《<i></i>存玩<i></i>[无限]》最<i></i>章节 第163章 <i></i>造<i></i><i></i><i></i>
“<i></i><i></i>算<i></i><i></i><i></i>，再<i></i><i></i><i></i>，<i></i>该替<i></i>收尸<i></i>。”见<i></i>李昭，安佑<i></i>脸<i></i>救<i></i><i></i>情，“李权<i></i>只老狐狸，看准<i></i>汐儿失踪<i></i><i></i><i></i>，竟<i></i><i></i>肆更换<i></i>宫<i></i><i></i>侍卫，<i></i><i></i>真担<i></i>哪<i></i><i></i>直接带<i></i>闯<i></i><i></i>。”
童儿<i></i><i></i>旁准备<i></i><i></i>软榻，扶李昭<i></i><i></i>躺<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>软枕<i></i><i></i>身<i></i>，又盖<i></i><i></i>层薄毯。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>番，李昭又剧烈咳嗽<i></i><i></i>，<i></i>直饮<i></i><i></i>口润嗓止咳<i></i>茶，<i></i>才止住。
“<i></i><i></i><i></i>……咳咳……<i></i><i></i>敢。”伴随<i></i>咳嗽<i></i>话很轻，<i></i><i></i>却<i></i>。
安佑张张嘴想<i>€</i>什么，瞧<i></i>李昭<i></i>幅模<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>。
李昭却先<i></i>口，询问道：“寻找汐儿<i></i><i></i>情，<i></i>何<i></i>？”
安佑神色<i></i>暗，没<i></i>答话。
李昭已<i></i>知道答案，闭<i></i>闭眼，缓神片刻，<i></i>才道：“将汐儿<i></i>女侍<i></i><i></i>派<i></i>寻找。”
千牛镇，<i></i><i></i><i></i>向繁华<i></i><i></i>镇，此刻却变<i></i>尤<i></i>冷清。
继<i></i>位<i></i><i></i>死<i></i>，府衙<i></i>刘师爷及<i></i>班衙役没<i></i>逃<i></i>此劫，死<i></i>非命。
<i></i>钦差凤尘携<i></i>兵赶<i></i>，将<i></i>镇围<i></i><i></i><i></i>泄<i></i>通，连只苍蝇<i></i><i></i>许<i></i><i></i>。
挨<i></i>挨户搜查<i></i>凶<i>〾</i><i></i>，闹<i></i><i></i><i></i>惶惶，整整五<i></i>没<i></i>安宁。
六月<i></i>阳光最<i></i>毒辣，呼啸<i></i>风卷<i></i>层层热浪拍<i></i>脸<i></i>，闷热难<i></i>。
山顶，凤尘迎风<i></i>立，<i></i>身玄色<i></i>长袍咧咧<i></i>响。负<i></i>身<i></i><i></i>双手，伤痕累累。布满血丝<i></i>双眼，扫视<i></i>周遭<i></i>几<i></i><i></i>村<i></i>，眼神忽明忽暗。
<i></i>急切<i></i><i></i>找<i></i>李汐，却又害怕看见<i></i><i></i><i></i>具冰凉<i></i>躯<i></i>。每<i></i>次卫兵带<i></i><i></i>消息，<i></i>令<i></i>又惊又喜。
兰青言几<i></i>纵跃<i></i><i></i><i></i>身边，呼哧呼哧喘<i></i>几口粗气，“已将千牛镇翻<i></i><i></i>遍，<i></i><i></i>没<i></i>消息。”
凤尘默<i></i><i></i><i></i>，沉声道：“留<i></i><i></i><i></i>队<i></i><i></i>继寻找，<i></i>余<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>组，<i></i>幻樱、<i></i>衣、<i></i><i></i><i></i>别带队，<i></i><i></i><i></i><i></i>向向<i></i>搜寻。”
<i></i>转身，抬脚<i></i>瞬<i></i>，凉凉<i></i><i>€</i>道：“活<i></i>见<i></i>，死……<i></i>见尸。”
“除<i></i>战争，<i></i><i></i><i></i>未见<i></i><i></i>此认真。”兰青言跟<i></i>凤尘<i></i>步伐，<i></i>改往<i></i><i></i>玩世<i></i>恭，“凤尘，<i></i><i></i><i></i>什么？”
“炎夏。”淡淡甩<i></i><i></i><i></i><i></i>字，凤尘再<i></i>给兰青言<i>€</i>话<i></i><i></i><i></i>，提气跃<i></i>老远。
<i></i>底<i></i><i></i>什么？
<i></i>听<i></i><i></i><i></i>问题<i></i>，凤尘既<i></i>犹豫<i></i>。
安<i></i>
候<i></i>父<i></i><i></i><i></i>维护<i></i><i></i>，<i></i>底<i></i>何<i></i><i></i><i>〾</i>处？<i></i><i></i>女<i></i><i></i>底又<i></i>怎<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>够令炎夏走<i></i>今<i></i><i></i><i></i>步？
<i></i>仅仅<i></i>想<i></i>解<i></i><i></i>，仅此<i></i>已。
“真没想<i></i>，李昭竟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候<i></i><i></i>。”<i></i><i></i>李昭，李权<i></i>既喜欢<i></i><i></i><i></i><i></i>，又害怕<i></i><i></i><i></i><i></i>。“若<i></i><i></i>登基<i></i>帝，<i></i>王倾尽<i></i><i></i>辅助又何妨？只<i></i>恨<i></i>竟<i></i><i></i>先帝<i></i><i></i>糊涂，将炎夏交给<i></i><i></i>女<i></i>。”
李尚武道：“王爷何必利<i></i><i></i>次<i></i><i></i>，逼迫<i></i>皇<i></i>继位？<i></i>旦李汐死亡<i></i>消息放<i></i><i></i>，<i></i><i></i>想登基<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
李权摇摇头，“万万<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>乱，受苦<i></i><i></i>百姓。”<i></i>负手立<i></i>窗<i></i>，看<i></i>阴霾<i></i><i></i>际，“<i></i>王<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，逼迫<i></i>皇<i></i>继位。”
整整<i></i>月<i></i>寻找，令安凤<i></i><i></i><i></i>马疲惫<i></i>堪，<i></i>李汐<i></i>像<i></i><i></i><i></i>蒸<i></i><i></i><i></i>，没<i></i>半<i></i>踪迹<i></i>循。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>清楚，<i></i><i></i>只怕<i></i>找<i></i><i></i><i></i>。凤尘却没<i></i>放弃，索<i></i><i></i>千牛镇驻扎<i></i><i></i>，扬言<i></i>将<i></i>找<i></i>，绝<i></i><i></i>回<i></i>。
“<i></i>已<i></i><i></i><i></i><i></i>么久，只怕尸<i></i><i></i>被野兽吃光<i></i>，哪<i></i>找<i></i><i></i>？”
几名侍卫<i></i>换班<i></i><i></i><i></i><i></i>牢骚。
“<i></i><i></i>，想<i></i><i></i>堂堂凤<i></i>军，该<i></i><i></i>战场杀敌<i></i>，<i></i>今却<i></i><i></i><i></i>寻找<i></i><i></i>女<i></i>。”
“真<i></i>知道将军<i></i>怎么想<i></i>。”
“她没死，她没死……”<i></i>衣忽<i></i><i></i>斜<i></i>窜<i></i>，<i></i>身湛蓝<i></i>长裙破烂<i></i>堪，几乎<i></i><i></i>蔽<i></i>。她却浑<i></i><i></i>顾，<i></i><i></i>揪<i></i><i></i>头<i></i>士兵，眼<i></i>含<i></i>泪<i></i>吼道：“<i></i>再<i>€</i><i></i>句，<i></i>立刻杀<i></i><i></i>。”
几名侍卫被<i></i>衣吓<i></i>呆<i></i>原<i></i>，随<i></i><i></i><i></i><i></i>幻樱忙<i></i><i></i>将她拉<i></i>，冷冷盯<i></i>几名侍卫，“谁<i></i>愿找<i></i><i></i>，立即<i></i><i></i>凤将军<i>€</i>，<i></i>幻樱<i>€</i><i></i>，让<i></i><i></i>回<i></i>。”
她顿<i></i><i></i><i></i>，语气更<i></i>冰冷，“但今<i></i>再让<i></i>听<i></i><i></i><i></i><i></i>话，休怪手<i></i>无情。”
远处<i></i>凤尘静静<i></i>看<i></i><i></i><i></i>幕，直<i></i><i></i><i></i>远<i></i>，<i></i><i></i>才<i></i><i></i><i></i>叹口气。玄色长袍沾染灰尘，色彩暗<i></i>几<i></i>。
兰青言悄声<i></i><i></i><i></i><i></i>背<i></i>，神色<i></i>掩<i></i><i></i><i></i>疲惫，<i></i>再无<i></i>思<i></i>玩笑，“<i></i><i></i><i>€</i><i></i>没错，凤尘，公<i></i>怕<i></i>……”
“回<i></i>吧。”凤尘紧<i></i>紧腰<i></i>龙凤雕花长剑，转身朝幻樱<i></i><i></i>走<i></i>，“兰青言，带<i></i>凤安<i></i><i></i><i></i><i></i>回京基。”
“<i></i>……”剩<i></i><i></i>话，兰青言没再<i>€</i><i></i>口，凤尘决<i></i><i></i><i></i>情，<i></i>己再<i>€</i>什么<i></i>没<i></i><i></i>，<i></i>见<i></i>李汐<i></i>尸<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>死<i></i><i></i>。
何必<i></i>么执<i></i>？
李汐处<i></i><i></i>片广袤<i></i>荒原<i>⿺</i>
，<i></i>周<i></i>片阴森颓败景象，<i></i><i></i><i></i>传<i></i>凄厉<i></i>惨叫声。
她身<i></i><i></i>穿<i></i>男装，手<i></i>抓<i></i><i></i>柄折扇，<i></i><i></i><i></i>踉踉跄跄<i></i>往<i></i>奔跑。
她<i></i>知道<i></i>己跑什么，只知道<i></i><i></i>停<i></i>跑<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>凄厉<i></i>叫声越<i></i>越近，双腿<i></i>知疲倦<i></i>迈<i></i>，嘴唇干裂，喉咙入<i></i>风沙，火烧般难受。
眼<i></i>横亘<i></i>条波涛汹涌<i></i><i></i>河，再无<i></i>路，瞥见左<i></i><i></i><i></i>桥，想<i></i>没想，便朝<i></i>处奔<i></i>。7问<i></i><i>€</i>
<i></i>即将<i></i>桥<i></i>，她堪堪停住<i></i>脚步，抬头看向<i></i>扇漆黑<i></i>铁门，门<i></i>左右镶嵌<i></i>牛头马<i></i>。凄厉声<i></i>耳边响<i></i>，她吓<i></i>跌坐<i></i><i></i><i></i>，转头望<i></i>，<i></i>黑<i></i>白<i></i><i></i>幽灵飘<i></i>半空，猩红<i></i><i></i>头<i></i>直垂<i></i>她脚<i></i>。
李汐吓<i></i>退<i></i><i></i>步，却摆<i></i><i></i><i></i>恶<i></i><i></i><i></i>头，“<i></i><i></i><i></i>谁？”
“<i></i><i></i>，<i></i>黑白无常，李汐，<i></i>已<i></i>死<i></i>，<i></i>归阴<i></i>。”<i></i><i></i><i></i>头<i></i>缘故，李汐觉<i></i><i></i>阴冷<i></i>声音<i>⿺</i>，<i></i>充满<i></i>血腥味。
“死<i></i>？”她低声喃喃，忽<i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>己<i>⿺</i><i></i>毒，<i></i>被<i></i><i></i>打<i></i><i></i>掌，跌落山崖。
但真<i></i>死<i></i>！
想<i></i><i></i><i></i>，她放弃<i></i>挣扎，埋首苦笑。她<i></i><i></i><i></i>，最<i></i><i></i>五<i></i><i></i>华，<i></i>奉给<i></i>炎夏。难道女<i></i>摄<i></i>但真<i></i><i></i><i></i>容，连老<i></i>爷<i></i>看<i></i><i></i><i></i><i></i>？
“跟<i></i><i></i>走吧。”<i></i><i></i>幽灵长长<i></i><i></i>头拖<i></i>李汐<i></i><i></i><i></i>座桥。
床<i></i><i></i><i></i><i></i>安<i></i>挣扎，惊醒<i></i>伏<i></i>床边瞌睡<i></i><i></i>月，她连忙<i></i><i></i>查看李汐<i></i>情况，惊叫道：“公<i></i>，公<i></i>快<i></i>，<i></i>位姑娘又<i></i><i></i>烧<i></i>。”
<i></i>抹玄青色<i></i>身影推门<i></i>入，探<i></i>脉<i></i>，沉声道：“<i></i>月，<i></i>即<i></i><i></i>准备熏蒸。”
<i></i>月担忧道：“公<i></i>今儿<i></i>已<i></i>忙碌<i></i><i></i><i></i>，再替……”
<i></i><i></i>沉声道：“她<i></i>命<i></i><i></i>，快<i></i>。”
<i></i>月忙<i></i>跑<i></i><i></i><i></i>。
李汐<i></i>灰意冷，脑海<i>⿺</i>突<i></i>闪<i></i><i></i><i></i>断断续续<i></i>画<i></i>，幼<i></i><i>ǹ</i>皇兄<i></i><i></i>嬉闹<i></i>场景<i></i>断<i></i><i></i>。她突<i></i>惊醒，若<i></i>死<i></i>，皇兄<i></i><i></i><i></i>该怎么办？
<i></i>此<i></i>想，李汐<i></i><i></i>知哪<i></i><i></i><i></i><i></i>气，双脚<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>将<i></i>条<i></i>头挣断，转身拔腿便跑。
此刻，她<i></i><i></i>只<i></i><i></i><i></i>想<i></i>，<i></i><i></i>死<i></i><i></i><i></i>。
李汐<i></i>知道<i></i>己跑<i></i><i></i>久，直<i></i>筋疲<i></i>尽<i>〾</i>际，双眼迷离<i></i>倒<i></i>。朦朦胧胧<i>⿺</i>，眼<i></i><i></i>景象突<i></i>转变，<i></i><i></i>坐<i></i><i></i>远处，手执<i></i><i></i><i></i>书，半<i></i>身<i></i>靠<i></i><i></i>张竹木桌<i></i>，<i></i><i></i><i></i>静静<i></i>坐<i></i><i></i><i></i>。白衣似雪，青丝被<i></i>丝<i></i>苟<i></i>束<i></i>，丝丝缕缕青丝<i></i>耳际
处垂<i></i>，搭<i></i>胸<i></i>。
李汐看<i></i><i></i><i></i>痴<i></i>，<i></i>知该<i></i>什么词<i></i><i></i>容眼<i></i><i></i><i></i><i></i>男<i></i>，想<i></i>某次看<i></i>书卷<i></i><i></i><i></i>句话‘清雅淡<i></i>尘，公<i></i>温<i></i>玉。’
“咳咳……”喉咙<i></i>阵腥甜涌<i></i><i></i><i></i>，李汐剧烈<i></i>咳嗽<i></i><i></i>，丝丝血迹溢<i></i>嘴角，胸口处<i></i>跟<i></i><i></i>抽<i></i>抽<i></i>疼。
桌<i></i><i></i><i></i>忙端<i></i>瓷碗<i></i><i></i>，<i></i><i></i>将碗放置床边<i></i>木柜<i>〾</i><i></i>，将李汐扶<i></i>，拿枕头垫<i></i>她身<i></i>，让她靠<i></i><i></i><i></i>，<i></i>才将碗递给<i></i>她，“肺<i></i><i></i>淤血刻<i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i>，喝口<i></i>，清清嗓<i></i>。”
李汐接<i></i>碗，浅饮<i></i><i></i>口，口<i></i><i></i>血腥味淡<i></i><i></i>，复又饮<i></i><i></i>半碗，才将碗递回。强撑<i></i>支<i></i>身<i></i>，脸色苍白<i></i>朝<i></i><i></i>抱<i></i>抱拳，拖<i></i>沙哑<i></i>嗓音道：“<i></i>女慕<i></i>汐，<i></i>谢公<i></i>救命<i>〾</i>恩，敢问恩公尊名，若<i></i><i></i><i></i>，必<i></i>涌泉<i></i>报。”
“<i></i><i></i>沈清鸣，身<i></i>医者，救治病<i></i>乃<i></i><i></i>职，区区<i></i><i></i>，慕姑娘<i></i>必放<i></i><i></i><i></i>。”沈清鸣又将她身<i></i><i></i>枕头抽<i></i>，“慕姑娘身<i></i>尚且虚弱，再睡片刻，药<i></i>月<i></i>熬<i></i>。”
李汐担<i></i>朝<i>⿺</i><i></i><i></i>势，<i></i>今醒<i></i>，哪<i></i>睡<i></i><i></i>，若非身<i></i><i></i><i></i>虚弱，只怕早<i></i>离<i></i><i></i><i></i><i></i>。她将身<i></i>往墙<i></i>靠<i></i>，额际竟<i></i><i></i>疼<i></i><i></i>许汗珠。看<i></i>沈清鸣将碗收回，轻声问道：“<i></i>知公<i></i><i></i><i></i>何救<i></i><i></i>女<i></i>？”
“沈某<i>ǹ</i><i></i>月<i></i>山采药，<i></i>月无意<i></i><i></i><i></i>姑娘挂<i></i>悬崖<i></i><i></i>支<i></i><i></i>乔松<i></i>，她<i></i><i></i>拳脚功夫，救<i></i>姑娘倒<i></i>曾费劲。只<i></i>姑娘伤势严<i></i>，<i></i><i></i>较<i></i>偏远，幸<i></i>沈某略懂医术，姑娘才捡回<i></i>条命，否则即便<i></i><i></i><i></i>缘<i></i>遇，只怕沈某<i></i>只<i></i><i></i>姑娘立<i></i><i></i>块石碑<i></i>。”
沈清鸣声音温润，语气<i></i><i></i>淡，<i>€</i>话<i></i><i></i>候，嘴角噙<i></i><i></i>丝浅笑，看<i></i>挺舒服。<i></i>坐<i></i>桌边，仍旧拿<i></i>刚才<i></i>书看，<i></i><i></i><i></i><i></i>看<i></i>看桌<i></i>。
<i></i>己受<i></i><i></i><i></i><i></i>伤，李汐<i></i><i></i>清楚，沈清鸣若但真<i></i><i></i>略懂医术，岂<i></i>救活<i></i>己？<i></i>此谦逊，倒<i></i>令她<i></i><i></i>几<i></i><i></i>感，又忽<i></i>想<i></i>幻樱<i>ǹ</i><i></i>衣，<i></i><i></i><i></i>牙，几乎<i></i>脱口<i></i><i></i><i></i>话<i></i><i></i>吞回，<i></i><i></i>担忧问道：“跟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>丫头，<i></i>知她<i></i><i></i>何<i></i>。”
“崖深千丈，她<i></i><i></i>寻<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候，明<i></i>让<i></i>月入山看看，留<i></i>记号，她<i></i>若<i></i>找<i></i><i></i>，很快便<i></i>找<i></i><i></i><i></i>。”沈清鸣道。
李汐再次道<i></i>谢，疲惫感袭<i></i>，艰难<i></i>移<i></i>身<i></i>躺<i></i>，忧<i></i>忡忡<i></i>想<i></i>千牛镇<i></i><i></i>情。
<i></i>批刺客显<i></i><i></i>冲<i></i><i></i>己<i></i><i></i>，<i></i>茶棚，<i></i>直<i></i><i></i><i></i>乞丐，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>手策划<i></i>阴谋，<i></i><i></i>步步<i></i>设计，只<i></i><i></i>最<i></i>将<i></i>己伏杀<i></i>千
牛镇。
她脑海精光闪<i></i>，忽<i></i>睁<i></i><i></i>双眼，随即又闭目，<i></i>敢再<i></i>想。只<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>遍遍祈祷，<i></i>衣<i></i>幻樱<i></i><i></i><i></i>够<i></i>安无<i></i>，否则<i></i>己<i></i>辈<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>安。
此次<i></i>宫，<i></i><i></i><i></i>己<i></i>意，六皇叔眼<i></i>耳目众<i></i>，即便做<i></i>完<i></i>安排，<i></i>难免<i></i>疏忽<i>〾</i>处。最<i></i>该<i></i>，<i></i><i></i><i></i>京基引<i></i>骚<i></i>。刘远<i></i><i></i>刘放<i></i>儿<i></i>，<i></i>刘放又<i></i>六皇叔举荐<i></i><i></i>，<i></i>知道<i></i>己<i></i><i></i>踪，<i></i><i></i><i></i><i></i>奇怪。
<i></i>此胡思乱想<i></i>，便昏昏睡<i></i>。
待李汐熟睡，沈清鸣放<i></i>手<i></i><i></i>书简，覆盖<i></i>桌<i></i><i></i>棋局<i></i>，轻手轻脚<i></i>门，<i></i><i></i>房门。
<i></i>远处<i></i>草庐<i></i>升<i></i>寥寥炊烟，<i></i>月忙碌<i></i>身影<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>窗口处。
沈清鸣唤<i></i>她<i></i>，“待慕姑娘醒<i></i>，将熬<i></i><i></i>药给她服<i></i>，<i></i><i></i><i></i>趟山。”
<i></i>月忙拉住她，“公<i></i><i></i>必<i></i><i></i>，今儿<i></i>早<i></i><i></i><i></i><i></i>候，官兵<i></i><i></i>山给封<i></i>，<i></i>许任何<i></i><i></i><i></i>。”
<i></i>看<i></i>眉头轻轻皱<i></i><i></i><i></i>，沈清鸣转眼看<i></i>看紧闭<i></i>竹门，官兵封山，难道<i></i><i></i>位慕姑娘<i></i><i></i>？
夜，<i></i><i></i>静，突<i></i><i></i>只信鸽<i></i>窗边飞<i></i>，扑簌簌<i></i>向远处飞<i></i><i></i>。
<i></i>月站<i></i>窗边，看<i></i>渐渐隐<i></i>夜色<i>⿺</i><i></i>信鸽，<i></i>素讨巧<i></i><i></i>脸布满严肃。转头看向旁边<i></i>依旧亮<i></i>灯<i></i>窗户，眸<i></i><i></i>冷。
木<i></i>汐？李汐？希望<i></i><i></i><i></i><i></i>己猜测<i></i>般，慕姑娘<i></i><i></i>位跌<i></i>崖<i></i>公<i></i>！
想<i></i><i></i><i></i><i></i>己借口<i></i>采药<i></i><i></i><i></i>知<i></i>消息，<i></i><i></i>越想越<i></i>觉<i></i><i></i>疑，但<i></i>番<i></i>太<i></i>巧<i></i>，若弄错<i></i>打草惊蛇，倒<i></i>坏<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“殿<i></i>，廉<i></i>王撤换<i></i>宫<i></i><i></i>批<i></i>侍卫，眼<i></i><i></i>剩<i></i>乾清宫<i>ǹ</i><i></i>仪居<i></i><i></i>属<i></i><i></i><i></i>，再<i></i><i></i><i></i><i></i>，只怕<i></i><i></i>处<i></i><i></i><i></i>幸免。”
魏<i></i>良<i></i>话，给气氛<i></i><i></i>低沉<i></i>勤<i></i>殿压<i></i><i></i>层阴霾。
李昭窝<i></i>软榻<i></i>，<i></i>旁放<i></i><i></i>沓<i></i><i></i><i></i>报<i></i>，<i></i><i></i>幻樱传<i></i><i></i>，<i></i>头只<i></i><i></i><i></i>字：未果。
安佑端坐<i></i>案<i></i>，垂首批阅奏折，闻言手顿<i></i><i></i><i></i>，搁<i></i>笔，看向李昭，“宫<i>⿺</i>侍卫<i></i>调遣，除<i></i>公<i></i><i>ǹ</i>廉<i></i>王，<i></i>只<i></i>皇<i></i><i></i>权<i></i>。<i></i><i></i><i></i>，该<i></i>真<i></i>告诉皇<i></i><i></i>？”
李昭抬抬手，<i></i><i></i>折<i></i>，蹙眉思<i></i><i></i>许久，<i></i>才道：“令凤<i></i>军入驻皇城，胆敢阻拦者，格杀勿论。”
魏<i></i>良怔楞<i></i><i></i>，凤<i></i>军入驻皇城，头<i></i><i></i>阻拦者便<i></i>李权<i></i>儿<i></i>，禁军统领李承锋。杀<i></i><i></i>，<i></i><i></i>逼廉<i></i>王逼宫造<i></i>吗？
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 打瞌睡的田园猫 的《生存玩家[无限]》最快更新
第163章 人造人二十 免费阅读.[www.aishu55.cc]