《蛇蛇<i></i><i></i>什么坏<i></i>思》最<i></i>章节 第113章 第 113 章
皇帝病<i></i>
安<i></i>王听<i></i>声音，<i></i><i></i><i></i>走<i></i><i></i>，见太<i></i>横眉竖眼<i></i>怒斥萧拓，<i></i><i></i>勃<i></i><i></i>怒，想<i></i><i></i>想，<i></i>巴掌<i></i>打<i></i><i></i>太<i></i><i></i>脸<i></i>，厉声道：“<i></i>姑婆<i></i><i></i><i></i><i></i>躺<i></i><i></i>死未卜，<i></i><i></i><i></i><i></i>闹什么？滚！”
太<i></i><i></i>没见<i></i>安<i></i>王<i></i><i></i>么<i></i><i></i>火，更没想<i></i>安<i></i>王<i></i><i></i>手打<i></i>且<i></i><i></i><i></i>胡欢喜<i>ǹ</i>萧拓苏青<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>言简直<i></i>奇耻<i></i>辱。
安<i></i>王早<i></i><i></i>管朝<i>⿺</i><i>〾</i><i></i>，且<i>ǹ</i>太<i></i><i></i>往甚少，太<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i>放<i></i>眼<i></i>，<i></i>今吃<i></i><i></i><i></i>巴掌，哪<i></i>愿意罢休，<i></i><i></i>脸仇恨<i></i>看<i></i>安<i></i>王，“<i></i>，慕容梓，<i></i>宫<i></i>禀报母<i></i>，<i></i><i></i>巴掌，<i></i>宫<i></i><i></i>并记<i></i><i></i>。”
安<i></i>王冷冷<i></i>道：“<i></i>再<i></i>走，<i></i>王便打断<i></i><i></i>腿。”
宜妃<i></i>没太<i></i><i></i>么幼稚愚蠢，她知道安<i></i>王<i></i>厉害，便<i></i>太<i></i>道：“殿<i></i>，<i></i><i></i>先走吧，公<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>情<i></i><i></i><i></i>，皇<i></i>娘娘让<i></i><i></i>看公<i></i>，<i></i>今<i></i>看<i></i><i></i>，走吧。”
她<i></i>意无意<i></i><i></i>皇<i></i>抬<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>想警示安<i></i>王<i></i><i></i>太放肆。
安<i></i>王寒<i></i><i></i>张脸，盯<i></i>太<i></i>直<i></i><i></i>忿忿离<i></i>。
胡欢喜没想<i></i>最<i></i>闹<i></i><i></i><i></i>，她<i></i><i></i>懊恼，尤<i></i>她知道太<i></i>很<i></i>气，<i></i>该<i></i><i></i><i></i>么轻易放<i></i>萧拓。
萧拓又<i></i><i></i>直<i></i>眼<i></i><i></i>。
慕容桀入宫<i>〾</i><i></i>，直接便<i></i><i></i>熹微宫。
路公公<i></i>包公公<i></i>拦<i></i>住，<i></i><i></i><i></i>雷霆，<i></i><i></i><i></i>宫<i></i><i></i>御医<i></i>赶<i></i><i></i><i></i>。
直闯寝殿，掀<i></i><i></i><i></i>厚厚<i></i>帐幔，站<i></i><i></i>床边。
<i></i>声音冰冷<i></i>道：“<i></i>知道<i></i>醒<i></i>，<i></i>只想知道，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>何威胁萧枭。”
床<i></i><i></i><i></i>沉默，良久，才传<i></i>淡淡<i></i>悦<i></i>声音，“老七啊，朕给<i></i><i></i><i></i>特权，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>私闯朕<i></i>宫殿。”
慕容桀声音清冷，“皇<i></i><i></i>该知道臣弟<i></i><i></i><i></i>，<i></i>算臣弟<i></i><i></i><i></i><i></i>摄<i></i>王，<i></i><i></i><i></i><i></i>闯。”
“<i></i><i></i>任<i></i>……”<i></i>长长<i></i>叹<i></i><i></i>口气，“<i></i><i></i>叫朕纵容<i></i><i></i><i></i>，<i></i>知道又<i></i>何？<i></i>情<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>姑姑<i></i>撑<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>她<i></i>撑<i></i><i></i><i></i>。”
“她服<i></i>安息丸，穿<i></i>嫁衣！”慕容桀眼睛赤红，盯<i></i>床<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>容骇<i></i>，眼睛几乎突<i></i><i></i>，<i></i>双手攥住被<i></i>，半响没呼吸<i></i>口气。
良久，<i></i>闭<i></i>眼睛，“朕愧<i></i>她。”
“她<i></i>直<i></i>认<i></i>，<i></i><i></i>她<i></i><i></i>，<i></i>真<i></i><i></i>。”慕容桀盯<i></i><i></i>，
“<i></i>什么<i></i><i></i><i></i>做？”
皇帝沉默<i></i><i></i><i></i>，“<i></i><i></i>今<i></i><i></i>摄<i></i>王，莫非<i></i><i></i>知道<i></i>什么吗？<i></i><i></i>什么<i></i>遏<i>⿸</i>太<i></i>？<i></i>什么<i></i>剥太傅<i></i>权<i></i>？<i></i>什么<i></i>毁<i></i>夏槐钧？<i></i><i></i><i></i>道<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>佞臣，<i></i><i></i><i></i>忠臣，臣弟看<i></i><i></i><i></i>什么<i></i><i></i><i></i>道<i></i>。”
“忠臣？”<i></i>冷笑，“<i></i><i></i>眼看<i></i>忠臣，但<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>旦<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>旦<i></i><i></i><i></i><i></i>造<i></i><i></i>资<i></i>，忠臣<i></i><i></i>便佞臣，谋朝篡位<i></i>佞臣。”
“<i></i><i></i><i></i>今，<i></i><i></i><i></i>么认<i></i>吗？”慕容桀<i></i><i></i>牙，拳头攥紧。
皇帝没<i>€</i>话，许久<i></i>没<i>€</i>话。
慕容桀<i></i>拳打<i></i>床边，檀香木床被<i></i>打<i></i><i></i><i></i><i></i>窟窿，<i></i><i></i>手背鲜血直流，<i></i>浑<i></i><i></i>顾，低低<i></i>吼<i></i><i></i>声，“<i>€</i>啊！”
皇帝闭<i></i>眼睛，“<i></i>走吧，朕<i></i><i></i>无<i></i><i></i>，<i></i>没必<i></i>逼<i></i>朕，朕若真<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>泉<i></i><i></i><i></i>跟<i></i>姑姑认错道歉。”
慕容桀盯<i></i><i></i>，“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>通敌叛<i></i><i>〾</i>罪，<i></i>威胁萧枭？”
皇帝冷笑，“<i></i>既<i></i>知道，何必<i></i>问朕？看<i></i>萧枭<i></i>跟<i></i><i>€</i><i></i>。”
“萧枭什么<i></i>没<i>€</i>，<i></i>姑姑服药<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>尽<i></i>，<i></i>刀<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>脏<i></i>，狠绝<i></i><i></i>留<i></i>丝退路。”
皇帝怔怔<i></i>看<i></i><i></i>，布满红斑<i></i>脸<i></i><i></i><i></i>古怪<i></i>情绪，<i></i>缓缓<i></i>挤<i></i><i></i><i></i>笑容，<i></i><i></i>比哭更难看<i></i>笑容，“<i></i>，<i></i><i></i>终归<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
慕容桀<i></i>直盯<i></i><i></i>，“真没想<i></i>，许<i></i><i></i>情，真没想<i></i>。”
没想<i></i><i></i><i></i>此狠辣，没想<i></i><i></i><i></i><i></i>稳固帝位，<i></i>选择牺牲<i></i>姑姑<i></i>幸福。
皇帝缓缓<i></i>坐<i></i><i></i>，<i></i>阵咳嗽，脸微微扬<i></i>，脖<i></i>伸直，难受<i></i>吸气，“<i></i>姑姑<i></i><i></i>，她跟朕<i>€</i><i></i><i></i><i></i>话，朕<i></i><i></i>她走<i></i>，<i></i>直问<i></i>己，若<i></i><i></i><i></i>次，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>做。”
慕容桀盯<i></i><i></i>，眸<i></i><i></i>血。
<i></i>缓缓<i></i>摇头，“但<i></i>朕<i></i>知道，身<i></i>帝王，<i></i>许<i></i><i></i><i></i><i></i>已，萧<i></i>势<i></i><i></i><i></i><i></i>很<i></i>，若萧枭再娶<i></i><i></i>姑姑，便<i></i><i></i><i></i><i>⿺</i><i></i>，<i></i><i></i>确保<i></i><i></i>直<i></i>没<i></i><i></i><i></i>？<i></i><i></i>确保便<i></i>留<i></i><i></i>患，<i></i><i></i><i></i><i></i>周<i></i>江山啊，<i></i>先祖<i></i>鲜血换回<i></i><i></i>，<i></i><i></i>败<i></i>朕<i></i>手<i></i>，<i></i><i></i><i></i>觉<i></i>，朕做错<i></i>吗？<i></i><i></i>今<i></i>身<i></i><i></i>位，<i></i>认<i></i>，朕<i></i><i></i>做真<i></i>错<i></i>吗？”
“纵<i></i><i></i>此，<i></i><i></i>没<i></i>必<i></i>逼萧枭娶韩清秋。”
“<i></i>若<i></i>背叛<i></i>姑姑，<i></i>姑姑<i></i>放<i></i>走吗？<i></i>罢休吗？只<i></i>背叛，才<i></i>刻骨铭<i></i><i></i>痛，<i></i><i></i>痛<i></i>让她<i></i>辈<i></i><i></i>记<i></i>，<i></i><i></i>男<i></i><i></i><i></i>靠近，只<i></i>，朕<i></i><i></i><i></i>她痛楚<i></i><i></i><i></i>，<i></i>
<i></i>忘记萧枭，没想<i></i>啊……”<i></i>又咳嗽<i></i><i></i>，<i></i><i></i>咳便<i></i><i></i><i></i><i></i>收拾。
路公公急忙冲<i></i><i></i>，<i></i><i></i>热<i></i><i></i>手绢，<i></i>床<i></i>伺候<i></i>。
慕容桀看<i></i><i></i>几乎断气<i></i>般<i></i>咳嗽，缓缓<i></i>退<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>痛楚<i></i>慢慢<i></i>蚕食，<i></i>知道，无论怎<i></i>怪责<i></i>，<i></i>挽<i></i>回<i></i>姑姑<i></i>命，<i></i>且，<i></i><i></i>即将<i></i><i></i><i></i>送走<i></i><i></i>皇兄<i></i>。
皇帝<i></i>慕容桀走<i></i>，便咳<i></i><i></i>血，御医<i></i>急忙<i></i><i></i>救治，命<i></i>暂<i></i>稳住，但<i></i>情况比<i>〾</i><i></i>更严<i></i><i></i>。
皇太<i></i>回<i></i>宫<i>⿺</i><i>〾</i><i></i>，眼泪便<i></i>曾止<i></i>，壮壮若病死或者<i></i>意<i></i>死，她<i></i><i></i>至<i></i><i></i><i></i>么伤<i></i>，偏<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>式，她知道，<i></i>己<i></i><i></i><i></i>逼死壮壮<i></i>帮凶，<i></i>此，她除<i></i>伤<i></i><i></i><i></i>愧疚。
<i></i><i></i><i></i><i></i>知道，服<i></i><i></i>安息丸，没<i></i>解药，死<i></i><i></i>。
“孙公公，马<i></i><i></i>信寒山，看看老祖宗<i></i><i></i><i></i>寒山。”皇太<i></i>伤<i></i><i>〾</i><i></i>，想<i></i><i></i>太皇太<i></i>。
孙公公摇头，“<i></i>必<i></i>信<i></i>，太皇太<i></i>已<i></i>离<i></i><i></i>，她言明，再<i></i>回<i></i>。”
皇太<i></i>沉<i></i><i></i>叹气，“哀<i></i>愧<i></i>她老<i></i><i></i>，她才刚走，壮壮<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>儿，叫哀<i></i>……”
宫女疾步<i></i><i></i>，“太<i></i>，熹微宫<i></i><i></i><i></i>。”
皇太<i></i>脸色<i></i>变，“快传！”
包公公疾步<i></i><i></i>，跪<i></i><i></i><i></i>，沉声道：“回太<i></i>，皇<i></i>病情再<i></i><i></i>，御医<i>€</i>，情况很<i></i><i></i>。”
皇太<i></i><i></i>口气几乎提<i></i><i></i><i></i>，怔怔<i></i>看<i></i>包公公。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 嘤嘻嘻 的《蛇蛇能有什么坏心思》最快更新
第113章 第 113 章 免费阅读.[www.aishu55.cc]