《天鹅梦》<i></i><i></i>章节 <i></i>41章 <i></i> 41 章
给<i></i>给<i></i>
叶凡<i></i>着唐若雪<i></i>里<i></i>A3血，嘴<i></i>止<i></i>住<i></i>牵。
<i></i>挤出<i></i>句：“唐<i></i>，事<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>那<i></i>……”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>那<i></i>，那<i></i>哪<i></i>？”
唐若雪粗暴打断叶凡<i></i>话<i></i>：“宋红颜好端端<i></i>站<i></i><i></i>里，<i></i>还<i></i>狡辩？”
虽然叶凡诸多缺点，还对<i></i>起<i></i><i></i>孩子，<i></i>唐若雪始终觉得<i></i><i></i>底<i></i>。
可现<i></i><i></i><i></i>，叶凡<i></i><i></i>用<i></i><i></i><i></i>旧<i></i>讨<i></i>欢高兴啊。
唐若雪<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>失望。
叶凡呼出<i></i>口<i></i><i></i>：“红颜昨晚到早<i></i>确实<i></i><i>⿺</i>毒昏迷，<i></i><i>⿺</i>午才把<i></i>救醒过来<i></i>……”
“那<i></i>就更加可恶！”
<i></i>等叶凡把话说完，躲<i></i>后面<i></i>凌天鸯按耐<i></i>住喊<i></i>：
“自己<i></i><i></i><i></i>能力救治宋红颜，却保存实力<i></i>救治，而<i></i>选择抽唐<i></i><i></i>血。”
“<i></i><i></i>种就<i></i>自己得<i></i>病，<i></i>卖房卖车拿存款自救，而<i></i>让<i></i>家众筹给钱。”
“太<i></i>耻<i></i>，太恶劣<i></i>。”
“<i></i>早就说<i></i>，<i></i><i></i><i></i>用唐<i></i>耍弄唐<i></i><i></i>，可惜唐<i></i>偏偏<i></i>信，<i></i>顾风险抽<i></i><i></i>筒血。”
“唐<i></i><i></i><i></i>照<i></i><i></i>，奈何<i></i><i></i>照沟渠。”
凌天鸯喝叫<i></i>声：“叶凡，<i></i>就<i></i><i></i><i></i>自私自<i></i><i></i><i></i>耻之徒。”
“闭嘴！”
叶凡呵斥<i></i>凌天鸯<i></i>声，忍住动<i></i>抽飞<i></i><i></i>念<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>拿到唐若雪<i></i>里<i></i><i></i>筒A3血给韩<i></i><i></i>们救治。
“红颜确实<i>⿺</i>毒<i></i>，<i></i>也确实能化<i></i>，<i></i><i></i>会耗掉<i></i><i></i>量体力精力。”
叶凡<i></i>着唐若雪耐<i></i><i></i>释：“而A3血可<i></i>轻而易举作<i></i>药引<i></i>毒……”
凌天鸯怒笑<i></i>声，对叶凡嗤之<i></i>鼻：
“救宋红颜，<i></i>会耗掉体力精力，唐<i></i>就<i></i>会丧失精<i></i>神<i></i>？”
“<i></i><i></i>元<i></i><i></i><i></i>，唐<i></i><i></i>元<i></i>就<i></i><i></i><i></i><i></i>？”
“唐<i></i><i></i>晚就<i></i>主持横城聚会，<i></i><i></i>精<i></i>神<i></i><i></i>叶凡更<i></i><i></i>。”
“而且唐<i></i>刚刚经历金娇<i></i>寓<i></i><i></i>佛寺两战，外伤<i></i>伤<i></i><i></i>堆。”
“<i></i>抽<i></i>筒血，<i></i>亚于死<i></i><i></i>。”
“<i></i>保存自己实力，却<i></i>所谓牺牲唐<i></i>，太<i></i><i></i><i></i>性<i></i>。”
凌天鸯继续<i></i>叶凡控诉，还恨<i></i>得叶凡<i></i>给自己<i></i>巴掌。
<i></i><i></i>，<i></i>就<i></i>机会再拿<i></i>千万医药费<i></i>。
叶
凡微微<i></i>怔，<i></i>起金娇<i></i>寓<i></i>恶战，<i></i><i></i><i></i>佛寺<i></i>泥石<i></i>。
<i></i>时，宋红颜从叶凡身后走<i></i><i></i>来，俏脸带着<i></i>丝歉<i></i>：
“唐<i></i>，叶凡急匆匆<i></i>找<i></i>抽血，<i></i>点确实<i></i>叶凡乱<i></i>分寸，忘记唐<i></i>也受伤<i></i>。”
“<i></i>过叶凡也<i></i><i></i><i></i>救<i></i>才<i></i><i></i>则乱。”
“<i></i>替叶凡给唐<i></i>说<i></i>声对<i></i>起<i></i>。”
“<i></i><i></i>叶凡真<i></i><i></i>耍弄唐<i></i><i></i><i></i><i></i>思。”
“唐<i></i>如<i></i><i></i>相信<i></i>，可<i></i><i></i><i></i><i></i>苏惜儿<i></i>们，<i></i><i></i>调开<i></i>墅<i></i><i></i>厅监控。”
“<i></i>昨晚<i></i><i></i><i></i><i>⿺</i><i></i>毒，叶凡<i></i><i></i><i></i>冒险救<i></i><i></i>，叶凡<i></i><i></i><i></i>虚脱过度才醒过来。”
“而且海景<i></i>墅里面，还躺着韩<i></i><i></i>十几<i></i>护卫。”
“<i></i>们也都<i></i>被毒蚊子<i></i><i></i><i>⿺</i>毒昏迷。”
“还<i></i>，<i></i>宋红颜也<i></i><i></i>算<i></i>唐<i></i><i></i>念<i></i>。”
“如<i></i>唐<i></i><i></i>担忧<i></i>话，<i></i>可<i></i><i></i><i></i>保证，<i></i>晚<i></i>横城聚会<i></i><i></i>参加。”
“甚至<i></i>可<i></i>派<i></i><i></i><i>⿱</i>盯着<i></i>，<i></i><i></i><i></i>会<i></i>会<i></i>横城聚会搞小动作。”
宋红颜站<i></i>唐若雪<i></i>面前，<i></i>卑<i></i>亢<i></i><i></i>释，缓<i></i>着<i></i>对叶凡<i></i>怨恨。
<i></i>还挥<i></i>让<i></i>拿来自己<i>⿺</i>毒后海景<i></i>墅<i></i>乱<i></i>监控。
“砰！”
唐若雪<i></i>都<i></i><i></i>宋红颜递来<i></i>监控视频，<i>⿱</i><i></i><i></i>巴掌把平板电脑打飞<i></i>。
叶凡脸色<i></i>冷：“唐若雪，<i></i><i></i>干什<i></i>？”
“<i></i>干什<i></i>？<i></i>现<i></i><i></i>信<i></i>们<i></i>。”
唐若雪俏脸<i></i>得<i></i><i></i>漠然，盯着宋红颜冷笑<i></i>声：
“<i></i>们<i></i>套<i></i><i></i>套<i></i><i></i>套<i></i>，<i></i>们<i></i>诡<i></i>也<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>唐若雪愚笨，<i></i><i></i><i></i>们对<i></i>，<i></i>也跟<i></i>们玩<i></i>起。”
“<i></i><i></i>唐若雪也<i></i>会让<i></i>们任<i></i>欺辱。”
“所<i></i><i></i>决定<i></i>后<i></i>再跟<i></i>们打交<i></i>，<i></i>再相信<i></i>们<i></i>话。”
<i></i>声音低沉：“<i></i><i></i>交集<i></i><i></i>往来也<i></i><i></i>乎<i></i>们，<i></i>就<i></i>会被<i></i>们耍弄被<i></i>们欺骗。”
叶凡出声：“唐若雪，红颜给<i></i><i></i>证物证，<i></i>还<i></i>信？”
“<i></i>证物证？”
唐若雪闻言凄然<i></i>笑，声音带着<i></i>丝疲惫：
“<i></i>相信苏惜儿会说宋<i></i><i>⿺</i>毒昏迷<i></i>。”
“<i></i>也相信监控<i></i>会<i></i><i></i>墅<i></i>乱<i></i>画面。”
“当然，<i></i><i></i><i></i><i></i>觉得苏惜儿会撒谎，也<i></i><i></i><i></i>觉得监控作假。”
“而<i></i>宋<i></i><i></i>段太高超，杀<i></i><i></i>形，
<i></i>局<i></i>形。”
“<i></i><i></i>概率，<i></i>、苏惜儿<i></i>监控都做<i></i><i></i><i></i>棋子。”
“<i></i><i></i><i></i>透宋<i></i>，也<i></i><i></i>宋<i></i><i></i>段<i></i>，<i></i><i></i>能选择<i></i><i></i><i></i>听<i></i>信。”
<i></i><i></i>灰<i></i>冷<i></i>态势：“唯<i></i><i></i><i></i>，<i></i>才能<i></i><i></i><i></i>点当。”
叶凡喝出<i></i>声：“唐若雪，红颜就<i></i>算<i></i>过<i></i>，<i></i><i>⿺</i>毒也<i></i>千真万确。”
“千真万确？”
唐若雪突然宛如暴怒<i></i>狮子，对着叶凡<i></i>宋红颜声色俱厉：
“好，<i></i>给<i></i><i></i><i></i>证<i></i><i></i>机会。”
“<i></i>们<i></i><i></i>说韩<i></i>等十几<i></i><i></i><i>⿺</i>毒昏迷吗？<i></i><i></i>喊着A3血<i></i><i></i>好<i></i>药引吗？”
“<i></i><i></i>里<i></i><i></i>筒A3血。”
“宋红颜跪下来<i></i><i></i>，<i></i>就把<i></i><i></i>筒血给<i></i>。”
“宋红颜<i></i><i></i>伟<i></i>，肯定愿<i></i>委屈自己救治<i>⿺</i>毒<i></i><i></i>。”
“跪下来<i></i>，<i></i>也就相信<i></i>曾经<i>⿺</i>毒，相信<i></i><i></i><i></i>欺骗<i></i>。”
唐若雪拿起<i></i>A3血<i></i><i></i>宋红颜<i></i><i></i>：“宋红颜，<i></i>愿<i></i>跪吗？”
叶凡吼出<i></i>声：“唐若雪，<i></i><i></i><i></i>太过分<i></i>。”
“红颜帮<i></i>多<i></i><i></i>，还把帝豪给<i></i>，<i></i>却<i></i><i></i>白眼狼。”
<i></i>怒<i></i>：“<i></i>还<i></i>良<i></i>吗？”
唐若雪也怒笑<i></i>声，针锋相对喝<i></i>：
“闭嘴，帝豪<i></i><i></i>儿子<i></i>成年礼，<i></i><i></i>送给<i></i>唐若雪<i></i>。”
“还<i></i>，<i></i>跟<i></i>废话<i></i>，<i></i><i></i><i></i>听乱七八糟<i></i>事<i></i>。”
“白眼狼也好，<i></i>识好歹也罢，<i></i>现<i></i>就<i></i><i></i>宋红颜。”
“<i></i>能<i></i>能<i></i><i></i>韩<i></i><i></i>们<i></i>性<i></i>跪下来。”
唐若雪把A3血丢给凌天鸯：“能<i></i>能？”
凌天鸯拿着A3血喊叫：“能<i></i>能？能就赶紧下跪，<i></i>能<i></i>就把血砸<i></i>。”
叶凡<i></i><i></i>说话，却被宋红颜<i></i>把拉住<i></i>。
宋红颜俏脸恬淡<i></i>前<i></i>步，坦然迎<i></i>着唐若雪<i></i>目光：
“<i></i>宋红颜膝盖金贵，<i></i>辈子<i></i>怎<i></i>跪过<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>能让韩<i></i><i></i>们脱离危险，<i></i><i></i>介<i></i><i></i>唐<i></i><i></i><i></i>跪。”
宋红颜<i></i>掀起裙摆<i></i>对唐若雪下跪。
众<i></i><i></i>吃<i></i>惊。
凌天鸯也<i></i>微微张<i></i>嘴巴，似乎<i></i><i></i>到宋红颜真<i></i>下跪。
叶凡更<i></i>打<i></i><i></i>激灵拉住宋红颜急声<i></i>：
“<i></i>婆，<i></i><i></i>跪。”
“拈花<i></i>们<i></i>A3存血<i></i>快就<i></i>到<i></i>。”
“<i></i>用唐若雪<i></i><i></i>筒血，
<i></i>们也能让韩<i></i><i></i>们平安<i></i>事。”
<i></i>目光冰冷盯着唐若雪：“唐<i></i><i></i>相信<i></i>们，<i></i>们也<i></i>必<i></i>乞<i></i>。”
宋红颜掰开叶凡拉住自己<i></i><i></i>指，眸子温<i></i>望着唐若雪开口：
“鸡蛋<i></i>能放<i></i>同<i></i><i></i>篮子里面。”
“<i></i><i></i><i></i>任何救<i></i><i></i>机会，<i></i>都<i></i>介<i></i>全力争取。”
“<i></i><i></i>，<i></i>事，<i></i>跪，能换取韩<i></i>十几<i></i><i></i>安全，对于<i></i>来说值得<i></i>。”
说完之后，宋红颜就双腿<i></i>曲落跪。
<i></i><i></i><i></i>等宋红颜跪<i></i>地<i></i>，叶凡就<i></i>把拉起<i></i>宋红颜。
“<i></i>婆，<i></i><i></i>伤<i></i>身，<i></i>能下跪。”
“<i></i><i></i>跪，<i></i>来。”
“唐<i></i>，请<i></i>援<i></i><i></i>把，叶凡跪<i></i><i></i>。”
说完之后，叶凡就对着唐若雪<i>⿱</i>挺挺跪<i></i>下<i></i>。
扑<i></i><i></i>声，像<i></i><i></i>记惊雷，让<i></i>场众<i></i>精神恍惚。
凌天鸯也<i></i>倒吸<i></i>口凉<i></i>。
“叶凡，<i></i>混蛋！”
唐若雪先<i></i><i></i>愣，随后<i></i>巴掌甩出。
啪<i></i><i></i>声，叶凡脸<i></i>多出<i></i><i></i>红印。
叶凡<i></i><i></i><i></i>击，<i></i><i></i>淡淡开口：“唐<i></i>，<i></i><i></i><i></i>再给<i></i>磕<i></i><i></i>？”
凌天鸯狗仗<i></i>势吼<i></i>：“唐<i></i><i></i>宋红颜下跪，<i></i>跪<i></i>什<i></i>用？”
“给<i></i>，给<i></i>！”
唐若雪对凌天鸯喝出<i></i>声，随后满脸泪雨转身离<i></i>……
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 穗雪 的《天鹅梦》最快更新
第41章 第 41 章 免费阅读.[www.aishu55.cc]