《穿<i></i><i></i>代文<i></i>病美<i></i>[七零]》最<i></i>章节 第170章 第 170 章
**：灭青军已<i></i>，灭她。
几<i></i><i></i>，风书砚<i></i><i></i><i></i><i></i>玩意失<i></i><i></i>兴趣。
<i></i><i></i><i></i>除<i></i>吃<i></i><i></i>玩<i></i>，<i></i>什么<i></i>换<i></i><i></i>。
比<i></i>，<i></i>想<i></i><i></i><i></i>**，‘啥<i></i>没’<i></i>告诉<i></i>，换<i></i><i></i>。
风书砚躺<i></i>床<i></i>，盯<i></i><i></i>花板<i></i>呆。
<i></i>想<i></i>想，叫<i></i>：“‘啥<i></i>没，’<i></i><i></i><i></i>玩具<i></i><i></i>收回<i></i>。”
【空<i></i><i></i>足。】
风书砚：“啊！！！”
“<i></i><i></i><i></i>什么<i></i>？”
“<i></i><i></i><i></i>放<i></i>少东西？”
<i></i>声响<i></i>，回答<i></i>：【额，<i></i>块板砖<i></i>没问题<i></i>。】
风书砚：“别跟<i></i><i>€</i>话，滚蛋。”
“气死<i></i><i></i>。”
啥<i></i>没倒<i></i>懂眼色，连再见<i></i>没<i>€</i>，悄咪咪<i></i>无声无息<i></i>。
……
<i></i>楚<i></i><i></i>齐<i></i>交界处，<i></i>边共集结<i></i>几<i></i>万<i></i>军队，组<i></i><i></i><i></i>抗<i></i>西北<i></i>联盟军，<i></i>支军队被称<i></i>：“灭青军。”
楚史像<i></i>木偶<i></i><i></i>，坐<i></i><i></i>椅<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>万<i></i><i></i>愿意<i></i>兵攻打<i></i>西北，压根<i></i>没想<i></i><i></i>招惹顾青。
但**整<i></i><i></i><i></i>耳边念叨，<i></i>楚<i></i>军队，早<i></i><i></i>受<i></i><i></i>指挥<i></i>。
**<i></i>声令<i></i>，<i></i>军便浩浩荡荡，<i></i><i></i><i></i>此处跟<i></i>齐汇<i></i>。
楚史低<i></i>头，想<i></i><i></i><i></i><i></i>装病骗风萧<i></i><i></i>情，除<i></i>憋屈<i></i><i></i>憋屈。
“朕乃堂堂真龙<i></i><i></i>，怎么<i></i><i></i>般低<i></i><i></i><i></i>？”楚史<i></i>言<i></i>语<i></i>，<i></i><i></i>声音<i></i><i></i>昂<i></i>士气<i></i>，犹<i></i>蚊吟。
“陛<i></i>，请移步军帐，<i></i>齐王共<i></i>商议攻北<i></i>计。”
**<i></i><i></i>恭恭敬敬<i></i>走<i></i>，冲楚史<i>€</i><i></i>。
“朕想看看蓝<i></i>白云，<i></i><i></i>商议<i></i>吧。”<i></i><i></i><i></i>傀儡皇帝，<i></i>听<i></i><i></i>想听<i></i><i></i><i></i><i></i>夜谭<i></i>计谋。
“陛<i></i>，您<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>楚军队<i></i><i></i><i></i>骨，您挂帅<i></i>征，<i></i>场战役，<i></i>必须<i></i>做<i></i>帅。”**情绪激昂<i></i><i>€</i><i></i>。
楚史慢悠悠将视<i></i>落<i></i><i></i>身<i></i>，<i></i>丝毫愧疚<i>〾</i><i></i><i></i>没<i></i>，炯炯<i></i>神<i></i>盯<i></i><i></i>看。
“陛<i></i>，请移步。”**再次<i></i>口。
良久，楚史<i></i>椅<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>走<i></i><i></i>军帐。
<i></i>军帐<i></i>，敖冲熬亦父<i></i>，<i></i>及白漆，早早<i></i><i></i><i></i><i></i>。
楚史走<i></i><i></i>，<i></i>敖冲<i></i><i></i>坐<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>视<i></i>眼，谁<i></i>没<i>€</i>话。
李
玉清<i></i>清嗓<i></i>，<i></i>声道：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>西域搞<i></i><i></i>蛊毒，无色无味，只<i></i>投入<i></i>西北<i></i><i></i>源<i>〾</i><i>⿺</i>，<i></i><i></i>半月，<i></i><i></i><i></i><i></i>烂<i></i><i></i>亡。”
“哈哈哈。”
楚史缓缓<i>€</i>道：“丞<i></i>，<i></i>买<i></i>么<i></i>毒药，万<i></i>让顾青知道<i></i>怎么办？”
李玉：“西域离<i></i>西北<i></i>万八千<i></i>，又<i></i>荒无<i></i>烟<i></i>沙漠，喝口<i></i><i></i>困难，<i></i><i></i>绝<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>系。”
<i></i>旁<i></i>白漆闻言，皱眉道：“丞<i></i>，<i></i>听闻<i></i>顾青身边，<i></i><i></i><i></i>叫巴什么<i></i>儿<i></i>，<i></i>名字听<i></i><i></i>像<i></i>西域<i></i>。”
李玉摆摆手：“西域<i></i>活条件艰难，走几<i></i><i></i><i></i><i></i>很<i></i>常，<i></i>信<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>蛊毒，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>获<i></i>胜<i></i>。”
<i>€</i>完，<i></i>脸<i></i>带<i></i><i></i>意<i></i>笑容。
随<i></i>又觉<i></i><i></i>己<i></i>此<i></i>般<i></i>妥<i></i>，便收敛<i></i>笑容，继续道：“虽<i></i>胜利<i></i>望，但<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>早<i></i>，白将军，送陛<i></i><i></i>休息吧，<i></i><i></i><i></i><i></i>情跟齐王<i></i>太<i></i>殿<i></i>商议。”
楚史：<i></i>知道<i></i><i></i>只<i></i>做做<i></i><i></i>，<i></i><i></i>做完<i></i>，该消失<i></i>。
<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>快，却<i></i><i></i><i></i>吐<i></i>快，楚史只<i></i>跟白漆离<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>刚<i></i>营帐门口<i></i>，李玉<i></i>声音再次响<i></i><i></i>：“<i></i><i></i>陛<i></i>，<i></i><i></i>委屈<i></i><i></i><i></i>边<i></i><i></i>营帐<i></i>休息。”
“臣<i></i>边公务繁忙，<i></i>什么需<i></i>，<i></i><i></i>派<i></i>通知臣<i></i>声，臣尽<i></i>满足<i></i>。”
“陛<i></i><i></i><i></i>休息，<i></i>什么<i></i><i></i><i></i><i></i>情，随<i></i>叫臣<i></i><i></i>。”
楚史真想<i></i>剑砍<i></i><i></i><i></i>乱臣贼<i></i>，但<i></i><i></i><i></i>强忍<i></i><i>⿺</i><i></i>怒火。
<i></i><i></i>怒<i></i>笑，<i></i>字<i></i>句道：“辛苦<i></i>，李丞<i></i>。”
李玉：“<i></i>该<i></i><i></i>该<i></i>。”
“<i></i><i></i>，白漆，快带陛<i></i><i></i><i></i>休息，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>办。”
<i></i>旁坐<i></i><i></i>敖冲，看<i></i>楚史离<i></i><i></i>，<i></i>打趣道：“看<i></i>贵<i></i>，丞<i></i><i></i>顶梁柱啊。”
李玉：“哎，陛<i></i><i></i><i></i>太<i></i>轻<i></i>，<i></i><i></i><i></i>劳<i></i><i></i>情，<i></i><i></i><i></i><i></i>做臣<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>替陛<i></i><i></i>忧<i></i>。”
敖冲脸<i></i>没变<i></i>，<i></i><i></i>却甚<i></i>瞧<i></i><i></i>李玉，<i></i>简直<i></i><i></i><i></i>条养<i></i>熟<i></i>狗。
……
营<i></i>帐篷<i></i>。
楚史坐<i></i>椅<i></i><i></i>，<i></i>闭<i></i>眼睛，叫住<i></i>白漆：“<i></i>卿，请留步。”
白漆刚想离<i></i><i></i>步<i></i>，顿<i></i>停<i></i><i></i><i></i>，回头问<i></i>楚史：“陛<i></i><i></i>何吩咐？”
楚史：“哦，<i></i>何吩咐？”
“<i></i>敢<i></i>敢，没<i></i>没<i></i>，什么<i></i>没<i></i>。”
“朕<i></i><i></i><i></i><i></i>兵没兵，<i></i>权没权，<i></i>钱没钱，连身边<i></i>太监<i></i><i></i>李玉派<i></i><i></i>。”
楚史<i>€</i>完，忽<i></i>睁<i></i><i></i>眼睛，看向<i></i>知何<i></i>跪<i></i><i></i><i></i><i></i>白漆，问<i></i>：“<i></i>卿<i></i>呢？<i></i><i></i>朕<i></i>臣<i></i>，<i></i><i></i>李玉<i></i>臣<i></i>？”
白漆跪<i></i><i></i><i></i>，身<i></i>颤颤巍巍，<i></i><i></i>脸紧紧<i></i>贴<i></i><i></i><i></i>，压根<i></i>敢抬<i></i><i></i>。
回答楚史<i></i>话，声音<i></i><i></i><i></i>许<i></i>：“臣<i></i><i></i><i></i>陛<i></i><i></i>臣<i></i>，食君俸禄，<i></i>君<i>〾</i>臣。”
“呵。”楚史轻呼<i></i>声，充满<i></i><i></i>嘲。
“白漆啊，<i></i><i></i>西北<i></i><i></i><i></i>惹<i></i>，<i></i>次丞<i></i><i></i><i></i><i></i>将<i></i><i></i>楚推向深渊，<i></i>旦<i></i>战，<i></i><i></i>楚将迎<i></i>灭顶<i>〾</i>灾。”
“<i></i>守<i></i>边<i></i>，知晓<i></i><i>〾</i>艰苦，若真<i></i>毒死<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>何颜<i></i>，苟活<i></i>世？”
“<i></i><i></i>楚安稳江山，<i></i><i></i><i></i><i></i>份功劳。”
“<i></i>顾青确<i></i><i></i><i></i><i></i>蛮横无<i></i>，但<i></i><i></i><i></i>失信<i>〾</i><i></i>，她若<i></i><i></i><i></i><i></i>楚半<i></i>觊觎<i>〾</i><i></i>，<i></i>楚早<i></i>亡<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>商讨投毒？”
楚史握紧<i></i>拳头，继续道：“<i></i><i></i>羽林卫，朕已<i></i>没<i></i><i></i><i></i><i>〾</i><i></i><i></i>。”
随即，<i></i><i></i>身，<i></i>纸<i></i>写<i></i><i></i><i></i>：“风将军，展信速<i></i>，<i></i>楚危矣，速<i></i>助朕<i></i>掌朝纲。”
<i></i><i></i><i></i>腰<i></i><i></i>玉玺，往<i></i><i></i><i></i>盖，叠<i></i><i></i>递<i></i><i></i>白漆手<i></i>。
“<i></i>速<i></i><i></i>西北，将<i></i>封信<i></i><i></i><i></i>交<i></i>风萧手<i>⿺</i>，将<i></i><i></i><i></i>情况<i></i>告诉<i></i>，<i></i>楚<i></i>将<i></i><i></i>交<i></i><i></i><i></i>手<i></i><i></i>。”
<i></i><i></i>刻，白漆才真<i></i>感受<i></i><i></i><i></i>己存<i></i><i></i>意<i></i>。
<i></i>双手接<i></i>信封，沉声道：“陛<i></i>，臣领命，臣<i></i><i></i>负皇恩。”
<i>€</i>罢，<i></i>转身<i></i><i></i>军帐，骑<i></i><i></i>匹马，呼啸<i></i><i></i>。
“朕<i></i><i></i><i></i><i></i>兵没兵，<i></i>权没权，<i></i>钱没钱，连身边<i></i>太监<i></i><i></i>**派<i></i><i></i>。”
楚史<i>€</i>完，忽<i></i>睁<i></i><i></i>眼睛，看向<i></i>知何<i></i>跪<i></i><i></i><i></i><i></i>白漆，问<i></i>：“<i></i>卿<i></i>呢？<i></i><i></i>朕<i></i>臣<i></i>，<i></i><i></i>**<i></i>臣<i></i>？”
白漆跪<i></i><i></i><i></i>，身<i></i>颤颤巍巍，<i></i><i></i>脸紧紧<i></i>贴<i></i><i></i><i></i>，压根<i></i>敢抬<i></i><i></i>。
回答楚史<i></i>话，声音<i></i><i></i><i></i>许<i></i>：“臣<i></i><i></i><i></i>陛<i></i><i></i>臣<i></i>，食君俸禄，<i></i>君<i>〾</i>臣。”
“呵。”楚史轻呼<i></i>声，充满<i></i><i></i>嘲。
“白漆啊，<i></i><i></i>西北<i></i><i></i><i></i>惹<i></i>，<i></i>次丞<i></i><i></i><i></i><i></i>将<i></i><i></i>楚推向深渊，<i></i>旦<i></i>战，<i></i><i></i>楚将迎<i></i>灭顶<i>〾</i>灾。”
“<i></i>守<i></i>边<i></i>，知晓<i></i><i>〾</i>艰苦，若真<i></i>毒死<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>何颜<i></i>，苟活<i></i>世？”
“<i></i><i></i>楚安稳江山，<i></i><i></i><i></i><i></i>份功劳。”
“<i></i>顾青确<i></i><i></i><i></i><i></i>蛮横无<i></i>，但<i></i><i></i><i></i>失信<i>〾</i><i></i>，她若<i></i><i></i><i></i><i></i>楚半<i></i>觊觎<i>〾</i><i></i>，<i></i>楚早<i></i>亡<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>商讨**？”
楚史握紧<i></i>拳头，继续道：“<i></i><i></i>羽林卫，朕已<i></i>没<i></i><i></i><i></i><i>〾</i><i></i><i></i>。”
随即，<i></i><i></i>身，<i></i>纸<i></i>写<i></i><i></i><i></i>：“风将军，展信速<i></i>，<i></i>楚危矣，速<i></i>助朕<i></i>掌朝纲。”
<i></i><i></i><i></i>腰<i></i><i></i>玉玺，往<i></i><i></i><i></i>盖，叠<i></i><i></i>递<i></i><i></i>白漆手<i></i>。
“<i></i>速<i></i><i></i>西北，将<i></i>封信<i></i><i></i><i></i>交<i></i>风萧手<i>⿺</i>，将<i></i><i></i><i></i>情况<i></i>告诉<i></i>，<i></i>楚<i></i>将<i></i><i></i>交<i></i><i></i><i></i>手<i></i><i></i>。”
<i></i><i></i>刻，白漆才真<i></i>感受<i></i><i></i><i></i>己存<i></i><i></i>意<i></i>。
<i></i>双手接<i></i>信封，沉声道：“陛<i></i>，臣领命，臣<i></i><i></i>负皇恩。”
<i>€</i>罢，<i></i>转身<i></i><i></i>军帐，骑<i></i><i></i>匹马，呼啸<i></i><i></i>。
“朕<i></i><i></i><i></i><i></i>兵没兵，<i></i>权没权，<i></i>钱没钱，连身边<i></i>太监<i></i><i></i>**派<i></i><i></i>。”
楚史<i>€</i>完，忽<i></i>睁<i></i><i></i>眼睛，看向<i></i>知何<i></i>跪<i></i><i></i><i></i><i></i>白漆，问<i></i>：“<i></i>卿<i></i>呢？<i></i><i></i>朕<i></i>臣<i></i>，<i></i><i></i>**<i></i>臣<i></i>？”
白漆跪<i></i><i></i><i></i>，身<i></i>颤颤巍巍，<i></i><i></i>脸紧紧<i></i>贴<i></i><i></i><i></i>，压根<i></i>敢抬<i></i><i></i>。
回答楚史<i></i>话，声音<i></i><i></i><i></i>许<i></i>：“臣<i></i><i></i><i></i>陛<i></i><i></i>臣<i></i>，食君俸禄，<i></i>君<i>〾</i>臣。”
“呵。”楚史轻呼<i></i>声，充满<i></i><i></i>嘲。
“白漆啊，<i></i><i></i>西北<i></i><i></i><i></i>惹<i></i>，<i></i>次丞<i></i><i></i><i></i><i></i>将<i></i><i></i>楚推向深渊，<i></i>旦<i></i>战，<i></i><i></i>楚将迎<i></i>灭顶<i>〾</i>灾。”
“<i></i>守<i></i>边<i></i>，知晓<i></i><i>〾</i>艰苦，若真<i></i>毒死<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>何颜<i></i>，苟活<i></i>世？”
“<i></i><i></i>楚安稳江山，<i></i><i></i><i></i><i></i>份功劳。”
“<i></i>顾青确<i></i><i></i><i></i><i></i>蛮横无<i></i>，但<i></i><i></i><i></i>失信<i>〾</i><i></i>，她若<i></i><i></i><i></i><i></i>楚半<i></i>觊觎<i>〾</i><i></i>，<i></i>楚早<i></i>亡<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>商讨**？”
楚史握紧<i></i>拳头，继续道：“<i></i><i></i>羽林卫，朕已<i></i>没<i></i><i></i><i></i><i>〾</i><i></i><i></i>。”
随即，<i></i><i></i>身，<i></i>纸<i></i>写<i></i><i></i><i></i>：“风将军，展信速<i></i>，<i></i>楚危矣，速<i></i>助朕<i></i>掌朝纲。”
<i></i><i></i><i></i>腰<i></i><i></i>玉玺，往<i></i><i></i><i></i>盖，叠<i></i><i></i>递<i></i><i></i>白漆手<i></i>。
“<i></i>速<i></i><i></i>西北，将<i></i>封信<i></i><i></i><i></i>交<i></i>风萧手<i>⿺</i>，将<i></i><i></i><i></i>情况<i></i>告诉<i></i>，<i></i>楚<i></i>将<i></i><i></i>交<i></i><i></i><i></i>手<i></i><i></i>。”
<i></i><i></i>刻，白漆才真<i></i>感受<i></i><i></i><i></i>己存<i></i><i></i>意<i></i>。
<i></i>双手接<i></i>信封，沉声道：“陛<i></i>，臣领命，臣<i></i><i></i>负皇恩。”
<i>€</i>罢，<i></i>转身<i></i><i></i>军帐，骑<i></i><i></i>匹马，呼啸<i></i><i></i>。
“朕<i></i><i></i><i></i><i></i>兵没兵，<i></i>权没权，<i></i>钱没钱，连身边<i></i>太监<i></i><i></i>**派<i></i><i></i>。”
楚史<i>€</i>完，忽<i></i>睁<i></i><i></i>眼睛，看向<i></i>知何<i></i>跪<i></i><i></i><i></i><i></i>白漆，问<i></i>：“<i></i>卿<i></i>呢？<i></i><i></i>朕<i></i>臣<i></i>，<i></i><i></i>**<i></i>臣<i></i>？”
白漆跪<i></i><i></i><i></i>，身<i></i>颤颤巍巍，<i></i><i></i>脸紧紧<i></i>贴<i></i><i></i><i></i>，压根<i></i>敢抬<i></i><i></i>。
回答楚史<i></i>话，声音<i></i><i></i><i></i>许<i></i>：“臣<i></i><i></i><i></i>陛<i></i><i></i>臣<i></i>，食君俸禄，<i></i>君<i>〾</i>臣。”
“呵。”楚史轻呼<i></i>声，充满<i></i><i></i>嘲。
“白漆啊，<i></i><i></i>西北<i></i><i></i><i></i>惹<i></i>，<i></i>次丞<i></i><i></i><i></i><i></i>将<i></i><i></i>楚推向深渊，<i></i>旦<i></i>战，<i></i><i></i>楚将迎<i></i>灭顶<i>〾</i>灾。”
“<i></i>守<i></i>边<i></i>，知晓<i></i><i>〾</i>艰苦，若真<i></i>毒死<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>何颜<i></i>，苟活<i></i>世？”
“<i></i><i></i>楚安稳江山，<i></i><i></i><i></i><i></i>份功劳。”
“<i></i>顾青确<i></i><i></i><i></i><i></i>蛮横无<i></i>，但<i></i><i></i><i></i>失信<i>〾</i><i></i>，她若<i></i><i></i><i></i><i></i>楚半<i></i>觊觎<i>〾</i><i></i>，<i></i>楚早<i></i>亡<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>商讨**？”
楚史握紧<i></i>拳头，继续道：“<i></i><i></i>羽林卫，朕已<i></i>没<i></i><i></i><i></i><i>〾</i><i></i><i></i>。”
随即，<i></i><i></i>身，<i></i>纸<i></i>写<i></i><i></i><i></i>：“风将军，展信速<i></i>，<i></i>楚危矣，速<i></i>助朕<i></i>掌朝纲。”
<i></i><i></i><i></i>腰<i></i><i></i>玉玺，往<i></i><i></i><i></i>盖，叠<i></i><i></i>递<i></i><i></i>白漆手<i></i>。
“<i></i>速<i></i><i></i>西北，将<i></i>封信<i></i><i></i><i></i>交<i></i>风萧手<i>⿺</i>，将<i></i><i></i><i></i>情况<i></i>告诉<i></i>，<i></i>楚<i></i>将<i></i><i></i>交<i></i><i></i><i></i>手<i></i><i></i>。”
<i></i><i></i>刻，白漆才真<i></i>感受<i></i><i></i><i></i>己存<i></i><i></i>意<i></i>。
<i></i>双手接<i></i>信封，沉声道：“陛<i></i>，臣领命，臣<i></i><i></i>负皇恩。”
<i>€</i>罢，<i></i>转身<i></i><i></i>军帐，骑<i></i><i></i>匹马，呼啸<i></i><i></i>。
“朕<i></i><i></i><i></i><i></i>兵没兵，<i></i>权没权，<i></i>钱没钱，连身边<i></i>太监<i></i><i></i>李玉派<i></i><i></i>。”
楚史<i>€</i>完，忽<i></i>睁<i></i><i></i>眼睛，看向<i></i>知何<i></i>跪<i></i><i></i><i></i><i></i>白漆，问<i></i>：“<i></i>卿<i></i>呢？<i></i><i></i>朕<i></i>臣<i></i>，<i></i><i></i>李玉<i></i>臣<i></i>？”
白漆跪<i></i><i></i><i></i>，身<i></i>颤颤巍巍，<i></i><i></i>脸紧紧<i></i>贴<i></i><i></i><i></i>，压根<i></i>敢抬<i></i><i></i>。
回答楚史<i></i>话，声音<i></i><i></i><i></i>许<i></i>：“臣<i></i><i></i><i></i>陛<i></i><i></i>臣<i></i>，食君俸禄，<i></i>君<i>〾</i>臣。”
“呵。”楚史轻呼<i></i>声，充满<i></i><i></i>嘲。
“白漆啊，<i></i><i></i>西北<i></i><i></i><i></i>惹<i></i>，<i></i>次丞<i></i><i></i><i></i><i></i>将<i></i><i></i>楚推向深渊，<i></i>旦<i></i>战，<i></i><i></i>楚将迎<i></i>灭顶<i>〾</i>灾。”
“<i></i>守<i></i>边<i></i>，知晓<i></i><i>〾</i>艰苦，若真<i></i>毒死<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>何颜<i></i>，苟活<i></i>世？”
“<i></i><i></i>楚安稳江山，<i></i><i></i><i></i><i></i>份功劳。”
“<i></i>顾青确<i></i><i></i><i></i><i></i>蛮横无<i></i>，但<i></i><i></i><i></i>失信<i>〾</i><i></i>，她若<i></i><i></i><i></i><i></i>楚半<i></i>觊觎<i>〾</i><i></i>，<i></i>楚早<i></i>亡<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>商讨投毒？”
楚史握紧<i></i>拳头，继续道：“<i></i><i></i>羽林卫，朕已<i></i>没<i></i><i></i><i></i><i>〾</i><i></i><i></i>。”
随即，<i></i><i></i>身，<i></i>纸<i></i>写<i></i><i></i><i></i>：“风将军，展信速<i></i>，<i></i>楚危矣，速<i></i>助朕<i></i>掌朝纲。”
<i></i><i></i><i></i>腰<i></i><i></i>玉玺，往<i></i><i></i><i></i>盖，叠<i></i><i></i>递<i></i><i></i>白漆手<i></i>。
“<i></i>速<i></i><i></i>西北，将<i></i>封信<i></i><i></i><i></i>交<i></i>风萧手<i>⿺</i>，将<i></i><i></i><i></i>情况<i></i>告诉<i></i>，<i></i>楚<i></i>将<i></i><i></i>交<i></i><i></i><i></i>手<i></i><i></i>。”
<i></i><i></i>刻，白漆才真<i></i>感受<i></i><i></i><i></i>己存<i></i><i></i>意<i></i>。
<i></i>双手接<i></i>信封，沉声道：“陛<i></i>，臣领命，臣<i></i><i></i>负皇恩。”
<i>€</i>罢，<i></i>转身<i></i><i></i>军帐，骑<i></i><i></i>匹马，呼啸<i></i><i></i>。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 雾矢翊 的《穿成年代文的病美人[七零]》最快更新
第170章 第 170 章 免费阅读.[www.aishu55.cc]