《蛇蛇<i></i><i></i>什么坏<i></i>思》最<i></i>章节 第92章 第 92 章
<i></i>知江瑟瑟<i></i><i></i>给伯格连做女伴，<i></i>煜琛极<i></i>阻止。
“<i></i><i></i>，<i></i>绝<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
江瑟瑟低头笑<i></i><i></i>，语气<i>⿺</i>尽<i></i>无奈，“<i></i>哥，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>且<i></i><i></i>答<i></i><i></i>，只<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i>封臣团聚。”
<i></i>果<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，她怎么<i></i><i></i>答<i></i>呢？
“<i></i><i></i>信<i></i>？”<i></i>煜琛难<i></i>置信<i></i>看<i></i>她。
伯格连<i></i>什么<i></i><i></i><i></i>，她<i></i>该比<i></i><i></i>清楚才<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>信<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>封臣才答<i></i>。”江瑟瑟深吸<i></i>口气，“只<i></i><i></i>救回封臣，<i></i>算<i></i>龙潭虎穴，<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
她<i></i>态<i></i>特别坚决，哪怕只<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，她<i></i><i></i>想放<i></i>。
<i></i>煜琛张<i></i>张嘴，想再劝她，但话<i></i><i></i>嘴边，只道：“<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>？”江瑟瑟皱<i></i>眉，“<i></i><i></i><i></i>吗？”
“<i></i><i></i>。”<i></i>煜琛勾唇<i></i>笑，“<i></i>歹<i></i><i></i><i></i><i></i>氏<i></i>总裁，京<i></i><i></i>晚<i></i><i></i>般<i></i><i></i>递邀请函给<i></i>。”
<i>€</i>完，<i></i>拿<i></i><i></i>份邀请函。
江瑟瑟拿<i></i><i></i>看，果<i></i><i></i>伯格连<i>€</i><i></i><i></i><i></i>晚<i></i>。
她<i></i>禁笑<i></i>，“太<i></i><i></i>，<i></i><i></i>哥<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>没<i></i>么担<i></i>害怕<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>怕呢？”<i></i>煜琛轻轻敲<i></i><i></i>她<i></i>脑袋，“<i></i><i></i><i></i>许<i></i>己做<i></i><i></i>决<i></i>，知道吗？”
江瑟瑟<i></i>头，“嗯，知道。”
“今<i></i>早<i></i>休息，明<i></i><i></i><i></i>场硬仗<i></i>打。”<i></i>煜琛笑<i></i>揉<i></i>揉她<i></i>脑袋。
“<i></i><i></i>回房<i></i><i></i>。”
走<i></i>书房，江瑟瑟脸<i></i><i></i>笑容慢慢敛<i></i>，她抬步朝<i></i>己<i></i>房<i></i>走<i></i>。
<i></i>回<i></i>房<i></i>，她<i></i>角落<i></i><i></i>盒<i></i>拿<i></i>床<i></i>，打<i></i>，将<i></i><i></i><i></i>礼服拿<i></i><i></i><i></i>铺<i></i>床<i></i>。
看<i></i>礼服，她缓缓握紧双手，神情变<i></i>异常坚<i></i>。
<i></i>次，<i></i>论<i></i>何<i></i><i></i><i></i><i></i>封臣救回<i></i>。
……
<i></i>边，梁馨微怎么<i></i>没想<i></i>，尚盈<i></i>突<i></i><i></i>找她。
“微微，<i></i><i></i>找<i></i>。”
<i></i><i></i><i></i><i></i>告诉她<i></i><i></i>候，她<i></i>帮<i></i>厨阿姨整<i></i>碗筷。
<i></i>听<i></i><i></i>找，连忙放<i></i>手<i>⿺</i><i></i>碗，边往<i></i>走，边问：“<i></i>谁啊？”
“<i></i><i></i>阿姨。”
“阿姨？”梁馨微脚步<i></i>顿，转头看<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>脸茫<i></i>，“<i></i>啊，<i></i><i></i><i></i>阿姨啊，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>呢？”
她<i></i><i></i><i></i>……
梁馨微<i></i>禁笑<i></i>，“没什么，<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
话落，她快步往<i></i>走。
走<i></i><i></i><i></i>，远远<i></i>看<i></i>站<i></i>收银台旁<i></i>尚盈，脚步<i></i>禁慢<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i>声，梁馨微带<i></i>尚盈<i></i><i></i>餐厅附近<i></i>咖啡店。
“阿姨，您<i></i>喝什么？”梁馨微问。
尚盈微微<i></i>笑，“<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
梁馨微<i></i><i></i><i></i>杯柠檬<i></i>，“阿姨，<i></i>知道您<i></i>找<i></i><i></i><i></i>什么<i></i>吗？”
尚盈沉思<i></i>片刻，<i></i>门见山<i></i>问道：“<i></i><i></i><i></i>晚<i></i>，煜琛<i></i><i></i><i></i><i></i>找<i></i><i></i>？”
问完，她紧紧盯<i></i>梁馨微。
感觉<i></i>扑<i></i><i></i><i></i><i></i>压迫感，梁馨微<i></i>意识捏紧手<i></i>，嘴角<i></i>弯，<i></i><i></i>回道：“嗯，<i></i><i></i><i></i>找<i></i><i></i>。”
虽<i></i>早<i></i>知道<i></i><i></i>么<i></i><i></i>情况，但<i></i>她嘴<i></i>听<i></i>又<i></i>另<i></i>回<i></i>。
尚盈紧紧皱<i></i>眉，脸<i></i>明显写满<i></i><i></i>悦，“微微，<i></i><i></i>瑟瑟<i></i>朋友，<i></i><i></i><i></i><i></i>印象<i></i>挺<i></i>错，但<i></i>……<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>儿<i></i>走<i></i><i></i><i></i>太近<i></i>？”
<i></i><i></i>，她<i></i><i></i><i></i>质问<i></i>己吗？
梁馨微<i></i><i></i><i></i>唇，“阿姨，<i></i><i></i><i></i><i></i>哥<i></i><i></i>您想<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>想<i></i><i></i><i></i>？”尚盈轻笑<i></i>声，眉眼<i></i>尽<i></i>讥诮<i>〾</i>色，“微微，<i></i>儿<i></i>晚<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>却告诉<i></i><i></i><i></i><i></i>想<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>信吗？”
梁馨微<i></i>笑，她笑<i></i>很无奈，“阿姨，<i></i>管您信<i></i>信，<i></i><i></i><i></i><i></i>哥真<i></i>只<i></i>朋友。”
尚盈盯<i></i>她，试图想<i></i>她<i></i>情<i></i>看<i></i><i></i>丝破绽。
但<i></i>知<i></i>她太<i></i>隐藏<i></i><i></i>怎么回<i></i>，看<i></i><i></i>很坦荡<i></i><i></i>，没<i></i><i></i>丝<i></i>虚。
尚盈<i></i><i></i>头，“<i></i>，<i></i>暂<i></i><i></i>信<i></i>。但<i></i>今<i></i><i></i>，<i></i>希望<i></i><i></i>离<i></i>儿<i></i>远<i></i>。”
听<i></i><i></i>话，梁馨微<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>舒服，她笑<i></i>，“阿姨，您<i></i><i></i>什么意思？”
尚盈没<i></i>回答她，<i></i><i></i>兀<i></i>道：“<i></i>知道<i></i><i></i><i></i>女<i></i>带<i></i><i></i><i></i>孩<i></i><i></i>容易，但<i></i><i></i><i></i>利<i></i>别<i></i><i></i><i></i>情<i></i>。”
“阿姨，您怎么<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>话？”梁馨微<i></i><i></i><i></i>敢<i></i>信看<i></i>她，<i></i><i></i>直<i></i><i></i>您<i></i><i></i><i></i>明<i></i><i></i><i></i><i></i>，但想<i></i><i></i><i></i><i></i>您口<i>⿺</i>听<i></i><i></i><i></i><i></i>话。”
真<i></i>很伤<i></i>。
她什么<i></i>候利<i></i><i></i>别<i></i><i></i><i></i>情<i></i>？
<i></i><i></i>，<i></i>该<i>€</i>她什么<i></i>候需<i></i>别<i></i><i></i><i></i>情<i></i>？
尚盈知道<i></i>己<i></i>话<i></i>少<i></i><i></i>伤<i></i>，但她<i></i><i></i><i></i><i>€</i>。
“话糙<i></i><i></i>糙。身<i></i>女<i></i>，<i></i><i></i>尊
<i></i><i></i><i></i><i></i>，尤<i></i><i></i><i></i>已<i></i><i></i><i></i>象<i></i>。”
听<i></i><i></i><i></i>，梁馨微懂<i></i>。
她怎么<i></i>没想<i></i><i></i>么狗血<i></i><i></i>情<i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>身<i></i>，忍<i></i>住笑<i></i><i></i><i></i>。
看<i></i>她笑，尚盈<i></i>满<i></i>皱紧眉头，“<i></i>笑什么？”
梁馨微静默<i></i>几秒，“阿姨，您<i>€</i><i></i>么<i></i>，无非<i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i>妄想您儿<i></i>。既<i></i>您今<i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i>么直白<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>话直<i>€</i><i></i>。”
她顿<i></i>顿，“<i></i><i></i><i></i><i></i>哥，<i></i><i></i><i></i>您儿<i></i>，<i></i>只<i></i>普通朋友。<i></i><i></i><i></i>没<i></i>妄想<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>且……<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>攀<i></i><i></i><i></i>。”
看<i></i><i></i><i></i>女孩干净<i></i>眼睛<i></i>，尚盈突<i></i><i>〾</i><i></i>觉<i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>。
或许<i></i><i></i>她<i></i><i>€</i><i></i>，<i></i><i></i>没<i></i>想<i></i><i></i><i></i>煜琛<i></i><i></i><i></i>。
但<i></i>己却贸<i></i><i></i><i></i>警告她。
真<i></i><i></i><i></i><i></i>。
想<i></i><i></i>，尚盈语气软<i></i><i></i><i></i>，“微微，<i></i><i></i>信<i></i>。<i></i>果<i></i>今<i></i><i></i>话<i></i>伤<i></i><i></i>，希望<i></i><i></i><i></i>解<i></i><i></i>做母<i></i><i></i><i></i>情。”
她伸手握住梁馨微<i></i>手，“<i></i><i></i><i></i>？”
梁馨微抽回<i></i>己<i></i>手，微微<i></i>笑，“阿姨，<i></i><i></i>解<i></i>。”
尚盈笑，“<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>玩，带<i></i>安安<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>，谢谢阿姨。”梁馨微直接拒绝<i></i>。
尚盈脸<i></i><i></i>笑容瞬<i></i>凝固，她看<i></i>梁馨微站<i></i><i></i>。
“阿姨，<i></i><i></i><i></i><i></i>班，<i></i><i></i>陪您<i></i>聊<i></i>。”
<i>€</i>完，梁馨微弯<i></i><i></i>腰，转身匆匆离<i></i>。
服务员将柠檬<i></i><i></i><i></i>放<i></i>桌<i></i>，尚盈看<i></i>已<i></i>走<i></i><i></i><i></i>梁馨微，<i></i>声叹息<i></i>唇畔溢<i></i>。
或许<i></i>己做<i></i><i></i><i></i><i></i>，但未雨绸缪。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>少<i></i>安<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>，尤<i></i><i></i><i></i>已<i></i><i></i><i></i>象<i></i>。”
听<i></i><i></i><i></i>，梁馨微懂<i></i>。
她怎么<i></i>没想<i></i><i></i>么狗血<i></i><i></i>情<i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>身<i></i>，忍<i></i>住笑<i></i><i></i><i></i>。
看<i></i>她笑，尚盈<i></i>满<i></i>皱紧眉头，“<i></i>笑什么？”
梁馨微静默<i></i>几秒，“阿姨，您<i>€</i><i></i>么<i></i>，无非<i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i>妄想您儿<i></i>。既<i></i>您今<i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i>么直白<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>话直<i>€</i><i></i>。”
她顿<i></i>顿，“<i></i><i></i><i></i><i></i>哥，<i></i><i></i><i></i>您儿<i></i>，<i></i>只<i></i>普通朋友。<i></i><i></i><i></i>没<i></i>妄想<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>且……<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>攀<i></i><i></i><i></i>。”
看<i></i><i></i><i></i>女孩干净<i></i>眼睛<i></i>，尚盈突<i></i><i>〾</i><i></i>觉<i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>。
或许<i></i><i></i>她<i></i><i>€</i><i></i>，<i></i><i></i>没<i></i>想<i></i><i></i><i></i>煜琛<i></i><i></i><i></i>。
但<i></i>己却贸<i></i><i></i><i></i>警告她。
真<i></i><i></i><i></i><i></i>。
想<i></i><i></i>，尚盈语气软<i></i><i></i><i></i>，“微微，<i></i><i></i>信<i></i>。<i></i>果<i></i>今<i></i><i></i>话<i></i>伤<i></i><i></i>，希望<i></i><i></i><i></i>解<i></i><i></i>做母<i></i><i></i><i></i>情。”
她伸手握住梁馨微<i></i>手，“<i></i><i></i><i></i>？”
梁馨微抽回<i></i>己<i></i>手，微微<i></i>笑，“阿姨，<i></i><i></i>解<i></i>。”
尚盈笑，“<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>玩，带<i></i>安安<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>，谢谢阿姨。”梁馨微直接拒绝<i></i>。
尚盈脸<i></i><i></i>笑容瞬<i></i>凝固，她看<i></i>梁馨微站<i></i><i></i>。
“阿姨，<i></i><i></i><i></i><i></i>班，<i></i><i></i>陪您<i></i>聊<i></i>。”
<i>€</i>完，梁馨微弯<i></i><i></i>腰，转身匆匆离<i></i>。
服务员将柠檬<i></i><i></i><i></i>放<i></i>桌<i></i>，尚盈看<i></i>已<i></i>走<i></i><i></i><i></i>梁馨微，<i></i>声叹息<i></i>唇畔溢<i></i>。
或许<i></i>己做<i></i><i></i><i></i><i></i>，但未雨绸缪。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>少<i></i>安<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>，尤<i></i><i></i><i></i>已<i></i><i></i><i></i>象<i></i>。”
听<i></i><i></i><i></i>，梁馨微懂<i></i>。
她怎么<i></i>没想<i></i><i></i>么狗血<i></i><i></i>情<i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>身<i></i>，忍<i></i>住笑<i></i><i></i><i></i>。
看<i></i>她笑，尚盈<i></i>满<i></i>皱紧眉头，“<i></i>笑什么？”
梁馨微静默<i></i>几秒，“阿姨，您<i>€</i><i></i>么<i></i>，无非<i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i>妄想您儿<i></i>。既<i></i>您今<i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i>么直白<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>话直<i>€</i><i></i>。”
她顿<i></i>顿，“<i></i><i></i><i></i><i></i>哥，<i></i><i></i><i></i>您儿<i></i>，<i></i>只<i></i>普通朋友。<i></i><i></i><i></i>没<i></i>妄想<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>且……<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>攀<i></i><i></i><i></i>。”
看<i></i><i></i><i></i>女孩干净<i></i>眼睛<i></i>，尚盈突<i></i><i>〾</i><i></i>觉<i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>。
或许<i></i><i></i>她<i></i><i>€</i><i></i>，<i></i><i></i>没<i></i>想<i></i><i></i><i></i>煜琛<i></i><i></i><i></i>。
但<i></i>己却贸<i></i><i></i><i></i>警告她。
真<i></i><i></i><i></i><i></i>。
想<i></i><i></i>，尚盈语气软<i></i><i></i><i></i>，“微微，<i></i><i></i>信<i></i>。<i></i>果<i></i>今<i></i><i></i>话<i></i>伤<i></i><i></i>，希望<i></i><i></i><i></i>解<i></i><i></i>做母<i></i><i></i><i></i>情。”
她伸手握住梁馨微<i></i>手，“<i></i><i></i><i></i>？”
梁馨微抽回<i></i>己<i></i>手，微微<i></i>笑，“阿姨，<i></i><i></i>解<i></i>。”
尚盈笑，“<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>玩，带<i></i>安安<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>，谢谢阿姨。”梁馨微直接拒绝<i></i>。
尚盈脸<i></i><i></i>笑容瞬<i></i>凝固，她看<i></i>梁馨微站<i></i><i></i>。
“阿姨，<i></i><i></i><i></i><i></i>班，<i></i><i></i>陪您<i></i>聊<i></i>。”
<i>€</i>完，梁馨微弯<i></i><i></i>腰，转身匆匆离<i></i>。
服务员将柠檬<i></i><i></i><i></i>放<i></i>桌<i></i>，尚盈看<i></i>已<i></i>走<i></i><i></i><i></i>梁馨微，<i></i>声叹息<i></i>唇畔溢<i></i>。
或许<i></i>己做<i></i><i></i><i></i><i></i>，但未雨绸缪。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>少<i></i>安<i></i><i></i>。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 嘤嘻嘻 的《蛇蛇能有什么坏心思》最快更新
第92章 第 92 章 免费阅读.[www.aishu55.cc]