《<i></i>存玩<i></i>[无限]》最<i></i>章节 第252章 番<i></i><i></i>
422、
八月<i></i><i></i><i></i>，太<i></i>皇帝“万万寿”圣节。
<i></i>朝，太<i></i>皇帝御“澹泊敬诚”殿，皇帝率扈<i></i>皇<i></i>、皇孙、王、公、<i></i>臣官员，蒙古王、贝勒、贝<i></i>、公额驸、台吉，及<i></i>班<i></i>藩<i></i>，<i></i>庆贺礼。
<i></i>宫，皇<i></i>、皇孙福晋，公<i></i>、蒙古王贝勒<i></i><i></i><i></i>入<i></i>，向<i></i>廷<i></i>位<i></i>礼。
太<i></i>皇<i></i><i></i>宫，<i></i>位<i></i>最隆<i></i>颖妃受礼；皇<i></i><i></i><i></i>宫，原<i></i><i></i>该<i></i>皇<i></i>受礼，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>众命妇<i></i>看见<i></i>却<i></i>含笑伴坐<i></i>颖妃身畔<i></i>贵妃廿廿。
命妇<i></i><i></i>礼<i></i>仪，虽<i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>疑问，<i></i><i></i><i></i><i></i>敢<i></i><i></i>直接问<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>唯<i></i><i></i>公<i></i>身份特别<i></i>，<i></i>便<i></i>完<i></i>礼，便<i></i>颖妃跟<i></i>撒娇问，“皇<i></i>嫂<i></i>怎没<i></i>？”
颖妃看看廿廿，便笑<i></i>道，“皇<i></i><i></i>身<i></i>骨儿，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>知道。她<i></i><i></i><i></i>没<i></i>热河<i></i>，今<i></i><i></i>容易<i></i>京<i></i>折腾<i></i><i></i>，已<i></i>难<i></i><i></i>她，结果皇<i></i><i></i><i></i>热河<i></i><i></i>病倒<i></i>。”
“<i></i>叫她<i></i><i></i>儿歇歇，<i></i><i></i>受礼<i></i><i></i>，<i></i><i></i>交给贵妃吧。”
<i></i>公<i></i><i></i><i></i><i></i>头，“<i></i><i></i>嘛，皇<i></i>嫂<i></i><i></i><i></i><i></i>身<i></i><i></i><i></i><i></i>，今<i></i>汗阿玛竟<i></i>非叫她<i></i>热河，<i></i><i></i>替她累。”
<i></i>公<i></i>站<i></i>身<i></i>，“<i></i><i></i>瞧瞧她吧，别<i></i>倒<i></i>罢<i></i>，<i></i>若<i></i><i></i><i></i>看看她，她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>怪<i></i>。”
颖妃却笑<i></i>拉住<i></i>公<i></i><i></i>手，“公<i></i>先坐<i></i>。皇<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>调养，<i></i><i></i><i></i><i></i>静，<i></i>汗阿玛<i></i><i></i>皇兄<i></i>叫她安<i></i>静养，吩咐<i></i><i></i>准叫<i></i><i></i>扰<i></i>她。”
<i></i>公<i></i>没寻思<i></i>味儿<i></i>，倒<i></i><i></i>旁<i></i>几位皇阿哥王爷<i></i>福晋听见<i></i>静，<i></i><i></i><i></i>变色。
——<i></i>公<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>继<i></i>辉<i></i><i></i>拉氏受磋磨<i></i><i></i>候没赶<i></i>。
但<i></i><i></i>余<i></i>长<i></i>皇<i></i>、福晋<i></i>却<i></i>赶<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>太<i></i>皇叫<i></i>额驸福隆安宣旨责问辉<i></i><i></i>拉氏<i></i>，曾<i></i>旨“<i></i>阿哥、公<i></i>、福晋”<i></i><i></i>入<i></i>看<i></i>。
<i></i><i></i>太<i></i>皇<i></i><i></i>先<i>€</i>辉<i></i><i></i>拉氏病<i></i>、疯<i></i>，隔离<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>叫<i></i>见，连阿哥、公<i></i>、福晋<i></i><i></i><i></i>准，<i></i><i></i><i></i><i></i>只<i></i>问看守<i></i>太监。
<i></i>今，又<i></i>。
“若<i></i><i></i>娘娘只<i></i>病<i></i>，<i></i>至<i></i><i></i>叫见<i></i>，况咱<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>妯娌，<i></i><i></i>排班<i></i><i></i>，轮流<i></i><i></i><i></i>娘娘侍疾才<i></i>……”质<i></i>王永瑢福晋钮祜禄氏，<i>ǹ</i>仪郡王永璇福晋章佳氏轻声耳语。
<i></i><i></i>王永瑆<i></i>，<i></i>刘佳氏、李佳氏<i></i><i></i>官女<i></i>抬举<i></i><i></i><i></i>，没资格<i></i>热河
<i></i>庆贺礼；<i></i><i></i>拉氏即将临盆，<i></i><i></i><i></i><i></i>。故此，<i></i><i></i>王<i></i><i></i><i></i><i></i>眷，唯<i></i>侧福晋安鸾。
安鸾<i>ǹ</i>六福晋、八福晋坐<i></i><i></i>处。六福晋<i>ǹ</i>八福晋<i></i><i></i>嫡福晋，且<i></i>长，<i></i>她<i></i><i></i><i></i>更<i></i>近<i></i>，倒<i>ǹ</i>安鸾<i></i><i></i>客套。
只<i></i>安鸾<i></i>格<i></i>留<i></i>眼儿，见六福晋<i>ǹ</i>八福晋凑<i></i><i></i><i></i>低低<i>€</i>话，<i></i>便回眸瞟<i></i><i></i>眼<i></i>己<i></i><i></i><i></i>女<i></i>柳燕。
柳燕<i></i>意，赶忙<i></i><i></i>声色往六福晋<i></i>八福晋近处挪<i></i><i></i>步，<i></i>免<i></i>听清<i></i><i></i><i>€</i>什么。
“……<i></i><i></i><i></i><i></i>没传旨<i></i><i></i>，莫<i></i><i></i><i></i><i></i>娘娘<i>ǹ</i><i></i><i></i><i></i>闹<i></i>意气<i></i>？”八福晋道，“<i></i><i></i>娘娘啊，<i></i>素<i></i><i></i>极<i></i>蔼<i></i><i></i>，只<i></i>治<i></i>严厉<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>次<i></i>劝。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>夫妻，<i></i>今身份<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>娘娘<i></i><i></i>顶撞<i></i>皇<i></i><i></i>。”
六福晋<i></i>八福晋<i></i><i></i>皇帝<i></i>皇<i></i><i></i><i></i><i></i>嫂<i></i>，几<i></i><i></i>处<i></i><i></i><i></i>，故此<i>€</i><i></i><i></i>话<i></i><i></i>算<i></i>道。
六福晋<i></i><i></i>钮祜禄<i></i><i></i>，<i>ǹ</i>廿廿<i></i><i></i><i></i>儿，<i></i>便<i></i><i></i><i></i><i>€</i>什么，只<i></i>笑笑。
八福晋何<i></i>慧眼，看<i></i>眼<i></i>座<i></i>廿廿，含笑道，“难<i></i>咱<i></i>贵妃娘娘，<i></i><i></i>满<i></i><i></i><i></i><i></i>轻<i></i>儿，<i></i><i></i><i></i>座，却<i></i><i></i>此端庄<i></i>仪。”
六福晋<i></i>道，“更难<i></i><i></i>她<i></i><i></i><i></i>纪，<i></i>今已<i></i>公<i></i>、皇<i></i><i></i>曾<i></i><i></i>，<i></i>该她<i></i><i></i>位坐<i></i>稳稳<i></i><i></i>。”
借<i></i>更衣<i></i><i></i>儿，柳燕将<i></i>话儿<i></i>给<i></i>安鸾<i></i>。
安鸾听<i></i>，便<i></i>柳眉倒竖，“<i></i>算什么话？皇<i></i>便<i></i>病<i></i>，<i></i><i></i>轮<i></i>她？”
窗<i></i>，绵宁<i></i><i></i><i>ǹ</i>几位王爷<i></i><i></i>走<i></i>，安鸾冷笑<i></i>声，颇<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，“皇<i></i><i></i><i></i><i></i>阿哥呢！皇<i></i><i></i>太<i></i>皇便<i></i><i></i><i></i><i></i>皇<i></i>，<i></i><i></i>顾<i></i><i></i>阿哥<i></i>脸<i></i>！”
“终究<i></i>阿哥又<i>ǹ</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>阿哥<i></i><i></i>，<i></i><i></i>阿哥<i></i><i></i>，兄弟<i></i><i></i><i></i>几<i></i>；<i></i><i></i>今<i></i>阿哥<i>〾</i><i></i>，唯<i></i><i></i><i></i>刚刚周岁儿<i></i><i></i>阿哥。<i></i><i></i>清江山，难道<i></i>敢指望<i></i><i></i><i></i>刚满周岁<i></i><i></i>娃娃身<i></i><i></i><i></i>？”
安鸾尽管嘴<i></i><i></i><i></i><i>€</i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>慌乱。
她<i></i><i></i>见<i></i><i></i>皇<i></i>，皇<i></i><i></i>真<i></i>病<i>ǹ</i>否<i>ǹ</i>她无<i></i>，<i></i><i></i>她<i></i>乎<i></i><i></i><i></i>初皇<i></i>允诺给她<i></i><i></i>——至少摆<i></i>眼<i></i><i></i>，<i></i><i></i>她<i></i><i></i><i></i>堂妹呢！
<i></i>已<i></i>被皇<i></i>记名<i></i>，<i>€</i><i></i><i></i>养<i></i>，足岁便<i></i>送<i></i>宫<i></i><i></i>。倘若皇<i></i>失势，<i></i>么<i></i>女孩儿又该怎么办？
安鸾<i></i>急<i>〾</i><i></i>，<i></i>顾<i></i><i></i>旁<i></i>，伸手推<i></i>门便走<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>阿哥！”她向<i></i>绵宁<i></i>背影唤。
绵宁停住，回身<i></i>看，便<i></i>赶忙见礼，“原<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>
安阿穆，侄<i></i>给安阿穆请安<i></i>。”
安鸾<i></i><i></i>头，竭<i></i>叫<i></i><i></i>瞧<i></i><i></i>什么<i></i>，只<i></i>含笑道，“今儿<i></i><i></i><i></i><i></i>，原<i></i>想给<i></i><i></i>娘娘请安。<i></i><i></i>没记错<i></i>话，<i></i><i></i>娘娘<i></i>千秋，<i></i><i></i>八月<i></i>吧？仿佛<i></i>太<i></i>皇<i></i>万万寿<i></i>完<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>娘娘<i></i>千秋令节<i></i>。“
“只<i></i>怎没见<i></i><i></i>娘娘？<i></i><i></i><i></i>惦<i></i>，便忖<i></i>问<i></i>阿哥<i></i>最<i></i>适<i></i><i></i><i></i>。”
绵宁含笑道，“<i></i>谢安阿穆惦<i></i>。<i></i>额娘<i></i>几<i></i>舟车劳顿，身<i></i><i></i><i></i>劲儿，<i></i>便将养<i></i>呢。侄<i></i>回头见<i></i>额娘，<i></i><i></i>转达。”
安鸾眯<i></i>眯眼，“<i></i>阿哥<i></i>皇<i></i><i>〾</i><i></i>，必<i></i>守<i></i>孝<i></i>，每<i></i>早晚<i></i><i></i><i></i><i></i>请安<i></i>，<i></i><i></i><i></i>？<i></i>么<i>€</i><i></i>，<i></i>阿哥<i></i>每<i></i>早晚<i></i><i></i>见<i></i><i></i><i></i>娘娘<i></i>，<i></i>么？”
绵宁<i></i>色<i></i>变，“安阿穆<i></i><i>€</i><i></i><i></i>……？”
安鸾摇摇头，“<i></i><i></i><i></i>知道<i></i>哪儿听<i></i><i></i>么<i></i>嘴，<i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>走<i></i>福晋<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>没见<i></i><i></i><i></i>娘娘，没<i></i>儿<i></i><i></i>请安<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>想<i></i>，<i></i>阿哥<i></i>皇<i></i><i></i>嫡长<i></i>，乃<i></i><i></i><i></i>娘娘<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>算旁<i></i>看<i></i>见<i></i><i></i>娘娘，<i></i>阿哥<i></i>必<i></i><i></i><i></i>见<i></i><i></i>，<i></i>吧？”
绵宁僵<i></i>原<i></i>，半晌才尴尬笑笑，“<i></i>谢安阿穆。侄<i></i>回头<i></i><i></i>禀告。”
倒<i></i><i></i>头跟绵宁<i></i>路<i></i><i></i><i></i>几位王爷，途<i>⿺</i>见<i></i><i></i><i></i>王永瑆，<i>€</i><i></i>安鸾<i></i>路<i></i>叫住<i></i>阿哥<i></i><i></i>。永瑆听<i></i>便<i></i><i></i>皱眉，急急寻<i></i>，远远便<i></i>声叫：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i>什么呢？”
安鸾<i></i>才<i></i><i></i>哆嗦，急忙停<i></i>追问。绵宁<i></i>赶紧施礼。
绵宁终<i></i>抽身<i></i><i></i>，永瑆眯眼打<i></i><i></i>安鸾，“<i></i><i></i><i></i><i></i>婶<i></i><i></i>，<i></i><i></i>已<i></i><i></i><i></i><i></i>侄儿，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>么避<i></i>众<i></i>单独<i>€</i>话儿，颇<i></i><i></i>规矩。”
“此<i></i>，<i></i><i></i>希望<i></i><i></i><i></i>次。”
安鸾尴尬笑笑，“<i></i>知道<i></i>王爷。<i></i>只<i></i>跟<i></i>阿哥问候<i></i>声贵妃<i></i><i></i>，<i></i>歹<i></i><i>ǹ</i>贵妃<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>长<i></i><i></i>。许<i></i>话<i></i><i></i>旁<i></i><i></i><i></i>儿<i></i><i></i><i>€</i>，<i></i>才托<i></i>阿哥转告贵妃。”
永瑆<i></i>才微微松<i></i>松眉<i></i>，“<i></i><i></i>啊，<i></i><i></i>办，改<i></i><i></i>递牌<i></i>求见贵妃<i></i><i></i>。<i></i><i>ǹ</i>贵妃常<i></i>常往，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
安鸾<i></i>笑，<i></i><i></i>挽住永瑆<i></i>手臂，“谨遵王爷<i></i>吩咐。”
.
<i></i>月初<i></i>，廿廿又陪颖妃、皇<i></i>皇孙福晋<i></i>，给太<i></i>皇晚晌又热闹<i></i><i></i>气。
<i></i>太<i></i>皇五月<i></i><i></i>道旨意<i></i><i></i>，<i></i>班福晋<i></i><i></i>献<i></i>贺礼<i></i><i></i><i></i><i></i>拘谨。
往<i></i><i></i>班<i></i><i></i><i></i>献<i></i>盒<i></i><i></i>意，通常<i></i>九柄<i></i>盒，或者<i></i><i></i><i></i>柄<i></i>盒<i></i><i></i><i></i>
<i></i><i></i>，<i></i><i></i>今<i></i>，<i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i>意。
<i></i>位福晋<i></i>贺礼呈<i></i><i></i>，太<i></i>皇<i></i>看<i></i>头没<i></i><i></i>意，隐隐约约<i></i>仿佛松<i></i>口气似<i></i>。
颖妃<i></i>畔看<i></i>，<i></i>跟<i></i>吁<i></i>口气，抓<i></i>廿廿<i></i>手道，“<i></i>亏<i></i>提醒，<i></i><i></i>别<i>€</i>她<i></i>，<i></i>连<i></i><i></i><i></i>悬送<i></i><i></i>意。”
<i></i>太<i></i>皇万寿<i>〾</i><i></i>，廿廿便早早儿给颖妃、婉妃<i></i><i></i>，<i></i>及<i></i><i></i>王府<i></i><i></i><i></i>话儿<i></i>，提醒她<i></i>****<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>道旨意。
颖妃<i></i><i></i><i></i>想<i></i><i></i>，<i></i>轻声“哎哟”<i></i>声，“<i></i>真<i></i>老<i></i>，<i></i><i></i>才想<i></i><i></i>，皇<i></i>刚<i></i>热河<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>意<i></i>皇帝给她预备<i></i>意，谨献给太<i></i>皇<i></i>啊……”
廿廿含笑道，“颖妃额娘<i></i>必挂怀。<i></i>既<i></i><i></i>皇<i></i>预备<i></i>，便必<i></i><i></i>没错<i></i>。太<i></i>皇老<i></i><i></i>便<i></i>跟谁计较，<i></i>必<i></i><i></i><i></i>跟皇<i></i>娘娘计较<i></i>。”
太<i></i>皇扫<i></i>托盘<i></i><i></i>贺礼<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>笑，“嗯，<i></i><i></i>今<i></i><i></i>孝<i></i>倒<i></i>难<i></i><i></i><i></i>么朴<i></i>。<i></i>且朕瞧<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>思<i></i><i></i>想<i></i><i></i>块儿<i></i><i></i>，<i></i>才<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，齐<i></i><i></i><i></i>。”
只见<i></i>红漆<i></i>托盘<i></i>，寿礼虽<i></i>，却<i></i><i></i><i></i>集<i>⿺</i><i></i><i></i><i></i>门类<i></i>：<i></i>类<i></i>针<i></i>活计，<i></i><i></i><i></i>祝寿<i></i>绣屏，讲究<i></i><i></i><i></i>缂丝<i></i>手<i></i>；<i></i><i></i>则<i></i><i></i><i></i><i></i>荷包，桃<i></i><i></i>、石榴<i></i><i></i>、葫芦<i></i><i></i>，功<i></i><i></i><i></i>火镰荷包、眼镜袋、扇<i></i>袋儿什么<i></i><i></i><i></i>乎。
<i></i><i></i>，<i></i><i></i>更巧<i></i>宗儿，<i></i><i></i>干脆将荷包给裁剪<i></i><i></i>意<i></i>状，或者<i></i><i></i><i></i><i></i>头绣<i></i>意纹<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>送<i></i>意，却<i></i>送<i></i>“<i></i>意”，<i></i><i></i><i></i>美<i></i><i></i>思。
<i></i><i></i><i></i>类，则<i></i>更<i></i>朴素<i></i>，没<i></i>针<i></i>女红，<i></i>见五彩斑斓，只<i></i>素淡纸笺--<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>福晋<i></i>丹青文墨，或者<i></i>太<i></i>皇写诗<i></i>赋，或者<i></i>画<i></i>。
太<i></i>皇目光扫<i></i>众<i></i>，“嗯，<i></i>错。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>礼朕<i></i>收<i></i>，<i></i><i></i>舒坦。”
皇帝特<i></i>最<i></i>才看贵妃廿廿<i></i>贺礼。
<i></i><i></i><i></i><i></i>瓣儿<i></i>海棠盆，<i></i>仿汝窑<i></i>做<i></i>儿，<i></i>青盈润，<i></i>冰似玉。
<i></i>器皿太<i></i>皇挺喜欢，<i></i><i></i><i></i>打<i></i>盖儿，太<i></i>皇<i></i>看<i></i>头，便<i></i>砸<i></i>咂嘴。
廿廿忍住笑，她知道，太<i></i>皇<i></i><i></i>嘴<i></i><i></i>知道什么味儿<i></i>，或者<i>€</i><i></i>五味杂陈。
太<i></i>皇叹<i></i>口气问，“贵妃，<i></i>怎么<i></i>给朕<i></i><i></i><i></i>柿饼<i></i>啊？”
<i></i><i></i>福晋<i></i>便<i></i><i></i>笑<i></i>。
颖妃笑<i></i>拍廿廿，“贵妃，<i></i>赶紧给<i></i><i></i>破破闷儿，<i></i><i></i><i></i><i>€</i>什么故<i></i>呢？”
廿廿红<i></i>脸站<i></i><i></i>，走<i></i>太<i></i>皇<i></i><i></i><i></i>礼，“……回太<i></i>皇阿玛，媳妇原<i></i><i></i>想<i></i>手给
太<i></i>皇阿玛预备<i></i>匣<i></i>饽饽<i></i>。结果媳妇做<i></i>做<i></i>，<i></i><i></i>觉<i></i><i></i>劲儿<i></i>！”
太<i></i>皇<i></i>挑眉，“怎么<i></i><i></i>劲儿<i></i>？难道<i>€</i>，<i></i>做<i></i>半道儿<i></i><i></i><i></i>做<i></i>？”
廿廿笑道，“<i></i>则将饽饽做熟，倒<i></i>简单<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，尽管<i></i>块<i></i>丢<i></i>锅<i></i>蒸煮<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>必<i></i><i></i>熟<i></i>！”
众<i></i><i></i><i></i><i></i>笑。
廿廿<i></i><i></i>叹口气，“<i></i><i></i>媳妇<i></i><i></i>啊，媳妇做饽饽<i></i>则<i></i>最傻<i></i><i></i><i></i>决<i></i>……<i></i><i></i>媳妇儿<i></i>算绞尽脑汁，<i></i>算<i></i>灯熬油，<i></i>终<i></i>做<i></i><i></i>太<i></i>皇阿玛最喜欢<i></i><i></i><i></i>味儿<i></i>。”
众<i></i><i></i><i></i><i></i>怔，颖妃最先回<i></i>味儿<i></i>，<i></i>转眼，已<i></i>红<i></i>眼圈儿。
太<i></i>皇盘腿<i></i>炕<i></i>坐<i></i>，<i></i><i></i><i></i>瞧<i></i><i></i>什么<i></i>，只<i></i><i></i>却<i></i>半<i></i><i></i>没抬头，只<i></i>盯<i></i><i></i>柿饼<i></i>看<i></i><i></i>神。
<i></i><i></i>廿廿先“嘿”<i></i><i></i>笑，“故此媳妇<i></i><i></i>改<i></i>，<i></i>做饽饽<i></i>。索<i></i><i></i>做<i></i>跟饽饽搭边儿、又<i></i>算<i></i>类<i></i>柿饼<i></i>吧！”
太<i></i>皇<i></i>才哼<i></i><i></i>声，抬眸<i></i>瞟<i></i>廿廿<i></i>眼，“<i>€</i><i></i><i></i>么花<i></i>胡哨……<i></i>朕看<i></i>明白，<i></i><i></i>则<i></i>祝愿朕‘柿柿<i></i>意’呐？”
太<i></i>皇<i></i>指<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>意，胜似<i></i>意<i></i>荷包，“<i></i>跟她<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>给朕<i></i><i></i><i></i>意<i></i>，却叫朕没<i></i><i></i>‘称<i></i><i></i>意’<i></i>。”
廿廿<i></i>才咯咯<i></i>清亮笑<i></i><i></i>，赶紧给太<i></i>皇再拜，“罢<i></i>，罢<i></i>，媳妇<i></i>知道什么<i></i><i></i>瞒<i></i><i></i>太<i></i>皇阿玛<i></i><i></i>，太<i></i>皇阿玛饶<i></i>媳妇<i></i><i></i><i></i><i></i>眼儿吧。”
众<i></i><i></i>才<i></i><i></i>意，<i></i><i></i>笑<i></i>。
皇帝轻啐<i></i>声，先回赏<i></i><i></i>位福晋<i></i><i></i><i></i>、<i></i><i></i><i></i>荷包<i></i>。<i></i>荷包<i></i><i></i>玉器八宝，<i></i>荷包<i></i>则<i></i><i></i>锞<i></i>。
<i></i><i></i>廿廿<i></i>儿，太<i></i>皇故意撇<i></i>嘴道，“朕早<i>€</i><i></i>，<i></i>库<i></i>连<i></i>意<i></i>太<i></i><i></i>，放<i></i><i></i><i></i>。<i></i>今儿既<i></i><i></i>给朕送<i></i><i></i>，<i></i>朕<i></i>罚<i></i>——赶紧拿<i></i>柄回<i></i>，<i></i>给朕<i></i>库房<i></i>头腾腾<i></i><i></i>儿！”
廿廿笑<i></i>，只<i></i>“勉<i></i><i></i>难”<i></i>收<i></i><i></i>太<i></i>皇赏赐<i></i>青玉<i></i>意<i></i>。
<i></i><i></i>王府<i></i>福晋<i></i><i></i><i></i>没太留神<i></i>，<i></i><i></i>颖妃、八福晋<i></i>细<i></i><i>〾</i><i></i>，却<i></i>微微<i></i><i></i>暗<i></i>吃惊。
——太<i></i>皇回赏<i></i><i></i>王爷福晋<i></i>荷包，单单赏廿廿<i></i><i></i>意。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 打瞌睡的田园猫 的《生存玩家[无限]》最快更新
第252章 番外十 免费阅读.[www.aishu55.cc]