《八零<i></i>代<i></i>婚夫妻》最<i></i>章节 第112章 苏老师，<i></i><i></i><i></i>您。（<i></i>文完结）
<i></i>猴<i></i><i></i>听，顿<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>头脑，呐呐<i></i>道：“<i></i>哥，啥意思？什么<i></i>待<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>？”
“<i></i>晓<i></i><i></i>屁！”王<i></i>哥没<i></i>气<i></i>瞪<i></i><i></i><i></i>眼，骂道：“听<i></i><i></i>吩咐便<i></i>！”
“<i></i><i></i><i></i>……”猴<i></i><i></i>敢<i></i><i></i>顶嘴，忙<i></i>迭<i></i>答<i></i>。
<i></i>王<i></i>哥抹<i></i><i></i><i></i>脸，呸<i></i><i></i>声，走<i></i><i></i>缝隙边缘，看向底<i></i>山谷<i>〾</i>郑山谷<i></i>，果<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>走完<i></i>，<i></i><i></i>六<i></i>派每<i></i><i></i>，<i></i><i></i>留<i></i><i></i>看守。
看见<i></i><i></i>局<i></i>，王<i></i>哥<i></i>惊<i></i>喜，乐呵呵<i></i>笑<i></i><i></i><i></i>。“果<i></i>留<i></i><i></i>看守，哈哈！”
猴<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>解，讶<i></i>道：“<i></i>哥，留<i></i>看守，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>什么<i></i><i></i>情啊，<i></i><i></i>何<i></i><i></i>笑？”
王<i></i>哥<i></i><i></i>情似乎舒服<i></i>许<i></i>，<i></i>猴<i></i><i></i>态<i></i><i></i><i></i>零，笑骂道：“<i></i>懂<i></i>屁啊，咱<i></i><i></i><i></i>干嘛<i></i>？山谷<i></i>，<i></i><i></i>东西才<i></i>枉费咱<i></i>走<i></i><i></i>趟。<i></i>初，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>担<i></i><i></i>，怕<i></i>六<i></i>派<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>带走<i></i>，<i></i><i></i>看<i></i>，倒<i></i><i></i>虚此<i></i>啊！”
猴<i></i>狐疑道：“<i></i><i></i><i></i>啥<i></i>带走呢？再<i></i>，<i></i><i></i>看守，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>手<i></i>啊！”
王<i></i>哥冷笑<i></i>声，道：“<i></i><i></i>显<i></i><i></i><i></i>秘密<i></i><i></i>，估<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>什么<i></i>东西，但<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>足够探索，<i></i>才联<i></i><i></i>六<i></i>派<i></i><i></i><i></i><i></i>共<i></i>。<i></i>想，<i></i><i></i>必<i></i>没<i></i><i></i>握，第<i></i>次<i></i><i></i><i></i><i></i>够<i></i>手，迟早<i></i><i></i>退<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>留<i></i>营<i></i>。至<i></i>留守<i></i><i></i>，呵呵，<i></i>足<i></i>虑，<i></i>既<i></i>敢<i></i>，<i></i><i></i><i></i>握<i></i><i></i><i></i>糊弄<i></i><i></i>！”
罢，<i></i>摆<i></i><i></i>副指<i></i>江山，神采飞扬<i></i>姿态。<i></i>惜猴<i></i>没<i></i>眼<i></i>见，否则<i></i>话，<i></i><i></i><i></i>候吹捧<i></i>几句，岂<i></i><i></i>让<i></i>王<i></i>哥<i></i>足<i></i>瘾？
见猴<i></i><i></i>副若<i></i><i></i>思<i></i>憨傻模<i></i>，王<i></i>哥<i></i>只<i></i><i></i>牙疼<i></i>摇<i></i>摇头。
<i></i>远处，叶谦依<i></i>躺<i></i>树杈<i></i>，听<i></i><i></i>边王<i></i>哥<i></i>话啊，<i></i>倒<i></i><i></i><i></i><i></i>承认，<i></i><i></i><i></i>伙，<i></i><i></i><i></i><i></i>儿头脑<i></i>，<i></i><i></i>情看<i></i>很清楚。
<i></i><i></i><i></i>，没头脑<i></i><i></i>，<i></i>肯<i></i><i></i>敢<i></i>注意打<i></i><i></i>六<i></i>派身<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>候倒<i></i><i></i>零兴趣，想看看<i></i><i></i>伙，怎么<i></i>六<i></i>派看守<i></i><i></i>糊弄<i></i><i></i>。
<i></i>边，王<i></i>哥领<i></i>猴<i></i>已<i></i><i></i>始<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>身<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>套衣服，丢<i></i><i></i>套给猴<i></i>，吩咐道：“换<i></i>。”
猴<i></i>接<i></i><i></i>看，惊呼道：“老<i></i>，<i></i>……<i></i><i></i>云岚宫<i></i>服饰啊！”
“<i></i>又<i></i>何，让<i></i>换<i></i><i></i>赶紧给老<i></i>换<i></i>，少特么比比废话！
”王<i></i>哥没<i></i>气<i></i>骂道。
猴<i></i><i></i>敢<i></i>言，唯唯诺诺<i></i><i></i>衣服换<i></i><i></i>。
待<i></i><i></i><i></i>穿戴齐整，乍<i></i>看，倒<i></i><i></i>山谷<i></i><i></i>云岚宫<i></i><i></i>，没什么<i></i>别。
“老<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>冒充<i></i><i></i>吧？<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>宗门<i></i>，怎么<i></i><i></i><i></i>认识<i></i>己<i></i>？”猴<i></i><i></i><i></i>害怕<i></i>道，<i></i>冒充云岚宫<i></i><i></i>，只<i></i>被识破，绝逼<i></i>死无葬身<i>〾</i><i></i><i></i><i></i>场啊！
<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>搞<i></i><i></i>偷鸡<i></i>狗，捞偏门<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>猴<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>次<i></i><i></i>悄悄<i></i><i></i><i></i>，<i></i>营<i></i><i></i><i></i><i></i>走<i></i><i></i>财<i></i>。<i></i><i></i>衣服换<i></i>，<i></i><i></i><i></i>意<i></i><i></i><i></i><i></i>。
王<i></i>哥却<i></i>冷笑：“假扮六<i></i>派<i></i><i></i>，固<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>活路，但偷<i></i><i></i>东西，被抓住<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>场？怎么，猴<i></i><i></i>怕<i></i>？没<i></i>，<i></i>果<i></i>害怕<i></i>话，<i></i><i></i><i></i>回<i></i>吧，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>干。”
<i></i><i></i>话<i></i><i></i>候，很<i></i>随意，但猴<i></i><i></i><i>⿺</i>却<i></i><i></i><i></i>咯噔。<i></i><i></i><i></i>己<i></i>位老<i></i>，<i></i><i></i><i></i>很清楚<i></i>，虽<i></i><i></i>脑<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>绝<i></i><i></i>代<i></i><i></i><i></i>**，**<i></i><i></i><i></i><i></i>修炼<i></i>窥道境七<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>候，<i></i><i></i>果甩<i></i><i></i>哥<i></i>己走，老<i></i>肯<i></i><i></i><i></i>放<i></i><i></i><i></i>。哪怕<i></i><i></i><i></i>保密，老<i></i>肯<i></i><i></i><i></i>干掉<i></i>。
“<i></i>哥，什么呢，<i></i><i></i><i></i><i></i>，岂<i></i><i></i><i></i>么回<i></i>？<i></i><i></i>只<i></i>担<i></i><i></i>已……”猴<i></i>连忙道。
“知道<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>试试怎么知道<i></i><i></i><i></i><i></i>？<i></i>世道，<i></i><i></i><i></i>饿死胆<i></i>，撑死胆<i></i><i></i>！”
<i></i>王<i></i>哥冷哼<i></i>声完，便低头吩咐<i></i><i></i><i></i>，猴<i></i><i></i><i></i>旁<i></i>头答<i></i>，<i></i><i></i><i></i>，吩咐完毕<i></i>，猴<i></i>连忙拍马屁：“<i></i>哥果<i></i><i></i>神<i></i>妙算，<i></i><i></i>手段，弟真<i></i>佩服万<i></i>啊！”
“哈哈，<i></i>算什么……”王<i></i>哥淡<i></i><i></i>摆<i></i>摆手，但脸<i></i><i></i><i></i>情却<i></i>非常<i></i>舒爽，带<i></i>几<i></i><i></i>意<i>〾</i>色。
抬头看<i></i>看色，<i></i>摆手道：“<i></i>吧，<i></i>准备。记住<i></i>，<i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i>伙<i></i>太<i></i>话，<i></i>给<i></i>装死<i></i><i></i><i></i>！”
“<i></i>，弟明白！”
<i></i><i></i><i></i>边计议已<i></i>，居<i></i><i></i>头<i></i><i></i><i></i><i></i>。但叶谦却<i></i>脸<i></i>挂<i></i>几<i></i>莫名<i></i>笑意，<i></i><i></i><i></i><i></i>伙，倒<i></i>真<i></i><i></i>胆<i></i><i></i>，居<i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i>办<i></i>。
但<i></i>此次<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>遗迹<i>〾</i><i>⿺</i><i></i>升龙<i>〾</i>术，<i></i><i></i><i></i><i></i>情，<i></i><i></i><i></i><i></i>干扰。<i></i><i></i><i></i><i></i>伙<i></i>存<i></i>，倒<i></i>给<i></i><i></i><i></i><i></i>便利，叶谦只<i></i>冷眼旁观，便任<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>叶谦<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>情，<i></i>无<i></i>紧<i></i>，<i></i>只<i></i>想<i></i>知道，<i></i>何才<i></i><i></i>入<i></i><i></i>迷雾<i>〾</i>郑显<i></i><i></i>，<i></i><i></i>果没<i></i>猜错<i></i>话，<i></i>迷雾<i></i>该<i></i>空<i></i>阵<i></i><i></i><i></i><i></i>，走<i></i>迷雾，<i></i><i></i><i></i>抵达<i></i>
<i></i>遗址<i></i>。
怪<i></i><i></i>，<i></i><i></i>叶<i></i>先祖<i></i>只<i></i>误打误撞才<i></i><i></i><i></i>处遗址，<i></i>么<i></i><i></i><i></i><i></i>，直<i></i><i></i><i></i>才引<i></i><i></i>别饶注意……毕竟，<i></i>算<i></i>迷雾<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>玄<i></i>山脉<i></i>深处，<i></i><i></i>诡异<i></i>情<i></i>，谁<i></i><i></i>找苦吃<i></i>跑<i></i><i></i>？
但六<i></i>派留守<i></i><i></i><i></i>山谷营<i></i>，明<i></i><i></i><i></i>守卫<i></i>山谷营<i></i>，<i></i>际<i></i>，<i></i><i></i>守<i></i><i></i>山谷深处<i></i>迷雾。<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i>靠近，<i></i><i></i><i></i><i>⿺</i><i></i>秘密，另<i></i><i></i><i></i><i></i>给<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>守<i></i>条安稳<i></i>退路。
<i></i>果<i></i>叶谦<i></i>己，<i></i>想<i></i>入<i></i><i>⿺</i>，<i></i>摇<i></i>摆<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>偏偏<i></i>带<i></i><i></i>累赘，<i></i><i></i><i></i>更<i></i><i></i><i></i><i></i>。
累赘<i></i>己并没<i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>累赘<i></i>觉悟，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>肚<i></i>，无奈<i></i>道：“叶<i></i>哥，咱<i></i><i></i><i></i>直<i></i><i></i><i></i>守<i></i>吗？<i></i><i></i><i></i>饿<i></i>……”
叶谦仰看，**，<i>〾</i><i></i>怎么<i></i>没<i></i><i></i><i></i>女<i></i><i></i><i></i>吃货呢？
<i></i>注意<i></i>，猴<i></i><i></i><i></i>王<i></i>哥<i></i>别<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i>隔<i></i>老远，互<i></i><i></i>始做准备<i></i><i></i>。看<i></i><i></i><i></i>模<i></i>，估计<i></i><i></i><i></i><i></i>儿，叶谦便摆手道：“<i></i>己<i></i>抓，洗剥干净<i></i>，<i></i><i></i>火。”
虽<i></i><i></i>苦<i></i>，但叶芸却<i></i>很<i></i><i></i>，连忙答<i></i><i></i>声：“<i></i>哒！”便蹦<i></i><i></i><i></i>，寻找美食<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>，她便回<i></i><i></i>，<i></i><i></i>明眸皓齿<i></i>美女，居<i></i>扛<i></i><i></i>头野猪，<i></i>画<i></i><i></i>真<i></i><i></i>叶谦给吓<i></i><i></i>跳……
<i></i>野猪很，估<i></i><i></i>只<i></i>七八<i></i>斤，但被<i></i>叶芸扛<i></i><i></i>模<i></i>，<i></i><i></i><i></i>让叶谦目瞪口呆。
野猪已<i></i>被洗剥干净<i></i>，<i></i><i></i>修炼者<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>菜<i></i>碟，叶谦只<i></i>跳<i></i><i></i><i></i>，伸手<i></i>旁边<i></i>树枝<i></i>，拗断<i></i>根枝桠，清<i></i><i></i>枝叶<i></i><i></i><i></i>野猪给穿<i></i><i></i><i></i><i></i>，叶芸已<i></i><i></i><i></i><i></i>火堆，美滋滋<i></i>看<i></i>叶谦，<i></i>待<i></i>美食<i></i><i></i><i></i>。
叶谦哭笑<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>没什么，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i>，便专<i></i>烧烤<i></i><i></i><i></i>，<i></i>边烤<i></i>边调笑：“丫头，<i></i>抓<i></i>么<i></i><i></i>头，吃<i></i>完吗？<i></i>最<i></i><i></i>吃<i></i>条腿，<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
叶芸舔<i></i>舔嘴唇，最终觉<i></i><i></i>己<i></i><i></i>吃<i></i>完<i></i>么<i></i>，便笑道：“怕什么，吃<i></i>完丢掉呗，<i></i><i></i><i></i>次再吃<i></i><i></i>候，<i></i>再<i></i>抓<i></i><i></i><i></i>。”
听<i></i>她<i></i>话，叶谦却<i></i>神色<i></i><i></i>：“怎么<i></i><i></i><i></i>？<i></i>知道，<i></i>粥<i></i>饭，<i></i>思<i></i><i>〾</i><i></i>易，浪费<i></i><i></i>耻<i></i>，<i></i>果<i></i>真<i></i>么想，<i></i><i></i><i></i><i></i>烤<i></i>。<i></i><i></i>手烧烤<i></i>美食，岂<i></i>丢掉，<i></i>么<i></i>吃完，<i></i>么<i></i><i></i><i></i>烤<i></i>！”
“啊？”叶芸顿<i></i>纠结<i></i>，<i></i><i></i>无语，<i></i><i></i>伙什么<i></i>候<i></i>么勤俭节约<i></i>？
叶谦<i></i><i></i><i></i><i></i>玩笑<i></i>，想调戏她，但叶芸纠结<i></i>半<i></i>，才艰难<i></i>道：“<i></i><i></i>
吧，<i></i>尽<i></i>……<i></i>果<i></i>真吃<i></i>完<i></i>话，<i></i><i></i><i></i>浪费，收<i></i>空<i></i>戒指<i></i><i></i>，<i></i>次再吃<i></i><i></i><i></i>？”
叶谦无语，<i></i><i></i>吃<i></i>，<i></i>丫头<i></i>算<i></i>拼<i></i>……
<i></i><i></i><i></i>，烧烤完毕，叶谦割<i></i><i></i><i></i>条腿，便啃<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>美味，<i></i><i></i><i>ǹ</i>众<i></i><i></i><i></i>烧烤手段<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>野猪，显<i></i><i></i><i></i><i></i>般<i></i>野猪，<i></i>玄<i></i>山脉<i>〾</i><i>⿺</i><i></i>存，即便<i></i><i></i>妖兽，<i></i>半<i></i>吸收<i></i><i></i>许灵气。
吃完<i>〾</i><i></i>，叶谦便停<i></i><i></i>，<i></i><i></i>今吃东西<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>口腹<i>〾</i>欲，<i></i>存<i></i>依靠食<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>存<i></i><i></i><i></i>，只需<i></i>吸收灵气，<i></i>便<i></i><i></i>补充<i></i><i></i>消耗。
但叶芸<i></i><i></i><i></i>快朵颐，<i></i>初<i></i>吃<i></i><i></i>美滋滋<i></i>，<i></i>啃<i></i>半，野猪<i></i>剩<i></i><i></i>半，她<i></i><i></i><i></i>欲哭无泪<i></i>。
便<i></i><i></i><i></i><i></i>候，叶谦忽<i></i><i></i>身，看向<i></i>山谷<i>〾</i><i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i>伙，终<i></i><i></i>始<i></i><i></i><i></i>！
叶芸<i></i>瞧，顿<i></i>喜<i></i>望<i></i>：“<i></i><i></i><i></i><i></i>什么<i></i>情<i></i><i></i><i></i>？”
叶谦呵呵笑道：“<i></i>啊，<i></i><i></i>，<i></i>先<i></i><i></i><i></i>吃完，<i></i><i></i>咱<i></i>再<i></i><i></i>。”
“叶<i></i>哥……”叶芸哭丧<i></i>脸：“<i></i>先收<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，回头<i></i><i></i><i></i>吃完，绝<i></i>浪费！”
叶谦知道她<i></i><i></i>真<i></i>，<i></i>吃货<i></i><i></i>只<i></i><i></i><i></i>吃<i></i><i></i><i></i>，<i></i>她消<i></i>完毕，抱<i></i>烤肉继续啃绝<i></i><i></i><i></i>什么<i></i>儿，<i></i><i></i><i></i><i></i>嫌烤肉太少<i></i>……
<i></i>脸皮抽搐<i></i><i></i>，<i></i><i></i>话，却<i></i>眉头<i></i>皱，山谷<i></i><i></i>情已<i></i><i></i>始<i></i><i></i>变<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>顾<i></i><i></i>调戏叶芸，道：“收<i></i><i></i>吧，跟<i></i>走。”
吧，<i></i>尽<i></i>……<i></i>果<i></i>真吃<i></i>完<i></i>话，<i></i><i></i><i></i>浪费，收<i></i>空<i></i>戒指<i></i><i></i>，<i></i>次再吃<i></i><i></i><i></i>？”
叶谦无语，<i></i><i></i>吃<i></i>，<i></i>丫头<i></i>算<i></i>拼<i></i>……
<i></i><i></i><i></i>，烧烤完毕，叶谦割<i></i><i></i><i></i>条腿，便啃<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>美味，<i></i><i></i><i>ǹ</i>众<i></i><i></i><i></i>烧烤手段<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>野猪，显<i></i><i></i><i></i><i></i>般<i></i>野猪，<i></i>玄<i></i>山脉<i>〾</i><i>⿺</i><i></i>存，即便<i></i><i></i>妖兽，<i></i>半<i></i>吸收<i></i><i></i>许灵气。
吃完<i>〾</i><i></i>，叶谦便停<i></i><i></i>，<i></i><i></i>今吃东西<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>口腹<i>〾</i>欲，<i></i>存<i></i>依靠食<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>存<i></i><i></i><i></i>，只需<i></i>吸收灵气，<i></i>便<i></i><i></i>补充<i></i><i></i>消耗。
但叶芸<i></i><i></i><i></i>快朵颐，<i></i>初<i></i>吃<i></i><i></i>美滋滋<i></i>，<i></i>啃<i></i>半，野猪<i></i>剩<i></i><i></i>半，她<i></i><i></i><i></i>欲哭无泪<i></i>。
便<i></i><i></i><i></i><i></i>候，叶谦忽<i></i><i></i>身，看向<i></i>山谷<i>〾</i><i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i>伙，终<i></i><i></i>始<i></i><i></i><i></i>！
叶芸<i></i>瞧，顿<i></i>喜<i></i>望<i></i>：“<i></i><i></i><i></i><i></i>什么<i></i>情<i></i><i></i><i></i>？”
叶谦呵呵笑道：“<i></i>啊，<i></i><i></i>，<i></i>先<i></i><i></i><i></i>吃完，<i></i><i></i>咱<i></i>再<i></i><i></i>。”
“叶<i></i>哥……”叶芸哭丧<i></i>脸：“<i></i>先收<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，回头<i></i><i></i><i></i>吃完，绝<i></i>浪费！”
叶谦知道她<i></i><i></i>真<i></i>，<i></i>吃货<i></i><i></i>只<i></i><i></i><i></i>吃<i></i><i></i><i></i>，<i></i>她消<i></i>完毕，抱<i></i>烤肉继续啃绝<i></i><i></i><i></i>什么<i></i>儿，<i></i><i></i><i></i><i></i>嫌烤肉太少<i></i>……
<i></i>脸皮抽搐<i></i><i></i>，<i></i><i></i>话，却<i></i>眉头<i></i>皱，山谷<i></i><i></i>情已<i></i><i></i>始<i></i><i></i>变<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>顾<i></i><i></i>调戏叶芸，道：“收<i></i><i></i>吧，跟<i></i>走。”
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 七月田 的《八零年代二婚夫妻》最快更新
第112章 苏老师，我们爱您。（正文完结） 免费阅读.[.aishu55.cc]