《<i></i>运<i></i>番<i></i><i></i>满美貌值<i></i>阿宅<i></i>想<i></i>朗》最<i></i>章节 第64章 第 64 章
<script>read2();“<i></i>没<i></i>办<i></i>，<i></i><i></i>办<i></i>。”老夫<i></i>愤<i></i>道：“<i></i><i></i><i></i>找靳封臣，问<i></i><i></i>底<i></i>怎<i></i>才愿意放<i></i>媛媛。”
<i></i>官谦没想<i></i>她<i></i><i>€</i><i></i>办<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>再<i></i>找靳封臣已<i></i>没<i></i>任何<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>，没必<i></i>折腾<i></i>。靳<i></i>答<i></i>撤诉已<i></i><i></i>最<i></i><i></i>让步。”<i></i>官谦劝道。
“最<i></i><i></i>让步？”老夫<i></i>冷哼<i></i>声，“<i></i>看<i></i><i></i><i></i><i></i>忘恩负<i></i>！<i></i>初<i></i><i></i><i></i>媛媛救<i></i>靳封臣，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>团圆吗？”
“<i></i><i></i>，您<i></i><i></i><i></i><i></i>颠倒黑白<i></i>。”
饶<i></i>她<i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>，<i></i>官谦<i></i>听<i></i><i></i><i></i><i></i>。
“什么颠倒黑白？”老夫<i></i>尖声质问道。
“<i></i>初确<i></i><i></i>媛媛救<i></i>靳封臣，但<i></i><i></i>她让<i></i>失忆，<i></i><i></i>藏<i></i><i></i>，<i></i>让<i></i>回<i></i><i></i><i></i><i></i>团聚。”
“<i></i><i></i>管，<i></i><i></i>靳<i></i><i></i><i></i>忘恩负<i></i>！”
此<i></i><i></i>老夫<i></i><i></i>始无<i></i>取闹<i></i><i></i>，吵<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>见靳封臣。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>头疼<i></i>情况，<i></i>官谦萌<i></i><i></i>想逃避<i></i>念头。
但<i></i><i></i>念头很快<i></i>被<i></i>掐灭。
<i></i>深深吸<i></i>口气，压<i></i><i></i>底<i></i>烦躁，耐<i></i><i></i><i></i>继续劝：“<i></i><i></i>，您<i></i><i></i><i></i>见靳封臣，万<i></i><i></i><i></i>觉<i></i>烦<i></i>，<i></i><i></i><i></i>诉媛媛怎么办？”
<i></i>官谦很清楚靳封臣<i></i><i></i>守信<i></i><i></i>，既<i></i>答<i></i><i></i>撤诉<i></i>撤诉，绝<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>诉。
<i></i><i></i><i></i>么<i>€</i>，<i></i><i></i><i></i>想让老夫<i></i>放弃想<i></i>见靳封臣想<i></i>。
“<i></i>且靳封臣<i></i><i></i>公，<i></i><i></i><i></i><i></i>般<i></i><i></i>惹<i></i><i></i><i></i>。倘若<i></i><i></i>候惹急<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>手<i></i><i></i>，<i></i>媛媛<i></i><i></i><i></i>只坐几<i></i>牢<i></i>么简单。”
听<i></i><i></i>官谦<i></i>话，老夫<i></i><i></i>少<i></i>冷静<i></i><i></i><i></i>，但<i></i><i></i><i></i>满<i></i>训斥<i></i>。
“<i></i>根<i></i><i></i><i></i><i></i>肖<i></i>孙，连妹妹<i></i><i></i>愿意救！<i></i><i></i>媛媛<i></i><i></i>什么问题，<i></i><i></i><i></i>想活<i></i>！”
老夫<i></i>捶胸顿足<i></i>哭<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>次，<i></i>官谦<i></i>站<i></i>，<i></i>无<i></i>情<i></i>看<i></i>。
<i>€</i><i></i>话，<i></i>段<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>官媛<i></i><i></i>，<i></i>官谦感受<i></i><i></i><i></i>未<i></i><i></i>疲惫感，<i></i>无<i></i>感。
<i></i>果<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>妹妹，<i></i>真<i></i>什么<i></i><i></i>管<i></i>。
<i></i>情<i></i><i></i><i></i><i></i>步，<i>€</i>句难听<i></i>，<i></i><i></i>媛媛<i></i>己咎<i></i><i></i>取。
<i></i>官谦苦笑<i></i><i></i>，语气<i></i><i></i>冷漠道：“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>媛媛<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>很累。<i></i><i></i><i></i>直<i></i>想
办<i></i>救媛媛<i></i><i></i>，但<i></i><i></i><i></i>真<i></i>走投无路<i></i>。
<i></i><i></i>，您放<i></i><i></i>，<i></i>放<i></i>您<i></i>己吧。”
老夫<i></i>停止<i></i>哭泣，她睁<i></i>哭红<i></i>眼睛，难<i></i>置信<i></i>瞪<i></i><i></i>，“<i></i>谦，<i></i>知道<i></i>己<i></i><i>€</i>什么？”
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>深思熟虑才<i>€</i><i></i><i></i><i></i>话。”
“<i></i>谦，<i></i>旦<i></i><i></i>放弃<i></i>，<i></i>妹妹<i></i><i></i><i></i>吃尽苦头<i></i>啊。”老夫<i></i>终究<i></i>舍<i></i><i></i><i></i>己孙女受罪。
<i></i>官谦移<i></i>眼，“她<i></i>该受<i></i>教训才<i></i>长记<i></i>。”
“<i></i>官谦！”老夫<i></i>急<i></i>，她知道只<i></i><i></i>放弃<i></i>，真<i></i><i></i>没<i></i><i></i>救<i></i>官媛<i></i>。
“<i></i><i></i>……”
<i></i>官谦<i></i>想劝她，<i></i><i></i><i></i><i></i>，管<i></i>匆匆<i></i><i></i>道：“少爷，<i></i>客<i></i>找<i></i>。”
“客<i></i>？”<i></i>官谦皱眉。
<i></i><i></i><i></i>候<i></i>，怎么<i></i><i></i><i></i>愿意<i></i><i></i>官<i></i>？
“<i></i><i></i>，您先冷静想想，待<i></i>儿<i></i>再<i></i>您<i>€</i>。”
<i></i>官谦转身走<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>楼<i></i>看<i></i>坐<i></i>客厅<i></i>男<i></i>。
<i></i><i></i>陌<i></i><i></i>男<i></i>。
<i></i>官谦<i></i><i></i>警惕，缓步走<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>看<i></i><i></i>，立马站<i></i><i></i>，脸<i></i><i></i>挂<i></i>笑容。
“<i></i><i></i>？”<i></i>官谦狐疑<i></i>盯<i></i><i></i>。
“<i></i>哥，<i></i><i></i>。<i></i><i></i>媛媛<i></i><i></i><i></i>，蒋骋。”
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>刚<i></i>锦城<i></i><i></i><i></i>蒋骋。
<i></i>朝<i></i>官谦伸<i></i>手。
<i></i>官谦握住，轻笑<i></i><i></i>，“原<i></i><i></i>媛媛<i></i><i></i><i></i>。”
蒋骋始终维持<i></i>脸<i></i><i></i>笑容，给<i></i><i></i>感觉挺<i></i>善<i></i>。
“请坐。”
<i></i>官谦坐<i></i><i></i><i></i>，疑惑<i></i>问：“<i></i><i></i><i></i>找媛媛<i></i>吗？她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>知道她<i></i><i></i><i></i>，<i></i>知道她<i></i><i></i><i></i>哪<i></i>。”
蒋骋<i></i>话，让<i></i>官谦很<i></i>惊讶，“<i></i>知道？”
“<i></i>瞒<i></i><i>€</i>，<i></i>才刚<i></i>锦城<i></i><i></i>。”
<i></i>官谦皱眉，“<i></i><i></i>见<i></i>媛媛<i></i>？”
“没错。”蒋骋<i></i>头。
<i></i>官谦眉头锁<i></i>更紧，看<i></i>蒋骋<i></i>目光<i></i><i></i><i></i>丝探究。
<i></i><i>€</i><i></i><i></i>媛媛<i></i><i></i><i></i>，但奇怪<i></i><i></i>，<i></i><i></i>没<i></i>见<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>官<i></i>。
或者听媛媛提<i></i><i></i>。
许<i></i>看<i></i><i></i>官谦<i></i><i></i>思，蒋骋<i></i>口道：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>完<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i><i></i>留<i></i>，直<i></i><i></i>段<i></i><i></i>才回<i></i><i></i>。”
“哦。”<i></i>官谦恍<i></i><i></i>悟，“难怪<i></i><i></i>没见<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>怎么知道媛媛<i></i><i></i>？”<i></i>官谦问
。
“<i></i><i></i>联系<i></i><i></i>她，<i></i>让<i></i>查<i></i><i></i><i></i>，才知道她<i></i><i></i><i></i>。”蒋骋<i></i><i></i><i></i>回道。
<i></i>官谦<i></i><i></i>头，<i></i><i></i>试探<i></i>问：“<i></i><i></i>今<i></i><i></i><i></i>……”
蒋骋挑眉，“<i></i><i></i><i></i>想<i></i><i></i>谈谈。<i></i><i></i>办<i></i>救媛媛。”
“<i></i><i></i>办<i></i>？”<i></i>官谦<i></i><i></i>怀疑。
连<i></i><i></i>没办<i></i>，<i></i><i></i><i></i>刚回<i></i><i></i><i></i><i></i>什么办<i></i>？
蒋骋露<i></i><i></i>负<i></i>笑容，“<i></i><i></i><i></i><i></i>办<i></i>。”
<i></i>官谦看<i></i><i></i>，眸光眯<i></i>眯。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>走投无路<i></i>，<i></i><i></i>愿意帮忙何尝<i></i><i></i><i></i>件<i></i><i></i>。
……
<i>ǹ</i>此<i></i><i></i>，靳氏。
“少爷，<i></i><i></i><i></i>见<i></i><i></i>官媛。”顾念将刚<i></i><i></i><i></i>消息汇报给靳封臣。
靳封臣眉头<i></i>没皱<i></i><i></i>，寡淡道：“<i></i>必<i></i><i></i>。”
<i></i><i></i><i></i>见<i></i>官媛，无非<i></i><i></i>想<i></i>办<i></i><i></i><i></i>官媛救<i></i><i></i>。
但<i></i>靳<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>官<i></i>想救<i></i><i></i>没<i></i>么简单。
“<i></i>让<i></i><i></i>调查<i></i><i></i>情<i></i>结果<i></i>吗？”靳封臣问。
顾念皱<i></i>皱眉，“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>疑<i></i><i></i>，但<i></i><i></i><i></i><i></i>深入调查<i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i>被<i></i><i></i><i></i>觉<i></i>。”
言<i></i><i>〾</i>意<i></i><i></i><i></i>没<i></i>调查清楚。
靳封臣神色淡淡<i></i>，看<i></i><i></i><i></i>此<i></i><i></i><i></i>思。
但顾念<i></i><i></i>感觉<i></i><i></i><i></i>股压迫感，连忙低<i></i>头，“少爷，您放<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>尽快<i></i><i></i>情调查清楚。”
“顾念，<i></i><i></i>信<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>希望尽快<i></i><i></i>结果。”
低沉<i>⿺</i>透<i></i><i></i>丝冷厉。
顾念忙<i></i>迭<i></i><i></i><i></i>声“<i></i>”。
转身<i></i><i></i><i></i>。
走<i></i><i></i>半，<i></i>突<i></i>想<i></i><i></i>件<i></i>，停<i></i>脚，转<i></i>身，看向靳封臣。
“少爷，<i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i>情调查清楚<i>〾</i><i></i>，您最<i></i><i></i><i></i>让少夫<i></i>落单，免<i></i><i></i>问题。”
靳封臣<i></i>头，“<i></i>。<i></i><i></i>派几<i></i><i></i>暗<i>⿺</i>保护她。”
“<i></i>。”
顾念领命匆匆离<i></i>。
()
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 花菇一朵 的《在运动番里点满美貌值的阿宅也想开朗》最快更新
第64章 第 64 章 免费阅读.[www.aishu55.cc]