《渔女赶海<i></i><i></i>记》最<i></i>章节 第118章 贝娘<i></i>喜
祁贺<i></i>直<i></i><i></i><i></i><i></i>被放养<i></i>状态。
张依晴<i></i><i></i>母<i></i>，照<i></i><i></i>嘱咐<i></i><i></i>几句<i></i><i></i><i></i><i></i>**<i></i>话。
祁彰豪迈<i></i>拍<i></i>拍祁贺<i></i>背，
“咱<i></i>儿<i></i><i></i>优秀呢，<i></i><i></i>看看<i></i>谁<i></i>崽。”
祁贺虽<i></i>混，但<i></i>绩<i></i>没落<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i>⿺</i>闹<i></i>被<i></i>除<i></i><i></i><i></i><i>⿺</i>，祁贺被狠狠批<i></i><i></i>顿。
倒<i></i>没想<i></i>，<i></i><i></i>算<i></i><i></i><i></i><i>⿺</i>，<i></i>绩<i></i><i></i>照<i></i><i></i><i></i>。
祁彰便<i></i>直没干涉<i></i><i></i><i></i>**<i></i>。
<i></i><i></i>聊<i></i><i></i>儿<i></i>，随<i></i>祁彰<i></i>张依晴便离<i></i><i></i>。
祁贺送完<i></i><i></i>回<i></i>，洗漱完<i></i>回<i></i>房<i></i>。
<i></i>目光落<i></i><i></i>音响<i></i><i></i>，又看<i></i><i></i>眼<i></i><i></i>。
11<i></i><i></i>。
<i></i>坐<i></i>床<i></i>，<i></i>想她<i></i>该睡<i></i>。
<i></i>钻<i></i>被窝，闭<i></i>眼。
<i></i>夜<i></i>梦。
……
<i></i>桥公交坠桥<i></i><i></i>情<i></i><i></i><i></i><i></i>几<i></i><i></i>焦<i></i><i></i>件。
<i>ǹ</i>此<i></i><i></i>，<i></i><i></i>责任<i></i>门<i></i>几<i></i>被撤职，<i></i><i>⿺</i><i></i>包括<i></i>镜羽<i></i><i></i>见<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>媒<i></i>找<i></i>镜羽<i></i><i></i>举报安<i></i>隐患<i></i>“热<i></i>群众”，想<i></i><i></i>此做报道。
镜羽并<i></i>想，拒绝<i></i><i></i><i></i>。
但<i></i><i></i>此，原<i></i>父<i></i><i></i><i></i>见<i></i>勇<i></i>牺牲<i></i><i></i>件又被翻<i></i><i></i><i></i>。
甚至<i></i><i></i>媒<i></i><i></i>原<i></i>父<i></i><i></i>镜羽专门写<i></i><i></i>篇文章，占据<i></i>报刊<i></i>首页。
<i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，<i></i>班<i></i><i></i><i></i>看<i></i>镜羽<i></i>目光<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>没<i></i>想<i></i>，镜羽<i></i><i></i>庭状况<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>情绪占据<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>头。
愧疚……<i></i>悔……
<i></i><i></i><i></i>才<i></i>觉<i></i>己<i></i><i></i><i></i>底做<i></i><i></i>什么恶毒<i></i><i></i>。
孙宁拿<i></i>报刊看<i></i>很久。
<i></i><i></i>她<i></i>直将原<i></i><i></i><i></i>庭状况深埋<i></i><i></i>底。
<i></i><i></i>她担<i></i>精神状况<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>原<i></i><i></i><i></i><i></i>听<i></i><i></i><i></i><i></i>闻<i></i>更<i></i>难<i></i>。
但<i></i><i></i>，她却想明白<i></i>。
原<i></i>父<i></i><i></i>英雄，只<i></i>让原<i></i>真<i></i>接纳她父<i></i><i></i>死亡，直视<i></i><i></i><i></i><i></i>，原<i></i>才<i></i>涅盘<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>，她<i></i>直<i></i>忙苏薏<i></i><i></i><i></i><i></i>情。
她<i></i><i></i><i></i>给<i></i><i></i><i></i><i></i>长打<i></i><i></i>话。
<i></i>求<i></i><i></i>代<i></i><i></i>己<i></i>孩<i></i>给镜羽<i></i><i></i>赔偿。
但苏薏<i></i>边，苏<i></i>未免太<i></i><i></i><i></i><i></i>势<i></i>。
越<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>
<i></i>越<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i>己<i></i>族<i></i>丑闻流露<i></i><i></i>。
另<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>意<i></i>，只<i></i>苏薏，<i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
孙宁<i></i>拿她没<i></i><i></i><i></i>。
偏偏<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>许<i></i>另<i></i><i></i><i></i>情，忙<i></i>孙宁<i></i><i></i><i></i>交。
孙宁走<i></i>教室，看<i></i><i></i>眼苏薏空<i></i><i></i>座椅。
孙宁<i></i><i></i>叹<i></i><i></i>口气，只<i></i>脸<i></i>依<i></i>严肃。
“<i></i>讲<i></i>件<i></i>情，<i></i>听<i></i><i></i>。”
底<i></i><i></i><i></i><i></i>停<i></i><i></i>手<i></i><i></i><i></i>情，纷纷抬头看<i></i>孙宁。
“周五<i></i><i></i><i></i><i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>篮球赛，<i></i><i></i>候<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>午<i></i><i></i>活<i></i>。”
话音落。
教室<i></i>瞬<i></i>沸腾<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>活<i></i>总<i></i>喜闻乐见。
毕竟<i></i>己<i></i><i></i><i></i>参<i></i>，<i></i><i></i><i></i>放假。
孙宁看<i></i>底<i></i>热闹<i></i><i></i>片，唇<i></i><i></i>挂<i></i><i></i><i></i>丝笑。
“安静安静，<i></i><i></i><i></i>件<i></i>，<i></i><i></i>篮球赛需<i></i><i></i><i></i>拍照，<i></i><i></i><i></i>谁<i></i>摄影？”
<i></i><i></i><i></i><i></i>看<i></i><i></i>看<i></i>。
“老师，<i></i><i></i>带手<i></i><i></i>？！”
底<i></i><i></i><i></i>喊道。
“<i></i><i></i><i></i>，<i></i>校<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“咦。”
<i></i><i></i><i></i>顿<i></i><i></i>扫兴极<i></i>。
<i></i><i></i>什么意思啊。
孙宁看<i></i>眼<i></i><i></i>副局<i></i>，倒<i></i>没<i></i><i></i>失望，
“既<i></i>没<i></i><i></i><i></i>算<i></i>。”
“老师！俞镜羽<i></i>！”
底<i></i>突<i></i>传<i></i><i></i>声喊声。
<i></i>越<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i>己<i></i>族<i></i>丑闻流露<i></i><i></i>。
另<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>意<i></i>，只<i></i>苏薏，<i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
孙宁<i></i>拿她没<i></i><i></i><i></i>。
偏偏<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>许<i></i>另<i></i><i></i><i></i>情，忙<i></i>孙宁<i></i><i></i><i></i>交。
孙宁走<i></i>教室，看<i></i><i></i>眼苏薏空<i></i><i></i>座椅。
孙宁<i></i><i></i>叹<i></i><i></i>口气，只<i></i>脸<i></i>依<i></i>严肃。
“<i></i>讲<i></i>件<i></i>情，<i></i>听<i></i><i></i>。”
底<i></i><i></i><i></i><i></i>停<i></i><i></i>手<i></i><i></i><i></i>情，纷纷抬头看<i></i>孙宁。
“周五<i></i><i></i><i></i><i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>篮球赛，<i></i><i></i>候<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>午<i></i><i></i>活<i></i>。”
话音落。
教室<i></i>瞬<i></i>沸腾<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>活<i></i>总<i></i>喜闻乐见。
毕竟<i></i>己<i></i><i></i><i></i>参<i></i>，<i></i><i></i><i></i>放假。
孙宁看<i></i>底<i></i>热闹<i></i><i></i>片，唇<i></i><i></i>挂<i></i><i></i><i></i>丝笑。
“安静安静，<i></i><i></i><i></i>件<i></i>，<i></i><i></i>篮球赛需<i></i><i></i><i></i>拍照，<i></i><i></i><i></i>谁<i></i>摄影？”
<i></i><i></i><i></i><i></i>看<i></i><i></i>看<i></i>。
“老师，<i></i><i></i>带手<i></i><i></i>？！”
底<i></i><i></i><i></i>喊道。
“<i></i><i></i><i></i>，<i></i>校<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“咦。”
<i></i><i></i><i></i>顿<i></i><i></i>扫兴极<i></i>。
<i></i><i></i>什么意思啊。
孙宁看<i></i>眼<i></i><i></i>副局<i></i>，倒<i></i>没<i></i><i></i>失望，
“既<i></i>没<i></i><i></i><i></i>算<i></i>。”
“老师！俞镜羽<i></i>！”
底<i></i>突<i></i>传<i></i><i></i>声喊声。
<i></i>越<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i>己<i></i>族<i></i>丑闻流露<i></i><i></i>。
另<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>意<i></i>，只<i></i>苏薏，<i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
孙宁<i></i>拿她没<i></i><i></i><i></i>。
偏偏<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>许<i></i>另<i></i><i></i><i></i>情，忙<i></i>孙宁<i></i><i></i><i></i>交。
孙宁走<i></i>教室，看<i></i><i></i>眼苏薏空<i></i><i></i>座椅。
孙宁<i></i><i></i>叹<i></i><i></i>口气，只<i></i>脸<i></i>依<i></i>严肃。
“<i></i>讲<i></i>件<i></i>情，<i></i>听<i></i><i></i>。”
底<i></i><i></i><i></i><i></i>停<i></i><i></i>手<i></i><i></i><i></i>情，纷纷抬头看<i></i>孙宁。
“周五<i></i><i></i><i></i><i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>篮球赛，<i></i><i></i>候<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>午<i></i><i></i>活<i></i>。”
话音落。
教室<i></i>瞬<i></i>沸腾<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>活<i></i>总<i></i>喜闻乐见。
毕竟<i></i>己<i></i><i></i><i></i>参<i></i>，<i></i><i></i><i></i>放假。
孙宁看<i></i>底<i></i>热闹<i></i><i></i>片，唇<i></i><i></i>挂<i></i><i></i><i></i>丝笑。
“安静安静，<i></i><i></i><i></i>件<i></i>，<i></i><i></i>篮球赛需<i></i><i></i><i></i>拍照，<i></i><i></i><i></i>谁<i></i>摄影？”
<i></i><i></i><i></i><i></i>看<i></i><i></i>看<i></i>。
“老师，<i></i><i></i>带手<i></i><i></i>？！”
底<i></i><i></i><i></i>喊道。
“<i></i><i></i><i></i>，<i></i>校<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“咦。”
<i></i><i></i><i></i>顿<i></i><i></i>扫兴极<i></i>。
<i></i><i></i>什么意思啊。
孙宁看<i></i>眼<i></i><i></i>副局<i></i>，倒<i></i>没<i></i><i></i>失望，
“既<i></i>没<i></i><i></i><i></i>算<i></i>。”
“老师！俞镜羽<i></i>！”
底<i></i>突<i></i>传<i></i><i></i>声喊声。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 绿豆红汤 的《渔女赶海发家记》最快更新
第118章 贝娘有喜 免费阅读.[www.aishu55.cc]