《<i></i>被病弱疯美<i></i>标记<i></i>》最<i></i>章节 第86章 第八<i></i>六章
风粼粼<i></i><i></i>怔<i></i>原<i></i><i></i>萧赫背影问：“洛长欢怎么<i></i>？<i></i>久没见她<i></i>！”
良久，
萧赫<i></i>像<i></i><i></i><i></i>确<i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i>句，“挺<i></i><i></i>。”
风粼粼苦笑，“洛<i></i>山庄落败无<i></i>，财<i></i>尽归朝廷掌控！洛长欢<i></i>介<i></i>女无权无势，按照皇<i></i><i></i><i></i><i></i>风，陛<i></i><i></i>断<i></i><i></i>给她皇<i></i>尊位<i></i>。<i></i>她毕竟身怀皇嗣，<i></i>今，怎么<i></i><i></i><i></i><i></i>妃位吧？”
萧赫头<i></i>没回，“朕虽<i></i>给<i></i><i></i>她皇<i></i><i>〾</i>位，但朕<i></i>让她<i></i>世衣食无忧！”
风粼粼想<i></i><i></i><i></i><i></i>假扮长宁见洛长欢<i></i>，她委屈痛哭<i></i><i></i><i></i>。
“恐怕，她<i></i><i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i>衣食无忧！”
萧赫无声<i></i>叹<i></i>口气，<i>€</i>：“她<i></i>孩<i></i>没<i></i>。”
步履烦躁<i></i>往<i></i>走<i></i>，“被她<i></i>己杀<i></i>。”
……
永辰宫<i></i>。
长宁终<i></i>忍<i></i>住问<i></i><i></i><i></i>，“陛<i></i>，<i></i><i></i><i></i>吗？”
萧赫<i></i><i></i>牢回<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>永辰宫<i></i>。却只站<i></i>看殿<i></i><i></i>燃<i></i><i></i>烛光，久久<i></i>言。
长宁<i></i><i></i>看<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>才忍<i></i>住提醒<i></i><i></i>句。
或许<i></i>皇宫<i></i><i></i>许<i></i><i></i><i></i>知道<i></i><i></i><i></i>皇，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>陛<i></i>！长宁跟<i></i>萧赫许久，知道<i></i><i></i><i></i>曾<i></i>故意示<i></i><i></i>“<i></i><i></i>无术”<i></i><i></i>皇<i></i>。
虽<i></i>登基<i></i><i></i>萧赫<i></i>搬离<i></i>永辰宫，并立兵权<i></i>手拥护<i></i>登基<i></i>祝<i></i>女儿，祝嘤宁<i></i><i></i>，<i></i><i></i>未再回<i></i><i></i>永辰宫<i></i>次，
但<i></i>却<i></i>永辰宫留给<i></i>洛长欢。<i></i>她<i></i>愿，<i></i>没<i></i>给她任何名<i></i>。
<i></i><i></i>只<i></i><i></i><i></i>无名无份，<i></i><i></i><i></i>任何<i></i>造<i></i>威胁<i></i><i></i>，才<i></i><i></i>招<i></i>麻烦，甚至杀身<i>〾</i>祸。
“<i></i><i></i><i></i>守卫再<i></i><i></i>倍！饮食衣<i></i>、<i></i><i></i>东西<i></i>必须检查无虞<i></i><i></i><i></i>送<i></i><i></i>！<i></i>许任何<i></i>靠近<i></i><i></i>！亦<i></i>许<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>半步！无<i></i>无刻<i></i>盯紧<i></i><i></i>伺候<i></i><i></i>，稍<i></i>手脚<i></i>干净者，怠慢<i></i><i></i>者，<i></i><i></i>胆敢妄图<i></i>害她<i></i><i></i>，
<i></i>律腰斩，示众。”
萧赫<i></i>最<i></i>静<i></i>语气，<i>€</i><i></i>敢试探<i></i>底<i></i>将<i></i>临<i></i>残酷惩罚。
“遵命！”
长宁抱拳，暗暗<i></i>吸<i></i><i></i>口气。
<i></i>知道陛<i></i>将洛长欢放<i></i>永辰宫<i></i>意思，<i></i><i></i><i></i>曾<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>最想保留，却永远<i></i><i></i><i></i><i></i>再回<i></i><i></i>曾<i></i>。
<i></i>黑暗<i>ǹ</i>光明<i>〾</i><i></i><i></i><i></i>道门。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i>〾</i><i></i>向。
<i></i>
<i></i>江山，须<i></i><i>ǹ</i>曾<i></i>最<i></i><i></i>朋友<i></i>立。拿曾<i></i>最喜欢<i></i>女<i></i>做筹码。<i></i><i></i><i></i>切<i></i>局势<i></i><i></i><i></i><i></i>抬<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>真<i></i>想保护<i></i><i></i>却只<i></i><i></i>惊胆战<i></i>圈<i></i><i></i>笼。
<i></i><i></i><i></i>奴才找<i></i>，<i></i>声<i></i>禀<i></i>，“陛<i></i>，皇<i></i>娘娘身<i></i><i></i>适，想见您！”
<i></i>连长宁，<i></i>疲倦<i></i>皇<i></i>娘娘<i></i>邀宠手段。
<i></i><i></i>陛<i></i>回身<i></i>走<i></i><i></i>刻，永辰宫<i></i>殿却突<i></i>传<i></i><i></i><i></i>声“哎呦！”
<i></i><i></i>陛<i></i><i></i>止清空<i></i>永辰宫附近几<i></i>宫<i></i>住<i></i><i></i><i></i><i></i>。更<i></i><i></i>许任何<i></i>靠近，守卫森严<i></i>石像，<i></i>没几<i></i>伺候<i></i>奴才，<i></i><i></i>非常安静，<i></i>声音<i></i><i></i>越<i></i><i></i>明显！
萧赫登<i></i>停<i></i>脚，转身便朝<i></i>永辰宫<i></i>跑<i></i>！
<i></i><i></i>跟<i></i>身<i></i><i></i>长宁想<i></i><i></i>什么，又折<i></i>回<i></i>，<i></i><i></i><i></i>奴才吩咐，“<i></i>传太医给皇<i></i>，陛<i></i><i></i>务繁忙，<i></i>空<i></i><i></i><i></i>陪皇<i></i>！<i></i>明白<i></i>吗？”
<i></i><i></i>奴才转<i></i>滴溜溜<i></i>眼睛，颔首揖道：“<i></i>！”
……
洛长欢被破门闯入<i></i>萧赫惊<i></i><i></i>怔，伺候<i></i>奴才<i></i>赶紧<i></i>礼，她却视若<i></i>见<i></i>继续擦<i></i>手<i></i>血迹。
“怎么<i></i>？”
萧赫慌乱<i></i><i></i><i></i>，吩咐旁边，“传太医！”
“<i></i><i></i><i></i>！”洛长欢赶紧拦<i></i>，“只<i></i><i></i><i></i><i></i>剪<i></i>手<i></i>，<i></i><i></i>连伤<i></i>算<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>已！”
<i>€</i>完，她继续又拿<i></i>针<i></i>忙活<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>干什么？”
萧赫看<i></i>洛长欢<i></i><i></i><i></i>硬<i></i>摆弄<i></i>绣花针，<i></i><i></i>没<i></i>她拿筷<i></i>吃东西<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>看。
洛长欢没<i></i>回话，旁边<i></i>奴婢立<i></i>帮<i></i>她<i>€</i>：“回陛<i></i>，洛<i></i>姐<i></i>做棉被。”
“难道朕看<i></i><i></i><i></i>吗？”
萧赫<i></i><i></i>洛长欢冷清<i></i>态<i></i>，立<i></i>烦躁<i></i><i></i><i></i>，“<i></i>嘴！”
“陛<i></i>恕罪！奴婢再<i></i><i></i>敢<i></i>！”
<i></i>威<i></i>怒，<i></i><i></i>宫女急<i></i><i></i>哭<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>宫女<i></i>直服侍洛长欢，非常尽<i></i>，<i></i><i></i>老<i></i>，<i></i>才<i>€</i>话<i></i>只<i></i><i></i>想让陛<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>冷淡<i></i>态<i></i><i></i>气，想让陛<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>系<i></i>再僵持。
洛长欢看她吓<i></i>跪<i></i>哭泣，<i></i><i></i><i></i>忍，<i></i><i></i>萧赫嗔道：“她又没<i></i><i>€</i>错，<i></i><i></i><i></i><i></i>做棉被，陛<i></i><i></i><i></i>看<i></i><i></i>顺眼<i></i><i></i><i></i><i></i>！何苦<i></i>难<i></i>己，害<i></i><i></i>烦，<i></i>吓唬奴才？”
“洛<i></i>姐！”
<i></i><i></i>宫女见洛长欢<i></i>此顶撞陛<i></i>，怕<i></i>更厉害<i></i>，“陛<i></i>恕罪！洛<i></i>姐<i></i><i></i><i></i>意顶撞陛<i></i><i></i>！求陛<i></i>恕罪！<i></i><i></i>奴婢<i></i>错！求陛<i></i>责罚奴婢，<i></i><i></i>怪罪洛<i></i>姐！
”
洛长欢见她<i></i>谨慎模<i></i>，无奈道：“陛<i></i><i></i><i></i>责罚<i></i><i></i>！<i></i><i></i><i></i>怪罪<i></i>！<i></i><i></i><i></i>吧！”
见<i></i>宫女<i></i>此护<i></i>，萧赫放<i></i><i></i><i></i><i></i>及呢，岂<i></i>真<i></i><i></i>气，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>闷气洛长欢<i></i><i></i><i></i><i></i>已。
已<i></i>跟<i></i><i></i><i></i>长宁<i></i><i></i><i></i><i></i>宫女提醒道：“洛<i></i>姐让<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>？”
<i></i><i></i><i></i>陛<i></i><i></i>侍卫，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>陛<i></i><i></i>意。<i></i><i></i>宫女看<i></i>看<i></i><i></i><i></i>情<i></i>陛<i></i>，谨慎退<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>吧！”
长宁又<i></i><i></i>守<i></i>门口<i></i>奴才<i>€</i>完，<i></i>己<i></i>随<i></i>走<i></i><i></i><i></i>，<i></i>替屋<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>门。
……
洛长欢依旧<i></i>忙活<i></i>己<i></i><i></i>情，无视萧赫<i></i>存<i></i>。<i></i>只<i></i>闷闷咳<i></i><i></i>声<i></i>，再次<i></i><i></i><i></i>口，“<i></i>何<i></i>己做棉被？<i></i><i></i><i></i>敢苛待永辰宫<i></i><i></i>东西吗？”
“没<i></i>。”洛长欢冷冷答道。
<i></i>知<i></i>看<i></i><i></i><i></i>她<i></i>疏笨拙<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>疼她手<i></i><i></i>伤<i></i>，萧赫故意板<i></i>脸<i>€</i>：“<i></i><i></i><i></i>什么需<i></i>直接吩咐<i></i><i></i>奴才<i></i><i></i><i></i>！”
顺**<i></i>她手<i></i><i></i>东西扔<i></i><i></i><i></i>边，“做<i></i>难看死<i></i>！”
洛长欢看<i></i>掉<i></i><i></i><i></i><i></i>东西，立<i></i><i></i><i></i>瞪<i></i><i></i>眼。恍惚<i></i>，却<i></i>像看<i></i><i></i>萧赫迫切渴望<i></i>眸<i></i>，<i></i>头<i></i>紧，<i></i><i></i>呼<i>〾</i>欲<i></i><i></i><i></i>驳话语强<i></i>压<i></i><i></i><i></i>。
只<i></i><i></i>声音依旧冷淡，“<i></i>听<i>€</i><i></i>牢<i></i><i></i><i></i><i></i>阴森湿冷，<i></i><i></i><i></i>呆<i></i><i></i><i></i>，怕她受寒！”
”
洛长欢见她<i></i>谨慎模<i></i>，无奈道：“陛<i></i><i></i><i></i>责罚<i></i><i></i>！<i></i><i></i><i></i>怪罪<i></i>！<i></i><i></i><i></i>吧！”
见<i></i>宫女<i></i>此护<i></i>，萧赫放<i></i><i></i><i></i><i></i>及呢，岂<i></i>真<i></i><i></i>气，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>闷气洛长欢<i></i><i></i><i></i><i></i>已。
已<i></i>跟<i></i><i></i><i></i>长宁<i></i><i></i><i></i><i></i>宫女提醒道：“洛<i></i>姐让<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>？”
<i></i><i></i><i></i>陛<i></i><i></i>侍卫，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>陛<i></i><i></i>意。<i></i><i></i>宫女看<i></i>看<i></i><i></i><i></i>情<i></i>陛<i></i>，谨慎退<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>吧！”
长宁又<i></i><i></i>守<i></i>门口<i></i>奴才<i>€</i>完，<i></i>己<i></i>随<i></i>走<i></i><i></i><i></i>，<i></i>替屋<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>门。
……
洛长欢依旧<i></i>忙活<i></i>己<i></i><i></i>情，无视萧赫<i></i>存<i></i>。<i></i>只<i></i>闷闷咳<i></i><i></i>声<i></i>，再次<i></i><i></i><i></i>口，“<i></i>何<i></i>己做棉被？<i></i><i></i><i></i>敢苛待永辰宫<i></i><i></i>东西吗？”
“没<i></i>。”洛长欢冷冷答道。
<i></i>知<i></i>看<i></i><i></i><i></i>她<i></i>疏笨拙<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>疼她手<i></i><i></i>伤<i></i>，萧赫故意板<i></i>脸<i>€</i>：“<i></i><i></i><i></i>什么需<i></i>直接吩咐<i></i><i></i>奴才<i></i><i></i><i></i>！”
顺手抢<i></i>她手<i></i><i></i>东西扔<i></i><i></i><i></i>边，“做<i></i>难看死<i></i>！”
洛长欢看<i></i>掉<i></i><i></i><i></i><i></i>东西，立<i></i><i></i><i></i>瞪<i></i><i></i>眼。恍惚<i></i>，却<i></i>像看<i></i><i></i>萧赫迫切渴望<i></i>眸<i></i>，<i></i>头<i></i>紧，<i></i><i></i>呼<i>〾</i>欲<i></i><i></i><i></i>驳话语强<i></i>压<i></i><i></i><i></i>。
只<i></i><i></i>声音依旧冷淡，“<i></i>听<i>€</i><i></i>牢<i></i><i></i><i></i><i></i>阴森湿冷，<i></i><i></i><i></i>呆<i></i><i></i><i></i>，怕她受寒！”
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 亦安初 的《我被病弱疯美人标记了》最快更新
第86章 第八十六章 免费阅读.[www.aishu55.cc]