《花瓶公爵<i></i><i></i>装<i></i>[基建]》最<i></i>章节 第83章 龙息
虽<i></i><i></i><i></i>已<i></i><i></i>李潇潇<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>志强<i></i>眼<i></i>，依<i></i>清楚<i></i>记<i></i>曾<i></i><i></i><i></i><i></i>真<i></i><i></i><i></i>李潇潇，即便<i></i><i></i><i></i>她变<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>再<i></i><i></i><i></i>，但<i></i><i></i>志强<i></i><i></i>，<i></i>己<i></i>她<i></i><i></i><i></i><i></i>，永远<i></i><i></i><i></i>消失，或许<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>么久，早已<i></i><i></i><i></i>志强<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>习惯<i></i>吧？
转<i></i>身，走<i></i>门口，<i></i>志强整<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>情绪，再<i></i>低头看<i></i>看手<i>⿺</i>提<i></i><i></i>礼<i></i>，<i></i>让<i></i>志强感觉<i></i><i></i>别扭，<i></i><i></i>沉吟<i></i>片刻<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>提手敲<i></i>敲门。
屋<i></i><i></i><i></i>几<i></i><i></i><i></i><i></i>吃饭，突<i></i>听<i></i>敲门<i></i>声音，脸<i></i>纷纷浮<i></i><i></i><i></i>抹疑惑<i>〾</i>色，今<i></i><i></i>李永贵<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>已<i></i><i></i>齐<i></i>，<i></i><i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i>谁<i></i><i></i>呢？
带<i></i>满<i></i><i></i>疑问，李潇潇率先站<i></i>身<i></i>，<i></i><i></i>门口<i></i><i></i>。
李永贵<i></i>潇妈<i></i><i></i><i></i>脸疑惑<i></i>盯<i></i>门口，即将<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>谁，<i></i><i></i><i></i>非常<i></i>奇。
门打<i></i><i></i><i></i>瞬<i></i>，李潇潇<i></i>愣住<i></i>。
“怎么<i></i><i></i>？”李潇潇<i></i>脸诧异，几乎<i></i><i></i>意识<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>句话。
<i></i>志强<i></i>显<i></i><i></i><i></i>尴尬，<i></i><i></i>僵硬<i></i>笑<i></i>笑，目光飘忽道：“今<i></i><i></i><i></i>咱爸<i></i><i></i><i></i>嘛！”
话音刚落，<i></i>志强<i></i>觉<i></i><i></i>己<i></i>话<i>€</i><i></i>似乎<i></i>太<i></i>适，果<i></i><i></i>看<i></i>李潇潇<i></i>眉头已<i></i>微微皱<i></i><i></i><i></i>，很显<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>系，再叫<i></i><i></i>声‘咱爸’，确<i></i>显<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>适<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>志强准备改口<i>〾</i><i></i>，李永贵<i></i>声音却突<i></i>响<i></i><i></i><i></i>：“<i></i>志强吗？快<i></i><i></i>呀！”
原<i></i>李潇潇似乎<i></i>想<i></i><i>€</i><i></i>什么，听<i></i><i></i>己父<i></i><i></i>句话，顿<i></i><i></i>转<i></i>身<i></i>，<i></i><i></i>志强<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>提<i></i>东西走<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>匆忙，<i></i>没买<i></i>么<i></i>东西……”<i></i>志强将<i></i>己手<i></i><i></i>东西放<i></i><i></i><i></i>，抬头看<i></i>坐<i></i>餐桌<i></i><i></i>李永贵，<i></i><i></i>尴尬<i></i>笑道。
李永贵微笑<i></i>摆<i></i>摆手道：“<i></i><i></i><i></i><i></i>最<i></i><i></i>礼<i></i>。”
<i></i><i></i>李永贵<i></i><i>€</i>，<i></i>志强<i></i><i></i><i></i>确<i></i><i></i>件<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>李潇潇<i></i>王霞<i></i><i>€</i>，却显<i></i><i></i><i></i>突兀，<i></i><i></i><i></i>她<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>志强<i></i><i></i>候，<i></i><i></i>或<i></i>或少<i></i><i></i>尴尬。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>呢，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>晚<i></i>？”<i></i>志强看<i></i>餐桌<i></i><i></i>王霞，随即<i></i><i></i>口笑道。
“<i></i><i></i>早<i></i><i></i><i></i><i></i>巧嘛！<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>赶<i></i>吃饭嘛！”李永贵继续招手，<i></i><i></i><i></i>志强极<i></i>热情<i></i><i>€</i>道。
即便<i></i><i></i>已<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>李永贵<i></i><i></i>志强<i></i>欣赏
，却<i></i><i></i><i></i>没<i></i>变<i></i>，<i></i><i></i>看<i></i><i></i>志强<i></i><i></i>候，<i></i>只<i></i>感觉<i></i>无奈<i></i>惋惜，潇妈<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>脸微笑看<i></i><i></i>志强，<i></i>像<i></i>看<i></i><i></i>己<i></i>儿<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>……<i></i><i></i><i></i>客气<i></i>……”<i></i>志强<i></i>没<i></i><i>€</i>，坐<i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，目光<i></i>屋<i></i><i></i>扫视<i></i><i></i>圈，显<i></i><i></i><i></i>找<i></i><i></i>李，<i></i><i></i>却并没<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>看孩<i></i><i></i>吧？”李潇潇注意<i></i><i></i>志强<i></i>目光，随即<i></i><i></i>口<i></i>此<i>€</i>道。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>李潇潇<i></i><i>€</i>，见<i></i><i></i>志强，她<i></i><i></i><i></i>滋味<i></i>挺奇怪<i></i>，<i></i><i></i>决<i></i>放弃<i></i><i></i>候，明明觉<i></i>没什么，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，李潇潇总觉<i></i><i></i>己<i></i><i></i>活似乎少<i></i><i></i>什么，思<i></i>想<i></i>，她终<i></i>找<i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i>缺失<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，原<i></i><i></i><i></i><i></i>志强。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候，哪怕<i></i>志强<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i><i></i>刻刻牵挂<i></i><i></i>，想<i></i><i></i>什么<i></i>候<i></i>回<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>感觉<i></i><i></i>没<i></i><i></i>，<i></i>让李潇潇<i></i><i></i><i></i>很难适<i></i>。
<i></i>今<i></i>，<i></i>己<i></i>父<i></i><i></i><i></i>，<i></i>志强<i></i>请<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>让李潇潇意识<i></i>，<i></i>果<i></i><i></i>，<i></i><i></i>依<i></i>保持<i></i><i></i><i></i><i></i>系，显<i></i><i></i>越<i></i>越尴尬，她并<i></i><i></i><i></i><i></i>志强<i></i>探望孩<i></i>，但<i></i>果<i></i>跟<i></i>己<i></i>父母扯<i></i><i></i>系<i></i>话，<i></i><i></i>让李潇潇觉<i></i>无<i></i>适<i></i>，毕竟<i></i><i></i><i></i><i></i>已<i></i><i></i><i></i>夫妻<i></i>，<i></i>己<i></i>父母，<i></i>志强<i></i><i></i>需<i></i>再叫爸妈，<i></i>果<i></i><i></i>依<i></i><i></i>断往<i></i>，<i></i><i></i>长<i></i>，谁<i></i><i></i>知道<i></i><i></i><i></i>什么。
李潇潇<i></i>句话，显<i></i><i>€</i><i></i><i></i>志强<i></i><i></i>无言<i></i><i></i><i></i>，<i></i>半晌<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，沉吟<i></i>良久<i>〾</i><i></i>，<i></i>才愣愣<i></i><i></i><i></i><i></i>头。
看<i></i>李潇潇<i></i>微笑<i></i><i></i>情，<i></i>志强<i></i><i></i>知道她<i></i><i>⿺</i><i></i>想，既<i></i>她<i></i>想让<i></i>己跟她<i></i><i></i><i></i><i></i>太<i></i>牵扯，<i></i>己又何必惹她<i></i><i></i>兴呢？ <
“潇潇，志强明明<i></i><i></i><i></i>给<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>！”<i></i>己女儿<i></i><i></i>思，<i></i><i></i><i></i>逃<i></i><i></i>李永贵<i></i>眼睛，<i></i>看<i></i><i></i><i></i>志强<i></i>尴尬，<i></i>看<i></i><i></i><i></i>志强无言<i></i><i></i>，随即<i></i><i></i>口打圆场道。
“爸，<i></i><i></i><i></i><i></i>已<i></i>离婚<i></i>，<i></i><i></i><i></i>再<i></i>您<i></i>女婿<i></i>，<i></i>必<i></i>让<i></i><i></i>给您<i></i><i></i><i></i>吗？”李潇潇转<i></i>身，<i></i>脸凝<i></i><i></i>看<i></i>李永贵，<i></i>字<i></i>字<i></i><i>€</i>道。
“<i></i>……”李永贵<i></i>顿<i></i>沉默<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>李潇潇<i></i>咄咄逼<i></i><i></i>话，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>知<i></i>措。
李潇潇<i></i><i></i>很清楚，既<i></i><i></i>己决<i></i><i></i><i></i><i></i>志强彻底断<i></i>，<i></i><i></i><i></i>再抱<i></i>任何幻想，<i></i><i></i>次，<i></i>志强<i></i>给<i></i>己<i></i>父<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>次，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>够找<i></i><i></i><i></i>借口，<i></i><i></i>每<i></i>次<i></i>，<i></i><i></i>让<i></i>己怀疑<i></i>初<i></i><i></i>决<i></i><i></i>否<i></i>错误<i></i>，<i></i><i></i>让<i></i>己更<i></i>患<i></i>患失，李潇潇<i></i>喜欢<i></i><i></i>感觉，<i></i><i></i>，今<i></i>她必须<i></i><i></i>
<i></i>志强<i>€</i>清楚，杜绝<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>麻烦。
“爸，潇潇<i>€</i><i></i><i></i>，<i></i>今<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>看孩<i></i><i></i>，没<i></i>，<i></i><i></i>继续吃吧，<i></i><i></i>房<i></i>看看孩<i></i><i></i>走。”<i></i>志强脸色<i></i>逐渐认真<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>知道李潇潇<i></i>什么<i></i><i></i><i></i>己<i></i>么绝情，<i></i>显<i></i><i></i>知道李潇潇<i></i><i></i><i></i>真<i></i>想<i></i>，但<i></i>知道李潇潇<i>€</i><i></i><i></i>话<i></i>目<i></i><i></i><i></i>意，<i></i>论<i></i>何，<i></i>志强想<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>给李潇潇添麻烦，更<i></i><i></i>让她<i></i><i></i><i></i>，既<i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>做<i></i>让她感觉<i></i>舒服<i></i>，<i></i><i></i>停
看<i></i><i></i>志强走向卧室<i></i>背影，李潇潇微微愣<i></i>愣，依<i></i><i></i><i></i><i></i>熟悉<i></i>背影，熟悉<i></i>声音，<i></i>熟悉<i></i><i></i><i></i>，走向熟悉<i></i>卧室，<i></i>唯独，<i></i><i></i><i></i>感触，却早已<i></i><i></i>再熟悉。
打<i></i>房门，<i></i>股清香扑鼻<i></i><i></i>，<i>〾</i><i></i><i></i>志强<i></i>没<i></i>特别<i></i>意<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>突<i></i>走<i></i>李潇潇<i></i>房<i></i>，居<i></i><i></i>嗅<i></i><i></i>么<i></i><i></i>味道。
<i></i><i></i>李安静<i></i><i></i>婴儿床<i></i>躺<i></i>，<i></i>志强放缓<i></i>己<i></i>脚步，<i></i><i></i><i></i>丝毫声音，缓缓<i></i>走<i></i><i></i>，看<i></i><i></i>张<i></i><i></i><i></i><i></i>脸蛋，<i></i>志强脸<i></i><i></i><i></i><i></i>露<i></i><i></i>抹笑容，似乎<i></i><i></i><i></i>刻，<i>〾</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>烦<i></i><i></i><i></i><i></i>见<i></i>，眼<i></i>唯独只<i></i><i></i>己<i></i>宝贝儿<i></i>。
<i></i><i></i>想<i></i>孩<i></i>抱<i></i><i></i>，感受<i></i><i></i>柔软<i></i>肌肤，看<i></i><i></i>脸蛋<i></i>甜甜<i></i>笑容，听<i></i><i></i>再叫<i></i>声‘爸爸’？
<i></i><i></i>，<i></i><i></i>忍<i></i>吵醒已<i></i>睡<i></i><i></i><i></i><i></i>李，<i></i><i></i><i></i>静静<i></i>看<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候，<i></i>志强突<i></i>听<i></i>门口传<i></i><i></i>细微<i></i><i></i>静，转头看<i></i>，<i></i><i></i><i></i>李潇潇<i></i>知何<i></i>已<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>门口。
<i></i>志强突<i></i>转<i></i><i></i><i></i>目光，让李潇潇愣<i></i>愣，沉吟<i></i>半晌，目光<i></i><i></i>断<i></i>躲闪。
虽<i></i>她并没<i></i>看<i></i><i></i>志强刚刚<i></i><i></i>情，但<i></i>却<i></i>想象<i></i><i></i><i></i>，<i></i>志强<i></i>看<i></i><i></i><i></i>李<i></i><i></i>候，脸<i></i><i></i><i></i>怎<i></i><i></i><i></i>情。
她很想看看，但她克<i>⿸</i><i></i><i></i>己并没<i></i>走<i></i><i></i>，<i></i><i></i>她害怕<i></i>己<i></i>控<i>⿸</i><i></i>住<i></i>己<i></i>情绪，看<i></i><i></i>温馨<i></i><i></i>幕，忍<i></i>住回忆<i></i>曾<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候<i></i>甜蜜<i></i>光。
“<i></i>……<i></i>亚欣姐……怎么<i></i><i></i>？”李潇潇沉吟<i></i>片刻<i>〾</i><i></i>，终<i></i><i></i>口<i>€</i>道。
“没怎么<i></i>，<i></i>算<i></i>朋友吧。”<i></i>志强毫<i></i>迟疑<i></i>回答道。
<i></i><i></i>志强<i></i><i></i><i></i>回答，却让李潇潇<i></i><i></i>疑惑，她<i></i><i></i><i></i>太明白<i></i>志强话<i></i><i></i>意思。
<i></i><i></i><i></i>再<i></i>沉默<i></i><i></i><i></i>，房<i></i><i></i>安静<i></i>让<i></i><i></i><i></i><i></i>无比尴尬，只<i></i><i></i><i></i>李<i></i><i></i><i></i>传<i></i><i></i>呼吸声。
沉默持续<i></i><i></i>知<i></i>久，<i></i>志强终<i></i><i></i>口：“<i></i>……<i></i>悔<i></i>己做<i></i><i></i><i></i><i></i>决<i></i>吗？”
李潇潇再<i></i>愣<i></i>愣，仿佛感觉<i></i>己<i></i>呼吸瞬<i></i>
静止<i></i><i></i>般，她万万没<i></i>想<i></i>，<i></i>志强居<i></i><i></i><i></i>么直接<i></i>问<i></i><i></i><i></i>问题，问<i></i><i></i><i></i>让她<i></i>知<i></i>措<i></i>问题。
李潇潇沉默<i></i>，她<i></i>知道<i></i>己该怎么回答，甚至她<i></i><i></i><i></i>没<i></i>想<i></i>，<i></i>志强<i></i>突<i></i>问<i></i>己<i></i><i></i>问题。
“<i></i><i></i><i></i>……”
沉默<i></i>良久，李潇潇依<i></i><i></i>知道<i></i>己<i></i><i>€</i>什么，只感觉<i></i>脑<i></i>片空白，<i></i><i></i>沉默<i></i>气氛，<i></i><i></i><i></i><i></i>尴尬。
<i></i><i></i><i></i><i></i>她刚刚<i></i>口<i></i><i></i>瞬<i></i>，<i></i>志强<i></i>手<i></i>突<i></i>响<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>寂静<i></i>房<i></i><i></i>，手<i></i>铃声显<i></i><i></i><i></i>刺耳，最<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>李<i></i><i></i>睡觉，吓<i></i><i></i>志强浑身<i></i><i></i>激灵，赶紧拿<i></i>手<i></i>，调<i></i>静音，<i>〾</i><i></i>看<i></i><i></i>眼<i></i><i></i>李，确<i></i><i></i>没<i></i>被吵醒<i>〾</i><i></i>，才松<i></i><i></i>口气。
<i></i>王亚欣打<i></i><i></i><i></i><i></i>话，让<i></i>志强<i></i><i></i><i></i><i></i>疑惑，<i></i>站<i></i>身<i></i>，<i></i><i></i>门口走<i></i><i></i><i></i>。
李潇潇<i></i><i></i><i></i>让<i></i>，看<i></i><i></i>志强<i></i><i></i>急匆匆走<i></i><i></i><i></i>背影，她微垂眼睑。
<i></i><i></i>她刚刚想<i>€</i><i></i><i></i>：‘或许，<i></i>确<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候太冲<i></i><i></i>，<i></i>果让<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>选择<i></i>次<i></i>话，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>做<i></i><i></i><i></i><i></i>决<i></i>。’
<i></i><i></i><i></i><i></i>话<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>么巧，<i></i>短短<i></i><i></i>句话，<i></i>没<i></i>让李潇潇顺利<i></i><i>€</i><i></i>口。
<i></i>志强走<i></i>房<i></i><i>〾</i><i></i>，<i></i>接听<i></i><i></i>话。
“亚欣，怎么<i></i>？”
<i></i>意识<i></i>喊<i></i>‘亚欣’<i></i><i></i><i></i>字，<i></i>志强并没<i></i>觉<i></i><i></i>什么<i></i>妥，<i></i><i></i><i></i>旁<i></i>李潇潇听<i></i><i>〾</i><i></i>，却<i></i><i></i><i></i>抬<i></i>目光，看向<i></i><i></i>志强。
此刻<i></i>她<i></i><i></i><i></i><i></i>始庆幸，庆幸<i></i>己刚才没<i></i><i>€</i><i></i><i></i>句话。
‘原<i></i>，<i></i><i></i><i></i>已<i></i><i></i>亚欣姐已<i></i><i></i>始<i></i>断联系<i></i>，或许，<i></i><i></i><i></i><i></i>久，<i></i><i></i><i></i><i></i>结婚<i></i>吧？<i></i>己<i></i><i></i><i></i>该<i></i><i></i>想<i></i>，<i></i><i></i><i></i>该消失<i></i>吧？既<i></i><i></i><i></i>己选择<i></i>路，<i></i>什么<i></i>悔<i></i>资格<i></i><i></i><i></i>呢？’
李潇潇<i></i><i></i><i></i>，给<i></i>己<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>安慰，<i></i><i></i>际<i></i>，想<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，<i></i>很难再消失<i></i>。
“强<i></i>，<i></i><i></i>哪儿？”王亚欣<i></i>门见山，林珊跟她<i>€</i><i></i><i></i>么<i></i><i>〾</i><i></i>，她<i></i>觉<i></i><i></i>己至少<i></i>该拿<i></i><i></i><i></i>态<i></i><i></i>，哪怕<i></i><i></i><i></i><i></i>志强真<i></i><i></i><i></i><i></i>己，<i></i><i></i>己<i></i><i></i>该争取<i></i><i></i>，毕竟<i></i><i></i>志强<i></i><i></i><i></i>携手<i></i><i></i><i></i>半<i></i>，<i></i><i></i>己<i></i>直<i></i><i></i>梦寐<i></i>求<i></i><i></i>情。
“<i></i><i></i>潇潇<i></i><i></i>，怎么<i></i>？”<i></i>志强依<i></i>没<i></i>丝毫迟疑<i></i><i>€</i>道。
听<i></i><i></i>句话，王亚欣顿<i></i><i></i>愣住<i></i>，原<i></i>给<i></i>己鼓足<i></i>勇气，<i></i><i></i>林珊<i></i><i></i>给<i></i>志强打<i></i><i></i><i></i>话，<i></i><i></i>想<i></i><i></i><i></i>志强约<i></i><i></i>，<i></i><i></i>谈谈<i></i><i></i><i></i>件<i></i><i></i>己<i></i>想<i></i>
，<i></i>听<i></i><i></i><i></i>李潇潇<i></i><i></i>，她<i></i><i></i><i></i>及思索<i></i>志强究竟<i></i>干什么，只觉<i></i><i></i>己接<i></i><i></i><i></i>话，<i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i>口<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>候，<i></i>旁<i></i>林珊则<i></i><i></i>断给王亚欣做手势，她<i></i>担<i></i>王亚欣听<i></i><i></i>志强<i></i>句话<i>〾</i><i></i>犹豫<i></i>决，<i></i><i></i>容易鼓足<i></i>勇气，<i></i>旦泄<i></i>，想再次<i></i>口<i></i><i></i>变<i></i>困难许<i></i>。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 红豆米稀 的《花瓶公爵他不装了[基建]》最快更新
第83章 龙息 免费阅读.[www.aishu55.cc]