《<i></i>夫郎<i></i>旺夫呀》最<i></i>章节 第141章 第 141 章
“<i>€</i>吧，<i></i><i></i>怎么回<i></i>？”唐老太爷将报纸扔<i></i>恺福身<i></i>。
恺福拿<i></i>报纸，笑道：“<i></i>张照片<i></i>挺<i></i>看<i></i>嘛！”
“<i></i>！<i></i><i></i>女孩<i></i><i></i>，简直<i></i><i></i>知羞耻！让<i></i>知道<i></i><i></i><i></i><i></i>做<i></i>，<i></i><i></i><i></i>怎么想？”唐老太爷骂道。
“<i></i>几<i></i><i></i>知道呢？再<i>€</i><i></i>，知道<i></i>又怎<i></i>，<i></i>才<i></i><i></i>乎呢！”恺福<i>€</i><i></i>，便拿<i></i>几张照片<i></i>，交给唐老太爷。
“爷爷，<i></i>看，<i></i><i></i><i></i><i></i>婚礼<i></i><i></i>候抓住<i></i>，偷拍<i></i><i></i>照片呢！<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>盯<i></i><i></i>，<i></i><i></i>若写，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>难听<i></i>话，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己写，标题<i></i><i></i>耸<i></i>听闻<i></i><i></i>，最<i></i>码，<i></i>头<i></i><i></i>容<i></i><i></i><i></i><i></i>光明<i></i>。”
唐老太爷盯<i></i>偷拍照片<i></i><i></i>，问道：“<i></i><i>€</i><i></i><i></i>谁<i></i><i></i>？”
“听<i>€</i><i></i>陈<i></i>老太爷带<i></i><i></i><i></i>？”恺福迟疑<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>，<i></i>该<i></i><i></i>。”<i>€</i><i></i>，便<i></i><i></i>张照片塞<i></i>袖<i></i><i></i>，将另几张<i></i>给<i></i>恺福。
“<i></i>次<i></i>算<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>险棋<i></i>万万<i></i><i></i>再<i></i><i></i>。”唐老太爷警告道。
恺福乖巧<i></i><i></i><i></i>头，又道：“爷爷，<i></i>，<i></i>求您<i></i><i></i>，您<i></i>答<i></i>吗？”
“<i></i>真<i></i>想清楚<i></i>？”
“嗯！清楚<i></i><i></i><i></i>再清楚<i></i>！”
“<i>€</i><i></i>听听。”
“<i></i><i></i>纪<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>很长，<i></i>果<i></i>嫁<i></i><i></i>陈<i></i>，断<i></i><i></i>比<i></i><i></i><i></i><i></i>，每<i></i><i></i><i></i>活除<i></i>陪<i></i>老太太念佛抄<i></i>，<i></i><i></i>陪<i></i>太太打牌<i></i>酬，<i></i><i></i><i></i><i></i>擅长做<i></i><i></i><i></i>。何况，<i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i>想，爷爷<i></i>支持<i></i>，虽<i></i><i></i><i></i>喜欢允宁哥哥，<i></i><i></i>想必<i></i><i></i>肯<i></i><i></i><i></i>么久；<i></i><i></i>，倒<i></i><i></i>……”
“<i></i>喜欢允宁？”老太爷独独听<i></i><i></i><i></i><i></i>句话。
恺福眼圈忽<i></i>红<i></i>，只叹道：“只<i></i><i></i><i></i>喜欢，<i></i><i></i>……算<i></i>！”
看<i></i>恺福伤<i></i><i></i><i></i><i></i>，唐老太爷才知道<i></i>己<i></i><i></i><i></i>始<i></i>错<i></i>。
<i></i>道：“结婚<i></i><i></i>先<i></i><i></i>急<i></i>决<i></i>，且看看<i></i><i></i><i></i><i></i>态<i></i>吧。<i></i><i></i><i></i>知道<i></i>，<i></i>回<i></i>吧。”
“<i></i>爷爷，您答<i></i><i></i><i></i>，画廊<i></i><i></i>情呢？”恺福差<i></i>哭<i></i><i></i>。
“爷爷答<i></i><i></i><i></i><i></i>，什么<i></i>候<i></i>算<i></i><i></i>！<i></i><i></i><i></i><i>⿺</i>秋，<i></i><i></i>式让<i></i>接管，<i></i><i></i>放<i></i><i></i>吧！”老太爷<i></i>疼孙女，见<i></i><i></i>恺福掉眼泪。
允宁惊魂未<i></i>，急<i></i>想查明<i></i>件<i></i><i></i>缘<i></i>，<i></i>步走<i></i>车边，拉<i></i>车门，<i></i><i></i>车便喊道：“<i></i>常安门。”
“爷，您……
<i></i><i></i><i></i>尹<i></i>姐<i></i><i></i><i></i><i></i>吗？”司<i></i>又适<i></i><i></i><i></i><i></i>提醒道。
允宁<i></i>才想<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>车，看<i></i>紫柔穿<i></i>单薄<i></i>裙衫，站<i></i>台阶<i></i>，楚楚<i></i><i></i>。
允宁忙走<i></i><i></i><i></i>，连连道歉。
紫柔摆手笑道：“没什么<i></i>，<i></i><i></i>己坐<i></i>黄包车回<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
允宁将紫柔送<i></i><i></i>门口，<i></i><i></i>碰见尹太太打完牌坐<i></i>黄包车回<i></i>，尹太太便执意<i></i>请允宁<i></i><i></i><i></i>坐<i></i><i></i>，允宁推脱道：“<i></i><i></i>急<i></i><i></i><i></i>处<i></i>，改<i></i>再<i></i>登门拜<i></i>。”
<i></i><i></i><i></i>，紫柔疲倦<i></i>靠<i></i>沙<i></i><i></i>。
尹太太站<i></i>她身旁，满脸笑意<i></i><i>€</i>道：“今<i></i>怎么<i></i>？”
紫柔满脸颓态<i></i>苦笑道：“妈，<i></i><i></i>累，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>啊！”
“<i></i><i></i>没<i></i>始，<i></i><i>€</i>累，<i></i>怎么<i></i>呢？”<i>€</i><i></i>，便<i></i>手袋<i>⿺</i>拿<i></i><i></i>份报纸，递<i></i>紫柔<i></i><i></i>，又道：“看看<i></i><i></i>！”
紫柔将报纸接<i></i><i></i>，瞄<i></i><i></i>眼，便扔<i></i><i></i>旁，道：“<i></i>知道<i></i>，又<i></i>什么<i></i>呢？”
尹太太又拿<i></i>报纸，坐<i></i>她身旁，笑道：“今<i></i><i></i><i></i>胡太太她<i></i>打牌，才知道，原<i></i><i></i><i></i><i></i>闻<i></i>早<i></i>写<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>今<i></i>才<i></i><i></i><i></i>呢！”
紫柔<i></i>知<i></i><i></i><i></i><i></i>盯<i></i>尹太太，<i></i><i></i>她继续<i>€</i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>知道<i></i><i></i>闻<i></i>谁安排<i></i>？”尹太太故<i></i>神秘<i></i>问道。
紫柔皱<i></i>眉想<i></i>想，仍<i></i>摇<i></i>摇头。
“<i></i>唐<i></i>姐<i></i>己安排<i></i>！”尹太太笑道。
“唐<i></i>姐？她<i></i>己让写……<i></i>什么？”紫柔瞪<i></i><i></i>眼睛，<i></i>脸<i></i><i></i>信<i></i>问道。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>唐<i></i>姐<i></i>己<i></i>想嫁<i></i><i></i>呗，总<i>〾</i>，<i></i>己败坏<i></i>己<i></i>名声，怎么<i></i><i></i><i></i><i></i>看。陈公<i></i><i></i><i></i><i></i>查清楚<i></i>篇<i></i>闻<i></i>谁<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>找<i></i><i></i>告诉<i></i>才<i></i>。”尹太太<i></i>边<i>€</i><i></i><i></i>边做<i></i>盘算。
“妈，<i></i>算允宁<i></i><i></i><i></i>唐<i></i>姐结婚，<i></i><i></i><i></i><i></i>轮<i></i><i></i>啊！”
尹太太见<i></i>己女儿冥顽<i></i>灵<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>恼火，但仍<i></i>语<i></i><i></i>长<i></i>教导她道：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>抓住才<i></i>，<i></i><i></i>记住，<i></i><i></i>陈公<i></i><i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>真<i></i><i></i>什么结果<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>通<i></i><i></i><i></i>入<i></i><i></i><i></i>圈<i></i><i></i>，让更<i></i><i></i><i></i>认识<i></i>，记住<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>才<i></i>呢！”
紫柔<i></i><i></i>颓<i></i>，<i></i><i></i>许久，才道：“妈，<i></i>想<i></i><i></i>读书，<i></i><i></i><i></i>？”
“<i></i><i></i>读书？”尹太太惊叫道：“<i></i><i></i>读书<i></i>什么<i></i>，<i></i>像<i></i>父<i></i>似<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>活顶艰难<i></i>，尤<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>弱女<i></i>，又没<i></i>系又没背景，<i></i><i></i><i></i>读书，<i></i><i></i>知道<i></i><i></i>
<i></i>什么<i></i>呢！<i></i>劝<i></i>啊，趁早打消<i></i><i></i>念头，<i></i><i></i><i></i><i></i>抓住陈公<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，才<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
恺福料<i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i><i></i>情，<i></i><i></i><i></i>受<i></i>指责，<i></i>此<i></i>老太爷<i></i><i></i><i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，便<i></i>己找<i></i><i></i>躲清静<i></i><i></i>。
唐太太<i></i>处<i></i>寻<i></i><i></i>恺福，将怒气尽<i></i>撒<i></i>琮<i>⿺</i>身<i></i>。
琮<i>⿺</i><i></i>此<i></i><i></i>无<i></i>知，<i></i><i></i>仔细看<i></i>字<i></i><i></i><i></i><i></i>意思，<i></i><i></i>概明白<i></i><i></i><i></i><i>⿺</i><i></i>意图，只<i></i>耐<i></i><i></i><i></i><i></i>安慰唐太太。
“太太消消气，<i></i><i></i><i></i>没<i></i>么严<i></i>……”
“没<i></i>么严<i></i>？哼！<i></i><i></i>知<i></i><i></i>跟<i></i><i>€</i>什么！”
“太太担<i></i><i></i>，无非<i></i>福儿<i></i>宁哥儿<i></i>婚<i></i>，<i></i><i>€</i><i></i><i></i>，<i></i>更<i></i><i></i>咱<i></i>担<i></i><i></i><i></i><i></i>；哪怕咱<i></i>福儿再<i></i>，若<i></i>老太爷<i></i><i></i>允，总<i></i>没<i></i>谈。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>码<i></i>，<i>€</i><i></i><i></i>太爷<i></i><i></i>倒<i></i><i></i>松松口，<i></i>允<i></i>呢！太太想，<i></i><i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i>儿？”
唐太太听<i></i><i></i>话，<i></i><i></i>果<i></i>豁<i></i><i></i>朗许<i></i>，虽<i></i>仍<i></i><i></i><i></i><i></i>气，<i></i><i></i>想<i></i><i></i>老太爷<i></i><i></i>更<i></i><i></i><i></i>，倒<i></i><i></i><i></i>么<i></i>急<i></i>，只<i></i>仍<i></i>担忧道：“<i></i>今<i></i>妹妹又<i></i>处找<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>担<i></i>她<i></i><i></i>想<i></i><i></i>……<i></i><i></i><i></i><i></i>派<i></i><i></i><i></i>处<i></i>找找。”
琮<i>⿺</i>笑道：“<i></i>倒<i></i><i></i>，福儿<i></i>准<i></i>怕挨骂，躲<i></i><i></i><i></i>。<i></i>明儿<i></i>宴，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
唐太太道：“<i></i><i></i>啊，<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>比<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，娘<i>€</i>什么话，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>听<i></i><i></i><i></i>；<i></i><i></i><i></i>什么想<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>讲<i></i><i></i>，既<i></i><i></i><i></i>，<i></i>倒<i></i><i></i>么闲<i></i>呢！罢<i></i>！”<i>€</i>完，便拿<i></i>帕<i></i>擦<i></i>泪走<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>世<i></i><i></i><i></i>缺<i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，<i></i>此允宁没费什么<i></i>气便<i></i>解<i></i><i></i>情<i></i><i></i>龙<i></i>脉。<i></i><i></i>情复杂<i></i>回<i></i>园<i></i>，<i></i><i></i>便<i></i>回道：“<i></i><i></i>姐<i></i>湖边舫<i></i>躲<i></i>呢！”
允宁衣服<i></i>没换，便<i></i><i></i>游舫。
只见恺福坐<i></i><i></i>堆书画<i>〾</i><i>⿺</i>，<i></i>边听<i></i>留声<i></i>，<i></i>边翻看西洋画册。
见<i></i>允宁，恺福<i></i><i></i>意<i></i>，便道：“<i></i>怎么<i></i><i></i>？”
允宁找<i></i><i></i><i></i><i></i>坐<i></i><i></i><i></i>，随手拿<i></i><i></i><i></i>画册<i></i>，翻<i></i>翻，<i></i>问道：“<i></i>真<i></i><i></i>么讨厌<i></i>？”
恺福<i></i>问道：“<i></i><i></i><i></i><i></i>讨厌<i></i>妈？”
“<i></i>什么<i></i>候讨厌<i></i>？<i></i>怎么<i></i><i></i><i></i>讨厌<i></i>？<i></i>喜欢<i></i><i></i><i></i><i></i>及……”
恺福撇撇嘴，显<i></i><i></i><i></i><i></i>信<i></i>随口<i></i><i></i><i></i>辩解，又道：“<i></i><i></i>讨厌<i></i>，只<i></i><i></i>想<i></i>么早<i></i>嫁<i></i>。”
“<i></i>什么？”
恺福将手<i></i><i></i>画册<i></i><i></i><i></i><i></i>放，喊道：“<i></i>才16岁！<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>长<i></i>长，难道<i></i><i></i>像<i></i><i></i>太
太<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>么快<i></i>变<i></i>枯枝烂叶<i></i>吗？”
“什么枯枝烂叶？”
“绝<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，绝<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>……<i></i><i></i>话<i></i>听<i></i>听腻<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>怎么<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i>责怪<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i>讲<i></i>，<i></i><i></i><i></i>呢？<i></i><i></i><i></i>没<i></i>嫁给<i></i>，<i></i><i></i>看<i></i><i></i>脸色……况且，结婚<i>〾</i><i></i>怎么胡闹怎么玩，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>计较，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，婚姻<i></i>神圣<i></i>，<i></i><i></i><i></i>彼此<i></i>忠贞<i></i>渝<i></i>，<i></i><i></i>像云玺哥哥<i></i><i></i>，每<i></i><i></i><i></i>女<i></i><i></i><i></i>肚<i></i><i></i>门<i></i>寻父……<i></i><i></i><i></i><i></i>难道……
<i></i>知道<i></i>番话，<i></i>果<i></i>嫁给<i></i><i></i>，<i></i>绝<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>讲<i></i>，嫁给<i></i><i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>嫁给<i></i><i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i>只<i></i>听话听话听话！烦<i></i>烦死<i></i>！”
恺福尖<i></i>嗓<i></i>语无伦次<i></i>喊<i></i>，似乎越<i>€</i>越<i></i>气，索<i></i>站<i></i><i></i><i></i>，将边角柜<i></i><i></i>东西<i></i>扫<i></i>尽，杯杯碟碟稀<i></i>哗啦碎<i></i><i></i><i></i>。
允宁没想<i></i>恺福<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>怨气，<i></i><i></i>愣<i></i><i></i><i></i><i></i>。
她<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>话，<i></i>此<i></i><i></i>未思考<i></i>，<i></i><i></i><i></i>讲，婚姻<i></i><i></i><i></i><i></i>父母<i>〾</i>命媒妁<i>〾</i>言<i></i><i></i>情；神圣、忠贞、<i></i><i></i><i></i><i></i>字眼，<i></i>听<i></i>没听<i></i>。
<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>听<i></i><i></i>，<i></i>美<i></i><i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i>穷<i></i><i></i>嘴<i></i>蹦<i></i><i></i><i></i>摩登词，被<i></i><i></i><i></i>笑话<i></i><i></i><i></i>嘲讽。
“<i></i>、<i></i><i></i>想怎么<i></i>嘛？！”<i></i>喃喃<i></i>问道。
恺福<i></i>泄<i></i>番，<i></i><i></i><i></i>受<i></i>许<i></i>，转<i></i>身<i></i>，看<i></i>允宁<i></i><i></i>失魂落魄<i></i><i></i><i></i>，忽<i></i>又觉<i></i><i></i><i></i><i></i>忍，她<i></i><i></i>气<i></i>，<i></i><i></i><i></i>太<i></i>俊美，让她<i></i><i></i><i></i>又陷入<i></i>情网<i></i><i></i>。
“<i></i>想怎么<i></i>？”恺福蛮横<i></i><i></i>问道。
允宁无<i></i><i></i>回道：“<i></i><i></i><i></i>啊，<i></i><i>€</i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>急，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
恺福垂<i></i>眼帘，末<i></i>，终<i></i>狠<i></i>狠<i></i>，<i>€</i>道：“<i></i><i></i>五<i></i>，<i></i><i></i>吗？”
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 长亭渡 的《小夫郎他旺夫呀》最快更新
第141章 第 141 章 免费阅读.[www.aishu55.cc]