《唐朝<i></i>王爷<i></i>氪金<i></i>常》最<i></i>章节 第27章 蒜香排骨
柔儿<i></i>身份
<i>ǹ</i>此<i></i><i></i>，<i></i>府老夫<i></i>命<i></i>散播消息，<i>€</i>夏<i></i>安<i></i>御<i></i>立<i></i>军令状，<i></i>半月<i></i>研<i>⿸</i><i></i>医治疫症病<i></i><i></i>良<i></i>。
但<i></i>，消息没<i></i><i>€</i>夏丞<i></i><i></i>乌纱帽<i></i>保。
<i></i><i></i>消息无疑<i></i><i></i>京<i>⿺</i>投<i></i><i></i><i></i>**，<i></i>京<i>⿺</i>死寂<i></i>气氛炸<i></i>。
虽<i></i><i>〾</i><i></i><i></i>直<i></i><i></i>传言<i>€</i>夏<i></i>安<i></i><i></i>医治疫症，但<i></i>很<i></i><i></i><i></i>只<i></i>传<i></i><i></i>信，<i></i><i></i>，摄<i></i>王先<i></i>派<i></i><i></i>御医<i></i>惠<i></i>局<i></i><i></i>夫<i></i>石头村，<i></i>没<i></i>医治<i></i>办<i></i>，<i></i><i></i>皇榜张贴<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>少<i></i>夫<i></i><i></i>请缨<i></i><i></i>，纷纷无功<i></i>返。
甚至，<i></i><i></i><i></i>夫被<i></i><i></i>。
<i></i>今夏<i></i>安立<i></i>军令状，<i></i><i></i>己<i></i><i></i>命<i></i>做担保，<i></i><i></i>信程<i></i>便<i></i><i></i>很<i></i>，<i></i><i></i>逃离京城<i></i>百姓，<i></i>纷纷持<i></i>观望<i></i>态<i></i>，至少，没<i></i>立刻收拾东西走<i></i>。
<i></i>府。
“母<i></i>，<i></i>今消息已<i></i>散布<i></i><i></i>，夏<i></i>安<i></i>入疫区<i></i>迟早<i></i><i></i>情。”夏丞<i></i><i></i><i></i>老夫<i></i>屋<i>⿺</i>，竟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
老夫<i></i><i></i>头，“<i></i><i></i>，军令状立<i></i><i>〾</i><i></i>，估计明<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
夏丞<i></i><i></i><i></i><i></i>气，“<i></i><i></i>次被太傅摆<i></i><i></i>道。”
老夫<i></i>轻轻叹气，“<i></i>府<i></i>复原先威望，<i></i><i></i>处境很尴尬，<i></i><i></i><i></i><i></i>信<i></i>，<i></i><i></i>设<i></i>陷阱，<i></i><i></i><i></i>钳<i>⿸</i><i></i>，<i></i><i></i>老身早<i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
夏丞<i></i>扬<i></i>阴郁<i></i>眸<i></i>，“母<i></i>，<i></i>认<i></i>夏<i></i>安<i></i><i></i>胜算？”
老夫<i></i>缓缓摇头，“<i></i><i></i><i></i><i></i>，夏<i></i>安<i></i>必须<i></i>死，<i></i><i></i>场瘟疫，<i></i>最<i></i><i></i>只<i></i><i></i>烧村<i></i><i></i>式终结，<i></i><i></i><i></i>慕容桀<i></i><i></i><i>〾</i><i></i>最<i></i><i></i><i></i><i></i>败笔，<i></i>将<i></i>百官声讨<i></i><i></i><i></i>始。”
“但<i></i>，”夏丞<i></i>担<i></i><i></i>道：“儿<i></i><i></i>官职做保，<i></i>此<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>真被太傅拿捏<i></i>手<i>⿺</i><i></i>。”
老夫<i></i>冷笑<i></i>声，“<i></i>只<i></i>暂<i></i><i></i>，此<i></i><i></i>息<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>考虑贵太妃<i></i>边<i></i>，太傅此<i></i><i></i><i></i>靠，狡兔死走狗烹，<i></i>做<i></i><i></i><i></i><i></i>忌。”
夏丞<i></i><i></i><i></i>次才慎<i></i><i></i>考虑<i></i><i></i>问题，<i>〾</i><i></i><i></i>直<i></i>舍<i></i><i></i><i></i>丈<i>〾</i>位，但<i></i><i></i>今奔走<i></i><i></i><i></i>，太傅连<i></i>句话<i></i>没<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i>，<i></i>意味<i></i>，<i></i>门<i></i><i></i>迟早<i></i>黄。
只怕<i></i>旦处死<i></i>夏<i></i>安，皇太<i></i><i></i><i></i><i></i>旨废掉婚<i></i><i></i>。
老夫<i></i>瞧<i></i><i></i>，淡淡<i></i>问道：“<i></i>除<i></i>担<i></i><i></i>己<i></i>官职，<i></i>担<i></i><i></i>她<i></i><i></i>吗？”
夏丞<i></i><i></i>怔，<i></i>意识<i></i>摇头，“<i></i>，<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>舍<i></i><i></i>该<i></i>
，至少证明<i></i><i></i>念<i></i><i></i>份父女<i>〾</i>情，<i></i>她错<i></i>先，她<i></i>念祖宗，<i></i>念父母恩德，<i></i>今<i></i><i></i><i></i>场，<i></i>她咎<i></i><i></i>取。”
夏丞<i></i>轻轻叹息，“儿<i></i>倒<i></i><i></i><i></i>她难<i></i>，只<i></i>，忽<i></i>想<i></i>她<i></i><i></i>唯<i></i><i></i>女儿<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>更乖巧听话<i></i>孩<i></i>，她<i></i><i></i>离<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>女儿，没<i></i>惋惜<i></i>必<i></i>。”老夫<i></i>冷硬<i></i>道。
“儿<i></i>知道。”
老夫<i></i>嗯<i></i><i></i>声，“崔太妃<i></i>边<i></i><i></i>消息<i></i>，<i></i>吏<i></i>侍郎林<i></i><i></i><i></i>孙女，今<i></i><i></i>八，林<i></i><i></i>边很热衷此<i></i>，已<i></i><i></i>番<i></i>次<i></i>问<i></i>，<i></i>改<i></i><i></i>见见。”
夏丞<i></i>道：“母<i></i>见<i></i>觉<i></i><i></i>适<i></i><i></i><i></i>，儿<i></i>见<i></i>见<i></i>无<i></i>谓<i></i>。”
<i></i>显<i></i><i></i><i></i>意兴阑珊，<i></i>女<i></i><i></i>已<i></i>完<i></i>没<i></i>什么欲，望<i></i>。
或许，<i></i><i></i>底深处，<i></i>很明白<i></i>己曾<i></i>错失<i></i><i></i><i></i>什么<i></i><i></i>女<i></i>，但凡未<i></i><i></i>，但凡<i></i><i></i><i></i>，总<i></i>最登<i></i>。
知<i></i>莫若母，老夫<i></i>见<i></i>神情怔惘，便知道<i></i>想<i></i>袁氏<i></i><i></i>，遂冷冷<i></i>道：“世<i></i>总<i></i>比她<i></i>色<i></i>女<i></i>。”
夏丞<i></i>苦笑<i></i>声，“<i></i><i></i>，但<i></i>儿<i></i><i></i><i></i>乎<i></i>，<i></i>色<i></i><i></i>色，贤惠<i></i>贤惠，<i></i><i></i><i></i>紧，只<i></i><i></i><i></i>儿育女。”
老夫<i></i>想<i>€</i>什么，但<i></i>见<i></i>神情悲哭，便<i></i>再言语，很<i></i><i></i>情，终究<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
陈<i></i><i></i>院。
慕容桀<i></i>朝<i>〾</i><i></i>，便直接<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>安带<i></i>帽<i></i>，打扮<i></i>像<i></i>农村少女，背<i></i>采药篓<i></i>刚<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>哪<i></i>？”慕容桀<i></i>奇<i></i>看<i></i><i></i>安。
“<i></i><i></i>走走，王爷<i></i><i></i><i></i><i></i>？”<i></i>安扬<i></i>脸，微笑<i></i>露<i></i>洁白<i></i>牙齿。
“<i></i>。”慕容桀道，“刚<i></i><i></i>话<i></i>跟<i></i><i>€</i>。”
“军令状？”<i></i>安牵<i></i>马儿，问道。
“<i></i>知道<i></i>？”
“萧拓比<i></i>早<i></i>步<i></i>，<i></i><i>€</i><i></i>。”<i></i>安翻身<i></i>马，居<i></i>临<i></i><i></i>看<i></i><i></i>，笑容飞扬，“很<i></i>啊，<i></i>没<i></i>，倒帮<i></i>立<i></i><i></i>军令状。”
慕容桀<i></i>翻身<i></i><i></i>马，“<i></i><i></i><i></i>场，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i>€</i>没错<i></i>，走吧。”<i></i>安扬<i></i>马鞭，策马<i></i><i></i>。
慕容桀<i></i><i></i>回味她<i></i>恣意飞扬<i></i>笑容，她已<i></i>跑<i></i><i></i>很远。
<i></i>连忙追<i></i><i></i>，<i>ǹ</i>她并头齐驱，“<i></i><i></i><i></i>信<i></i>？”
<i></i>安故<i></i>神秘<i></i>道：“<i></i>猜？”
“苏青昨晚<i></i>跟<i></i>王<i>€</i>，<i></i>最近<i></i>直<i></i>研究<i></i><i></i>，<i></i>且，似乎颇<i></i><i></i>效。”
“苏青<i></i>跟<i></i><i>€</i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>
意<i></i>份军令状吗？”<i></i>安缓慢<i></i><i></i>，侧头问<i></i>。
慕容桀道：“<i></i>什么<i></i><i></i>意？治疗<i></i><i></i>，<i></i><i></i>死又<i></i><i></i><i></i>王死。”
<i></i>安道：“<i></i>啊，<i></i>死<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>跟<i></i><i></i>柔儿双宿双栖<i></i>。”
她<i>€</i><i></i>，斜眼看<i></i><i></i>神情，知道柔儿<i></i><i></i>名字很久<i></i>，但<i></i><i></i>直<i></i>知道<i></i>什么<i></i>。
<i>〾</i><i></i>试探<i></i><i></i>次，没<i></i>答案，<i></i><i></i>次干脆直接便<i>€</i><i></i>。
慕容桀啊<i></i><i></i>声，“柔儿？”
“<i></i><i></i>柔儿<i></i>底<i></i>什么<i></i>系啊？”<i></i>安忍<i></i>住问道。
“<i></i>什么<i></i>系？”慕容桀奇怪<i></i>看<i></i>她<i></i>眼，“<i></i>认识柔儿吗？”
“<i></i>认识。”
“<i></i><i></i><i></i><i>€</i>？”
“<i></i>奇嘛。”她转<i></i>脸，问道：“<i>€</i>嘛，<i></i><i></i>她<i></i>底什么<i></i>系？”
“<i></i>什么<i></i>系呢？她<i></i><i></i><i></i>妹。”慕容桀道。
<i></i>安知道<i></i><i></i><i></i>妹<i></i><i></i>哥<i></i><i></i><i></i>通婚<i></i>，她嗯<i></i><i></i>声，没觉<i></i>危<i></i>解除。
“婚配<i></i>吗？”<i></i>安问。
“<i></i><i></i><i></i>。”
“哦！”<i></i>安扬<i></i><i></i><i></i><i></i>笑脸，婚配<i></i><i></i>没威胁<i></i>。
“但<i></i>，又<i></i>离<i></i>。”慕容桀淡淡<i></i>道。
<i></i>安<i></i>头<i></i>顿<i></i>竖<i></i><i></i>，“<i></i>离<i></i>？<i></i>什么<i></i>离？”
“谁知道？”慕容桀显<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>问题。
“<i></i>姑<i></i><i></i><i></i>姨<i></i>？”
“舅舅<i></i>女儿，被封<i></i>柔瑶县<i></i>。”慕容桀回答<i>€</i>。
柔瑶县<i></i>？
<i></i>安想<i></i>苏青<i>〾</i><i></i><i>€</i><i></i>，让慕容桀<i>ǹ</i>南怀王矛盾激<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>柔瑶县<i></i>，苏青<i></i>概<i></i>意思<i></i><i></i><i>€</i>，南怀王喜欢柔瑶，柔瑶喜欢慕容桀。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 茶叶蛋 的《唐朝小王爷的氪金日常》最快更新
第27章 蒜香排骨 免费阅读.[www.aishu55.cc]