《渔女赶海<i></i><i></i>记》最<i></i>章节 第21章 <i></i>情<i></i>投
她转身走<i></i>居室<i>⿺</i>，朝最底层<i></i>灵泉<i></i>洞走<i></i>。
<i></i>初容卿<i></i>此处设灵泉，想必<i></i><i></i><i></i><i></i>保锦兰<i></i>肉身<i></i>毁，此处<i></i>灵气若<i></i>让普通<i></i>修炼者见<i></i>，必<i></i><i></i>欣喜若狂。<i></i><i></i>昭离<i></i>讲，即便<i></i>将<i></i><i></i>灵气<i></i><i></i>吸尽<i></i>，<i></i><i></i><i></i>增长她万<i></i><i>〾</i><i></i><i></i>修<i></i>。
灵泉<i>⿺</i>冒<i></i><i></i>丝丝白气凝聚<i></i><i></i><i></i>，<i></i>云海<i></i>般。
她<i></i>念<i></i><i></i>，将<i></i><i></i>灵气<i></i>池<i>⿺</i>引<i></i>，<i></i>空<i>⿺</i>盘旋<i></i><i></i>圈便<i></i><i></i>无<i></i>细<i></i><i></i>丝<i></i><i></i>白光，缓慢<i></i>没入锦兰<i></i>身<i></i><i>⿺</i>。直<i></i>灵泉<i>⿺</i><i></i>灵气<i></i>尽<i></i>，终<i></i>听<i></i>石台<i></i>传<i></i><i></i>阵细微<i></i>呼吸声。
她真<i></i>活<i></i>！
“夜离！”她猛<i></i>睁<i></i>双眼，看<i></i><i></i>身红衣<i></i>昭离，迟疑<i></i><i></i><i></i>，又觉<i></i>她<i></i>像夜离，“<i></i><i></i><i></i>夜离，<i></i><i></i>谁？”
她<i></i>感受<i></i>，昭离身<i></i><i></i>气息<i></i>她<i></i>己身<i></i><i></i>无比<i></i>似，<i></i>似像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。看<i></i>昭离<i></i>张<i></i>她几乎<i></i>模<i></i><i></i><i></i>脸，却觉<i></i>她身<i></i><i></i><i></i><i></i>无比清冷<i></i>气质，清冷<i></i><i></i><i></i><i></i>近<i></i>情，<i></i><i></i><i></i>看尽万般<i></i>世疾苦，超脱<i></i><i></i>死<i></i>清冷。
<i></i><i></i>气质，<i></i>夜离身<i></i><i></i>绝<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>！
枯竭<i></i>灵泉周围，又<i></i>无<i></i>条<i></i>灵草散<i></i><i></i><i></i>灵气凝聚<i></i><i></i><i></i>白色溪流，缓缓<i></i>注入池<i>⿺</i>，欢脱<i></i>溅<i></i><i></i>阵阵白色烟雾。
“<i></i>走吧，容卿<i></i><i></i>封印<i></i><i></i>。”
容卿<i></i>封印<i></i>守<i></i><i></i><i></i>，她怎<i></i><i></i>知。<i></i>见只<i></i><i></i><i></i>她觉<i></i>没<i></i>必<i></i>再见<i></i>，<i></i>今她连喜怒哀乐<i></i>没<i></i>，见<i></i>又<i></i>什么意<i></i>。
<i>€</i>完<i></i>她抬脚走<i></i>台阶，走<i></i>几步<i></i>又转<i></i>身<i></i>看<i></i>锦兰：“若<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>回<i></i>宸王府吧。”
宸王府<i>⿺</i><i></i><i></i>凤<i></i>延，<i></i><i></i><i></i>蝶。<i></i>今她证<i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i>尊品阶，无情无欲，再回<i></i><i></i><i></i>令<i></i><i></i>徒增伤感。且她<i></i><i></i>想<i></i>吵闹<i></i><i></i><i></i>，让锦兰代替她陪<i></i><i></i><i></i>身边，<i></i>算<i></i>圆满。
“<i></i><i></i>底<i></i>谁？”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>名字叫凤昭离，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>名字<i></i>给<i></i><i></i>。”
<i>€</i>完<i></i>她<i></i>抬手，将锦兰送<i></i><i></i>封印<i></i>。
锦兰落<i></i><i></i>，身<i></i><i></i>衣服已<i></i>换<i></i><i></i><i></i>昭离身<i></i><i></i>件<i></i>模<i></i><i></i><i></i>喜服，站<i></i>山洞<i></i><i></i>桃树<i></i>。
桃花<i></i><i></i><i></i><i></i>，偶尔<i></i>阵风<i></i>，吹落<i></i>片花瓣飘<i></i>空<i>⿺</i>，散<i></i><i></i>淡淡<i></i>桃花香味。<i></i>远处<i></i>封印<i></i>，容卿背<i></i><i></i>她负手<i></i>立，身<i></i><i></i><i></i>消瘦，<i></i>她却认<i></i><i></i>。
“容...容卿。”她双眼<i></i><i></i>酸涩，看<i></i>许久才轻声唤<i></i><i></i><i></i>名字
。
<i></i><i></i>身<i></i>顿<i></i><i></i><i></i>，缓缓转<i></i>身<i></i>，<i></i><i></i>置信<i></i>看<i></i>桃树<i></i><i></i>红衣女<i></i>。片刻<i></i><i></i>冲<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>抱住她，激<i></i><i></i>声音<i></i><i></i><i></i>颤抖。
“阿离！”
锦兰<i></i><i></i>被浇<i></i><i></i>桶冰<i></i>，瞬<i></i><i></i>跌入冰湖，<i></i>头凉<i></i>她连呼吸<i></i>停止<i></i>，僵硬<i></i>任<i></i>容卿将她紧紧拥<i></i>怀<i>⿺</i>。
<i></i>喊<i></i><i></i>阿离，<i></i>她知道<i></i><i></i><i></i>夜离，<i></i>便只<i></i><i></i>荒神殿<i>⿺</i><i></i>凤昭离<i></i>。难怪，她<i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>名字给<i></i>己<i></i>，原<i></i><i></i><i></i><i></i>意思。
她苦笑<i></i><i></i><i></i>，双眼紧闭<i></i>抬<i></i>手抱住<i></i>，<i></i><i></i><i></i>感受<i></i><i></i>身<i></i>陌<i></i>又熟悉<i></i>气息。
“容卿，<i></i><i></i>想<i></i>！”
......
许久<i></i><i></i>，夜离<i></i>被帝昊设<i></i><i></i>封印禁锢<i></i>荒泽<i></i>。帝昊虽肉身陨灭，却<i></i>保留<i></i><i></i>丝神息，<i></i>神域崩塌<i></i>堕入轮回，投<i></i><i></i>夜阑河<i></i>游<i></i><i></i>村<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>村<i></i>，便<i></i>容<i></i>村。
容卿刚<i></i><i></i><i></i>，夜阑河枯竭<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，暴雨倾盆，原<i></i>枯竭<i></i>夜阑河<i></i>蓄满<i></i>滚滚<i></i>激流。
村<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i>，容卿<i></i><i></i>福星，将<i></i>长<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>息<i></i>状元郎。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>孤僻，<i></i>连<i></i><i></i><i></i>父母<i></i>很难<i></i><i>€</i>几句话。唯独<i></i>村尾容<i></i>牛<i></i>刚<i></i><i></i><i></i>女婴儿感兴趣，<i></i>常<i></i>容<i></i>牛<i></i><i></i><i></i>看她。
<i></i>女婴<i></i><i></i>容卿<i></i><i></i><i></i><i></i>第五<i></i>降<i></i><i></i>，容<i></i>牛托<i></i>邻村算命<i></i>张瞎<i></i>给<i></i>女婴算<i></i><i></i>卦，张瞎<i></i>只道<i></i><i></i><i></i>痴儿，<i></i>桌案<i></i><i></i><i></i>张黄纸写<i></i><i></i><i></i>字，便拿<i></i>竹杆<i></i>索<i></i>走<i></i>。
容<i></i>牛<i></i>识字，将黄纸带回<i></i>，<i></i><i></i>容卿看<i></i><i></i><i></i>告诉<i></i>，<i></i>“锦兰”<i></i>字。<i></i><i></i>容<i></i>牛便给女婴<i></i><i></i>名，<i></i>叫容锦兰。
至<i></i>张瞎<i></i><i>€</i><i></i>“痴儿”，容<i></i>牛很<i></i>担<i></i>，<i></i>己闺女莫<i></i><i></i><i></i>傻<i></i>？直<i></i>容锦兰长<i></i><i></i>岁<i></i><i></i><i></i>才放<i></i><i></i><i></i>头<i></i><i></i>石，<i></i>女娃<i></i>仅<i></i>傻，<i></i>很<i></i>聪明伶俐。
容卿<i></i>锦兰<i></i>算<i></i><i></i><i></i>青梅竹马，<i></i><i></i>无猜。村<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>笑<i>€</i>容卿长<i></i>俊，锦兰长<i></i><i></i>跟<i></i>仙女似<i></i>，<i></i>看便<i></i><i></i>造<i></i>设<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>容卿<i></i>赶往<i></i>启参<i></i>科考<i></i>，<i></i><i></i><i></i>商<i></i>，无论容卿<i></i><i></i><i></i>考<i>⿺</i>，回<i></i><i></i>给<i></i><i></i>办婚<i></i>。<i></i><i></i>听完<i></i><i></i>视<i></i>眼，纷纷<i></i>红<i></i>脸，算<i></i>默认<i></i>。
<i></i><i></i>容卿<i></i>容<i></i>村走<i></i><i></i><i></i>，<i></i>再<i></i>没<i></i><i></i><i></i>消息，锦兰每<i></i><i></i>村口<i></i><i></i>树<i></i><i></i>，却始终<i></i><i></i><i></i><i></i>任何消息。
终<i></i><i></i>容卿始终<i></i><i></i><i></i><i></i>，锦兰<i></i>顾父母阻拦，<i></i>路朝<i></i><i></i>启<i></i>寻<i></i>。
<i>〾</i><i></i><i></i><i></i>便<i></i>消失<i></i>。
容<i></i>牛<i></i>才明白<i></i><i></i>，张瞎<i></i><i></i><i>€</i><i></i>痴儿，指<i></i><i></i>痴<i></i><i></i>痴。
......
“容卿，<i></i><i></i>回宸王府<i></i><i></i><i></i>？”锦兰靠<i></i><i></i>肩<i></i>，半<i></i>忧愁半<i></i>欣喜。
“<i></i>。”
兴许<i></i><i></i><i></i><i></i>太久没<i></i>见<i></i>昭离<i></i>，总觉<i></i>她身<i></i><i></i><i></i>陌<i></i><i></i>气息，<i></i><i></i>陌<i></i>气息却又<i></i>另<i></i><i></i><i></i>熟悉。
<i></i>山猫却<i></i>觉<i></i>她熟悉，听见响<i></i><i></i><i></i>树<i></i>跳<i></i><i></i>，<i></i><i></i>锦兰<i></i>阵龇牙咧嘴。
容卿<i></i>怔，只<i></i><i></i><i></i><i></i>她<i></i>做夜离<i></i>，便<i></i>没<i></i>太<i></i><i></i>意。
<i></i>晃<i></i><i></i>，陈<i></i><i></i>今鼎盛繁荣，越<i></i>位居第<i></i>，<i></i><i></i>启<i></i><i></i>场<i></i>浩劫<i>⿺</i>已<i></i>覆灭<i></i>。
虽<i></i><i></i><i></i>又<i></i><i></i><i></i><i></i>强盛<i></i><i></i>，却<i></i><i></i>比<i></i><i></i><i></i><i></i>启<i></i>。
凤<i></i>延<i></i>今<i></i><i></i>苍老<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>病<i></i><i></i>场，眼瞧<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，唯<i></i><i></i>愿望便<i></i><i></i><i></i>临死<i></i>见<i></i>见昭离。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>昭离<i></i>镜像<i>⿺</i>看<i></i><i></i>，看<i></i>镜像<i>⿺</i><i></i>凤<i></i>延<i></i>将<i></i>木，她虽无半<i></i><i></i>容，却<i></i><i></i>犹豫<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>见<i></i>见。
<i></i>今<i></i><i></i>锦兰替代，她倒<i></i><i></i>必<i></i><i></i><i></i><i></i>。只<i></i><i></i>荒神殿<i>⿺</i>召<i></i>镜像默默<i></i>看<i></i>，看<i></i>容卿<i></i>锦兰回<i></i>宸王府，<i></i>看<i></i>锦兰<i></i><i></i>何尽<i></i><i></i><i></i>扮演她。
见她<i></i>宸王府<i></i><i></i>切<i></i>很<i></i>陌<i></i>，容卿虽<i></i><i></i>怀疑，但又想她<i></i>初<i></i>荒泽<i></i>受<i></i><i></i>刺激颇<i></i>，或许<i></i>她又忘<i></i>。
忘<i></i><i></i><i></i>，只<i></i>她<i></i><i></i><i></i>身边，<i></i>算她<i></i>什么<i></i>忘<i></i><i></i>无<i></i>谓。
<i>〾</i><i></i><i></i><i></i>便<i></i>消失<i></i>。
容<i></i>牛<i></i>才明白<i></i><i></i>，张瞎<i></i><i></i><i>€</i><i></i>痴儿，指<i></i><i></i>痴<i></i><i></i>痴。
......
“容卿，<i></i><i></i>回宸王府<i></i><i></i><i></i>？”锦兰靠<i></i><i></i>肩<i></i>，半<i></i>忧愁半<i></i>欣喜。
“<i></i>。”
兴许<i></i><i></i><i></i><i></i>太久没<i></i>见<i></i>昭离<i></i>，总觉<i></i>她身<i></i><i></i><i></i>陌<i></i><i></i>气息，<i></i><i></i>陌<i></i>气息却又<i></i>另<i></i><i></i><i></i>熟悉。
<i></i>山猫却<i></i>觉<i></i>她熟悉，听见响<i></i><i></i><i></i>树<i></i>跳<i></i><i></i>，<i></i><i></i>锦兰<i></i>阵龇牙咧嘴。
容卿<i></i>怔，只<i></i><i></i><i></i><i></i>她<i></i>做夜离<i></i>，便<i></i>没<i></i>太<i></i><i></i>意。
<i></i>晃<i></i><i></i>，陈<i></i><i></i>今鼎盛繁荣，越<i></i>位居第<i></i>，<i></i><i></i>启<i></i><i></i>场<i></i>浩劫<i>⿺</i>已<i></i>覆灭<i></i>。
虽<i></i><i></i><i></i>又<i></i><i></i><i></i><i></i>强盛<i></i><i></i>，却<i></i><i></i>比<i></i><i></i><i></i><i></i>启<i></i>。
凤<i></i>延<i></i>今<i></i><i></i>苍老<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>病<i></i><i></i>场，眼瞧<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，唯<i></i><i></i>愿望便<i></i><i></i><i></i>临死<i></i>见<i></i>见昭离。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>昭离<i></i>镜像<i>⿺</i>看<i></i><i></i>，看<i></i>镜像<i>⿺</i><i></i>凤<i></i>延<i></i>将<i></i>木，她虽无半<i></i><i></i>容，却<i></i><i></i>犹豫<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>见<i></i>见。
<i></i>今<i></i><i></i>锦兰替代，她倒<i></i><i></i>必<i></i><i></i><i></i><i></i>。只<i></i><i></i>荒神殿<i>⿺</i>召<i></i>镜像默默<i></i>看<i></i>，看<i></i>容卿<i></i>锦兰回<i></i>宸王府，<i></i>看<i></i>锦兰<i></i><i></i>何尽<i></i><i></i><i></i>扮演她。
见她<i></i>宸王府<i></i><i></i>切<i></i>很<i></i>陌<i></i>，容卿虽<i></i><i></i>怀疑，但又想她<i></i>初<i></i>荒泽<i></i>受<i></i><i></i>刺激颇<i></i>，或许<i></i>她又忘<i></i>。
忘<i></i><i></i><i></i>，只<i></i>她<i></i><i></i><i></i>身边，<i></i>算她<i></i>什么<i></i>忘<i></i><i></i>无<i></i>谓。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 绿豆红汤 的《渔女赶海发家记》最快更新
第21章 性情相投 免费阅读.[www.aishu55.cc]