《修仙<i>〾</i>云深<i></i>魔<i></i>师》最<i></i>章节 第352章 第<i></i>百五<i></i><i></i>章
726
“<i></i>师父<i>€</i>，<i></i>回皇<i></i>原<i></i><i></i><i></i><i></i>火<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>忍住<i></i>，回头皇<i></i><i></i>单独<i></i>颜悦色<i></i><i>ǹ</i><i></i>提醒<i></i><i></i>回……连师父<i></i><i>€</i>，皇<i></i><i></i>必<i></i><i></i>顾及孝淑皇<i></i><i></i>，<i></i>才肯格<i></i>施恩。”
“却<i></i><i></i>想，<i></i>才几<i></i>啊，孟住竟<i></i>又犯<i></i><i></i>模<i></i><i></i><i></i>错儿<i></i>！若<i></i>错儿犯<i></i>皇<i></i><i></i><i></i>提<i></i><i>〾</i><i></i>，<i></i>倒<i></i>罢<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>皇<i></i><i></i><i></i>提<i></i><i>〾</i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>将皇<i></i><i></i>口谕放<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>……<i></i><i></i>错儿<i></i><i></i><i></i><i></i>！”
廿廿<i></i><i></i>摇<i></i>摇头，“<i></i><i></i><i></i>便<i></i><i></i>意，又何至<i></i><i></i>忘<i></i><i></i><i></i>此<i></i>步<i></i>？<i></i><i></i><i></i><i></i>阿哥<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>嗣，<i></i><i></i><i></i>真<i></i><i></i><i></i>枕无忧<i></i><i></i>，便连皇<i></i><i></i>口谕<i></i>敢<i></i>放<i></i>眼<i></i><i></i>。”
“原<i></i>总觉<i></i><i></i><i></i><i></i>哥哥盛住<i></i>覆辙<i></i>眼<i></i>摆<i></i>，<i></i>便<i></i>再糊涂，总归<i></i><i></i><i></i><i></i>谨慎<i></i>，<i></i>至<i></i>犯<i></i><i></i>错<i></i>……却没想<i></i>，<i></i>竟<i></i><i></i><i></i>此。”
月桂<i></i>忙道，“虽<i>€</i><i></i><i></i>算<i></i>际<i></i><i></i><i></i>罪，<i></i><i></i><i></i>却<i></i>叫皇<i></i><i></i>寒啊！”
廿廿冷冷<i></i>笑，“皇<i></i>并非<i></i>肯施恩给<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>兄弟倒<i></i>，总<i></i><i></i>皇<i></i>刚给<i></i><i></i>热乎儿<i></i>，<i></i><i></i>回头<i></i>往皇<i></i><i></i><i></i>碾<i></i>块冰<i></i><i></i>……又怎么<i></i>怪皇<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>寒<i></i>？”
<i></i>边厢话<i></i>没<i>€</i>完，<i></i>头已<i></i><i></i><i></i>传旨<i></i>太监。原<i></i>皇<i></i>盛怒<i>〾</i><i></i>，处置孟住<i></i>旨意立即<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>没叫<i></i>臣<i></i><i></i>议<i></i>，<i></i><i></i>皇<i></i><i></i>己直接<i></i>给<i></i><i></i>。
“谕：<i></i><i></i>孟住<i></i>伊兄盛住补授副<i></i>统，碰头谢恩，口奏‘跪请万安’。孟住系满洲旧仆，<i></i>乾清门侍卫<i></i>走，兼充<i></i>阿哥谙达。<i></i><i></i>伊谢恩<i></i>，口奏跪请万安，曾<i></i>申饬；<i></i><i></i>又复<i></i>此口奏，看<i></i>伊竟<i></i>谙清语，<i></i>何充<i></i>乾清门及阿哥谙达差<i></i>？”
“孟住<i></i>退<i></i>乾清门侍卫、并<i></i>阿哥谙达，<i></i>委散秩<i></i>臣<i></i><i></i>走。”
廿廿听罢<i></i><i></i>叹口气，“<i></i><i></i>儿<i></i>乾清门侍卫，结果变<i></i><i></i>散秩<i></i>臣，职衔<i></i>没<i></i>。”
五魁嘿嘿笑道，“更何况<i></i><i></i>只<i></i>‘委散秩<i></i>臣’，<i></i>暂<i></i>署<i></i><i></i>，尚且并未<i></i>授<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>散秩<i></i>臣呢……”
廿廿淡淡拂<i></i>桌角<i></i>丝尘埃，“<i></i>告诉<i></i>阿哥<i></i>声儿，<i></i><i></i>孟住<i></i>再<i></i><i></i><i></i>谙达<i></i>。<i></i><i></i>话<i></i><i>€</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>拿<i></i><i></i><i></i><i></i>挡箭牌，<i></i><i></i><i></i>儿连弓马骑射<i></i>；<i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>再敢偷懒，<i></i><i></i><i></i>罚<i></i>饶。”
五魁抿嘴<i></i>笑，“嗻，奴才<i></i><i></i><i></i>回<i></i><i></i>阿哥<i></i>，叫<i></i>阿哥乐呵乐呵！”
.
皇<i></i><i></i>皆<i></i><i></i>书房念书，绵恺<i></i><i></i>信儿，<i></i><i></i><i></i><i></i>喜<i></i><i></i>禁。
绵宁<i></i><i></i>隔壁，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>岁，<i></i><i></i><i></i><i></i>跟<i></i><i></i><i></i><i></i>师傅，<i></i><i></i><i></i><i></i>功课。
恰<i></i>绵宁休息<i>〾</i><i></i>散步<i></i><i></i>，路<i></i>绵恺<i></i>窗边，瞧见绵恺<i></i><i></i>脸<i></i>喜<i></i><i></i>色，<i></i><i></i><i></i>指尖握紧<i></i><i></i>。
“<i></i>阿哥，<i></i><i></i>怎么<i></i>？”<i>ǹ</i>绵宁<i></i>处读书<i></i>绵偲瞧<i></i><i></i><i></i>劲儿，走<i></i><i></i>问。
绵宁见<i></i>绵偲<i></i><i></i>，略<i></i><i></i>犹豫，随即<i></i><i></i>摇摇头，“没<i></i>。刚<i></i><i></i>旨意，<i></i><i></i><i></i>舅又<i></i><i></i>汗阿玛<i></i><i></i>犯<i></i>错，<i></i>跟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>惭愧<i></i><i></i>安。”
绵偲虽<i>€</i><i></i>继续深问<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>循<i></i>绵宁视<i></i><i></i><i></i>向朝窗<i></i>看<i></i><i></i>眼。冬<i></i><i></i>阳光<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>明晃晃<i></i>，<i></i>照<i></i>绵恺<i></i><i></i>张<i></i><i></i>懂<i></i>深沉掩饰<i></i>脸<i></i>。
绵偲<i></i><i></i>已<i></i><i></i><i></i><i></i>儿，<i></i>便拉<i></i>绵宁道，“……<i></i>承恩公<i></i>己糊涂，又干<i></i>阿哥什么<i></i>？<i></i>阿哥终究<i></i>晚辈，又每<i></i><i></i><i></i>宫<i>⿺</i>念书，又岂<i></i>见<i></i>儿盯<i></i><i></i><i></i>怎<i></i>？”
绵宁便<i></i>赶忙换<i></i>笑脸<i></i>，<i></i>头道，“九哥<i>€</i><i></i><i></i>。<i></i>再<i></i>母舅，终究<i></i><i></i><i></i>别，<i></i><i></i>管<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
饶<i></i><i></i>此，绵宁散<i></i><i>〾</i><i></i>回<i></i>撷芳殿，<i></i>张脸<i></i><i></i>挂<i></i>住<i></i>阴沉<i></i><i></i>。
<i></i>原<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>回<i></i>总<i></i>先<i></i>看看星楼，<i></i>今儿已<i></i>走<i></i><i></i>星楼<i></i>门口儿，<i></i><i></i>迟疑住<i></i>，随即扭头<i></i><i></i>侧福晋富察氏<i></i>房。
舒舒又“病<i></i>”，<i></i><i></i><i></i><i></i>儿<i></i><i></i><i></i><i></i>交给富察氏<i></i>持<i></i>。
此<i></i>房<i>⿺</i>，赵氏<i></i>孙氏<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>打星楼<i></i>喜，赵氏<i></i>孙氏<i></i><i></i><i></i><i></i>慌<i></i>马脚，原<i></i>想<i></i>舒舒<i></i>抱团儿，<i></i><i></i>眼见<i></i>舒舒“又病<i></i>”，阿哥爷言明<i></i>准惊扰，故此<i></i><i></i>便每<i></i><i></i><i></i>侧福晋富察氏<i></i>儿<i></i>聚堆儿。
<i></i><i></i><i></i>见阿哥爷<i></i><i></i>，眼睛<i></i><i></i>放光<i></i>，尤<i></i><i></i>孙氏，毕竟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>阿哥爷<i></i><i></i>抱<i></i>绝<i></i><i></i>憧憬<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>礼，<i></i>将<i></i>己最美<i></i><i></i>神情摆<i></i>脸<i></i>，迎<i></i>绵宁<i></i>。绵宁竭<i></i>笑笑，却<i></i>摆手，“<i></i>咱<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>么<i></i>规矩。<i></i><i></i><i></i>儿，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>跟<i></i>拘束，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>必<i></i><i></i>儿<i></i>，<i></i>回<i></i>己屋<i></i>歇<i></i>吧。”
绵宁<i></i><i></i>虽<i></i><i></i><i></i><i></i>，手却<i></i><i></i><i></i>耐烦<i></i>摆<i></i>摆。赵氏<i></i>孙氏<i></i>视<i></i>眼，<i></i><i></i>虽<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>甘，<i></i><i></i><i></i>甘久留，赶紧告退<i></i><i></i>。
<i></i>瞧<i></i>架势，富察氏便知道<i></i><i></i>儿，赶紧打<i></i>精神<i></i>，<i></i><i></i><i></i>百<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“……阿哥爷累<i></i>吧？阿哥爷今儿<i></i>留<i></i><i></i><i></i>儿<i></i>膳，叫<i></i><i></i><i></i>膳食<i></i>
摆<i></i><i></i>吧？”
富察氏<i>€</i>者无<i></i>，绵宁则登<i></i><i></i><i></i>挑<i></i>眉毛<i></i>，“<i></i>又浑<i>€</i>什么！”
富察氏<i></i>惊，回头赶忙细想<i></i><i></i>儿<i></i>才她<i></i>己<i></i>言辞，<i></i>才赶紧半蹲请罪，“妾身<i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i>习惯<i></i>，<i></i>便忘<i></i>……规矩改<i></i>，<i></i>该<i>€</i>阿哥爷‘<i></i>饭’，将‘饭食’摆<i></i><i></i>。”
<i></i><i></i><i></i>回<i></i><i></i>儿已<i></i><i></i><i></i><i></i>么久<i></i>，<i></i><i></i>情<i></i>虽<i>€</i><i></i><i></i>紧张，<i></i><i></i><i></i>今<i></i><i></i>皇孙<i></i><i></i>儿，撷芳殿<i></i><i></i>早已解<i></i><i></i>紧张<i></i>，<i></i>便又<i></i><i></i>回<i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i>儿，<i></i>又<i></i>始“膳房”、“膳食”<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>原<i></i><i></i><i></i>想讨阿哥爷<i></i>欢<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>话<i></i>预示阿哥爷<i></i><i></i>必<i></i>问鼎<i></i>位<i></i>。故此<i></i><i></i><i></i><i>€</i>习惯<i></i><i></i>，<i></i>便<i></i><i></i>没留神，更没想<i></i>阿哥爷忽<i></i><i></i>又恼<i></i>。
绵宁深吸口气，“<i></i>光<i></i><i></i><i></i>己<i></i>儿，<i></i>明儿<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>盯<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，看<i></i><i></i><i></i><i></i>谁<i></i>又忘<i></i>谨慎，已<i></i>又将<i></i><i></i>字眼儿挂<i></i>嘴<i></i><i></i>。”
富察氏<i></i><i></i><i></i><i></i>又浮漾<i></i><i></i>儿，<i></i>没<i></i>身，<i></i>手搭<i></i>绵宁膝头，<i></i><i></i>扬眸看<i></i>绵宁，“……阿哥爷，<i></i>又<i></i>怎么话儿<i>€</i><i></i>？”
绵宁叹<i></i>口气，<i></i>才将今儿皇<i></i><i></i>旨将<i></i><i></i>舅孟住给革职<i></i><i></i><i></i>儿<i>€</i><i></i><i></i>遍。
富察氏蹙眉听<i></i>，缓缓道，“……<i></i>便<i></i><i></i>舅爷嘴<i></i><i></i>谨慎，<i></i><i></i>却<i></i><i></i>干阿哥爷<i></i><i></i>呀。皇<i></i>必<i></i><i></i><i></i>迁怒给阿哥爷<i></i>。再<i>€</i><i></i><i></i>咱<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>喜<i></i>，皇<i></i>怎么<i></i>兴<i></i><i></i><i></i><i></i>及呢，又<i></i>何<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>儿跟阿哥爷计较<i></i>？”
<i></i>富察氏<i></i>己<i></i>想<i></i>儿<i></i><i></i>，她<i></i>真<i></i>够<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>翼翼<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>字儿<i></i><i></i><i></i>敢<i></i>错儿，言<i></i>举止<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>又<i></i><i></i><i></i>，<i>€</i>句<i></i><i></i>听<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>差<i></i><i></i><i></i><i></i>夹<i></i>尾巴<i></i>做<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>又<i></i>什么<i></i><i></i>儿呢，她阿哥爷<i></i><i></i><i></i>皇<i></i><i></i>嫡长<i></i>啊，<i></i><i></i>宫<i></i>，便除<i></i>皇<i></i><i></i>皇<i></i><i></i><i></i>，<i></i>哪儿<i></i><i></i><i></i>扬眉吐气<i></i>？却<i></i><i></i>么长<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>么憋屈，她真<i></i>想再回<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“阿哥爷……您未免太<i></i>紧张<i></i>吧？<i></i><i></i>儿必<i></i>碍<i></i><i></i>咱<i></i><i></i><i></i>。”
绵宁却<i></i>皱眉，“<i></i>若<i></i>么想，<i></i>便<i></i>错<i></i>！汗阿玛<i></i>回又哪<i></i>只<i></i>惩戒<i></i>舅？汗阿玛<i></i><i></i>借<i></i>舅警告<i></i>，<i></i><i></i><i></i>意忘<i></i>，<i></i>忘<i></i><i>〾</i><i></i><i></i><i></i>档<i></i><i></i>儿<i></i>。”
富察氏<i></i><i></i><i></i>解。
绵宁便又<i></i>叹口气，看<i></i>富察氏，更仿佛<i></i><i></i>看<i></i><i></i><i></i>整<i></i>院<i></i><i></i>根<i></i><i></i><i></i>懂<i></i>己<i></i>思<i></i>女<i></i><i></i>，“……<i></i><i></i>咱<i></i><i></i><i></i><i></i>皇孙，汗阿玛<i></i>喜，<i></i>才饶<i></i><i></i>舅<i></i>罪，赏<i></i>京<i></i>差<i></i>，<i></i><i></i><i></i>准<i></i>回京。<i></i><i></i>汗阿玛
却<i></i>希望咱<i></i><i></i><i></i>此便忘乎<i></i><i></i>，故此<i></i>刚饶<i></i><i></i>舅，随即<i></i>革<i></i><i></i>舅<i></i>差<i></i><i></i>。”
绵宁<i>€</i><i></i>疲惫<i></i><i></i>炕<i></i>躺倒，仰头看<i></i>棚顶，“<i></i>则无论<i></i><i></i>舅<i></i><i></i><i></i>舅，<i></i><i></i><i></i><i></i>今<i></i><i></i><i></i>切，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>额娘<i></i><i></i>，故此<i></i><i></i><i></i><i></i>汗阿玛<i></i><i>€</i>，哪<i></i><i></i><i></i>么<i></i>紧？汗阿玛真<i></i><i></i>赏<i></i>罚<i></i>，<i></i>则<i></i><i></i>咱<i></i>罢<i></i>。”
绵宁<i></i>话，叫富察氏<i></i>激灵<i></i><i></i>身<i></i>冷汗<i></i>。
“……<i></i><i></i>皇<i></i><i></i>，<i></i><i></i>何<i></i>此？难道又<i></i><i></i><i></i><i></i>皇<i></i>跟<i></i>，嚼阿哥爷<i></i><i></i>根<i></i><i></i><i></i><i></i>？”
富察氏<i></i><i></i><i></i>眼<i></i>见，阿哥爷<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>安守<i></i><i></i>，哪儿敢<i></i>什么<i></i>格<i></i>言<i></i><i></i>呀，<i></i>皇<i></i>怎么<i></i><i></i><i></i><i></i>原<i></i><i></i>喜<i></i><i></i><i></i><i></i>，弄<i></i><i></i><i></i><i></i>？
<i></i>皇<i></i>又<i></i>何<i></i>警告阿哥爷？唯<i></i><i></i>解释，便<i></i>又<i></i><i></i><i></i><i></i>皇<i></i>耳朵边儿嚼阿哥爷<i></i><i></i>头<i></i>，离<i></i>皇<i></i><i>ǹ</i>阿哥爷<i></i>父<i></i>恩情！
富察氏静静想<i></i>想，终<i></i>忍<i></i>住抬眸看<i></i>绵宁，“<i></i>皇<i></i>娘娘吧？<i></i>阿哥<i></i>婚<i></i>即，<i></i><i></i><i></i><i></i>已<i></i><i></i><i></i>礼<i></i>，她必<i></i><i></i><i></i>兴咱<i></i><i></i><i></i><i></i>喜<i></i>儿，抢<i></i><i></i>阿哥<i></i>风头<i></i>……”
“她便<i></i>赶<i></i><i></i><i></i>节骨眼儿<i></i>，<i></i><i></i><i></i>阿哥<i></i>婚<i>〾</i><i></i>，设<i></i>将阿哥爷您<i></i>势头给压<i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i>，皇<i></i>何至<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，又<i></i><i></i>喜<i></i><i></i><i></i><i></i>，非<i></i><i></i>旨办<i></i><i></i>扫兴<i></i><i></i><i></i>？”
躺<i></i>炕<i></i>原<i></i>已<i></i>闭<i></i><i></i>眼<i></i>绵宁，听<i></i>富察氏<i></i>话，无声<i></i>睁<i></i><i></i>眼。
只<i></i><i></i>没<i>€</i>话，身<i></i><i></i>没<i></i>，叫跪<i></i><i></i><i></i><i></i>富察氏看<i></i>见<i></i><i></i>脸。
<i></i><i></i>念头钻入<i></i><i></i><i></i>脑海。却<i></i><i></i>算临<i></i><i></i>意<i></i>，<i></i><i></i><i></i>早<i></i>知道<i></i>隐忧。
良久，<i></i><i></i>富察氏<i></i><i></i><i></i><i></i>已<i></i>睡<i></i><i></i>，<i></i>便<i></i>身<i></i>给<i></i>托靴<i></i><i></i><i></i>候儿，<i></i>才晃<i></i>晃脚，幽幽道，“近<i></i><i></i>头<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>儿<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>儿<i></i><i></i><i></i>候顾<i></i><i></i>，<i></i><i></i>细<i></i><i></i>吧。”
富察氏微微<i></i>顿，她知道阿哥爷<i></i>旦<i>€</i><i></i>话<i></i><i></i>候儿，<i></i><i></i>福晋又<i></i><i></i><i></i>长<i></i>段<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>管<i></i><i></i>权柄<i></i><i></i>她手<i></i>儿<i></i>且攥<i></i><i></i><i></i><i></i>呢。
她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>兴<i></i>，<i></i><i></i>她却<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>且<i></i><i></i><i></i><i></i>儿已<i></i>几次<i></i>番<i></i>，<i>€</i><i></i><i></i><i></i>，她烦死<i></i><i></i><i></i>福晋<i></i>么<i></i>挡道儿<i></i>……毕竟她管<i></i><i></i>管<i></i>，又凭什么<i></i>权柄<i>€</i><i></i>回<i></i><i></i><i></i><i></i>回<i></i>？<i></i><i></i><i></i>**<i></i>折腾<i></i>几回<i></i>，嫌<i></i><i></i><i></i>絮烦么？
况且<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>眼色呢。<i></i>手<i></i>攥<i></i><i></i>权柄，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>低眉顺眼<i></i>；<i></i><i></i>倘若<i></i>权柄没攥<i></i><i></i>儿<i></i>又<i></i><i></i>回<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>眼色立即<i></i>变<i></i>。
甚至，<i></i><i></i><i></i>她<i></i><i></i><i></i><i></i>候儿呵斥<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>她<i></i><i></i><i></i>讥讽<i></i>番，<i></i><i></i>报复呢。
<i></i>么<i></i>忽悠<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，又忽悠<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>滋味儿，她真<i></i><i></i>儿够<i></i>。她<i></i><i></i><i></i><i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，她只<i></i>希望<i></i>管<i></i><i></i><i></i>儿<i></i>留<i></i>她手<i></i>，别<i></i>回变<i></i><i></i>才<i></i>。
她便轻轻<i></i><i></i><i></i>嘴唇，悄悄觑<i></i>阿哥爷<i></i>神色<i></i>，缓缓道，“……只<i></i><i></i><i></i><i></i>又<i></i><i></i><i></i>，又<i></i><i></i>阿哥<i></i><i></i>婚<i></i>，<i></i><i></i><i></i>儿总归<i></i><i></i><i></i>叫福晋<i></i><i></i>才<i></i>适。故此<i></i><i></i>妾身推诿，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>儿<i></i>，妾身<i></i>没<i></i>儿代替福晋拿<i></i>意<i></i><i></i>？”
绵宁静静听<i></i>，<i></i><i></i>依旧并未露<i></i>任何神色<i></i>，只淡淡道，“福晋病<i></i>，病<i></i>很<i></i>，便<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>阿哥<i></i>婚<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，福晋<i></i><i></i><i></i><i></i>炕，<i></i><i></i><i></i>门。回头<i></i>便叫<i></i>报<i></i><i></i>边儿<i></i>，叫<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>儿，<i></i><i></i><i></i><i></i>承<i></i><i></i>。”
富察氏<i></i><i></i>呼啦<i></i><i></i><i></i>，像<i></i>被风吹<i></i><i></i><i></i>窗户扇儿似<i></i>。
<i></i><i></i>，更何况<i></i><i></i>阿哥<i></i>婚<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，福晋便<i></i><i></i>什么，<i></i>总该<i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>比<i></i><i></i>回皇<i></i><i></i>千秋节，福晋虽<i>€</i><i></i>叫阿哥爷<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>阿哥爷<i></i><i></i>准<i></i>福晋<i></i>门<i></i>给皇<i></i>娘娘<i></i>礼<i></i><i></i>……<i></i><i></i>回，眼见<i></i>福晋犯<i></i><i></i>儿怕<i></i>更<i></i>！
更何况，<i></i><i></i><i></i><i></i>院<i></i><i></i>住<i></i>，她<i></i>何<i></i><i></i>知道福晋<i></i>真<i></i>景况<i></i>？——福晋压根儿<i></i>没什么<i></i>病，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>哪<i></i><i></i><i></i>脾气，<i></i>吼<i></i>叫<i></i><i>€</i>，<i></i>摔盘<i></i>摔碗<i></i>。倘若<i></i><i></i>病<i></i><i></i>，连炕<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，便哪儿<i></i><i></i>么<i></i><i></i>劲儿啊！
只<i></i><i>€</i>啊，<i></i>回阿哥爷<i></i>福晋，<i></i><i></i>又更狠<i></i><i></i><i></i><i></i>。至<i></i><i></i><i></i>究竟<i></i><i></i>什么，她只<i></i><i></i><i></i>敢再细问罢<i></i>。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 渔小乖乖 的《修仙之云深的魔法师》最快更新
第352章 第三百五十二章 免费阅读.[www.aishu55.cc]