《徒弟怎么<i></i><i></i>龙傲<i></i>？！！》最<i></i>章节 第46章 绝世功<i></i>
林琳<i></i><i></i>长期<i></i><i></i>独处，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，却<i></i>像保存<i></i>少女<i></i>，尽管<i>ǹ</i>杨波<i></i>母<i></i>，但<i></i>初她刚认<i></i>杨波<i></i>，处处<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>已<i></i>完<i></i>没<i></i><i></i><i></i>初<i></i><i></i><i></i>！
杨波介绍<i></i>江澈，林琳<i></i>拉<i></i>杨波朝<i></i>房<i></i><i></i>走。
<i></i><i></i>餐厅，杨波见<i></i>桌<i></i><i></i>已<i></i>摆满<i></i><i></i><i></i>桌<i></i>菜肴，<i></i><i></i>禁<i></i><i></i>感<i></i>，“<i></i><i></i><i></i>少，<i></i>需<i></i>做<i></i>么<i></i><i></i>！”
林琳<i></i>挥手，“<i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i>什么<i></i>情，空<i></i><i></i><i></i>研究菜谱，<i></i><i></i><i></i>回<i></i>，<i></i>终<i></i>算<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>展<i></i>长，<i></i>难道<i></i>剥夺<i></i><i></i><i></i>权<i></i><i></i><i></i>？”
杨波无奈，只<i></i>道：“既<i></i><i></i>喜欢，<i></i><i></i><i></i><i></i>吃<i></i>！”
林琳笑<i></i><i></i><i></i>，“<i></i>才<i></i>嘛！”
<i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i><i>€</i>，<i></i><i></i>洗<i></i>手，林琳早已醒<i></i>红酒，倒<i></i><i></i>杯，放<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>！
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，吃饭<i></i><i></i><i></i>客气<i></i>，<i></i><i></i>红酒<i></i>早<i></i>准备<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>尝<i></i>尝，<i></i><i></i>最顶级<i></i>红酒！”林琳举<i></i><i></i><i></i>脚杯。
杨波已<i></i>很久没<i></i>吃<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>常饭<i></i>，<i></i>端<i></i>酒杯，<i></i><i></i>颇<i></i>感慨。
江澈<i></i>辈<i></i>更<i></i>极少吃<i></i><i></i><i></i><i></i>常饭，<i></i>慌忙端<i></i>酒杯，<i>ǹ</i>杨波<i></i><i></i>碰<i></i>杯。
林琳见<i></i>江澈<i></i><i></i><i></i>，笑<i></i>道：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>吃菜，<i></i><i></i>客气！”
江澈连忙<i></i>道：“<i></i>，<i></i>！”
喝<i></i><i></i>口红酒，杨波<i></i>江澈<i></i>端<i></i><i></i>米饭，吃<i></i><i></i><i></i>。
林琳手<i></i>拿<i></i><i></i>脚杯，轻轻荡<i></i>酒<i></i>，<i></i><i></i>怅<i></i>若失，她<i></i><i></i>想<i></i>找<i></i>喝酒<i></i><i></i><i></i>没<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>儿，见<i></i>杨波<i></i><i></i>完<i></i>停<i></i><i></i><i></i>，林琳只<i></i><i></i>手<i>⿺</i><i></i>脚杯轻轻碰<i></i><i></i><i></i>盘<i></i>。
“叮！”
清脆<i></i>声音传<i></i>，杨波夹<i></i>菜，抬头看向母<i></i>。
见<i></i>母<i></i>举<i></i><i></i>脚杯，杨波连忙放<i></i>筷<i></i>，举<i></i><i></i>脚杯碰<i></i><i></i><i></i>。
江澈<i></i><i></i><i></i><i></i>知道该<i></i>该举<i></i>杯<i></i>，<i></i>似乎<i></i><i></i>没<i></i>参<i>ǹ</i><i></i><i></i><i></i><i></i>庭<i></i>餐。
林琳看<i></i>江澈<i></i>无措，举杯<i></i><i></i>。
江澈举杯碰<i></i><i></i><i></i>。
林琳抿<i></i><i></i>口酒<i></i>，看向江澈问道：“<i></i>江，<i></i>结婚<i></i>没<i></i>？”
江澈稍稍<i></i>怔，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>被称<i></i>江道友<i></i>，<i></i><i></i><i></i>头<i></i>回<i></i><i></i>叫<i></i>“<i></i>江”，<i></i><i></i><i></i>感觉<i></i>太习惯，<i></i>尴尬<i></i>笑，“没！”
林琳笑道：“<i></i><i></i>啊，<i></i>帮<i></i>介绍<i></i><i></i>女朋友，<i></i>需<i></i>吗？”
江澈连忙摆手，<i></i><i></i>惊
慌失措道：“<i></i><i></i><i></i><i></i>！”
江澈哪<i></i>知道女朋友<i></i>什么，<i></i>吃吗？
林琳却丝毫没<i></i><i></i>意，“放<i></i><i></i><i></i>，<i></i>最近<i></i>直<i></i>艺术院校卖<i></i><i></i>油画<i></i>品，认识<i></i><i></i><i></i>艺术系<i></i>漂亮<i></i>姑娘！”
“<i></i><i></i>放<i></i><i></i><i></i>，<i></i>敢保证，<i></i><i></i>给<i></i>介绍最<i></i><i></i>！”
江澈摆手，<i></i>惊慌<i>⿺</i>走<i></i><i></i><i></i>，甩锅道：“<i></i>谢阿姨，<i></i>师父<i></i>让<i></i>谈恋<i></i>！”
林琳瞪眼，“<i></i>让<i></i>谈恋<i></i>，<i></i>么惨无<i></i>道？”
“<i></i><i></i><i></i>籍<i></i>道士<i></i><i></i>已<i></i>允许谈恋<i></i><i></i>吗？<i></i><i></i>哪<i></i><i></i>，<i></i>师父怎么<i></i><i></i>么苛刻？”
江澈甩锅给<i></i>师父，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>再背回<i></i>，<i></i>摆手道：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>师门<i></i>允许！”
林琳朝<i></i>杨波看<i></i><i></i>眼，“杨波<i></i><i></i>师弟，<i></i><i></i><i></i>师兄？”
江澈没<i></i>明白林琳<i></i>意思，<i></i>头道：“<i></i><i></i>长<i></i><i></i><i></i>，算<i></i>师兄吧！”
林琳端<i></i>酒杯，瞬<i></i>泄<i></i>气，整<i></i><i></i>瘫坐<i></i>椅<i></i><i></i>，没<i></i>言语。
江澈完<i></i>没<i></i>搞清楚<i></i>怎么回<i></i>，<i></i>感觉<i></i>己<i></i>像<i>€</i>错话<i></i>，但<i></i>又<i></i><i></i><i></i>清楚<i></i>底<i></i>错<i></i>哪句话，<i></i>至<i></i>让林琳<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
见<i></i>江澈<i></i><i></i>慌乱，林琳连忙摆手，“没<i></i>，<i></i>江<i></i>先吃饭。”
江澈<i></i>头<i></i><i></i><i></i>声，低头吃饭。
林琳盯<i></i>杨波，看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>**，<i></i>才<i></i>口道：“<i></i>拜师<i></i>久<i></i>？<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>及退<i></i><i></i><i></i><i></i>门派吗？”
“按照武侠<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i>€</i><i></i>，退<i></i>门派<i></i><i></i><i></i>武功给废掉，<i></i><i></i><i></i><i></i>果<i></i>废武功，<i></i><i></i><i></i>太伤身<i></i><i></i>？”
杨波忍<i></i>住笑<i></i><i></i><i></i>，“您<i></i>真<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>侠仗<i></i>，<i></i>走江湖？”
林琳板<i></i>脸，无奈道：“严肃<i></i><i></i>，<i></i><i></i>跟<i></i>探讨<i></i><i></i>很严肃<i></i>问题，<i></i><i></i><i></i>退<i></i><i></i><i></i><i></i>及吗？”
“<i></i><i></i>看<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>么无聊，<i></i><i></i><i></i><i></i>想<i></i><i></i>够趁早抱孙<i></i>！”
“但<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>情况，让<i></i>怎么<i></i>放<i></i><i></i><i></i>？”
杨波<i></i><i></i>跟<i></i>江澈<i></i><i></i>甩锅，没想<i></i>江澈直接揭穿道：“哦，阿姨，<i></i><i></i>杨波<i></i><i></i><i></i><i></i>门派<i></i>！”
“<i></i><i></i>门派<i></i>禁嫁娶，<i></i>孩<i></i><i></i>没<i></i>。”
杨波顿<i></i>朝<i></i>江澈瞪眼，<i></i><i></i>坑死道友哦！
林琳听<i></i><i></i>话，先<i></i><i></i>怔，随即<i></i>喜<i></i><i></i>，她惊喜<i></i>看向杨波，“<i></i><i></i><i>€</i>嘛，<i></i><i></i><i></i>该没<i></i><i></i>么严<i></i>！”
“道<i></i><i></i><i></i>很少禁止嫁娶<i></i>，倒<i></i>佛门<i></i>禁止，但<i></i><i></i><i></i><i></i>代<i></i>变<i></i>，连佛门<i></i><i></i>禁<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>该随<i></i><i></i>
代<i></i><i></i>做<i></i><i></i><i></i>改变！”
“<i></i>江啊，回头<i></i><i></i>话带给<i></i>师父，<i></i><i></i><i></i>么<i></i>轻，趁<i></i><i></i>纪轻轻，完<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>几<i></i>孩<i></i>嘛！”
江澈<i></i><i></i><i></i>红，<i></i><i></i>咧咧笑道：“阿姨，您<i></i>放<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>话带<i></i>！”
直<i></i><i></i><i></i><i></i>候，江澈才真<i></i>放松<i></i><i></i>，<i></i>只<i></i><i></i><i></i><i></i>情<i></i>看向杨波，死道友<i></i>死贫道，杨道友<i></i><i></i>怪<i></i>哦！
林琳转头看向杨波，“<i>€</i>吧，<i></i>打算什么<i></i>候结婚？”
杨波无奈推辞道：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>么<i></i>轻……”
<i></i><i></i>杨波<i>€</i>完，林琳直接打断道：“<i></i><i></i><i></i>老<i></i>啊，<i></i><i></i>想趁<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候，帮<i></i>带带孩<i></i>！”
“<i></i>难道想<i></i><i></i><i></i>躺<i></i>床<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候，再让<i></i>抱孙<i></i>？<i></i><i></i>候已<i></i>晚<i></i>啊！”
杨波愣<i></i><i></i><i></i>，抬头看向母<i></i>，<i></i><i></i>稍<i></i>迟疑。
林琳已<i></i>五<i></i>岁<i></i>，但<i></i><i></i><i></i>看，却显<i></i>颇<i></i><i></i>轻，只<i></i><i></i>鬓已<i></i><i></i><i></i>少许白<i></i>。
杨波迟疑问道：“妈，<i></i><i></i><i></i><i></i>跟<i></i><i></i>炼气算<i></i>？”
林琳摆手，“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>跟<i></i>炼气<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>想<i></i>！”
杨波又问道：“<i></i><i></i><i></i>处<i></i><i></i>，<i></i><i></i>环境很<i></i>，待<i></i><i></i><i></i><i></i>够延<i></i>益寿，您<i></i>跟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吗？”
林琳<i></i>奇道：“桃花源吗？”
杨波想<i></i><i></i><i></i>洞<i></i><i></i>情况，<i></i><i></i>洞<i></i><i></i>确像<i></i>桃花源，只<i></i><i></i>手<i>⿺</i><i></i>秘境<i></i><i></i><i></i><i></i>，更像<i></i>另<i></i><i></i><i></i>世界，<i></i><i></i>，<i></i>手<i></i><i></i><i></i>几<i></i>秘钥，总<i></i><i></i>处<i></i>桃花源吧！
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 桂花拌醋 的《徒弟怎么成了龙傲天？！！》最快更新
第46章 绝世** 免费阅读.[www.aishu55.cc]