<i></i>怎么感觉<i></i><i></i>像变冷淡<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
<i></i>官媛<i></i>目光紧紧锁住她，<i></i>怕<i></i>错<i></i>她<i></i>丝<i></i>毫<i></i><i></i>情变<i></i>。
“<i></i>怎么<i></i>？”江瑟瑟装<i></i>纳闷<i></i><i></i><i></i>，“<i></i>没<i></i>变冷淡啊。”
“<i></i><i></i>干嘛直接<i></i><i></i>话挂<i></i>呢？”<i></i>官媛追问道。
“<i></i>……”江瑟瑟皱<i></i>皱眉，随口道：“<i></i><i></i>只<i></i>累<i></i>，想休息<i></i>，<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>该没什么<i></i><i></i>，<i></i>挂<i></i>。”
<i>€</i><i></i><i></i><i></i>，她忍<i></i>住笑<i></i>，“<i></i>该<i></i><i></i>误<i></i><i></i>吧？”
她<i></i><i></i>笑，又<i></i><i>〾</i><i></i>没什么<i></i><i></i>。
<i></i>官媛<i></i>禁<i></i>想，难道真<i></i><i></i><i></i>己想太<i></i><i></i>？
见她没<i></i><i></i><i></i>，江瑟瑟轻声唤道：“媛媛？”
<i></i>官媛回<i></i>神，<i></i><i></i>她清澈<i></i>眼睛，莫名<i></i><i></i><i></i>虚。
“<i></i>没<i></i>误<i></i>。”<i></i>官媛否认道。
江瑟瑟<i></i>头，“<i></i><i></i><i></i>。”
<i></i><i></i><i></i>沉默<i></i><i></i><i></i>，气氛<i></i><i></i>尴尬。
<i></i><i></i><i></i>儿，江瑟瑟忽<i></i>站<i></i><i></i>，“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>忘记给<i></i>倒茶<i></i>，<i></i><i></i><i></i>啊。”
话落，她<i></i>脚步匆匆<i></i>往厨房走<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>佣<i></i>准备。
但江瑟瑟<i></i><i></i><i></i>太想<i></i>她<i></i>处。
约莫<i></i><i></i>几<i></i>钟，江瑟瑟端<i></i>茶<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“喝茶。”她将茶放<i></i><i></i>官媛<i></i><i></i><i></i>茶几<i></i>，顺势<i></i>侧边<i></i>沙<i></i>坐<i></i>。
<i></i>官媛微微<i></i>笑，“谢谢。”
趁<i></i>她端<i></i>茶喝<i></i><i></i>候，江瑟瑟随意问道：“<i></i>今<i></i><i></i><i></i><i></i>班吗？”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>班<i></i>，但半路<i></i><i></i><i></i>给<i></i>打<i></i><i></i>话吗？<i></i><i></i><i></i>看<i></i>。”
<i></i>官媛将茶放<i></i>，环顾<i></i>周，装<i></i><i></i><i></i>意<i></i>问：“靳董<i></i><i></i>吗？”
<i></i>听<i></i>“靳董”<i></i><i></i>字，江瑟瑟眉<i></i>微微跳<i></i><i></i>，果<i></i><i></i><i></i>问<i></i><i></i>封臣身<i></i>。
她莞尔<i></i>笑，“<i></i><i></i><i></i>早<i></i><i></i>门<i></i>。”
<i></i>官媛笑<i></i><i></i>头，“<i></i><i></i>啊，<i></i>真辛苦。”
“<i></i>挺辛苦<i></i>。”江瑟瑟赞<i></i><i></i><i></i>头。
<i></i><i></i>再<i></i>次陷入沉默。
<i></i>官媛斜晲<i></i>眼江瑟瑟，嘴角扬<i></i>，“<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>感情很<i></i>奇？”
“没<i></i>。”江瑟瑟否认。
她只<i></i><i></i><i></i>官媛<i></i><i></i><i></i>喜欢封臣<i></i><i></i><i></i>奇。
没想<i></i>她<i></i>么直接<i></i>否认<i></i>，<i></i>官媛顿<i></i><i></i><i></i>尴尬，“<i></i><i></i><i></i>问<i></i><i></i>几<i></i>问题，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>很<i></i>奇<i></i><i></i>感情。”
“<i></i><i></i>替<i></i><i></i>哥问<i></i>。”江瑟瑟将<i></i>煜琛拉<i></i><i></i>
<i></i>借口。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>总已<i></i><i>€</i><i></i>很清楚<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>只<i></i><i></i>朋友，<i></i><i></i>步<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
闻言，江瑟瑟皱眉，顺势试探，“<i></i>什么？<i></i><i></i>哥<i></i>很优秀啊，<i></i>许<i></i>比<i></i>喜欢<i></i><i></i><i></i><i></i>差。”
“<i></i>。”<i></i>官媛摇头，神情特别认真<i></i>道：“<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>比<i></i><i></i><i></i>喜欢<i></i><i></i><i></i><i></i>，连<i></i><i></i><i></i><i></i><i>〾</i><i></i><i></i>比<i></i><i></i>。”
<i></i>提<i></i>喜欢<i></i><i></i>，她整<i></i><i></i>情<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，格<i></i>神采奕奕。
想<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>靳封臣，江瑟瑟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>感觉。
江瑟瑟垂眸，掩<i></i>眼底<i></i>情绪，“<i></i>么优秀么，<i></i><i></i>封臣优秀吗？”
<i></i>官媛<i></i>愣，顿<i></i><i></i>知道该怎么回答。
久久没<i></i><i></i>她<i></i>回答，江瑟瑟掀眸，看<i></i>她<i></i><i></i>惊愕<i></i><i></i>情，忍<i></i>住轻笑<i></i>声，“很难回答吗？”
“<i></i><i></i><i></i>难吧。”江瑟瑟将脸颊<i></i>碎<i></i>捋<i></i>耳<i></i>，继续<i>€</i>：“<i></i><i></i>己<i></i><i></i>眼<i></i>，最优秀<i></i>永远<i></i><i></i><i></i>己喜欢<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
<i></i>官媛<i></i><i></i>懂，但问题<i></i>她喜欢<i></i><i></i>靳董<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>她才<i></i><i></i><i></i><i></i>知道该怎么选择。
“<i></i>底谁比较优秀？”
看<i></i>江瑟瑟期待<i></i>神情，<i></i>官媛抿唇<i></i>笑，“<i></i><i></i><i></i>靳董更优秀。”
“<i></i>吗？”江瑟瑟<i></i><i></i>讶异，“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>选择<i></i>喜欢<i></i><i></i>呢。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>哪敢<i></i>选靳董。<i></i>怕<i></i><i></i><i></i>气。”<i></i>官媛半<i></i><i></i>玩笑半<i></i>认真<i></i>道。
江瑟瑟笑，“<i></i>没<i></i>么<i></i>气。”
<i></i>官媛若<i></i><i></i>思想<i></i><i></i>儿，才<i></i><i></i>翼翼<i></i><i></i>口：“瑟瑟，<i></i>果<i></i><i>€</i><i></i>喜欢<i></i><i></i><i></i>靳董，<i></i><i></i><i></i>气吗？”
她<i></i><i></i>承认<i></i>？
江瑟瑟凝视<i></i>她，脸<i></i>维持<i></i><i></i>变<i></i>笑容，“<i></i><i></i><i></i><i></i>气，但<i></i>膈<i></i>。”
她回答<i></i>语气很认真。
<i></i>官媛尴尬<i></i>笑<i></i>笑，“<i></i><i></i><i></i>，换<i></i><i></i><i></i><i></i>膈<i></i>。”
()
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 云山有意 的《男主他真肯嫁我啊？！》最快更新
第45章 第 45 章 免费阅读.[www.aishu55.cc]