《<i></i>存玩<i></i>[无限]》最<i></i>章节 第214章 战兽<i></i><i></i><i></i>
“<i></i><i></i><i></i>情<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>担<i></i>，先养<i></i>身<i></i>，<i></i>已<i></i>交代洪意<i></i>？”安佑见<i></i><i></i><i></i><i></i>守卫已<i></i><i></i>强，洪意已<i></i><i></i>隐藏<i></i>女卫<i></i><i></i>调<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i>凤尘，<i></i>算<i></i><i></i><i></i>凤尘<i></i>未必<i></i><i></i>走<i></i><i></i>，安佑<i></i>李汐<i></i>坚<i></i><i></i><i></i>意<i></i>觉<i></i><i></i>惊。
李汐转<i></i>身，<i></i>再<i></i>安佑<i>€</i>话，安佑拍拍李汐，<i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>，<i></i>走<i></i>房门<i></i><i></i>候，看<i></i>已<i></i><i></i><i></i>装<i></i><i></i>房门，<i></i><i></i>手按<i></i>房门，沉思片刻，才拖<i></i>脚步离<i></i>。
<i></i><i></i>没<i></i>走<i></i><i></i>步，<i></i>听<i></i><i></i><i></i>传<i></i>争吵<i></i>声音，<i></i>听<i></i><i></i>花莲<i></i>声音，<i></i>闭<i></i>眼睛走<i></i><i></i>，见<i></i>花莲，花莲<i></i>脸<i></i>恨意，<i></i><i></i>**<i></i><i></i><i></i><i></i>投射<i></i><i></i>己<i></i>脸<i></i>，安佑没<i></i>意<i></i>，即<i></i><i></i><i></i>知道<i></i>凤尘告诉花莲，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i>想象<i>⿺</i><i></i>烦恼。
令<i></i>意<i></i><i></i><i></i>，<i></i>走向花莲，<i></i><i></i>想带花莲离<i></i>，<i></i>想她打扰李汐，<i></i>想洪意<i></i><i></i><i></i>身<i></i>步<i></i>，<i></i>比<i></i>更快<i></i>速<i></i>走<i></i>花莲<i></i><i></i>：“花<i></i>夫，公<i></i>请<i></i>入<i></i>见<i></i>。”
“洪意，<i></i>何汐儿<i></i>见她？”安佑转头问洪意，<i></i><i></i>接见令<i></i>极<i></i>意<i></i>，<i></i>想<i></i>花莲<i></i>该<i></i>向<i></i>兴师问罪才<i></i>，怎么<i></i>向李汐，<i></i>转<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>拦<i></i>洪意<i></i>花莲<i>⿺</i><i></i>，花莲<i></i>手<i></i>直抓住安佑受伤<i></i>肩膀，她<i></i>意<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>安佑<i></i>肩膀渗<i></i>浓浓<i></i>血迹，衣衫很快被湿透，<i></i>连洪意见<i></i><i></i>感觉<i></i>花莲<i></i>恨意，想<i></i><i></i>花莲<i></i>恨<i></i>此<i>〾</i>深。
“<i></i><i></i><i></i>花<i></i>夫<i></i>请求，公<i></i>准<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>花<i></i>夫带<i></i><i></i>。”洪意嘴<i></i><i></i><i></i>么<i>€</i>，<i></i><i></i><i></i>站<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>花莲<i></i>此善妒，<i></i>果她<i></i>伤害李汐<i></i>麻烦<i></i>。
花莲看<i></i>洪意<i></i><i></i>思，她冷笑几声，放<i></i>安佑，<i></i>安佑推<i></i><i></i>边，她径直走<i></i><i></i>仪居。、
“看<i></i>花莲。”安佑看<i></i>花莲<i></i>背影摇摇头，<i></i>果<i></i>己<i></i>她<i></i><i>⿺</i><i></i>，或者只<i></i>火<i></i><i></i>油，<i></i>只<i></i>寄望洪意<i></i>看住花莲，<i></i>让花莲伤害<i></i>李汐。
李汐看<i></i>镜<i></i><i></i><i></i><i></i>己，鹅蛋脸<i></i>皮肤依<i></i>细腻，头<i></i>依<i></i>乌黑，身<i></i><i></i>衣裳素淡<i></i>很<i></i>，只<i></i>几朵清秀<i></i>花朵<i></i>裙边绽放，她<i></i><i></i>长<i></i>深谷<i></i>幽兰，散<i></i><i></i>清冷<i></i>贵<i></i>气息。
花莲<i></i>算满腔怒火，见<i></i>**<i></i>兰<i></i>李汐，<i></i><i></i><i></i>火气<i></i><i></i>散<i></i><i></i>少，想冲<i></i><i></i>掌掴李汐<i></i>念头顿<i></i>烟消云散，但<i></i>她<i></i>李汐<i></i>厌恶并没<i></i>减轻，她敛敛裙角，走<i></i>李汐身<i></i>，随意屈身<i></i><i></i>做<i></i><i></i>礼，李汐毕竟<i></i>公<i></i>，花莲<i></i>知道<i></i>讲究礼仪。
“见<i></i>公<i></i>。”花莲<i></i>声音<i></i>比<i></i><i></i>蚊<i></i>飞<i></i>更<i></i><i></i>声。
“花<i></i>夫，<i></i><i></i><i></i><i></i>觉<i></i>很气愤，想打<i></i>？”李汐看<i></i>镜<i></i><i></i><i></i>花莲，清秀<i></i><i></i>容<i></i>脸<i></i>怒火，恨<i></i><i></i><i></i><i></i>火<i></i><i></i>己烧<i></i>灰烬，她想笑<i></i><i></i>，无奈嘴角弯<i></i><i></i><i></i><i></i>苦笑，<i></i>花莲看<i></i>，<i></i><i></i>李汐<i></i><i></i>己<i></i>嘲讽<i></i>笑，她<i></i>想<i></i><i></i>初<i></i>竹舍她答<i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i>情。
<i></i>初<i></i><i></i>敷衍花莲，李汐答<i></i><i></i><i></i><i>〾</i><i></i>让花莲嫁给凤尘，<i></i><i></i><i></i>件<i></i><i></i><i></i><i></i><i>〾</i>，<i></i>今花莲找<i></i>安佑，<i></i><i></i><i></i><i></i>找<i></i><i></i><i></i><i></i>归宿，<i></i>想李汐半路<i></i><i></i>，<i></i><i></i>己竹篮打<i></i><i></i>场空。
“<i></i><i></i>公<i></i>，<i></i>怎么敢打<i></i>？”花莲<i></i>李汐<i></i>直白觉<i></i>很意<i></i>，李汐<i></i>话<i></i>口<i></i><i></i><i></i><i></i>真<i></i>冲<i></i><i></i><i></i><i></i>巴掌打<i></i>李汐脸<i></i>，<i></i><i></i>她<i></i>只<i></i>想想，<i></i>算李汐没<i></i><i>€</i><i></i><i></i>，她<i></i><i></i><i></i>真<i></i><i></i>掌打<i></i>李汐<i></i>脸<i></i>，她虽<i></i>愤怒<i></i>没<i></i>失<i></i><i></i>智，<i></i>旦<i></i>手，她<i></i>安佑<i></i>永远没<i></i>回头<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>安佑<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>委屈<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>门，<i></i><i></i><i></i><i></i>共侍<i></i>夫。”李汐转身，花莲看<i></i><i></i><i></i><i></i>管何<i></i><i></i><i></i><i></i>贵清雅<i></i>女<i></i>，她忽<i></i>想<i></i><i>〾</i><i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>被满门灭口，<i></i><i></i>李汐<i></i><i></i>元凶<i>〾</i><i></i>，<i></i>今李汐又<i></i>夺走<i></i>己<i></i>幸福。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己共侍<i></i>夫，但<i></i>李汐<i></i><i></i>万万<i></i><i></i>，李汐<i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>屋檐<i></i>，安佑<i></i>连<i></i>眼<i></i><i></i><i></i>看<i></i>己<i></i>眼，她<i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i>情<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>意<i></i><i></i>罢，<i></i><i></i>安佑<i></i>感情<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>解，<i></i><i></i><i></i><i></i>奢望<i></i><i></i><i></i><i></i>解<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>向<i></i>解释，<i></i><i></i>接受<i></i>接受，<i></i><i></i>接受<i></i><i></i>安佑<i></i><i></i>另<i></i>安排<i></i>门<i></i><i></i>给<i></i>，<i></i><i></i>什么<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>满足<i></i>，除<i></i>安佑。”
李汐<i></i>手挑<i></i><i></i>边<i></i>盒<i></i>，<i></i><i></i>满满<i></i><i></i>最名贵<i></i>首饰，<i></i><i></i>首饰很<i></i><i></i><i></i>辈<i></i><i></i><i></i>曾见<i></i><i></i>件，更<i></i><i></i><i></i><i>€</i>拥<i></i>，<i></i>今只<i></i>花莲答<i></i>，<i></i><i></i>盒<i></i><i></i>首饰<i></i><i></i><i></i><i></i>花莲<i></i><i></i>，花莲看<i></i><i></i><i></i>首饰，她<i></i><i></i><i></i>更<i></i>悲哀，原<i></i><i></i>己<i></i><i></i>情<i></i>李汐<i></i>眼<i>⿺</i>看<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>首饰，<i></i>金钱换<i></i>，根<i></i><i></i><i></i>值<i></i>提，<i></i>李汐<i></i><i></i><i></i>，<i></i>己<i></i><i></i><i></i>凡尘俗<i></i><i></i>般。
李汐脸容清冷，<i></i><i></i><i></i>观察花莲<i></i><i></i><i></i>，她<i></i><i></i><i></i><i></i>帮安佑试探花莲，安佑算<i></i>李振<i>〾</i><i></i>最疼<i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>，她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>安佑演戏，<i></i><i></i>凤尘愿意登基<i>〾</i><i></i>，她<i></i><i></i><i></i>安佑离<i></i>，<i></i><i></i><i></i>半途，她<i></i><i></i><i></i>己离<i></i>安佑，<i></i>安佑留给花莲。
<i>〾</i><i></i>太<i></i><i></i>悲剧<i></i>李汐认识<i></i>，<i></i><i></i>让悲剧留给安佑，白芳<i></i><i></i>安佑<i></i><i>€</i>已<i></i><i></i>太悲剧<i></i>，她<i></i><i></i><i></i><i></i>安佑才<i></i>。此刻<i></i>花莲看<i></i><i></i><i></i>真<i></i>安佑，<i></i><i></i><i></i>没<i></i>半<i></i>杂质，<i></i><i></i>次，安佑<i></i>该<i></i><i></i><i></i>己<i></i>幸福<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>东西<i></i><i></i>
<i></i>打<i></i><i></i>？<i></i><i></i><i></i>东西只怕<i></i>给<i></i><i></i>。”花莲冷笑<i></i>走<i></i>李汐<i></i><i></i>，她<i></i>李汐手<i></i>拿<i></i><i></i><i></i>首饰盒，她<i></i>首饰盒<i></i><i></i><i></i>首饰<i></i><i></i>泼<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>璀璨，<i></i>般女<i></i>见<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>首饰<i></i><i></i><i></i><i></i>库<i></i><i></i>特意挑选<i></i><i></i>。
李汐<i>〾</i><i></i>特意交代洪意，<i></i><i></i><i></i>找<i></i>最<i></i><i></i>首饰放<i></i>首饰盒<i></i>，她<i></i>试验花莲<i></i><i></i>意，<i></i>今花莲<i></i><i></i><i></i><i></i>首饰打<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>脚踩<i></i>首饰<i></i>，她<i></i>脚<i></i>刚才<i></i>伤口<i></i>没<i></i>处<i></i>清楚，此刻再次被首饰刺穿脚底，血滴<i></i>首饰<i></i>。
李汐眉头微蹙，花莲<i></i><i></i>刚烈，<i></i><i></i>安佑未必<i></i><i></i><i></i>，但<i></i>她<i></i>安佑<i></i><i></i>又<i></i><i></i>此纯粹，或者安佑才<i></i><i></i><i>€</i>服她，李汐<i></i>想<i></i>花莲<i>€</i><i></i>真<i></i>，<i></i>料花莲<i></i>眼神变<i></i>凶狠，李汐刚才无意<i></i><i></i>笑，<i></i>她看<i></i><i></i><i></i><i></i>嘲笑<i></i>己，她<i></i>笑<i></i>己什么<i></i>没<i></i><i></i><i></i>，沈清鸣死<i></i>，安佑<i></i>离<i></i><i></i>己<i></i>，她什么<i></i>没<i></i><i></i>，<i></i>李汐随便<i></i>招手，凤尘<i></i><i></i>，安佑<i></i><i></i>，<i></i><i></i>立即<i></i><i></i>她<i></i>身边，<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>己<i></i>克星。
李汐低头看<i></i>满<i></i><i></i>首饰，<i></i>想告诉花莲，<i></i><i></i><i></i><i></i>首饰<i></i><i></i>她送给安佑<i></i>她<i></i><i></i><i></i>贺礼，<i></i>想花莲<i></i>眼睛血红，她踩<i></i>满<i></i><i></i>首饰，冲<i></i>李汐<i></i><i></i><i></i>，<i></i>手掐住李汐，拔<i></i>头<i></i><i></i>簪<i></i>，<i></i><i></i><i></i>扎<i></i>李汐<i></i>肩膀，<i></i><i></i>她<i></i>想<i></i>入李汐<i></i>喉咙，<i></i>想李汐<i></i><i></i><i></i>闪避，花莲只<i></i><i></i><i></i><i></i>李汐<i></i>肩膀，眼看没<i></i><i></i><i></i>李汐<i></i>命，花莲拔<i></i>簪<i></i>，继续<i></i>向李汐<i></i>脖<i></i>。
花莲<i></i><i></i><i></i>李汐<i></i><i></i>逃<i></i>，她<i></i>脚踩住李汐<i></i>裙<i></i>，李汐想站<i></i><i></i>，<i></i>想裙<i></i>被踩住，她再次坐回<i></i><i></i>己<i></i>位置<i></i>，眼看花莲<i></i>簪<i></i><i></i>再次刺入李汐<i></i>喉咙。
李汐认命<i></i>闭<i></i>眼睛，她<i></i>眼<i></i>闪<i></i>许<i></i><i></i><i></i>身影，特别<i></i>凤尘，她只<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>凤尘<i>€</i>抱歉，希望<i></i><i></i><i></i>再见，<i></i><i></i>候<i></i>她<i></i><i></i><i></i>弥补<i></i>凤尘<i></i>遗憾<i></i>。
<i></i>阵冷风刮<i></i>，接<i></i><i></i>簪<i></i>落<i></i><i></i>声音，李汐<i></i><i></i>很久<i></i>没<i></i>感觉<i></i>己受伤，她缓缓睁<i></i>眼睛，见<i></i><i></i><i></i>己最想见<i></i>又最<i></i>想见<i></i><i></i><i></i>，凤尘。
凤尘<i></i>手紧紧握住花莲<i></i>手，花莲<i></i>身痛<i></i>蜷缩<i></i><i></i>团，神情痛苦，她倔强<i></i><i></i>住嘴唇，<i></i>愿意<i></i><i></i>任何求救<i></i>声音，她宁愿死<i></i><i></i>想向凤尘求饶，她<i></i><i></i><i></i>更<i></i>看<i></i><i></i>李汐，<i></i>边<i></i>安佑<i>€</i><i></i><i></i>，<i></i>边又<i></i>凤尘<i></i>搭救，看<i></i><i></i><i></i>李汐简直<i></i><i></i><i></i>脚踏<i></i>船，<i></i><i></i><i></i>，根<i></i><i></i><i></i>适<i></i>安佑，她<i></i><i></i>极痛，想<i></i>安佑，更<i></i><i></i>痛。
“洪意，<i></i>她交给<i></i>侯爷，任<i></i><i></i>侯爷处置。”凤尘<i></i>屋顶飞落，惊<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>洪意，洪意<i></i>顾<i></i>切冲<i></i><i></i>，<i></i>见<i></i>凤尘抓住花莲<i></i>手，凤尘立即吩咐洪意，洪
意见<i></i>李汐没<i></i>言语，<i></i>按照凤尘<i></i>吩咐，<i></i>凤尘<i></i>手<i></i>接<i></i>花莲，<i></i>花莲带<i></i><i></i>。
洪意<i></i>花莲<i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，房<i></i><i></i><i></i>片寂静，李汐看<i></i><i></i><i></i><i></i>首饰<i></i>神，<i></i><i></i>首饰<i></i><i></i><i></i>留<i></i>花莲<i></i>血迹，<i></i><i></i>血迹刺痛<i></i>李汐<i></i>眼睛。
“<i></i>怎么<i></i><i></i><i></i><i></i>？”李汐见<i></i>凤尘想走近<i></i>己，终<i></i><i></i>口问道，她<i></i><i></i>已<i></i>做<i></i><i></i><i></i>死亡<i></i>准备，<i></i>想<i></i><i></i>凤尘救<i></i>她。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>弥补<i></i>错。”凤尘轻轻<i>€</i>道，<i></i>停住脚步，既<i></i>李汐<i></i>愿意，<i></i><i></i><i></i>想惊吓<i></i>李汐，<i></i>想<i></i>兰青言<i>〾</i><i></i>告诫<i></i><i></i>己<i></i><i>€</i>话，<i></i><i></i>李汐，<i></i><i></i><i></i>情<i></i><i></i><i></i><i>〾</i><i></i>急，兰青言<i></i>局<i></i><i></i>，<i></i>且<i></i>衣又<i></i>李汐<i></i>贴身侍女，<i></i><i></i><i></i>情比<i></i>己<i></i>更<i></i>清楚。
“<i></i><i></i>什么<i></i>错？”李汐接<i></i>问道，她<i></i>想让气氛沉默，她总<i></i>觉<i></i><i></i>旦沉默<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>思绪更<i></i>混乱，她<i></i>今<i></i>想安静，<i></i>管<i></i>谁，只<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i>€</i>话<i></i><i></i><i></i>。
凤尘<i></i><i></i>己遇<i></i>花莲<i></i><i></i>情告诉<i></i>李汐，<i></i><i></i>言语充满<i></i>愧疚，刚才<i></i>果<i></i><i></i><i></i>己<i></i>屋顶看<i></i>，及<i></i>救回李汐，想<i></i>李汐差<i></i><i></i>死<i></i>花莲<i></i>手<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>直往<i></i>坠。
“既<i></i><i></i>已<i></i>将功补<i></i>，<i></i>请<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>寝宫，<i></i><i></i>任何<i></i><i></i><i></i><i></i>随意<i></i><i></i>。”李汐<i></i><i></i>极<i></i>感<i></i>，凤尘<i></i>管何<i></i><i></i><i></i>想<i></i><i></i>己，<i></i>越<i></i><i></i><i></i><i></i>己，<i></i>己<i></i>越<i></i>难<i></i>放<i></i><i></i><i></i><i></i>歉意，<i></i><i></i>此<i></i>众<i></i><i></i>才，<i></i>果<i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i>代，真<i></i><i></i>件极<i></i>遗憾<i></i><i></i>情。
只<i></i>凤尘<i></i><i></i>己没<i></i>死<i></i>，<i></i><i></i><i></i>另娶，她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己打算，<i></i><i></i><i></i><i></i>风尘打算，至<i></i>安佑，<i></i><i></i>花莲刚才<i></i><i></i><i></i>，她<i></i>放<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>凤尘<i></i>借<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己倾诉<i></i><i></i>，希望<i></i>己<i></i><i></i>回<i></i>转意，<i></i>想凤尘深深<i></i>看<i></i>她半晌<i></i>没<i></i><i>€</i>话，<i></i>走<i></i>李汐<i></i>身边，<i></i>李汐<i></i>秀<i></i><i></i>深深<i></i><i></i>，再俯身<i></i>李汐<i></i>视片刻，<i></i><i></i>眼睛望<i></i>李汐<i></i>眼<i>⿺</i>，<i></i><i></i><i></i>深深<i></i>眼眸<i></i><i></i>湖<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>湖<i></i>淹没，<i></i>片温柔<i></i>湖<i></i>，<i></i>己真想<i></i>辈<i></i>沉溺<i></i><i>⿺</i>。
李汐已<i></i>做<i></i><i></i><i></i>火<i></i>准备，<i></i>想凤尘<i></i>手<i></i>李汐<i></i>眼帘<i></i>轻轻<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，李汐<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>闭<i></i>眼睛，凤尘再次深深<i></i><i></i><i></i>她<i></i>眼角，再<i></i>李汐<i></i>嘴唇<i></i>印<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>李汐睁<i></i>眼睛<i></i><i></i><i></i>火<i></i><i></i>候，<i></i>李汐温柔<i></i>笑笑，<i></i><i></i>言<i></i><i></i><i></i>离<i></i><i></i>。
李汐足足<i></i><i></i>半晌<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>唇瓣，刚才<i></i>凤尘只<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己，什么<i></i>没<i></i>做，<i></i>真<i></i><i></i><i></i><i></i>吗？<i></i><i></i><i></i>满<i></i><i></i>首饰，李汐想<i></i><i></i><i></i>，<i></i>洪意叫<i></i><i></i>。
“<i></i>驸马爷<i></i><i></i>，<i></i><i></i>交代<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>照
顾<i></i>，<i></i>赏<i></i><i></i><i></i><i></i>。”洪意并没<i></i>意<i></i>，她<i></i>见<i></i>凤尘<i></i><i></i>仪居<i></i><i></i>，<i></i><i></i>最迷<i></i><i></i>笑<i></i><i></i>己笑笑，给<i></i><i></i>己<i></i><i></i>金锭<i></i>，<i></i><i></i>己看<i></i>李汐，洪意虽<i></i><i></i><i></i>训练，<i></i><i></i>轻易<i></i>示<i></i><i></i>己<i></i>喜怒哀乐。
但<i></i>凤尘<i></i><i></i><i></i>长<i></i>太迷<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>施展魅<i></i><i></i>话，<i></i>算<i></i><i></i><i></i>仙女<i></i>未必<i></i><i></i>逃<i></i><i></i>，凤尘刚才改变<i></i><i></i>意，<i></i><i></i>意<i></i>让洪意记<i></i><i></i>己<i></i>存<i></i>。
李汐<i></i><i></i>凤尘<i></i><i></i><i></i>极<i></i>意<i></i>，难道<i></i>己看错<i></i>，洪意<i></i>话否决<i></i>她<i></i>想<i></i>，凤尘确<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>何没<i></i>责问<i></i>己？<i></i><i></i>真<i></i><i></i>凤尘？
<i></i>真<i></i><i></i>此听话<i></i>走<i></i>？李汐倚<i></i>门边，凝视<i></i>空<i></i>云朵，云散云聚，看<i></i><i></i><i></i>己想<i></i>看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>状，或者，<i></i><i></i><i></i>状<i></i>哪朵云<i></i>做<i></i><i></i><i></i><i></i>吧。
御书房，安佑<i></i><i></i>整<i></i>奏章，<i></i><i></i><i></i>执<i></i>太监<i></i>花莲送<i></i><i></i>，安佑见<i></i>花莲，<i></i>首先见<i></i><i></i><i></i>花莲<i></i><i></i>流血<i></i>裙角，<i></i>叹息<i></i>声，没<i></i>追问花莲<i></i><i></i>何<i></i>，<i></i>命<i></i>拿<i></i>纱布，<i></i><i></i>花莲按<i></i>椅<i></i><i></i>，<i></i>己找<i></i>张矮凳，坐<i></i>矮凳<i></i>，<i></i>花莲脱掉袜<i></i>，<i></i>花莲<i></i>脚放<i></i><i></i>己<i></i>膝盖<i></i>，花莲想挣扎<i></i><i></i>，安佑更<i></i><i></i><i></i>按住她<i></i>脚，依<i></i><i></i><i></i>言<i></i><i></i>。
安佑<i></i>她<i></i>脚<i></i><i></i>血迹仔细擦干，<i></i><i></i><i></i>药酒淋<i></i>花莲<i></i>脚<i></i>，花莲吃痛，<i></i>紧嘴唇，始终<i></i><i></i><i>€</i>话，她<i></i>愿意<i></i>安佑<i></i><i></i><i></i><i></i>懦弱。
安佑没<i></i><i></i>意花莲<i></i>态<i></i>，<i></i>继续细<i></i><i></i><i></i>花莲擦拭伤口，<i></i>清<i></i>伤口<i>〾</i><i></i>再包扎<i></i>纱布，安佑<i></i><i></i><i></i>很慢很仔细，直<i></i><i></i>花莲<i></i>伤口<i></i><i></i>布条绑<i></i><i></i><i></i>蝴蝶结，花莲怔怔<i></i>看<i></i>伤口<i></i><i></i>只欲飞<i></i>蝴蝶。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 打瞌睡的田园猫 的《生存玩家[无限]》最快更新
第214章 战兽二十四 免费阅读.[www.aishu55.cc]