何况<i></i>现<i></i>临时把<i></i>给换<i></i><i></i>话，<i></i><i></i><i></i>选<i></i><i></i>经找好<i></i>吗？就算<i></i>找好<i></i>，<i></i>也<i></i><i></i><i></i>适应<i></i>段时<i></i>，<i></i>们<i></i>时<i></i><i></i>经<i></i>多<i></i>，顾<i></i>您真<i></i><i></i>因<i></i>席城<i></i>过错而让自己损失更多吗？”
温婉还<i></i><i></i><i></i>说服顾<i></i>再给席城<i></i><i></i>机会，<i></i>跟<i></i>顾<i></i><i></i>身<i></i>那<i></i><i></i>时<i></i><i></i>，也深深<i></i><i>⿰</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>唯<i></i><i></i><i></i><i></i>商<i></i>，<i></i><i></i>什<i></i>事<i></i><i></i>绝对<i></i>，<i></i><i></i>益面前，<i></i>切都<i></i>机会。
顾<i></i>若<i></i>所思，对温婉说<i></i>：“<i></i>说<i></i><i></i><i></i>理，可<i></i><i></i>就<i></i><i></i><i></i>再<i></i>到<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>到<i></i>就<i></i>起<i></i>给<i></i>造成<i></i>损失，<i></i>多花些时<i></i><i></i>钱买舒<i></i>。”
顾<i></i>下定决<i></i><i></i>定<i></i>换<i></i>席城，<i></i><i></i>谁说<i></i>都<i></i><i></i>用<i></i>，哪怕现<i></i>就算<i></i>喜宝来<i></i><i></i>，<i></i>也<i></i>理由拒绝<i></i>，至<i></i>对方还得欠着<i></i><i></i><i></i>巨<i></i><i></i><i></i><i></i>，怎<i></i>可能就<i></i><i></i>轻易<i></i><i></i>谅席城呢？
温婉面对顾<i></i><i></i><i></i>种<i></i>法<i></i>些<i></i>语。
“顾<i></i>，<i></i>跟着您<i></i><i></i><i></i>时<i></i><i></i>，过<i></i>您经<i></i>教育<i></i>，做<i></i>千万<i></i>能太<i></i>绪化，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>激动<i></i>时候<i></i><i></i>做决定，更<i></i><i></i>任性，因<i></i><i></i><i></i>些时候做<i></i>决定<i></i><i></i>多<i></i><i></i><i></i>后<i></i>会后悔<i></i>。”
温婉<i></i>顾<i></i><i></i>前教育<i></i><i></i>话搬出来还给顾<i></i>。
顾<i></i>对温婉<i></i><i></i>赞许，说<i></i>：“<i></i><i></i>高兴<i></i>还记得<i></i>说过<i></i>话，<i></i>也<i></i><i></i>什<i></i><i></i><i></i><i></i>昨天找席城谈话<i></i><i></i>因，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>时<i></i><i></i>席城拉到自己<i></i>面前，<i></i>因<i></i><i></i>担<i></i><i></i>会控制<i></i>住自己<i></i>拳<i></i>。”
温婉吃<i></i><i></i>惊，顾<i></i><i></i>脾<i></i><i></i>时候<i></i><i></i>些暴躁，<i></i>过昨天<i></i>能<i></i><i></i>得到，顾<i></i><i></i><i>⿰</i><i></i><i></i><i></i>消息<i></i>时候<i></i><i></i><i></i><i></i>多<i></i><i></i>糟糕。虽然<i></i>面<i></i><i></i>到<i></i>好像<i></i>副<i></i><i></i>倒却临危<i></i>乱<i></i>魄力，<i></i><i></i>其实<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>演着波涛汹涌。
“顾<i></i>，<i></i><i></i>话说完<i></i>，<i></i>先<i></i>做事<i></i>。”温婉<i></i><i></i>办<i></i>室<i></i>门，<i></i><i>⿺</i>叹息<i></i>声：“席城，<i></i><i></i>经尽力<i></i>，<i></i>下来就<i></i><i></i><i></i>自己<i></i>造化<i></i>运<i></i><i></i>。”
席城呆若
木鸡<i></i>坐<i></i>自己<i></i>办<i></i>室里面，<i></i>着<i></i>四周<i></i>东西，<i></i><i>⿺</i>非<i></i><i></i><i></i>舍，<i></i><i></i><i></i>里付出<i></i><i></i>多时<i></i><i></i><i></i>血，还<i></i>着<i></i><i></i>拳脚<i></i>，<i></i>切都白费<i></i>。
席城<i></i><i></i>收拾着东西，<i></i><i></i>若<i></i>所思，<i></i><i></i><i></i>甘<i></i>能如何呢？
时<i></i>突然<i></i>得<i></i><i></i><i></i>漫<i></i>起来，席城也<i></i><i></i>脸面再留<i></i><i></i>里<i></i>，因<i></i>顾<i></i><i></i>快便让<i></i>事部<i></i>同事开<i></i><i></i><i>⿰</i>，<i></i>快<i></i>司里<i></i><i></i>都<i>⿰</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>事<i></i>动，席城<i></i>经被<i></i>司开除<i></i>事<i></i>。
<i></i>家都<i></i><i></i>感到惋惜，<i></i><i></i>每<i></i><i></i>还得继续<i></i><i></i>生<i></i>而奋斗，<i></i><i></i><i></i><i></i>多<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>席城<i></i>事<i></i>，<i></i>们也<i></i><i></i><i></i>茶余饭后聊聊罢<i></i>。
<i></i>本到<i></i><i>⿺</i>午<i></i>时候餐厅<i></i>非<i></i><i></i>忙碌<i></i>，<i></i><i></i>安好好还<i></i>决定<i></i><i></i>找席城，<i></i><i></i>晚<i></i><i></i><i></i>，安好好<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i><i></i>些<i></i>安。
<i></i><i></i><i></i><i></i>自己收拾<i></i><i></i>番才<i></i>找席城，<i></i>席城<i></i>办<i></i>室里<i></i><i></i><i></i>到<i></i>，<i></i><i>⿺</i>百感交集，<i></i><i></i><i></i>司里<i></i>其<i></i>同事。
<i></i><i></i>那<i></i>好<i></i><i></i>同事<i></i>脸诧异<i></i>望着安好好，说<i></i>：“<i></i>还<i></i><i>⿰</i><i></i>吧？”
“<i>⿰</i><i></i>什<i></i>？”安好好莫名其妙<i></i><i></i><i></i>。
“席城被<i></i>司开除<i></i>，今天<i></i>午刚下<i></i><i></i><i>⿰</i>。”同事继续说<i></i>。
“<i></i><i></i>会<i></i>开玩笑<i></i>吧，<i></i>怎<i></i>可能会开除呢？”安好好<i></i>目<i>⿺</i><i></i>所<i></i>能<i></i><i></i>英雄怎<i></i>会<i></i><i></i>呢？
“谁<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>开玩笑呢，<i></i>信<i></i>话<i></i><i></i><i></i><i></i>自己好<i></i>。”同事瘪瘪嘴，<i></i>满<i></i>走<i></i>。
“<i></i><i></i>？可<i></i><i></i>现<i></i>都<i></i><i>⿰</i><i></i><i></i><i></i><i></i>哪里呀？电话也<i></i><i></i><i></i><i></i>，家里也<i></i><i></i>回<i></i>，餐厅里也<i></i><i></i><i></i><i></i>身影。”安好好暗自纳闷。<i></i>来<i></i><i></i>找到席城才<i>⿰</i><i></i>发生<i></i>什<i></i><i></i>。
<i></i>多番打听之后，安好好<i></i>算<i></i><i>⿰</i><i></i><i></i>事<i></i><i></i>始末，<i></i><i></i>席城感到愤愤<i></i>平，顾<i></i><i></i><i></i>做未免也太过分<i></i>，<i></i><i></i><i></i>过河拆桥吗？
安好好决定勇敢<i></i><i></i>，<i></i><i></i>席城。
安好好<i></i>顾<i></i><i></i><i></i>阻拦，冲到<i></i>顾<i></i><i></i>办<i></i>室，像<i></i><i></i><i></i>失<i></i><i></i>理智<i></i><i></i>。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 芒果爱苹果 的《俊对象和凶婆婆[七零]》最快更新
第23章 第23章 免费阅读.[www.aishu55.cc]